Ας προσέχαμε...

Και  έγινε το θέλημα του Ερντογάν … μετά από 85 χρόνια η Αγία Σοφία πυρετωδώς μετατρέπεται  από Μουσείο σε τζαμί! Κι έπρεπε να φτάσουμε στο Δια Ταύτα για να εγείρουμε αντιρρήσεις ή να ‘’ξεσηκώσουμε’’ την παγκόσμια κοινή γνώμη για το θέμα; Τι νομίζαμε δηλαδή, ότι ο Σουλτάνος μπλοφάριζε ή αστειευόταν με το ότι ήθελε την Αγία Σοφία τζαμί; Όσοι το είδαν χαλαρά και δεν πίστευαν την πραγμάτωση του, ας παραδεχθούν  την ελλιπή αντίληψη των πραγμάτων που έχουν! Είναι αργά για δάκρυα, κινήσεις έπρεπε να έχουν γίνει από χθες, τώρα υπάρχει τετελεσμένο! Κάπως έτσι συνέβη και με την Κύπρο και ακόμα τη διευθέτηση ψάχνουμε!

Απέδειξε για μία ακόμα φορά ο γείτονας, ότι δεν υπολογίζει κανέναν και τίποτα, αυτό που θέλει κάνει, αδιαφορώντας για Διεθνή Δίκαια ή ότι άλλο και με όλους μιλάει, κάθε άλλο παρά απομονωμένος είναι,  και όλους τους φοβερίζει! Κατά ποια λογική αυτή η Χώρα λοιπόν, άλλης κουλτούρας, θρησκείας, άλλου πολιτισμού, μπορεί να ενταχθεί στη Δύση; Όταν τώρα που είναι απ’ έξω και υποτίθεται ότι θέλει να μπει μέσα, δεν υπολογίζει κανέναν, προκαλεί, προσβάλει, παραβιάζει και απειλεί, φαντάσου στη συνέχεια αν μπει … θα τους χορεύει όλους στο ταψί!

Αλλά βλέπεις το χρήμα εξαγοράζει συνειδήσεις, είναι πολλά και μεγάλα τα συμφέροντα που δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια για αντιδράσεις, ποινές, ή επιβολή απόψεων. Οι λεκτικές επιπλήξεις των Εταίρων και όποιων άλλων ανά την Υφήλιο, οι καταδικαστικές αναφορές στο θέμα, απλώς περνάνε στα πρακτικά της υπόθεσης, αποτέλεσμα αλλαγής της απόφασης ,  δε νομίζω ότι μπορεί να φέρουν. Όσο δε για την αντίδραση τη δική μας, επικοινωνιακή μου μοιάζει και μου θυμίζει την τότε πομπώδη αντίδραση  ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών. Τα γυρνάμε όλα σε Παγκόσμιο ή Ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε να έχουμε άλλοθι πως μείναμε αβοήθητοι ή δεν πέτυχε η προσπάθεια να το σταματήσουμε,  και φυσικά  να μη φανεί ανικανότητα δική μας, την ελαχιστοποιούμε, μέσω της ομαδικής  ευθύνης … αφού είναι και άλλοι που προσπάθησαν και αποτύχαμε όλοι μαζί. 

Από την άλλη πάλι λέμε διάφορα, αλλά και εμείς οι πολίτες μόνο λόγια, σε πρώτη ευκαιρία περνάμε απέναντι ακόμα και για προμήθειες του σπιτιού, ή πάμε στα Σκόπια για καζίνο. Δεν ξέρουμε να τιμωρούμε, ούτε να δείχνουμε τη δυσαρέσκεια μας εμπράκτως, μόνο διαδικτυακά καταναλώνουμε όλη την αντιδραστική μας ενέργεια! Και αυτό το κάνουμε με όλα όσα μας έχουν συμβεί, ειδικά τα τελευταία χρόνια!

