Powered By Blogger

ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ ΚΙ ΕΥΘΕΙΑ!

ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ ΚΙ ΕΥΘΕΙΑ!
Ποίηση/Στίχος/Άρθρα/Βίντεο

Σάββατο 28 Μαΐου 2016

Από την παρουσίαση/αφιέρωμα στο Φλοίσβο στα πλαίσια της Έκθεσης Ζωγραφικής της ''Τεχνόσφαιρα'' 2012





Το τραγούδι σε στίχους Νίκης Παπουλάκου, Μουσική και Ερμηνεία Πάνος Γκόρης

ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ - video

 ΝΑΥΠΛΙΟ


EIKONA - BINTEO : ΝΙΚΗ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ : INTERNAL FLIGHTS


ΜΥΚΗΝΕΣ

ΠΟΡΟΣ



ΖΑΧΟΛΗ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ


Από τα πρώτα βίντεο που έφτιαξα, μουσική Ε. Ρεμπούτσικα - Ερέτρια

και πάλι Ερέτρια

Τα Τραγούδια στο βίντεο σε Μουσική Ζακ Ιακωβίδη, Στίχους ΄Νίκης Παπουλάκου
Ερμηνεία Σπύρος Χαλκιάς από το cd ''EΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ'' 2008


ΥΔΡΑ - ΑΙΓΙΝΑ
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ INTERNAL FLIGHTS
PHOTOS/VIDEO PROD. BY N. PAPOULAKOU








Video




Take the Money & ... run, 15/05.15 - Kαλεσμένη από τη Φωτεινή Μαστρογιάννη

Τετάρτη 25 Μαΐου 2016

Υποκριτές και Φαρισαίοι!

(Ψυχανεμίσματα... από την Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' 28.11.15)




Είναι να απορείς πια με την υποκρισία και την κοροϊδία της πολιτικής σκηνής! Μέτρα που τα ψήφισαν και με τα τρία Μνημόνια και μάλιστα το τρίτο οι 250 της Βουλής, κάνουν τάχα πως δεν τα ξέρουν και δεν τα υποστηρίζουν! Τάχα ο Τσίπρας τα έφερε; Από το 2010 ξέρατε πού θα φτάσετε το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα πολίτη, απλώς το πηγαίνατε βήμα το βήμα για να τον ξεγελάσετε! Κι αυτό κάνετε ακόμη! Δείχνετε έναν για κακό λύκο και καθαγιάζετε τα όσα πληρώνει ο λαός για λογαριασμό της ανίκανης διακυβέρνησης σας, τα προηγούμενα χρόνια! Για πόσο καιρό ακόμη πιστεύετε πως θα του χρησώνετε το χάπι και θα το λαμβάνει αγόγγυστα;
Ντροπή σας! Δηλαδή τι νομίζετε, πως όλα θα γίνουν με την αριστερά και τον Τσίπρα και εσείς θα διαλαλείτε την αντίθεση σας και την κατακραυγή σας; Ξεχνάτε πως και μνήμη διαθέτει ο λαός και κάθε μέρα σιχτιρίζει όλους εσάς που του αδειάσατε το πορτοφόλι! ... Ότι κι αν εφαρμόσει η αριστερά είναι συνέχεια των δικών σας, δεν είναι κάτι καινούργιο! Τι θέλετε να παραστήσετε, που το παίζετε πως πέφτετε από τα σύννεφα; Δεν πονέσατε τότε που κόψατε στο μισθωτό και τον συνταξιούχο το 50% του εισοδήματος του, δεν πονέσατε για τις τόσες αυτοκτονίες επί ημερών σας, για τις χιλιάδες των νέων που έφυγαν έξω αναζητώντας μια καλύτερη τύχη, για τους άστεγους και άπορους που δημιουργήσατε, για τη νέκρα στην αγορά, τα κλειστά μαγαζιά και επιχειρήσεις, τους τόσους εργαζόμενους και απλήρωτους, την εργασιακή ζούγκλα που δημιουργήσατε στον Ιδιωτικό τομέα ... έστω για ένα απ' όλα αυτά δεν νιώσατε τύψεις; Φυσικά και όχι, το αποδεικνύει η στάση σας! Προκλητική για κάθε νοήμονα πολίτη που το μόνο που νιώθει όταν ακούει τα διάφορα λεγόμενα, είναι αηδία, θυμό και φρίκη! Κατάφορη υποτίμηση της νοημοσύνης του όλα όσα παίζονται και διαδραματίζονται γύρω!
Άντε και ρίξατε τον Τσίπρα, πείτε μας και τι πρόκειται να κάνετε μετά για το λαό ... ήδη ξέρουμε τι έχετε κάνει! Όπως επίσης ξέρουμε ότι ζητούσατε συμφωνία πάσει θυσία το περασμένο καλοκαίρι όλοι! Η συμφωνία λοιπόν από τότε που ξεκίνησε (κι όχι μόνο από τον περασμένο Αύγουστο) έχει μέτρα εις βάρος του αδύναμης μερίδας του λαού και το γνωρίζετε και αρκετά έχει γευτεί ήδη ο λαός, οπότε πείτε μας ,τι καλύτερο θα πετυχαίνατε ή θα πετύχετε εσείς! Τι θα επανορθώσετε και τι θα διασώσετε από την κατρακύλα που επέφερε στον πολίτη, η τακτική σας αυτής της πενταετίας για να μην πω της 25ετίας!
Το να με έχεις δείρει για τα καλά και να μου δείχνεις το άλλον που με έφτυσε για επικίνδυνο, ε αυτό ξεπερνά κάθε όριο θράσους θα μπορούσε κανείς να πει!... Κι αν εγώ που σε ακούω σε πιστεύω πως αυτός φταίει για όλα κι ότι εσύ θα με σώσεις, ε τότε είμαι ντιπ για ντιπ χάπατο!
Και δεν είναι μόνο το ότι άδειασε ή έμεινε μισή η τσέπη του πολίτη, το χειρότερο είναι ότι του στερήσατε την αναπνοή, τον σκοτώνετε ψυχικά κάθε μέρα, όταν από το πρωί ως το βράδυ δεν ακούει τίποτα άλλο από το τι τον περιμένει... τι του έχετε για μετά! Δεν υπάρχει αέρας να αναπνεύσει πλέον ... περιμένει να του πέσει το ταβάνι στο κεφάλι! Ειδικά την 3η ηλικία την ξετινάξατε! Δεν φταίει ο συνταξιούχος που δούλεψε 35 και 40 χρόνια και πλήρωνε τους φόρους και τα ένσημα του, για τα άδεια Ταμεία των Ασφαλιστικών, ούτε για τις μαϊμού συντάξεις, ούτε για τις τριπλές και 4πλές, ούτε για τόσα άλλα που έχουν συμβεί όλα τα χρόνια! Με τι θράσος ζητάτε απ' αυτόν να πληρώσει και να καταλήξει ζητιάνος;... Ναι ξέρω ... φταίει ο Τσίπρας! Στην πυρά λοιπόν κι αυτός όπως κι όλοι οι προηγούμενοι που έφταιξαν και ''τιμωρήθηκαν'' ... τι αυτός θα ξεφύγει την τιμωρία;... Όχι βέβαια!
Ένα μόνο φαίνεται πως σας διαφεύγει ... ότι κι ο πιο χαζός όταν πεινάσει και τα χάσει όλα γίνεται θηρίο ανήμερο και σπάει ότι βρει μπροστά του! Κι αυτό είναι κάτι που δεν έχει να κάνει με τον Έλληνα μόνο, αλλά με όλους τους λαούς της ΕΕ. Συνεχίστε λοιπόν αυτή την οδό της εξαθλίωσης του λαού / των λαών, αυξάνοντας τον αριθμό των πεινασμένων και εξαθλιωμένων, συν τα καραβάνια άλλων ταλαίπωρων λαών κι εσείς να κοιτάτε αφ' υψηλού γυαλίζοντας γαλόνια και θρόνους!
Και μην ξεχνάμε ... η κατάληξη όλων είναι δυο μέτρα γη ή η καύση!
Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Η ηθική βλάβη μεγαλύτερη από την οικονομική....





Και μόνο το ότι κατάφεραν τον Έλληνα, να σκέφτεται πώς θα βρει τρόπο να φύγει από τη Χώρα, αντί να σκεφθεί πώς θα αντισταθεί και θα αντιμετωπίσει την επίθεση που δέχεται και τη λεηλασία των δικαιωμάτων του και της ζωής του, φθάνει για να καταλάβουμε την εξέλιξη αυτού του ''πολέμου''!... Αυτό και μόνο είναι μια ''νίκη'' για τον αντίπαλο! Καμία σθεναρή αντίσταση και όσοι μείνουν θα υποστούν την βαθμιαία εξαθλίωση τους ή την βίαιη!

Μπορεί να μη γίναμε Αργεντινή αλλά για Βενεζουέλα δεν παίρνω όρκο! ... Ως το 2019 θα κόβουν και δεν προέκυψε τώρα αυτό , ήταν δρομολογημένο να συμβεί βαθμηδόν και κατ' ολίγον , όπως και συμβαίνει 7 χρόνια τώρα! Όποιος δεν είχε μπάνκα με πολλά μετρητά στο ξεκίνημα της κρίσης, είναι χαμένος... είμαστε χαμένοι από χέρι! ΄Ολα τα υπόλοιπα που λέγονται περί σωτηρίας, ανάκαμψης και ανάπτυξης, είναι για να έχουμε να λέμε ... είναι για να συνεχιστεί η αποβλάκωση μας! Παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του!

