Κοράκια κι αγρίμια...

Κοράκια και αγρίμια κι εμείς στη μέση,
πορεία ζοφερή που θα διαρκέσει!
Μας παίρνουν λίγο λίγο, κομμάτια απ' τη ζωή μας,
πλησίασαν ως φίλοι, κατέληξαν εχθροί μας!

Για σένα δεν θα κλάψει κανείς, να το θυμάσαι!
Κανείς δεν θα πονέσει, στο δρόμο αν κοιμάσαι...
Σ' έχρισαν οφειλέτη και κακοπληρωτή,
σκότωσαν την ελπίδα, σε βγάζουν στο κλαρί!

Δεν είσαι μετανάστης, ούτε πρόσφυγας είσαι...
είσαι τιμωρημένος, στιγματισμένος είσαι!
Θα ζεις με τη φοβέρα, ανάμεσα σε αγρίμια,
όνειρα και ελπίδα θα ψάχνεις στα συντρίμμια!
=======
Νίκη Παπουλάκου