Το τι δούλεμα έχουν φάει οι συνταξιούχοι όλα αυτά τα χρόνια δε λέγεται ... ξυπνήστε ορέ ... δεν σας τα πήραν προσωρινά και δεν έχουν σκοπό να τα επιστρέψουν, βρίσκουν τρόπους να αποκλείσουν την επιστροφή τους ή την επαναφορά τους ... αναδρομικά σας τα πήραν, αναδρομικά δεν τα δικαιούσθε απεφάνθη το ΣτΕ,  μόνο όσοι κινήθηκαν νομικά μέχρι Ιούνιο του 2015, οι υπόλοιποι που διεκδίκησαν νομικά από εκεί και μετά ατύχησαν! ... Απέτρεπαν άλλωστε τους πολλούς από κάθε νομική διεκδίκηση ως περιττή και τώρα φυσικά είναι αντιμέτωποι με αυτό και πιθανόν θα δώσουν αυτούς τους 11 μήνες αναδρομικά, μόνο και μόνο για να προλάβουν/γλιτώσουν τις τυχόν τελεσίδικες αποφάσεις δικαστηρίων για πολύ μεγαλύτερα ποσά. Πολλές από αυτές πάγωσαν εν αναμονή της απόφασης του Στε που επηρεάζει την έκβαση τους. Όλα καλά κι όλα ωραία λοιπόν, ούτε γάτα ούτε ζημιά! Και ο νόμος Κατρούγκαλου απόλυτα συνταγματικός, ο οποίος νόμος επικύρωσε τις προηγούμενες περικοπές στις συντάξεις, ορίζοντας τα νέα ποσά αντί αυτών που έγραφαν οι αποφάσεις των Ταμείων. Κι έτσι μπαίνει τέλος στις μελλοντικές διεκδικήσεις, διευθετούνται  με τον πιο ανώδυνο τρόπο για το Κράτος οι μέχρι τώρα προσφυγές συνταξιούχων … ήτοι  η σύνταξη που έπαιρνες κάποτε όνειρο εαρινής νυκτός, τέλος το αστείο, αρκετά έπαιξαν μαζί σου, σε λίγο τίτλοι τέλους στο θέμα. Ας πρόσεχες… ας προσέχαμε!

Τέλος να ευχηθώ καλό καλοκαίρι και ένα Σεπτέμβρη χωρίς επιδημική τάση. Βέβαια όσα εισαγόμενα κρούσματα κι αν έρθουν, πάντα θα φταίει το πανηγύρι, το πάρτι, ο εκκλησιασμός, ο συνωστισμός σε μπαρ ή ότι άλλο κλπ., ποτέ όμως δε μάθαμε πόσα κρούσματα είχαμε μετά από τις προαναφερόμενες συναθροίσεις, όπως δε μάθαμε πόσοι εκ των ασθενών, είχαν λάβει Θεία Κοινωνία λίγες μέρες πριν νοσήσουν. Εύχομαι να μην αποκλείσουν τον εορτασμό του 15Αύγουστου, αεροβατώντας και πάλι περί συνωστισμού.

+++

Νίκη Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα ... 23/07/20/

Τα μάτια καθρέφτης της ψυχής...

Λένε πως τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής και είναι αλήθεια! Δε σε γερνούν τα βάσανα, όπως συνηθίζουμε να λέμε… Γερνάμε πρόωρα, όταν δεν έχουμε βρει την άκρη μέσα μας. Η δική μας αντιμετώπιση της ζωής, των πραγμάτων, των προβλημάτων,  οι σκέψεις μας,  ο τρόπος που σκεφτόμαστε γενικότερα, όλα αυτά μας γερνούν και μας καταρρακώνουν! Οι σκέψεις μας βαραίνουν, κάποιες φορές μάλιστα περισσότερο από το πραγματικό βάρος του όποιου προβλήματος. Με τις σκέψεις αρρωσταίνουμε, με τις σκέψεις παίρνουμε δύναμη και προχωράμε. Σημασία έχει ποιες σκέψεις υιοθετούμε συνήθως, αυτές που μας αρρωσταίνουν ή αυτές που μας δυναμώνουν;