Η ηθική βλάβη που υφίσταται αυτός ο λαός, είναι μεγαλύτερη από την οικονομική! Η δε όλη τακτική της 7ετίας και η συνέχεια της όπως διαγράφεται, αποσκοπεί κατά κύριον λόγο πιστεύω, σε τελειωτικό ηθικό πλήγμα αυτού του λαού, με την πολεμική της φτωχοποίησης του και του τελικού εξευτελισμού του! Πολύ φοβάμαι πως είμαστε σε χειρότερη θέση απ' ότι στον πόλεμο του ''40 και την μετέπειτα κατοχή! ... Γιατί δεν υπάρχει χειρότερο γονάτισμα από το να οδηγείς ''βιαίως'' νοικοκυραίους ανθρώπους σε κατάσταση επαιτείας! Τσακίζεις κάθε έννοια αξιοπρέπειας και περηφάνιας, τους οδηγείς στην απελπισία και το θάνατο! Τους στερείς το δικαίωμα να ζήσουν αξιοπρεπώς, στερώντας τους και τα απαραίτητα είδη πρώτης ανάγκης! Και δεν υπάρχει ελπίδα, δεν υπάρχει προοπτική! Όταν φθάσεις τις συντάξεις σε βαθμό επιδόματος, ποια προοπτική δίνεις στον συνταξιούχο για το αύριο; Για ποια νέα αρχή μιλάτε όλοι; Εκτός κι αν εννοείτε νέα αρχή με τους έχοντες και κατέχοντες, οι λοιποί ας μας αδειάσουν τη γωνιά! Ή μήπως θεωρείτε πως, αλλάζοντας Προέδρους ή ονόματα, ή με τη σύσταση ''νέων'' κομμάτων με τα ίδια γνωστά πρόσωπα της 40ετίας, κάνουμε νέα αρχή και όλοι μαζί μπορούμε; Και παράλληλα με ένα Μνημόνιο διαρκές (γιατί περί αυτού πρόκειται), που οδηγεί στην πλήρη εξαθλίωση μεγάλου μέρους των πολιτών, θεωρείτε πως υπάρχει ελπίδα και ορίζοντας για τον πολίτη; Ή περιμένετε να ''προσαρμοστεί'' στη φτώχεια και στα συσσίτια και να εθιστεί στο ''νέο τρόπο'' ζωής; 
 
Τι να πει κανείς πέρα από αυτό : το κρίμα στο λαιμό όλων όσων συμβάλλουν σε αυτόν τον αφανισμό!... Γιατί για αφανισμό πρόκειτα, χάνονται περιουσίες, διαλύονται οικογένειες, το νέο αίμα φεύγει σε άλλη γη σε άλλα μέρη, ο Κοινωνικός ιστός διαλύεται κι αυτός, υπογεννητικότητα, αύξηση εγκληματικότητας, άνθρωποι πεθαίνουν αβοήθητοι από φροντίδα και φάρμακα, άλλοι αυτοκτονούν, άνθρωποι ψάχνουν στα σκουπίδια, παιδιά πεινάνε, χιλιάδες μαγαζιά ξενοίκιαστα, επιχειρήσεις φεύγουν ή κλείνουν... ούτε σε 40 χρόνια δεν πρόκειται να αποκατασταθούν οι ζημιές και τα ερείπια που προκλήθηκαν στα τελευταία χρόνια και πού είσαι ακόμη! 
 
Δέσμιοι στους δανειστές, δούλοι των αγορών, εκποίηση της Χώρας και στο σκλαβοπάζαρο ο λαός! Και δεν μας έφταναν όλα αυτά, έχουμε και χιλιάδες ξενόφερτα στόματα που πρέπει να ταϊσουμε! Αν και για αυτούς υπάρχει πρόνοια νομίζω, για τους ντόπιους αμφιβάλλω!

Έχουμε τρελαθεί στα νομοσχέδια/πολυνομοσχέδια και τις εγκυκλίους, αμφιβάλλω αν βρίσκουν άκρη και οι ίδιοι, εξ' ου και το μπέρδεμα με τα εκκαθαριστικά των Δηλώσεων! Ανάθεμα κι αν ξέρουμε, τι μας κόβουν κάθε φορά και γιατί! 7500 σελίδες το πολυνομοσχέδιο της περασμένης Πέμπτης ... ποιος πρόλαβε να διαβάσει και τι; Πολύ δε περισσότερο να καταλάβει κιόλας! Πάντως το ''ναι σε όλα'' είναι σίγουρο, αυτό δεν αλλάζει! Το έχουμε βιώσει και με δεξιά και με κέντρο και με αριστερά! Το σπουδαιότερο όλων είναι πως, έχουν όλοι πεισθεί ότι μας σώζουν κάθε φορά που ψηφίζουν νέα μέτρα στη Βουλή και θέλουν να πείσουν κι εμάς! Αυτό κι αν είναι!

Ο δε ''κόφτης'' ενεργοποιείται για να μείνει και λέω ενεργοποιείται, διότι δεν προέκυψε ξαφνικά, υπήρχε από τα πρώτα Μνημόνια, απλώς τώρα ήρθε η ώρα να μας τον φορτώσουν! Η αρχική γραμμή ακολουθείται με πρόγραμμα και σύστημα, κάθε λίγο θα βγαίνει και κάτι, τάχα νέο και αναγκαίο, αλλά στην ουσία συνέχεια ή συνέπεια του προηγούμενου! Αμφιβάλλω αν και οι ίδιοι που τα ψηφίζουν κάθε φορά, το έχουν αντιληφθεί!
Και η ζωή μας θα συνεχιστεί, όσο συνεχιστεί για τον καθένα, ανάλογα με τις αντοχές του, οικονομικές και ψυχικές! Ζαλώνουμε το γαϊδούρι κι όσο αντέξει... μετά βλέπουμε!... Όσο αυτή η λαίλαπα της αφαίμαξης του πορτοφολιού και της ζωής του Έλληνα πολίτη δεν έχει σταματημό, τι άλλο μπορεί να σκεφθεί κάποιος; Ευτυχείτε!
Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Ψυχανεμίσματα... από την Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΏΝ''  της Πέμπτης 26.05.16

Διανομή φτώχειας....

Πολύ κλάμα και πόνος ψυχής στο Κοινοβούλιο, αλλά η ψήφος ψήφος στα μέτρα! Έπρεπε να στείλουμε χαρτομάντηλα για να σκουπίσουν τα δάκρυα! Κι αυτοί που δεν τα ψήφισαν και κλαίνε για τα δεινά του πολίτη, λες και δεν του έφεραν δεινά οι ίδιοι, λες και δεν τα ψήφισαν κάποιοι εξ' αυτών τον περασμένο Ιούλιο, λες και δεν ήξεραν πως υπήρχαν και στα προηγούμενα Μνημόνια... παίρνουν ΟSKAR ηθοποιϊας και υποκρισίας!

Αντίδραση έξω στους δρόμους, μηδαμινή έως ανύπαρκτη! Η Γαλλία σίεται κι εδώ με τόση ισοπέδωση δικαιωμάτων και εισοδημάτων, δεν κουνιέται φύλλο! Το συζητούν κι οι ίδιοι ... και το μεταφράζουν σε συμφωνία του λαού στην πολιτική τους! Αυτό τους βολεύει να σκεφθούν κι αυτό λένε!
Η απεργία στα ΜΜΜ θα τους έβγαλε κι απ' τον ''κόπο'' να κλείσουν σταθμούς του μετρό!
Το πολυνομοσχέδιο ψηφίστηκε με πλειοψηφία (τη γνωστή των 153) επί της αρχής, ε και την Κυριακή ψηφίστηκαν και τα υπόλοιπα! Με κάποια παρουσία διαμαρτυρομένων στους δρόμους....

Η ουσία είναι μία! Με τον τρόπο που εφαρμόζονται όλα αυτά τα μέτρα, μόνο τους φτωχούς και αδύναμους θα κάνουν φτωχότερους, παρά θα χτυπήσουν τον πλούτο! Ποιον πλούτο; Αυτόν που φαίνεται στις Μαρίνες, στη Μύκονο, στα χιονοδρομικά κλπ., αλλά στα χαρτιά είναι σαν το ''εδώ παπάς, εκεί παπάς;''
Το ΕΚΑΣ λέει το κόβουν γιατί το παίρνουν πολλοί που δεν το δικαιούνται, το παίρνουν αποκρύπτοντας εισοδήματα. Κι επειδή λοιπόν δεν μπορείτε να βρείτε τα κρυμμένα κι αυτούς που τα κρύβουν, ας θάψουμε όσους μπορούμε, κι ας ζήσει ο άλλος με 500 Ε; Αρκεί που χαϊδεύετε τα αφτιά σας πως έτσι τιμωρείτε τους φοροφυγάδες! Η ίδια τακτική 7 χρόνια τώρα με χαριστική βολή αυτά που έρχονται!

Αυτοί που κρύβουν μια χαρά θα ζήσουν, τους μόνους που τιμωρείτε και οδηγείτε στην απελπισία και στο θάνατο, είναι εκείνοι που δεν έχουν και δεν μπορούν να κρύψουν τίποτα και πλήρωναν και πληρώνουν εισφορές και φόρους, όλα τα χρόνια κανονικά! Δούλεψαν μια ζωή για να βελτιώσουν το επίπεδο διαβίωσης τους κι έρχεστε όλοι εσείς, αυτούς τους ανθρώπους να τους καταστρέψετε και να τους μετατρέψετε σε άπορους και άστεγους!

Με 1300 Ε μικτά, (παίρνω την ''καλύτερη'' εκδοχή σύνταξης) που αποφάσισαν, τα ''κόκκινα δάνεια'' θα αυξηθούν, τα χρέη προς Δημόσιο και ΔΕΚΟ επίσης και στην αγορά δεν θα μείνει κολυμπιθρόξυλο! Ήδη οι οφειλές προς ΔΕΗ από 2,2 δις πέρσι το καλοκαίρι έφθασαν 2,7 δις, παρά τις ρυθμίσεις! Οι μικρονυκοκυραίοι θα βγουν στο δρόμο με τους πλειστηριασμούς και φυσικά οι μόνοι ανέπαφοι, οι έχοντες! Αποφασίσατε λοιπόν πως μόνο όσοι έχουν κι ας τα κρύβουν πρέπει να ζήσουν σε αυτή τη Χώρα;

Η πολιτική που ακολουθείται αυτά τα χρόνια, είναι μονόδρομος ναι αλλά μονόδρομος αναδιανομής φτώχειας και εξαθλίωσης! Οι μόνοι που θίγονται και υποχρεώνονται να πεινάσουν είναι η μεσαία τάξη που πλέον τείνει να εξαφανιστεί, σε λίγο θα υπάρχουν μόνο πεινασμένοι και εξαθλιωμένοι και οι πολλοί πλούσιοι, που όμως η περιουσία των περισσοτέρων θα φορολογείται από άλλα κράτη, και τα λεφτά θα είναι σε ξένες Τράπεζες!

Παρά τα σκληρά μέτρα που ψήφισαν, πολύ φοβάμαι πως το Εurogroup απλώς θα μας δώσει μια ξεπέτα, όση χρειάζεται για να ρυθμίσει άλλα θέματα των χωρών της ΕΕ που είναι σε εξέλιξη και από Σεπτέμβρη και μετά θα μιλάμε πάλι για καινούργιες μειώσεις και φόρους! Το ίδιο βιολί το ζούμε 7 χρόνια κι έτσι θα συνεχίσει. Αυτό το βαρέλι δεν έχει πάτο ... πόσες φορές σου μίλησαν για τελευταίες μειώσεις και πόσες φορές σε γέλασαν; Μας παίζουν τον παπά, απλώς αλλάζοντας καρέκλες εξουσίας, που φυσικά εμείς τους προσφέρουμε!
Και μόνο το ότι κατάφεραν τον Έλληνα να σκέφτεται πώς θα βρει τρόπο να φύγει από τη Χώρα, αντί να αντισταθεί και να αγωνιστεί για τα δικαιώματα του, αυτό και μόνο είναι αρκετό για να καταλάβουμε την εξέλιξη αυτού του ''πολέμου''.... και δυστυχώς κάποιοι βοηθούν σε αυτό με τις προτροπές τους σε διάφορες εκπομπές.
Άντε λοιπόν και τα 99 πρώτα χρόνια είναι δύσκολα, μετά όλα στρώνουν! Το ξημέρωμα αργεί!
==========================================
Νίκη Παπουλάκου.
1η Ανάρτηση :  http://omadamesa.blogspot.gr/2016/05/blog-post_859.html

O Ψεκασμός της Κατσαρίδας...


Αχ προδομένε μου λαέ
Τους έδινες τα χτένια
Ενώ για σε φυτρώνανε
Και τρίχες μα και γένια!
Τώρα αυτοί χτενίζονται
Με το δικό σου χτένι
Σου λένε βγάλε το σκασμό
Το παίζουν και θιγμένοι!!

Τσιφλίκι, περιουσία τους,
Εσύ… εγώ… η Χώρα…
Γεμίσαν τα σεντούκια τους
Κι εσύ στην κατηφόρα!
Και σου μιλούν αφ’ υψηλού,
Σαν κορδωτά παγώνια,
Σε στήσανε σε μια γωνιά,
Σου κάνουν και καψόνια!

Λογαριασμό δεν δίνουνε,
Δεν δίνανε ποτέ τους,
Τώρα τους είσαι και μπελάς,
Λερώνεις το παρκέ τους!...
Σου φόρτωσαν και το σακί,
Με τα δικά τους λάθη,
Αυτοί αραχτοί στα πλούτη σου,
Κι εσύ με άδειο καλάθι!

Στα ζάρια παίξανε που λες,
Εσένα … την Πατρίδα
Και σε ψεκάζουν αφειδώς,
Σα να’ σαι κατσαρίδα!
‘’Για το καλό’’ που σου’ καναν
Να μην το λησμονήσεις,

ΑΝ ΠΟΤΕ γίνουν εκλογές,
να τους ξαναψηφίσεις!





============================
Νίκη Παπουλάκου

από stixoi.info 13/02/12    http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=172927

Και ξεμείναμε...



Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα
πού η αλήθεια, ποιο το ψέμα;
κάθε λίγο κι ένα θέμα...
ξετυλίγεται και απλώνει
για να μας αποχαυνώνει!

Φούσκες , φούμαρα, δαντέλες
και μεταξωτές κορδέλες,
όλη μέρα συζητάμε
και το χάλι μας ξεχνάμε!

Είναι σάπιο το σανίδι,
μεσ' τον κόρφο μας το φίδι,
και ξεμείναμε αδερφέ,
με κους κους και με φραπέ
πάνω σ' ένα καναπέ!

Τίποτα πια δε θα μείνει,
η ζωή μας σε καμίνι,
θα μας ρίξουν στον Καιάδα
και θα πάρουν την Ελλάδα!


Νίκη Παπουλάκου.

Δευτέρα 23 Μαΐου 2016

foni peiraioton «ΤΑ ΑΚΟΡΝΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ»Ποιητική Συλλογή της Νίκης Παπουλάκου Παρουσίαση στην Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά

Γράφει η Μαρία Ν. Ταστσόγλου

«Τα ακόρντα της καρδιάς» είναι ο τίτλος της ποιητικής συλλογής της Νίκης-Άννας Παπουλάκου, της φίλης και συνεργάτιδας της Φωνής των Πειραιωτών. Την ποιητική αυτή συλλογή είχαμε τη χαρά να απολαύσουμε την Δευτέρα 4 Μαΐου σε μία εξαιρετική εκδήλωση, που έλαβε χώρα στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά.

Δεν ήταν απλώς μία παρουσίαση βιβλίου με απαγγελία μερικών αποσπασμάτων για το δείγμα της γραφής. Ήταν μια μουσικοθεατρική παρουσίαση, που αποτελούσε απεικόνιση ολόκληρης της ζωής μέσα από τραγούδια και ποιήματα, μουσική και φωτογραφίες, ταινίες video και «ζωντανή» αναπαράσταση στιγμιότυπων, γεγονότων, βιωμάτων, παθημάτων και στοιχείων που χαρακτηρίζουν μια ζωή πάλλουσα, πεισματική και ανυπότακτη.

 Γι’ αυτή τη ζωή ακούσαμε τραγούδια, που ήταν τα μελοποιημένα ποιήματα της κ. Παπουλάκου από γνωστούς μουσικοσυνθέτες, τα οποία εκτέλεσαν αγαπημένοι μας τραγουδιστές και άγγιξαν την ψυχή μας. «Τα ακόρντα της καρδιάς» της Νίκης Παπουλάκου έφτιαξαν μια συγχορδία με τις χορδές της δικής μας καρδιάς, καθώς οι στίχοι και η μουσική διαπερνούσαν τις αισθήσεις μας.

 Κατά την έναρξη της εκδήλωσης χαιρετισμό απηύθυνε ο αρχισυντάκτης της Φωνής των Πειραιωτών κ. Γιάννης Κανατσέλης, ο οποίος και εξήρε τη δημιουργία της ποιήτριας χαρακτηρίζοντάς την μάλιστα ρεαλιστική, αφού με ωριμότητα αναδεικνύεται μέσα από αυτήν κάθε πτυχή της ζωής, είτε φωτεινή κι ευτυχισμένη είτε θλιβερή και απογοητευμένη.

 Για το βιβλίο και την ποιήτρια μίλησε αναλυτικότερα ο ποιητής και κριτικός λογοτεχνίας κ. Δημήτρης Καραμβάλης, ο οποίος με τον χυμώδη και συναρπαστικό λόγο του ανέλυσε το έργο της Νίκης-Άννας Παπουλάκου.

 Είπε χαρακτηριστικά ότι «οι στίχοι της είναι γνήσιοι κι ανεπιτήδευτοι, διεισδύουν στον πυρήνα της ψυχής και ανταποκρίνονται σε αυτά που ζητά ο ακροατής. Στίχοι με ιδανικά και οράματα, από τους οποίους έχουν εμπνευσθεί καταξιωμένοι μουσικοσυνθέτες κι έχουν καταθέσει ποιοτικά κομμάτια. Στίχοι γραμμένοι με γνήσιο πάθος και καλλιέπεια, που ανανεώνουν την παράδοση, σέβονται τον ακροατή και λειτουργούν σε βάθος».

 Αυτούς τους στίχους, τους τόσο ρεαλιστικούς, μα ρομαντικούς και ευαίσθητους ταυτόχρονα, οι οποίοι συγκρότησαν ποιήματα που εκφράζουν το απόσταγμα των συναισθημάτων της δημιουργού, τους απέδωσαν σε τρυφερή, εκφραστική κι ανεπανάληπτη απαγγελία οι ηθοποιοί Κώστας Λάσκος, Κλεοπάτρα Ροντήρη, Όλγα Μουργελά και η λογοτέχνις Ντόρα Μανατάκη. Την απαγγελία συνόδευε διακριτικά και σαγηνευτικά στο πιάνο η ποιήτρια και εικαστικός κ. Χλόη Ν. Αμάραντου. Την επιμέλεια του ήχου και του οπτικοακουστικού υλικού με τραγούδια από το βιβλίο την είχε ο κ. Νίκος Ζάβρας, συνεργάτης της Εφημερίδας και υπεύθυνος των Εκδόσεων της Φωνής των Πειραιωτών.

Οι ακροατές καταγοητευμένοι και κατασυγκινημένοι παρακολουθούσαν σαν να μην ήθελαν να χάσουν ούτε μία λέξη από κάθε ποίημα, γιατί ίσως θα έχαναν μια εικόνα από τη ζωή. Καθένας από μας έβλεπε στις «εικόνες» των στίχων ένα κομμάτι της δικής του ζωής, γιατί κάθε στίχος ξεδίπλωνε κι από μία πτυχή της πραγματικής ζωής, εκείνης που μας τυραννά, μας ενθουσιάζει, μας πνίγει ή μας γλυκαίνει, μας πεθαίνει και την άλλη ώρα μας ανασταίνει.

Αυτή είναι η ποίηση της Νίκης-Άννας Παπουλάκου. Ποίηση που φτάνει στα μύχια των αισθήσεων είτε μας μιλάει για την αγάπη και τον έρωτα είτε μας υψώνει τη φωνή, επειδή αφήσαμε το ψέμα και τη μιζέρια να μας οδηγήσουν.

«Ασφυκτιώ σε στενά στερεότυπα, αγανακτώ που φαντάζουν για πρότυπα…
Αδυνατώ να δεχθώ τη μιζέρια σας, τι κι αν φορούν δαχτυλίδια τα χέρια σας…
Μα εγώ ζητώ της ζωής τα αλλιώτικα, την ομορφιά της που γύρω πλανιέται,
κι αναζητώ της στιγμής την ποιότητα, που στα μικρά και απλά συναντιέται!!!»