Όταν εγκαταλείπουμε τον εαυτό μας έρμαιο στη ροή των γεγονότων και τον αφήνουμε να εξουθενώνεται ψυχικά και σωματικά στην όποια αναποδιά, δυσκολία, ακόμα και στη ρουτίνα, καταλήγουμε  νεκροζώντανοι ακόμα λο από τα 40!! Και βρίσκουμε σα λύση το να μετράμε τα περιθώρια ζωής, τα πάντα,  με τη ληξιαρχική ηλικία και μόνο, τα ρίχνουμε όλα στην ηλικία. Αγνοούμε όμως τις άλλες τρεις ηλικίες πέρα απ’ αυτήν που γράφουν τα χαρτιά… και οι οποίες είναι: η βιολογική, η πνευματική και ψυχική ηλικία. Κι αυτό γιατί έτσι μας βολεύει; … παραμένοντας μεμψίμοιροι και μίζεροι;

Κι όμως , ο άνθρωπος μπορεί να ζει, σε όποια ηλικία κι αν είναι  με  ίσους όρους, ίσες ευκαιρίες, ίσες εμπειρίες, ίσες επιλογές, αρκεί να είναι υγιής, και η υγεία εξαρτάται και από την πνευματική και ψυχική κατάσταση του, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Η διάθεση για ζωή, τα ενδιαφέροντα, η δημιουργία και οι απολαύσεις ακόμη, δεν είναι προνόμιο συγκεκριμένης ηλικιακής περιόδου ! Για όλες τις ηλικίες ισχύουν , αρκεί ο καθένας να ανακαλύπτει τα εκάστοτε ενδιαφέροντα, επιθυμίες και ανάγκες του. Είναι επομένως στο χέρι μας να παραμείνουμε ζωντανοί ως το τέλος του ταξιδιού.

Χρειάζεται ανανέωση, αναθεώρηση στόχων, ενδιαφερόντων και προτεραιοτήτων σε κάθε στάδιο της ζωής μας. Και τη ζωή να τη δούμε όπως ακριβώς είναι, με τις καλές και τις ανάποδες στιγμές της, με την επιτυχία και την αποτυχία, με την ολοκλήρωση ενός κύκλου και την αρχή ενός άλλου νέου, με την επανάληψη , την αλληλουχία, την ανατροπή, την αντίθεση και τόσα άλλα που συμπληρώνουν και ολοκληρώνουν την έννοιά της!

Ας φροντίζουμε παράλληλα, ψυχή, νου και σώμα. Δεν μπορεί ένα ολοκληρωμένος άνθρωπος να μη συνοδεύεται και από μία καλαίσθητη εξωτερική εμφάνιση! Και μη μου πει κανείς για απλότητα… μη συγχέουμε την έννοια της απλότητας με την παραμελημένη εμφάνιση και το απεριποίητο της εξωτερικής μας εικόνας! Το καλαίσθητο και καλοδιατηρημένο σύνολο, μπορεί να είναι και απλό συνάμα! Δεν έχει σχέση απαραίτητα με την οικονομική επιφάνεια του ατόμου, έχει σχέση με το προσωπικό επίπεδο του καθενός. Εικόνα εγκατάλειψης, κακομοιριάς, και μιζέριας , βλέπουμε γύρω μας σε όλα τα βιοτικά επίπεδα! 