Εκστατικοί όλοι καταχειροκρότησαν την κ. Νίκη-Άννα Παπουλάκου και τους καλλιτέχνες που την πλαισίωσαν με τόση τρυφερότητα και ευαισθησία. Χειροκρότησαν και τα ποιήματα που έγιναν τραγούδια από τους έξοχους συνθέτες μας Ζακ Ιακωβίδη, Χρήστο Νικολόπουλο, Νίκο Καρίμπα, Γιώργο Στάντζο, Κώστα Σμυρνιό και άλλους και τραγουδήθηκαν από τον Γιάννη Πετρόπουλο, την Μπέσυ Αργυράκη, τον Σπύρο Χαλκιά, τον Βασίλη Βλάχο κι άλλους καταξιωμένους τραγουδιστές μας.

Οι παρόντες ήταν πολλοί, μάλιστα από τον χώρο των Γραμμάτων και της Τέχνης τίμησαν την εκδήλωση η συγγραφέας κ. Άννα Μπιθικώτση, ο συνθέτης κ. Κώστας Νικολόπουλος, ο καθηγητής Μουσικής κι Ερμηνευτής κ. Σωτήρης Δογάνης. Πολλοί ήταν και οι φίλοι της ποιήτριας και της Φωνής, που έσπευσαν να τιμήσουν την εκδήλωση, μα και να απολαύσουν το άκουσμα, το θέαμα, το βίωμα και το συναίσθημα.

Το βιβλίο «Τα ακόρντα της καρδιάς» δημιουργήθηκε από τις εκδόσεις της Φωνής των Πειραιωτών. Μάλιστα είναι το πρώτο βιβλίο των εκδόσεων της Φωνής (2014) και αποτελεί καμάρι όχι μόνο για το περιεχόμενό του, αλλά και για την καλαισθησία του ως βιβλίου. Μαζί με τον κ. Γιάννη Κανατσέλη υπεύθυνοι για την επιμέλεια των βιβλίων είναι η ίδια η κ. Νίκη-΄Αννα Παπουλάκου και ο κ. Νίκος Ζάβρας, οι οποίοι φροντίζουν σε κάθε περίπτωση να δίνουν το καλύτερο αποτέλεσμα με το χαμηλότερο δυνατό κόστος.

Συγχαρητήρια σε όλους! Πρώτα στην ποιήτρια, λογοτέχνιδα και αρθρογράφο, στους ηθοποιούς και στην πιανίστρια, στον υπεύθυνο του ήχου, στον αρχισυντάκτη της Φωνής, στον εξαίσιο ομιλητή, κριτικό λογοτεχνίας. Ένα μεγάλο ευχαριστώ εκ μέρους της Φωνής στον Υπεύθυνο της Δημοτικής Πινακοθήκης Πειραιά κ. Μιχάλη Στάμου, ο οποίος πάντα ανταποκρίνεται στο κάλεσμα κάθε πολιτιστικής και καλλιτεχνικής δραστηριότητας.
============================================================





Πηγή : Εβδ. Εφημερίδα ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

 http://www.fonipeiraioton.gr/%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%83%CF%85%CE%BB/

Σάββατο 21 Μαΐου 2016

Πού πήγαν τα λεφτά; ….Πού πάνε τα λεφτά;


Ερώτημα που πολλές φορές έχει τεθεί και πολλές απαντήσεις σίγουρα έχει! Ιδού το θέμα που μάθαμε τελευταία με το κτίριο ΚΕΡΑΝΗ! Αγοράσθηκε από το Δημόσιο το 1998, αντί 35 εκατομ. Δρχ. με διάφορα σχέδια χρήσης που όμως δεν υλοποιήθηκαν, ανακαινίσθηκε 2 φορές, τη μία για εγκατάσταση του ΥΠΕΧΩΔΕ και την επόμενη για εγκατάσταση του Υπουργείου Πολιτισμού, μαζί με το Τουριστικής Ανάπτυξης, που όμως δεν ευόδωσε να συμβεί βάσει των αντιρρήσεων των συνδικαλιστών και εργαζομένων για την απόσταση και την ανάγκη επιδόματος μετακίνησης των υπαλλήλων!
 Στον Ιδ. Τομέα Κύριοι, ποιος Εργοδότης σου πληρώνει έξοδα μετακίνησης; Καλομαθημένα παιδιά του Δημοσίου;
Περιλαμβάνει δύο υπόγεια, 6 υπέργειους ορόφους, ενώ η επιφάνεια του κτιρίου αγγίζει τα 46.600m2 και το οικόπεδο έχει εμβαδόν 15.500m2, 506 θέσεις στάθμευσης (248 υπαίθριες και 250 στεγασμένες). Στο ισόγειό του, εκτός από τους χώρους υποδοχής και εργασίας υπάρχουν χώροι ιατρείου και κυλικείου. Στο δώμα υπάρχουν εγκατεστημένα φωτοβολταϊκά τόξα για την ενεργειακή υποστήριξη του κτιρίου.


Τελικά, »επωλήθη» σε ιδιώτη για 20 χρόνια, με την υποχρέωση / δέσμευση του Δημοσίου, να του βρει ενοικιαστή, που θα καταβάλει το μηνιαίο ποσό των 220 χιλ. Ε (2,62 εκατομ. Ετησίως), διαφορετικά το Δημόσιο θα πρέπει να καταβάλει το ετήσιο μίσθωμα κι ας μην στεγάζεται εκεί καμία Δημόσια Υπηρεσία!
 Από το 2010, ημέρες Μνημονίου, η ανάγκη για εξοικονόμηση δημόσιων πόρων γίνεται πλέον επιτακτική. Σταδιακά, κερδίζει έδαφος η ιδέα μετεγκατάστασης του υπουργείου Οικονομικών από το κέντρο της Αθήνας στον «Κεράνη». Το ετήσιο κόστος ενοικίασης γραφείων για το υπουργείο το 2011 έφτανε τα 5,7 εκατ. ευρώ για τα 19 κύρια ενοίκια (από συνολικά 51), ποσό που με τη μετεγκατάσταση θα έπεφτε στο μηδέν. Με εντολή του αναπληρωτή υπουργού Π. Οικονόμου, είχε εκπονηθεί μελέτη για τη χωροθέτηση των υπηρεσιών, είχαν δε προβλεφθεί ειδικά δρομολόγια λεωφορείων (θα χρησιμοποιούνταν οχήματα που είχαν κατασχεθεί) τα οποία θα μετέφεραν τους υπαλλήλους από στάσεις του μετρό και των ΗΣΑΠ! Παρά ταύτα και ενώ οι σχετικές διεργασίες προχωρούσαν, η ιδέα μετεγκατάστασης του υπουργείου Οικονομικών εγκαταλείφθηκε και σειρά πήρε, από το φθινόπωρο του 2012, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Οι αντιδράσεις των εργαζομένων και πάλιν σφοδρές με αποτέλεσμα άλλη μια αποτυχία για χρήση!
 Στη συνέχεια (Ιούλιο 2014) ήρθε η σειρά για συζήτηση μετεγκατάστασης εκεί των Δικαστηρίων Πειραιά! Αλλά κι αυτή η προσπάθεια εν μέσω Δημοτικών Εκλογών, απέβη άκαρπη και τα Δικαστήρια Πειραιά μάλλον θα πάνε στο κτίριο της Ραλλείου Σχολής εντός ορίων Δήμου Πειραιά! Ωστόσο από το 2013 (και έως το 2033) το Ελληνικό Δημόσιο καταβάλει το τίμημα των 2,6 εκατομ. ετησίως για ένα κτίριο ανεκμετάλλευτο! Θα ήταν ευχής έργον αν ήταν το μοναδικό ανεκμετάλλευτο… αλλά σίγουρα υπάρχουν και άλλες παρόμοιες καταστάσεις!
 Απ’ ότι φαίνεται λοιπόν, παρά τα 6-7 χρόνια κρίσης και στερήσεων παραμένουμε αμετανόητοι στο να διαχειριστούμε σωστά και για όφελος μας, θέματα και περιουσίες! Πάντως στον Ιδ. Τομέα, αν ο Εργοδότης θεωρεί πως πρέπει να μεταφέρει τα γραφεία του κάπου αλλού, δεν ρωτά τους εργαζομένους, απλώς το ανακοινώνει κι όποιος δεν δεχθεί να ακολουθήσει, θεωρείται ως άρνηση εργασίας και πηγαίνει σπίτι του! Απλά για την ιστορία του πράγματος!  

======================Νίκη Παπουλάκου.

 Από Εφημ. ''ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' (Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη στον Πειραιά)
http://www.fonipeiraioton.gr/

Ο «κόφτης» είναι ένα διαρκές μνημόνιο



Καλά – καλά δεν έκλεισε η Α΄αξιολόγηση, ακόμα δεν φάγαμε στο κεφάλι τα 17 προαπαιτούμενα της, αρχίσαμε να μιλάμε για την επόμενη Β΄ αξιολόγηση του Οκτώβρη με τα 40 τόσα προαπαιτούμενα! Ο δε »κόφτης», (η νέα λέξη προς κατανάλωση), η θέσπιση δηλαδή του λεγόμενου μηχανισμού αυτόματης περικοπής δαπανών του Δημοσίου, είναι ένα διαρκές μνημόνιο, όπως υποστηρίζει η Ένωση Διοικητικών Δικαστών, σε ανακοίνωσή της και το χαρακτηρίζει «Μνημόνιο διαρκείας» , ενώ παράλληλα εκφράζει την αντίθεσή της για τον τρόπο με τον όποιο ψηφίστηκε το ασφαλιστικό από τη Βουλή.

 Να δεις που ο »κόφτης» θα κλείσει τη συμφωνία για 50 χρόνια εξάρτησης… τώρα το »κόφτης» γιατί το ακούω »σφάχτης»; Μήπως χρειάζομαι ΩΡΛ;… Βλέπουμε λοιπόν σε συνέχειες 6 χρόνια τώρα ένα σήριαλ κρίσης , περικοπών και πτωχοποίησης μας και παραμένουμε θεατές ποιος ξέρει για πόσα χρόνια ακόμα! Πρωταγωνιστές και θεατές μαζί σε ένα σήριαλ διαρκείας! Τα πρώτα 50 χρόνια είναι δύσκολα, που λέει κι ένας φίλος… μετά όλα στρώνουν! Ότι πέφτει βαρύ στο στομάχι, κοινώς ότι είναι δύσπεπτο, το πάμε για το 2018 , κάπως έτσι έγιναν όλα από το 2009 μέχρι σήμερα, τα πηγαίνουν για πιο κάτω να τα διαχειριστεί ο επόμενος κι έτσι περνάει η σκυτάλη της εφαρμογής από τον έναν στον άλλο κι εμείς σε διαρκή αναμονή, να δούμε τι θα γίνει, λες και δεν έχει γίνει τίποτα ακόμα, λες και δεν έχουμε υποστεί διάφορα από τις εφαρμογές των μέτρων!