Ούτε επίσης ότι προτάσσει η μόδα είναι απαραίτητα καλαίσθητο. Νοημοσύνη διαθέτουμε για να επιλέγουμε τι από τα προτεινόμενα μας κολακεύει και είναι γενικώς καλαίσθητο! Αλλά δυστυχώς φαίνεται πως και η καλαισθησία έχει εξασθενήσει στις μέρες μας. Και μόνο τα σχισμένα ρούχα και τζιν που βλέπεις γύρω να κυκλοφορούν και μάλιστα από ανθρώπους όλων των ηλικιών και φύλων φθάνει για να καταλάβει κανείς πως παρουσιάζουμε πλέον εμφανώς ως Κοινωνία, συμπτώματα αγέλης, χωρίς προσωπική κρίση, καλαισθησία ή ότι άλλο! Ακολουθούμε τις τάσεις με κλειστά μάτια ως κοπάδι, όχι μόνο σε θέματα μόδας αλλά ακόμα και σε θέματα ζωής!

Μήπως να το φιλοσοφήσουμε λίγο το θέμα;  Αποφασίστε μόνοι σας για το πώς θέλετε να είστε και σε τι επίπεδο αντίληψης της ζωής γενικά και των πραγμάτων θέλετε να ανήκετε. Η επιλογή δική μας για όλα που συμβαίνουν στη ζωή μας. Ζούμε όταν το θέλουμε και όπως το θέλουμε. Γερνάμε και περνάμε στο περιθώριο όταν το αποφασίσουμε, όταν πάψουμε να έχουμε ενδιαφέροντα, να είμαστε ενεργοί. Τα πάντα είναι θέμα σκέψης, εκεί είναι ο πραγματικός πλούτος του κάθε ανθρώπου, ο μόνος σίγουρος, αδιατίμητος και ασφαλής. Είναι η μόνη περιουσία που δεν μπορεί να σου κλέψει κανείς. Τον τρόπο σκέψης ,τη διαχείριση των συναισθημάτων και τη στάση ζωής. Αν τα έχεις σε πλήρη ανάπτυξη, τότε είσαι πλούσιος!

+++

Νίκη  Παπουλάκου.

 Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''  Ψυχανεμίσματα... 17/07/20

Σκόρπιες σκέψεις με την Νίκη Παπουλάκου 9-7-2020

H τελευταία εκπομπή της σεζόν ξανά μαζί το Σεπτέμβρη, καλό καλοκαίρι!!

Κυρίαρχοι του παιχνιδιού!

Και φτάνει μια στιγμή που παύεις να μετράς απουσίες, να περιμένεις, να πονάς, να σου λείπει κάποιος/κάποιοι και να μην μπορείς να χαρείς τίποτα… ώσπου φτάνεις σε ένα σημείο που  σε αφήνει πια αδιάφορο η απουσία, δεν σε θλίβει, δεν πονάς κι εκεί ακριβώς είναι που συναντάς τη λύτρωση! Ελευθερώνεσαι από τα δεσμά που ο ίδιος είχες βάλει στον εαυτό σου! Τα όρια και τα περιθώρια μόνοι μας τα καθορίζουμε και ανάλογα χάνουμε ή κερδίζουμε ζωή. Οι αναμονές είναι χάσιμο ζωής και χρόνου και ο χρόνος είναι πολύτιμος δεν περιμένει! Πόσοι και πόσοι με διάφορες αναμονές, ή κολλημένοι σε ανεκπλήρωτα όνειρα ξέχασαν να ζήσουν;

 Το ίδιο δέσμιος είσαι κι όταν θεωρείς πως σου ‘’λείπουν’’ πράγματα ή ανέσεις και υποφέρεις γι’ αυτό, με αποτέλεσμα να δηλητηριάζεις την κάθε μέρα, την κάθε στιγμή σου και να μην μπορείς να χαρείς αυτά που έχεις. Καλό είναι να αναζητάς το καλύτερο, να κάνεις όνειρα, να βάζεις στόχους, αρκεί αυτό να μη γίνει εμμονή και σου στερεί κάθε χαρά της καθημερινότητας. Η χειρότερη μιζέρια είναι του νου και της ψυχής! Αν φωλιάσει εκεί όσα και να αποκτήσει κανείς, πάντα κάτι θα του λείπει για να γκρινιάξει ! 

 Η ζωή φεύγει γρήγορα, ή μάλλον εμείς τη διαβαίνουμε γρήγορα, γι ‘ αυτό πρέπει να την χαιρόμαστε όπως κι αν είμαστε, αρκεί να είμαστε υγιείς! Τη ζωή πρέπει να την παίρνεις όπως σου έρχεται αν θες να περάσεις καλά μαζί της. Και προπαντός να βρίσκεις χώρο και χρόνο στη κάθε μέρα σου για σένα!

 Το να μη ζεις  για να αφήσεις περιουσία στους κληρονόμους, είναι η πιο μεγάλη βλακεία. Πόσοι δεν έζησαν, στερήθηκαν τα πάντα μόνο και μόνο  για να αφήσουν περιουσία στα παιδιά τους, και τα οποία παιδιά στη συνέχεια τα ξεπούλησαν όλα; Παν μέτρο άριστο! Καλή η απόκτηση αγαθών κινητών και ακινήτων, αλλά με μέτρο, ως εκεί που δεν στερούν τη ζωή, την απόλαυση της κάθε στιγμής. Πόση ζωή χάνουμε στο κυνήγι της απόκτησης υλικών αγαθών. Και τι προλαβαίνουμε να χαρούμε από όλα αυτά που αποκτήσαμε ή θέλουμε να αποκτήσουμε ακόμα;  Περισσότερο ικανοποίηση του εγώ μας είναι, παρά ότι προλαβαίνουμε να χαρούμε τα πάντα μέσα στο τρέξιμο της καθημερινότητας. Οι δουλειές και οι υποχρεώσεις δεν τελειώνουν ποτέ, εμείς τελειώνουμε αυτές θα μείνουν όπως και τα αποκτηθέντα και μετά από λίγο δε θα θυμίζουν σε τίποτα αυτό που ζήσαμε. Κλείνεις τα μάτια και σκορπίζουν τα υπάρχοντα σου στους 5 ανέμους, ακόμα και πράγματα που αγάπησες περνούν σε άλλα χέρια ή καταστρέφονται ή καταλήγουν σε κάδους σκουπιδιών. Και μην ξεχνάμε, τίποτα δεν είναι άχρηστο … πάντα για κάποιον άλλον είναι χρήσιμο. Κάθε τι που δεν χρειάζεσαι χάριζε το εν ζωή να το ευχαριστηθείς κιόλας!

  Ζήσε με πάθος την κάθε μέρα, φυσικά και να οραματίζεσαι το καλύτερο, να βάζεις στόχους και να δουλεύεις γι’ αυτούς, όμως μέχρι να τους φτάσεις μην αποκλείεις, μη στερείς τη χαρά στον εαυτό σου, ακόμα και για τα ασήμαντα που συμβαίνουν! Με τη σκέψη μπορείς να είσαι όπου θέλεις , είναι ελεύθερη δεν φυλακίζεται, εκτός κι αν το θελήσεις. Αλλά και πάλι η υπερβολή βλάπτει, να είσαι όπου θέλεις αλλά και παρών στο τώρα στο Δια Ταύτα σου. Επιθυμητός ο αγώνας, άλλωστε μετά από έναν αγώνα εκτιμάς και απολαμβάνεις καλύτερα το αποτέλεσμα και ως γνωστόν ‘’τα αγαθά με κόπους κτώνται’’ , όμως επιθυμητή και απαραίτητη η καλή σχέση μας με την καθημερινότητα με τα γεγονότα της ζωής μας, με την πραγματικότητα. Να μη χάνουμε τις μικροχαρές για τις μεγάλες που περιμένουμε ή ποθούμε. Να λέμε κι ένα ευχαριστώ στην αρχή και στο τέλος της κάθε μέρας μας.