 Μια υπέροχη τακτική χειραγώγησης του πλήθους, η διαρκής συζήτηση, τα ίδια και τα ίδια, (περικοπές, φόροι κλπ.) να φοβάσαι για το επερχόμενο και να ξεχνάς το ήδη υπάρχον πρόβλημα και συνεπώς να μην αντιδράς! Αν τελικά φθάσουμε στο 2018 και δεν τους βγαίνουν τα κουκιά και σου πουν, 300 έχουμε, 300 παίρνεις… τότε θα είναι αργά για δάκρυα Στέλλα! Ήδη είναι αργά κι απ’ ότι φαίνεται, αργά αλλά σταθερά, παρόμοια μέτρα καταστρατήγησης εργασιακών δικαιωμάτων, ψηφίζονται και από άλλα Κοινοβούλια της ΕΕ. Οι Γάλλοι είναι στους δρόμους συνέχεια διαμαρτυρόμενοι, αλλά τα μέτρα μάλλον θα περάσουν και μάλιστα χωρίς ψηφοφορία από τη Βουλή τους! Πολύ φοβάμαι ότι όλοι που είχαν και έχουν στραμμένο το βλέμμα επικριτικά στην Ελλάδα και τους Έλληνες, πολλά θα λουστούν κι αυτοί στη συνέχεια, αν δεν γίνει κάτι ανατρεπτικό γενικά στην ΕΕ.

 Έγινε και το Eurogroup της 9ης Μαϊου, που όπως είπαν »οι δύο πλευρές ήρθαν πιο κοντά» ούτε προξενειό να ήταν … έχουν ξεπεράσει τους χρησμούς της Πυθίας! Τώρα αφήνουν να αιωρείται η ιδέα, πως θα επέλθει συμφωνία στις 24 Μάη … με καθοριστικό εγγυητή γι’ αυτήν τον »κόφτη»! Ανά τρίμηνο ή ανά εξάμηνο αν δεν βγαίνουν οι αριθμοί θα πέφτουν κεφάλια, χωρίς διαπραγματεύσεις, χωρίς κόκκινες γραμμές, χωρίς έλεος… ότι βρίσκουν θα κόβουν, χωρίς συζήτηση, χωρίς ψηφοφορίες! Για να δούμε στις 24 λοιπόν τι άλλο »καινούργιο» θα προκύψει! Κάθε φορά που φθάνουμε σε συμφωνία, κάποια καινούργια απαίτηση ή αμφισβήτηση πέφτει στο τραπέζι και αποκλείει τις υπογραφές για συμφωνία! Και στεγνώνουν τα Ταμεία και τα Αποθεματικά και εξανεμίζονται εισφορές και οικονομίες πολιτών, όχι υπέρ πίστεως και πατρίδος, αλλά υπέρ δανειστών και παρτίδας! Και κάθε φορά προ μιας »φαρμακερής» περικοπών εισοδήματος, οι έξω καρφώνουν τους μέσα πως αυτό είναι δική τους επιλογή για να μην περιορίσουν δαπάνες Δημοσίου! Αν και προσωπικά θεωρώ πως κι αυτό είναι μέσα στο παιχνίδι της αποβλάκωσης μας, ο ένας τα ρίχνει στον άλλο και μέσα και έξω! Τι μπέρδεμα αλήθεια… να μην ξέρεις πού να αδειάσεις το θυμό!

 Οι αποφάσεις δικαστηρίων για αντισυνταγματικότητα μέτρων και επαναφορά συντάξεων στα πεδία του 2012, αγνοούνται ή κι αν εφαρμοστούν, η εφαρμογή θα αφορά αυτούς που προσέφυγαν δικατικώς για αυτή τη διεκδίκηση, που σημαίνει ότι ο απλός και αδύναμος οικονομικά πολίτης, πάλι θα μείνει απ’ έξω! Όσον αφορά δε, τα νέα φορο -εισπρακτικά και ασφαλιστικά μέτρα που ψηφίστηκαν πρόσφατα, να δεις που στο εγγύς μέλλον θα καταλήξουμε, οι μεν ελεύθεροι επαγγελματίες να δηλώνουν άνεργοι ή εισόδημα από 8- 12 χιλ. Ε και οι μόνοι με εισόδημα άνω των 12 χιλ. Ε, θα είναι οι γνωστοί »πλούσιοι » μισθωτοί και συνταξιούχοι! 

Μάθαμε επίσης ότι ο πλούτος στην Ελλάδα ξεκινάει από 20 χιλ. Ε εισόδημα μικτά το χρόνο και άνω! Δηλαδή να υποθέσει κανείς ότι προ των μειώσεων της τάξεως του 40-60%, σε συντάξεις και μισθούς, αυτή η Χώρα είχε »πάμπλουτους» ; Πώς οραματίζονται άνοδο και ανάπτυξη στην αγορά, με ανύπαρκτη αγοραστική δυνατότητα των πολιτών, πώς οραματίζονται είσπραξη φόρων από στραγγισμένα πορτοφόλια, αυτοί μόνο ξέρουν και ο Χάρι Πότερ! Και ο εμπαιγμός μας από όλους και πρώην και νυν καλά κρατεί, καλή μας δύναμη να αντέξουμε!

  Νίκη Άννα Παπουλάκου.
Ψυχανεμίσματα... από την Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' 19.05/2016

Παρασκευή 20 Μαΐου 2016

Μη χαλάς το παραμύθι!...

Μήπως μάθαμε να ζούμε στα παραμύθια; Γιατί τόση έκπληξη για το τι συμβαίνει γύρω μας; Πού ζούμε; Σε άλλη χώρα; Συγχέουμε τις έννοιες, την πραγματικότητα, τους θεσμούς, τις λέξεις, τα πιστεύω μας , όλα! Ασφαλώς δεν είναι ότι καλύτερο να βλέπεις και να ακούς αυτά που ακούγονται τον τελευταίο καιρό και μάλιστα για δύο ισχυρούς θεσμούς της Δημοκρατίας, της Εκκλησίας και της Δικαιοσύνης. ΄Όμως η Εκκλησία είναι άλλο και άλλο οι Ιεράρχες που είναι μέλη και λειτουργοί συνάμα. Το αυτό και η Δικαιοσύνη, είναι άλλο και άλλο οι καλούμενοι να λειτουργήσουν το έργο της. Κάθε φορά λοιπόν που κάποιος ή κάποιοι λειτουργοί είναι ανεπαρκείς για το λειτούργημά τους, να απομακρύνονται απλά και να αφήσουμε τους θεσμούς στη θέση τους.

Με την ανοχή όλων μας και της Πολιτείας ειδικότερα, φθάσαμε εδώ που φθάσαμε! ΄Ολοι κάπου βολευτήκαμε, βουλιάξαμε στις πολυθρόνες αγκαλιά με το χαζοκούτι, αδιαφορήσαμε για το τι συμβαίνει γύρω , στον διπλανό, στον απέναντι και όλα καλά, ως τη στιγμή που ακούστηκαν δημόσια κάποια πράγματα!

‘’Κάθε θαύμα τρεις και το μεγάλο τέσσερις ‘’ λέει ο λαός!
Κάπου κούρασε το πράγμα πια, δε νομίζετε;. Τι φταίει ο κοσμάκης που δεν έχει να φάει, να ανοίγει την τηλεόραση και να σπαζοκεφαλιάζει να βγάλει νόημα και συμπέρασμα από τα τόσα που βροχηδόν λέγονται και συζητούνται καθημερινά;
Μήπως του δίνει σημασία κανείς; Τι τον ζαλίζουμε; Μήπως για να ξεχάσει το πρόβλημα επιβίωσής του και να θολώνει βλέποντας σε συνέχειες όλα αυτά;

Επιτέλους φτάνει! Και που μαθαίνουμε λεπτομέρειες τι μ’ αυτό; Αλλάζει κάτι στη ζωή μας; Θα αλλάξει ποτέ κάτι σ’ αυτό τον τόπο; Σε κάθε βήμα συναντάς την εκμετάλλευση, την ψευτιά, το συμφέρον, την ιδιοτελή προσέγγιση, τη δυσκολία, την κοροϊδία! Ο καθένας σηκώνει το σταυρό του και παλεύει μόνος του, ανάλογα με την ψυχική δύναμη που διαθέτει… Αν διαθέτει και υλική, τότε το πράγμα είναι κάπως καλύτερο, διαφορετικά ο Γολγοθάς είναι Γολγοθάς, είναι καθημερινός.

Ας μη γελιόμαστε, είναι πολύ πιο εύκολο αφ’ υψηλού με γεμάτες τσέπες, να συζητάς, να κρίνεις , να αναλύεις και να εκθέτεις πρόσωπα και πράγματα! Σκέφθηκε ποτέ κανείς τι προσφέρει στον κοινό θεατή και πολίτη με τα τόσα προβλήματα, αυτή η καθημερινή πολιορκία πληροφοριών υπό μορφή καταιγίδας, επιπρόσθετα μάλιστα στις τόσες οπτικές παραπλανήσεις και περιπλανήσεις του θεατή, στο βωμό του καταναλωτισμού;

Ας βγει κάποιος μια φορά να μιλήσει με ειλικρίνεια , να κάπως έτσι να πούμε:’’ Κυρίες, Κύριοι, μάθετε να ζείτε ως χρεωκοπημένοι…δείτε το σαν εμπειρία! ΄Οσο για τα υπόλοιπα ‘’κακώς κείμενα’’, ε.. εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε και όπως είπε ο ποιητής ‘’… και διηγώντας τα να κλαις’’, με τη μόνη διαφορά που εδώ το κλάμα αν μας βγει δε θα είναι από συγκίνηση για τα περασμένα μεγαλεία, αλλά από πόνο για την ‘’κατάντια μας’’!