Σημασία έχει σε αυτή τη ζωή, σε αυτό το πέρασμα,  το μονοπάτι της ζωής σου να είναι αυτό που εσύ θέλησες να περπατήσεις, το μονοπάτι το δικό σου κι όχι αυτό που  οι άλλοι θέλουν για σένα! Δική μας η επιλογή για το πώς θα ζήσουμε. Ακόμα πιο δική μας η διαχείριση των συναισθημάτων μας, των προτερημάτων μας καθώς και των ελαττωμάτων μας! Αν δεν είμαστε καλοί στο τιμόνι σίγουρα θα πέφτουμε σε ξέρες. Καλή σχέση λοιπόν με το μέσα μας, τα ‘’θέλω’’ μας, τους γύρω μας και καλή ζωή όπως εμείς την εννοούμε κι όχι όπως την εννοούν οι άλλοι.

Καλοτάξιδοι στο μονοπάτι της ζωής μας λοιπόν και κυρίαρχοι του παιχνιδιού που λέγεται Ζωή.

+++

Νίκη  Παπουλάκου

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα... 09/07/2020.

Καλωσορίζοντας τον Ιούλιο και τον Τουρισμό...

 Περάσαμε και τον Ιούνιο, χωρίς να νιώσουμε καλοκαίρι, ας ελπίσουμε ότι ο Ιούλιος θα σταθεροποιηθεί σε καιρικές συνθήκες. Ανοίγει ο Τουρισμός, άντε να δούμε τι κίνηση θα υπάρξει κι αν θα δουλέψουν φέτος τα επαγγέλματα που έχουν σχέση με τον Τουρισμό. Πάντως δεν άνοιξαν όλα τα ξενοδοχεία, ούτε όλες οι επιχειρήσεις και φυσικά στην ήδη υπάρχουσα ανεργία θα προστεθεί και η ανεργία των εργαζομένων στον Τουρισμό. Ήδη το Μάϊο είχαμε 300 χιλ. λιγότερες προσλήψεις από τις αντίστοιχες του Μαϊου του 2019. Το φθινόπωρο τα μαντάτα λοιπόν και ο απολογισμός της θερινής περιόδου. Το φθινόπωρο και οι πλειστηριασμοί, γενικώς το φθινόπωρο αρχίζουν για τα καλά τα όργανα από κάθε άποψη!

Ο κορωναϊός υπάρχει και μάλιστα σε κάποιες περιοχές έντονη η παρουσία του, έχουμε και εισαγόμενα κρούσματα, να δούμε από Ιούλιο που θα ελευθερωθούν περισσότερο οι μετακινήσεις τι θα συμβεί. Αυτό το καλοκαίρι πάντως είναι ένα καλοκαίρι αλλιώτικο από τα άλλα. Από όπου και να το πιάσεις χωλαίνει.

 Πάει και το ‘’σκάνδαλο Novartis’’ έκλεισε εξωδικαστικά με την παραδοχή της Εταιρείας για παραπτώματα και χρηματισμό αξιωματούχων και φυσικά την καταβολή μεγάλου ποσού προστίμου, ίσως του μεγαλύτερου που έχει επιβληθεί μέχρι σήμερα, της τάξεως των 347 εκατομμυρίων Δολαρίων. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 70% εξ’ αυτών αφορά ατασθαλίες εντός Ελληνικού εδάφους, παρά ταύτα εμείς εξακολουθούμε να μιλάμε για ‘’σκευωρία  Novartis’’ και να παρακολουθούμε ξιφασκίες και δικαστικές διαμάχες μεταξύ κομμάτων, ούτε που πρόκειται να απολογηθεί ή να τιμωρηθεί κανείς για χρηματισμό ή δωροδοκία, κάτι σύνηθες άλλωστε και από προηγούμενα σκάνδαλα της 10ετίας που μας πέρασε. Χειροκροτούσαμε τους γιατρούς πριν λίγο λόγω κορωναϊού, τώρα με την παραδοχή της ‘’Νοvartis’’ για δωροδοκία,   ένα γκρίζο πέπλο ενοχής πέφτει πάνω τους. Η Αμερικανική Δικαιοσύνη δείχνει ενόχους αξιωματούχους σύμφωνα με ομολογία της Novartis, εμείς 3 χρόνια τώρα το περνάμε στα ψιλά υπεραμυνόμενοι περί ‘’σκευωρίας’’ και κατασκευασμάτων! Φτάσαμε σε σημείο να καταγγέλλονται δημόσια Δικαστικοί και να προτείνονται για φυλάκιση … αυτή είναι η κατάντια μας δυστυχώς. Κάτι η απαλλαγή από ποινική ευθύνη κάποιων που έχει ψηφιστεί, κάτι η παραγραφή αδικημάτων στην πενταετία, ούτε κατέληξε καμιά υπόθεση στο να δεσμευτούν περιουσίες ή να καταβληθούν χρήματα ‘’περιέργως’’ αποκτηθέντα! Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα, μας κατάντησαν μια Κοινωνία που στο μεγαλύτερο ποσοστό της περιμένει κάποιο επίδομα για μια ανάσα από τα χρέη. Από Χώρα της προόδου και της εξέλιξης που πιστεύαμε πως ήμασταν, καταλήξαμε Χώρα των επιδομάτων, της ανεργίας και προσφύγων/μεταναστών.