Χάθηκε λίγη ‘’τσίπα’’; Δεν κοκκινίζει πια κανείς, ότι κι αν λέει.
Εδώ κατέληξε είδος πολυτελείας η κατοικία…, και ουδείς διαμαρτύρεται ή και ποιος τον ακούει να μου πείτε! Το νοίκι ενός σπιτιού ισοδυναμεί σχεδόν με ένα μισθό και μετά μου λες για δε σου γράφω…

Λιτότητα Κυρίες και Κύριοι, επιστροφή στη φύση , στα παγκάκια, στις παραλίες, σε ότι τέλος πάντων εξαιρείται από τα είδη ‘’πολυτελείας’’!… Και το νερό, το τηλέφωνο, το φως, τι να το κάνουμε; Τι τα θέλουμε; Τα είδαμε , τα ζήσαμε για λίγο, ε πια , δεν είναι και για χόρταση!

Κόψτε τα πάντα, αναπνέετε ελεύθερα όμως, έτσι κι αλλιώς ο αέρας είναι μολυσμένος γι αυτό και δε φορολογείται… για την ώρα. ΄Οσο για τα διάφορα αγαθά που βροχηδόν μας πλασάρονται , πατήστε το κουμπί στο οff. Εκείνοι ικανοποιούν το σαδισμό τους , κι εμείς γίναμε μαζοχιστές, είτε το καταλάβαμε , είτε όχι.

Διαμαρτυρία καμία, ας είναι καλά οι Τράπεζες που μοιράζουν λεφτά!! Τα έχουμε σηκώσει όλα,( μέχρι να μας σηκώσουν κι εμάς μαζί με τα χρέη) και τρέχουμε να καλύψουμε τις ανάγκες μας. Ανάγκες μας πραγματικές, ή αυτές που μας δημιουργούν οι τόσες διαφημίσεις και το ξεμυάλισμα της μεγάλης ζωής που μας περνάνε με τις διαφημίσεις και τα διάφορα άλλα καθημερινά;
΄Όχι όπως μάθαμε φίλοι μου, όπως τα βρήκαμε! Ξεχάστε τα πάντα, βρείτε τις πιο βασικές σας ανάγκες και ας κάνουμε στροφή και επιστροφή στην απλή ζωή, στις συναναστροφές, στον άνθρωπο. Γυρίστε και την πλάτη σε όλα αυτά τα καινούργια που προκύπτουν. Και όλα προσφέρονται στην ‘’εκπληκτική τιμή…τάδε’’! Και καπάκι μετά η Τράπεζα ‘’ελάτε να σας δώσουμε λεφτά…’’ Κι εμείς ως υπνωτισμένοι τρέχουμε! Τελικά πρέπει να έχουν κάνει ειδική έρευνα πάνω στην ψυχολογία των ανθρώπων!! Αν το δει κανείς ψυχρά και αντικειμενικά, πρέπει να δώσει σε όλους , στο σύστημα , στην ‘’εξέλιξη’’ γενικά, συγχαρητήρια!


Μα τι να λέμε πλέον; Ας το πάρουμε λίγο στο αστείο το όλο θέμα, για να μην μας πάρει από κάτω και τρελαθούμε εντελώς.

Τέλος, θα ήθελα να πω απλά και ανθρώπινα , σε όλους όσους κατέχουν εξουσία με την ψήφο του κοσμάκη, ας πάρουν δίπλα τους και ανθρώπους που έχουν ψηθεί στον αγώνα της ζωής χρόνια και διαθέτουν ανεκτίμητη εμπειρία από τα όσα αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν σε καθημερινή βάση, από τα πιο μικρά, ως τα πιο μεγάλα. Η εμπειρία που αποκτάται μέσα από τον αγώνα της επιβίωσης και της προόδου ενός ανθρώπου, δεν αντισταθμίζεται με πτυχία και με μελέτες! Είναι δύο διαφορετικά πράγματα! Αν συμπέσουν μαζί τότε αγγίζουν το τέλειο!

Είναι ίσως αυτό το κάτι που λείπει από τα μεγάλα Κεφάλια, που ναι μεν διαθέτουν γνώσεις, δυνατότητες, ικανότητες, ευφυϊα, πλην όμως τους λείπει ίσως το άλλο μισό, δηλαδή η καθημερινή τριβή με την πραγματικότητα της απλής καθημερινής ζωής του πολίτη, που πρέπει να παλέψει για να ζήσει, να σταθεί, να προχωρήσει, να φτιάξει!

΄Ισως κάποιοι λοιπόν πολίτες, θα μπορούσαν να είναι πολύτιμοι βοηθοί δίπλα στους Μεγάλους!…

Ν. Παπουλάκου (05.04.2005)
''ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ'' ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜ. ''Η ΝΙΚΗ''

Υ.Γ.
Αν και γράφτηκε και δημοσιεύθηκε 11 χρόνια πριν, παραμένει διαχρονικό, (όπως και άλλα που αναρτώ) και ''προφητικό'' θα έλεγα ... κάπου έβλεπα αυτό που ερχόταν!




ΠΟΙΗΣΗ!

Η ποιητική γραφή είναι μία έκφραση που γεννήθηκε στον Ελληνικό χώρο και που είναι τόσο παρεξηγημένη στην εποχή μας. Στον ιερό ναό της Δημιουργίας είναι η ‘’προίκα’’ της Λογοτεχνίας.

Ο ποιητής είναι προφήτης, επαναστάτης, οραματιστής, ονειροπόλος και άλλα πολλά. Φυσικός αποδέκτης, ο μέσος κοινός αναγνώστης, που τόσο παραμελήθηκε τα τελευταία 
 
χρόνια, καθότι η ποίηση απευθύνεται και κατευθύνεται θα μπορούσε να πει κανείς σε μία οικογένεια ποιητών μόνο, που μεταξύ τους ανταλλάσουν τα βιβλία τους και που κάποια στιγμή καταλήγουν στο καλάθι των αχρήστων.
Η ποίηση πρέπει να έχει όραμα και σκοπό ύπαρξης. Πρέπει να απευθύνεται στο κοινό, στον μέσο άνθρωπο, διαφορετικά δεν έχει λόγο ύπαρξης και μοιραία αργοπεθαίνει… Πρέπει να είναι αντικειμενικά καλή, αναγνώσιμη και εύληπτη. Να πλησιάσει και πάλι τον αναγνώστη που διψά για ιδέες, σκέψεις , οράματα. Τι νόημα έχει η ανταλλαγή ‘’ποιητικών’’ συλλογών μεταξύ ‘’κουλτουριάρηδων’’ μόνο, που μόνον οι ίδιοι ίσως, δύνανται να κατανοήσουν, να προσεγγίσουν και να κρίνουν κάθε νεόκοπο ποίημα;

Το Σύστημα προωθεί και προβάλλει τους ‘’σκοτεινούς ποιητές’’. Γιατί αυτοί είναι ‘’ακίνδυνοι’’. Συνηθίζεται στις μέρες μας να λέμε και να ακούμε ‘’ η ποίηση δεν πουλάει’’! Μα πως να πουλήσει; Με τόσα αντιποιητικά, εγκεφαλικά, δυσνόητα μέχρι και αντιαισθητικά ποιήματα που προβάλλονται τa τελευταία 20-30 χρόνια, ποιήματα που αντί για βάθος προβάλλουν το ακαταλαβίστικο; Ποιήματα με νοηματικούς και λεκτικούς ακροβατισμούς χάριν εντυπωσιασμού και μόνο! Και μη μου πει κανείς ότι είναι οπαδός της θεωρίας του ‘’ότι πιο ακαταλαβίστικο , είναι και το πλέον αριστουργηματικό έργο;’’

Υπάρχουν δύο μορφές ποίησης κατά την ταπεινή μου γνώμη πάντα. Η πηγαία και αυτοφυής, και η δασκαλεμένη, η επηρεασμένη με την προπαγάνδα της δήθεν πρωτοπορίας! Κάνοντας έναν απολογισμό της τελευταίας 30ετίας θα καταλήξει κανείς στο ότι υπάρχει ποιητική ένδεια.
Υπάρχει όμως; ΄Η απλά το Σύστημα και οι τάσεις την άφησαν στην αφάνεια , προβάλλοντας μόνο μια μορφή, την ακαταλαβίστικη και μη εύληπτη;
Νομίζω πως χρειάζεται πια κάποια στροφή στην παραδοσιακή ποίηση. Εκεί φαίνεται και η ικανότητα του αληθινού – πηγαίου ποιητή άλλωστε. Ο λόγος πρέπει να είναι άψογος, να υπάρχει μέτρο, τομή, ομοιοκαταληξία, ευφωνία, γλωσσική, γραμματική και συντακτική επάρκεια. Μήπως η δυσκολία αυτή οδήγησε στα δυσνόητα και αντιαισθητικά ενίοτε έργα που πελαγοδρομούν σε ποταμούς βαρύγδουπων λέξεων, ατάκτως γραμένων;

Το ποίημα πρέπει να έχει νόημα, αισθητική και σκοπό γραφής. Αν δεν σου βγει το πολύ σε μία ώρα, άστο καλύτερα. Μετά περνάμε στην ‘’αυτόματη γραφή’’ έχουμε φύγει από την έμπνευση και το όραμα!

Με αφορμή τον εορτασμό της ημέρας ‘’Ποίησης’’ έγραψα τις σκέψεις μου να τις μοιραστώ μαζί σας και να ευχηθώ σε όλους τους ποιητές επιστροφή στη χώρα της ελπίδας και των οραμάτων, ίσως ακόμη επιστροφή στην έμμετρη ποίηση σαν μια διέξοδο στο ‘’αδιέξοδο’’ του ελληνικού στίχου.

΄Ισως αρχίσει κι ο αναγνώστης να αγοράζει ποίηση, να διαβάζει ποίηση και να καλύψει τη δίψα του για όλα όσα θέλει να ονειρευτεί, για όλα όσα θέλει να ελπίσει, για όλα όσα θέλει να ζήσει!!


ΝΙΚΗ- ΑΝΝΑ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ

Πέμπτη 19 Μαΐου 2016

Σ' αγάπησα στο τότε!



Από ''ΤΑ ΑΚΟΡΝΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ''  



Ταξιδεμένα μου πουλιά,
τα όνειρα για σένα...
κι ένα αγκάθι στην καρδιά
από τα περασμένα!