Η ιδιοκτησία των πολιτών περνάει σιγά – σιγά σε άλλα χέρια και η ζωή πολλών συνανθρώπων μας έγινε από μέρα νύχτα και χωρίς προοπτική για κάποιο ξημέρωμα. Για τα δράματα λοιπόν που έχετε δημιουργήσει σε πολλές οικογένειες την τελευταία δεκαετία με τα μέτρα και τις αποφάσεις σας, θα απολογηθεί κανείς; 

Όχι άλλη Νοvartis σκευωρία μπουκώσαμε, φτάνει πια! Και με το βιτριόλι αρκετά! ‘Όλα έχουν κάποιο όριο! 2 μήνες είχαμε τρελαθεί έγκλειστοι να ακούμε και να βλέπουμε σε ημερήσια βάση, αρρώστους, θανάτους, φέρετρα. Με το που βγήκαμε έξω πιάσαμε ‘’σκευωρίες’’, Έβρο, μετά ήρθε και το βιτριόλι και γεμίσαμε τα δελτία με αυτό πρώτο θέμα! Με την πείνα του κόσμου και τη σακατεμένη ζωή πολλών, τι μέλλει γενέσθαι, ποιος θα ασχοληθεί;

 Όσα επιδόματα και να δοθούν, όσες ρυθμίσεις και να γίνουν, δεν αποκαθιστούν τη βλάβη που προκάλεσαν οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, ούτε λύνουν το πρόβλημα. Ενέσεις παυσίπονες απλώς και τίποτα άλλο. Και όλοι σφυρίζετε αδιάφορα, προβάλλοντας τα ραπανάκια για την όρεξη, όπως πεζοδρόμηση Αθήνας, σιντριβάνι Ομόνοιας, ανάπλαση παραλίας σε διάφορες περιοχές κλπ. Το ότι ο πολίτης από τις 20 του μήνα δεν έχει ούτε για ψωμί, ή χρωστάει παντού και κινδυνεύει να βρεθεί στο δρόμο, στα παγκάκια (γηγενής πρόσφυγας αλλά χωρίς δικαιώματα ή επιδοτήσεις προσφύγων) δεν πυρώνει το αφτί κανενός! Κι από πάνω έχουμε και τη λαίλαπα της πανδημίας! 

Κάποτε θα πρέπει να σοβαρευτούμε σ’ αυτό τον τόπο και να λειτουργούμε υπεύθυνα, αναλαμβάνοντας την ευθύνη αποφάσεων και ενεργειών και πληρώνοντας το τίμημα για βλάβες που πιθανόν προκλήθηκαν από λανθασμένες κινήσεις. Αρκετά πια με την έπαρση που επικρατεί! Καλό μας μήνα και καλά μπάνια χωρίς κρούσματα.

+++

Νίκη Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα ... 02/07/2020.