Ανασεμός το παρελθόν
μες τη σιγή του τώρα!
Τώρα που ο πόνος είναι απών
και βράδιασε από ώρα!

Αργοπεθαίνει η πεθυμιά
και σκόρπιες αναμνήσεις,
ομίχλη πέφτει στην καρδιά,
παγώνουν οι αισθήσεις.

Δεν ξέρω αν θέλω πια να' ρθεις,
δεν ξέρω πώς θα νιώσω...
πολλά τα χρόνια της σιωπής
πώς να τα γεφυρώσω;
Δεν ξέρω αν θέλω πια να' ρθεις,
σ' αγάπησα στο τότε...
σε πλάνα άλλης εποχής
και το κενό της προσμονής,
με τσάκισε από τότε!
 Νίκη Παπουλάκου
  

Σαν πέφτει η νύχτα!

Στιγμές προσπερνάνε,
περνάει κι η ζωή μας , σαν άνεμος τρέχει!
Πληγές που πονάνε,
αγάπες που φύγαν, καρδιά που αντέχει!
Τα όνειρα γέρνουν
και χρώματα αλλάζουν στου ήλιου τη Δύση....
οι σκέψεις βαραίνουν,
τα βλέφαρα κλείνουν στου νου το μεθύσι!

Φιλιά ξεχασμένα
κι ατέλειωτα βράδια ... πονώντας για λάθη!
Σε χρόνια χαμένα
κι αυτή η ματιά σου, που ξύπναγε πάθη!
Φτερά τσακισμένα
κι ο άνεμος κόντρα, δε λέει να γυρίσει!....
Δοξάρια σπασμένα,
τα όνειρα μοιάζουν, μα...τα έχω κρατήσει!

Σαν πέφτει η νύχτα,
οι θύμησες ξυπνούν
και όλα με οδηγούν σε σένα!
Σαν πέφτει η νύχτα,
στ' όνειρο ακροβατώ
και είμαι ακόμα εδώ γα σένα!


Ν.Παπουλάκου. (Από ''ΤΑ ΑΚΟΡΝΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ'')

Τετάρτη 18 Μαΐου 2016

Χαϊδεύουμε τα αφτιά μας...

Η μεταπολεμικές γενιές απέκτησαν ''νέα'' αντίληψη ορισμένων πραγμάτων… διαμορφώνοντας δικές τους απόψεις και ιδέες! Το ερώτημα είναι διαμορφώσαμε η διαστρεβλώσαμε; Ποια πορεία διαγράψαμε και τι απ’ όλα όσα μας δίδαξαν οι παλαιότεροι, διδάξαμε ή μεταφέραμε στους νεότερους; Μήπως τα αφήσαμε όλα στο πίσω μέρος του μυαλού μας και χαθήκαμε στο τρέξιμο της κατάκτησης της ύλης και της υπερκατανάλωσης; Μήπως πέσαμε με τα μούτρα στην ‘’καλοπέραση’’ και ξεχάσαμε τα πάντα; Μήπως το δέλεαρ της ύλης, μας οδήγησε εδώ που φτάσαμε;
Οι γονείς μας, πατούσαν γερά στο έδαφος, ενώ εμάς πήραν τα μυαλά μας αέρα!! Και ιδού το αποτέλεσμα! Αρχίζουμε και απολαμβάνουμε τους καρπούς της δικής μας ιστορίας, αυτής που γράψαμε και γράφουμε, χωρίς μνήμες ή με παραποιημένες μνήμες και ιδέες, μιας πορείας 20-30 ετών που τώρα διαφαίνονται τα σημάδια της!
Στην καθημερινότητά μας περιστατικά απείρου κάλλους, συμπεριφορές περίεργες, εγκληματικότητα, αυθάδεια, λεξιλόγιο πλούσιο σε ωραίες λέξεις και κοσμητικά επίθετα, τεμπελιά, διαπλοκή, κ.ά. πολλά.
Μπράβο μας! Και παρ’ όλα αυτά εξακολουθούμε να ξεσκονίζουμε τα γαλόνια μας και να χαϊδεύουμε τα αυτιά μας!
Προαιρετικά όλα!! Τα πιστεύω, η θρησκεία, η ιστορία, η οικογένεια, η ηθική (αυτή ειδικά κι αν έχει παραφρασθεί), ο σεβασμός, τα ιδανικά, το εθνικό συναίσθημα και κάθε τι που λειτουργεί ως κόκκος σταριού στην διαμόρφωση και στην εξέλιξη ανθρώπου, Κοινωνίας, ΄Εθνους.
Αυτό το’’ σιγά και τι έγινε;’’ μας έφαγε …ιδού το αποτέλεσμα! Κι αν αυτό θεωρείται πρόοδος, λυπάμαι δε θα ενστερνιστώ την άποψη!
Όλα ήταν ένα κακό όνειρο που είδαμε εμείς όταν περάσαμε από τα θρανία; Στο τέλος θα χρειαστεί να ζητήσουμε και συγνώμη γι αυτά που διαβάσαμε και μάθαμε και πιστεύαμε! Δε συνέβη ποτέ τίποτα… γράφτηκαν έτσι απλά για να έχουμε να λέμε! Κι ύστερα ξύπνησες!...που λένε. ΄Όλα μέλι – γάλα! Και η Μικρά Ασία και το ΄Επος του ’40 και το 1821 και οτιδήποτε άλλο σχετικό με την ταυτότητα και την ιστορία μας, δεν έγιναν έτσι αλλά αλλιώς;
Ο καθείς είναι ελεύθερος να πρεσβεύει ότι θέλει , όμως ο ‘’καθείς’’ όταν είναι λειτουργός μεταφέροντας γνώσεις και γνώση στους άλλους, οφείλει να αναφέρει τουλάχιστον τα καταγεγραμμένα της ιστορίας ως έχουν!
΄Εχουμε καταντήσει πια να βλέπουμε και να ακούμε τα μύρια όσα που αφορούν προσωπικές απόψεις που όμως περνάνε ή επιδιώκουν να περάσουν στο πετσί μας!
Η σκέψη υποδουλώθηκε στα θέλω όχι τα καθ’ εαυτού δικά μας, αλλά αυτά που μας προκύπτουν από τις καλά προγραμματισμένες εικόνες που μας περνάνε καθημερινά με σκοπό τον αποπροσανατολισμό μας και την ακούσια υπακοή μας στο σύστημα της Παγκοσμιοποίησης. Προβαλλόμενα πρότυπα από μετριότητα και κάτω! Οι ζωές μας εξαρτώμενες από τα χρέη, η δε πραγματική ζωή μας; Την στείλαμε περίπατο, χωρίς να το καταλάβουμε κιόλας!
Θα ήμουν ιδιαίτερα ευτυχής αν έβλεπα γύρω μου γελαστά πρόσωπα, ανθρώπους ευτυχισμένους, οικογένειες δεμένες, νέους με διάθεση για δημιουργία, αξίες να προβάλλονται, αγώνες για κατάκτηση ιερών στόχων κ.ά. τέτοια. Κι ας ήμουν η μόνη που ψάχνεται να βρει το πίσω μέρος της σελίδας τι γράφει!
Είναι τραγικό το χάσιμο της μνήμης! ΄Οποιος το έχει ζήσει σε δικό του άνθρωπο που έτυχε να νοσήσει, μπορεί να καταλάβει την τραγικότητα ! Φανταστείτε ένα λαό, ένα ΄Εθνος χωρίς μνήμη! Είναι σα να μην υπάρχει!

Πάντως γεγονός είναι ένα, όσο υπάρχουν ΄Ανθρωποι, υπάρχει και η Ελπίδα!
Ν. Παπουλάκου. 
(Ψυχανεμίσματα... από ''Φωνή των Πειραιωτών'' Φεβρ. 2011


Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

Γκρίζοι ορίζοντες!

Από τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων και στίχου με τίτλο ''ΤΑ ΑΚΟΡΝΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ'' της Νίκης Παπουλάκου.







Καράβια αραγμένα τα όνειρα… βουλιάζουν
Στην άμμο της στασιμότητας,
Της ισοπέδωσης!
Λαβωμένη η ελπίδα ψυχορραγεί
Κάτω από το βάθρο της απόγνωσης
Μιας κάθετης πτώσης,
Σε ατέρμονο κενό ανυπαρξίας,
Ποτισμένη με δάκρυ,
Στον εμπαιγμό της ύπαρξης,
Σε μια ανεξέλεγκτη κατάρρευση,
Της ζωής, της ψυχής, των πάντων!!
Γκρίζοι ορίζοντες γύρω
Ιστοί αράχνης παντού
Κι ένας πλανήτης στο κόκκινο
Έτοιμος να πάρει φωτιά!

Αυτό το αύριο!




Περάσαμε τη ζωή μας
μοχθώντας για το αύριο,
για καλύτερες μέρες,
καλύτερη ζωή!
Περάσαμε τρέχοντας,
προσπερνώντας το κάθε σήμερα,
παίρνοντας βιαστικές ανάσες
και γεύσεις γρήγορες!...
Και κάθε αύριο γινόταν σήμερα,
ώσπου έφθασε ένα αύριο
στο σήμερα και είπες
θα ζήσω , θα χαρώ, θα αράξω!
Μα κάποιοι στο έκλεψαν
κι αυτό και τη χαρά,
σου άρπαξαν τη ζωή,
τα όνειρα που πραγμάτωσες,
στα πήραν όλα!
Κι απόμεινες να μετράς
χαμένα καλοκαίρια
και άδειες Κυριακές,
χωρίς αύριο, χωρίς ελπίδα!
=============


Νίκη Παπουλάκου                         
         

Στα ίδια και χειρότερα....

Και ο χορός καλά κρατεί! Η ζωή συνεχίζεται μέσα στην αβεβαιότητα, την ανασφάλεια και το φόβο! ΄Αλλοι έχασαν τα πάντα… μείνανε άνεργοι, η ζωή τους αναποδογυρίστηκε από τη μια στιγμή στην άλλη και πού να βρουν δουλειά; ΄Αλλοι είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται στο μισό και συνεπώς βρέθηκαν ναυαγοί μεσοπέλαγα! Και στις δύο περιπτώσεις επόμενη είναι η αδυναμία εκπλήρωσης υποχρεώσεων! ΄Όμως αυτό δεν πτοεί τους ιθύνοντες! Τα οικονομικά κεφάλια αποφασίζουν και επιβάλλουν χαράτσια, τα οποία στο μόνο που μπορούν να οδηγήσουν τη μερίδα αυτή των πολιτών, είναι η καταστροφή και η οριστική απώλεια υπαρχόντων!
Εμφανείς πλέον οι πιάτσες των ταξί. Χρόνια ολόκληρα δεν τις γνωρίζαμε καθότι δεν υπήρχε ποτέ ταξί εκεί!
 Τώρα πλέον ουρά τα ταξί! Στα super market δε βλέπεις πλέον καλάθια… 4-5 το πολύ πράγματα στο χέρι! Ούτε ουρές στα Ταμεία… περνάς, πληρώνεις, φεύγεις! ΄Ανθρωποι σε κάθε βήμα με απλωμένο το χέρι για βοήθεια! Μόνιμη εικόνα και η συλλογή σκουπιδιών από τους κάδους, σε κάθε κάδο και κάποιος με ένα καροτσάκι, το γεμίζει και φεύγει ή πάει στον επόμενο κάδο μέχρι να το γεμίσει!... Φωτεινές επιγραφές πλέον με τους ‘’πρόθυμους’’ για αγορά χρυσού, ασημικών κλπ. Κάποτε ήταν σε ορόφους κτιρίων κρυμμένοι…
Αυτή είναι η εικόνα της θλιβερής πλέον Αθήνας! Πρόσωπα σκυθρωπά, μαγαζιά κλειστά και τα κάποια ανοιχτά, χωρίς πελάτη μέσα! Οικογένειες που ξαφνικά βρέθηκαν να μην έχουν στον ήλιο μοίρα! ΄Ανθρωποι της διπλανής πόρτας αν όχι της δικής μας! Θυμός και οργή κλεισμένη πίσω από την πόρτα κάθε σπιτιού! Πού, πότε και πώς θα ξεσπάσει και θα βγει από την πόρτα αυτός ο θυμός και η οργή, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει, αλλά ούτε και να το αγνοήσει… όποιος το αγνοήσει θα το βρει μπροστά του πιο κάτω! Ο θυμός που δεν ξεσπάει και περιφέρεται καλυμμένος με απόλυτη σιωπή, είναι ο πλέον επικίνδυνος!
Κατά τα λοιπά, ορισμένοι δηλώνουν υπερήφανοι για την επιτυχία της πολιτικής τους! Αλλά ξέχασα… έχουμε πόλεμο … ως είπαν… οπότε στον πόλεμο δε μετράνε οι νεκροί, τα πτώματα… μετράνε οι πόντοι ! ΄Ισως και εν προκειμένω η περηφάνια να προκύπτει από το γεγονός ότι εκτελείται σωστά μια αποστολή με γνώμονα το κέρδος του Κεφαλαίου και με αμελητέα ποσότητα το πλήθος του λαού ή των λαών!
Καλή δύναμη για όλα αυτά που έρχονται, για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω, για όλα αυτά που θα δουν τα μάτια μας! Ας προσπαθήσουμε, όσοι και όσο ακόμα βαστάμε, να ακουμπήσουμε στο πρόβλημα των συνανθρώπων μας και να τους στηρίξουμε με όποιο τρόπο μπορούμε! Τα μεγάλα Κεφάλια δε βλέπουν κι ούτε θέλουν να δουν τι συμβαίνει γύρω!
Nίκη Άννα Παπουλάκου. 
Ψυχανεμίσματα... από την εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Νοέμβριος 2012

Υ.Γ. Δεν έχει αλλάξει τίποτα από τότε, ή μάλλον έχει αλλάξει προς το χειρότερο...

Τι είναι τύχη τελικά;...

Μπορούμε να αλλάξουμε την τύχη μας; … και τι είναι τύχη τελικά;
΄Ενα ερώτημα που σηκώνει συζήτηση…. και που όμως όσο κι αν φαίνεται αφελές το ερώτημα έχει βάση και ουσία! Ας διαφοροποιήσω την ερώτηση ή να την τοποθετήσω στη σωστή της βάση, κατά την ταπεινή μου γνώμη και άποψη πάντα!
Μπορούμε να αλλάξουμε τη φορά των πραγμάτων στη ζωή μας; Εδώ θα απαντούσα ναι απερίφραστα! Είναι γεγονός ότι από μας ξεκινούν όλα. ΄Οσο βλέπουμε μπροστά μας δυσκολίες, ακατόρθωτα τα πάντα, ανεκπλήρωτες επιθυμίες μετά πεποιθήσεως, φοβίες διάφορες και άλλα πολλά, είναι φυσικό επόμενο να έλκουμε αναποδιές, ατυχίες και να απομακρυνόμαστε από το στόχο όλο και περισσότερο!!
H ζωή είναι ένα δώρο κι από εμάς εξαρτάται πώς θα το δεχθούμε και θα το διαχειριστούμε!
 


 Πόσα δώρα δεν πετάμε στο καλάθι, άλλα τα κρύβουμε σε μια γωνιά και άλλα τα δεχόμαστε με μεγάλη χαρά και ευχαρίστηση και ομορφαίνουν τη ζωή μας! Αυτό κάνουμε και με τη ζωή!! Τη βρίζουμε, την αναθεματίζουμε πολλές φορές!! Κι όμως, από τη στιγμή που ζεις και είσαι υγιής, αυτό είναι το πρώτο και μεγαλύτερο δώρο!
Ξεκινώντας με αυτή τη λογική και με θετική σκέψη, καθορίζεις την πορεία που θα σε φέρει στην εκπλήρωση των στόχων και επιθυμιών σου!! Από εσένα τον ίδιο εξαρτάται η αξιοποίηση των δυνατοτήτων σου ώστε να οδηγηθείς κάποια στιγμή στην πραγμάτωση των επιθυμιών και θέλω σου!! Οι στόχοι πρέπει να είναι συγκεκριμένοι και υλοποιήσιμοι!! Γι αυτό χρειάζεται και ο καθορισμός της πορείας που θα μας οδηγήσει στο στόχο ή στην επιθυμία μας!! Δε φτάνει να βλέπω το κάδρο στον τοίχο… πρέπει να υπολογίσω και τα βήματα που θα με φέρουν κοντά του, είτε για να τον απολαύσω, είτε για να τον αποκτήσω!!
Συνήθως κάνουμε όνειρα γενικά και αόριστα! Είναι σα να χτίζεις ένα σπίτι χωρίς σχέδιο!! Είναι σα να ξεκινάς ταξίδι στη θάλασσα χωρίς πυξίδα!! Χωρίς ‘’μπούσουλα’’ δε φτάνεις πουθενά! Η ζωή δε χαρίζει, ούτε χαρίζεται … σου προσφέρεται σα δώρο και σου λέει εδώ είμαι ζήσε!! Ακόμα κι όταν νομίζεις ότι εκείνη σε πάει όπου θέλει, κάπου στο βάθος έχεις φταίξει κι εσύ!! ΄Ισως οι επιλογές σου, ίσως οι ευκαιρίες που δεν ήσουν έτοιμος να τις δεχθείς, ίσως η αοριστολογία των ονείρων σου, ίσως ή μη γνώση των πραγματικών σου ‘’θέλω’’…
Τύχη είναι το ότι ζεις, τύχη είναι το πιο απλό έως το πιο μεγάλο που συμβαίνει στη ζωή σου!! Συνήθως τύχη λέμε και εννοούμε να κερδίσεις το λαχείο, ένα πλούσιο γάμο κ.α. παρόμοια… και αγνοούμε παντελώς τις καθημερινές τυχερές μας στιγμές! Δεν πιστεύω πως υπάρχουν κακότυχοι άνθρωποι … υπάρχουν απλώς άνθρωποι που διαχειρίζονται και εκμεταλλεύονται σωστά τις δυνατότητες τους και άνθρωποι που απλώς πάνε όπως πάνε οι άλλοι, ή όπως τους είπαν πως πρέπει να πορευτούν!
Το πόσο γεμάτη θα ζήσεις τη ζωή σου, φυσικά δεν έχει καμιά σχέση με το πόσο χρήμα θα αποκτήσεις… οπότε αν θεωρείς ‘’κακοτυχία’’ το ότι δεν έκανες περιουσία, θα ήταν καλύτερα να δεις τι δεν μπορούσες να κάνεις ή να είσαι, απ’ αυτό που ήταν ή έκαναν οι άλλοι που την απέκτησαν! Από τις απαντήσεις που θα πάρεις από τον ίδιο σου τον εαυτό, ίσως πάψεις πλέον να τον θεωρείς ‘’κακότυχο’’!
΄Όπως και τώρα π.χ. η κακή μας τύχη μας φταίει ή το ξερό μας το κεφάλι για ότι μας συμβαίνει και θα μας συμβεί στη συνέχεια; Μία κουβεντούλα ειλικρινής με τον εαυτό μας θα μας κάνει καλό πιστεύω!! Και μην ξεχνάμε δίπλα σε κάθε μαύρη σκέψη να τοποθετούμε και μια θετική!! Οι συνεχείς μαύρες σκέψεις φέρνουν μαύρα !!
Νίκη Άννα Παπουλάκου.
''ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ'' ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2012, ΕΦΗΜ. '' Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

Σάββατο 14 Μαΐου 2016

Αναζητάς σανίδα!


Λεφτά εδώ, μίζα εκεί και μίζα παραπέρα...
κι εσύ καλά κοιμόσουνα και έπαιζες φλογέρα!
Καλά κρατούσε ο χορός κι όλο το πανηγύρι
κι εσύ έφτανες για χάρη τους να κάνεις χαρακίρι!

Καμάρωσε τα πρότυπα του χθες σου και του τώρα,
αυτή η ''ένδοξη'' γενιά, κατέστρεψε τη Χώρα!
Ξεπούλησαν κι εσένανε και τα υπάρχοντά σου,
τα βγάζουν όλα στο σφυρί και πίνουν στην υγειά σου!

Και δέχεσαι ακίνητος την κάθε κεραμίδα,
χαμένος στον ωκεανό, αναζητάς σανίδα!
Η εποχή της αρπαχτής είναι εδώ ακόμα,
θα συνεχίσει ακάθεκτη όσο είσαι εσύ σε κώμα!

===================================
Ν. Παπουλάκου