Μη χαλάς το παραμύθι!...

Μήπως μάθαμε να ζούμε στα παραμύθια; Γιατί τόση έκπληξη για το τι συμβαίνει γύρω μας; Πού ζούμε; Σε άλλη χώρα; Συγχέουμε τις έννοιες, την πραγματικότητα, τους θεσμούς, τις λέξεις, τα πιστεύω μας , όλα! Ασφαλώς δεν είναι ότι καλύτερο να βλέπεις και να ακούς αυτά που ακούγονται τον τελευταίο καιρό και μάλιστα για δύο ισχυρούς θεσμούς της Δημοκρατίας, της Εκκλησίας και της Δικαιοσύνης. ΄Όμως η Εκκλησία είναι άλλο και άλλο οι Ιεράρχες που είναι μέλη και λειτουργοί συνάμα. Το αυτό και η Δικαιοσύνη, είναι άλλο και άλλο οι καλούμενοι να λειτουργήσουν το έργο της. Κάθε φορά λοιπόν που κάποιος ή κάποιοι λειτουργοί είναι ανεπαρκείς για το λειτούργημά τους, να απομακρύνονται απλά και να αφήσουμε τους θεσμούς στη θέση τους.

Με την ανοχή όλων μας και της Πολιτείας ειδικότερα, φθάσαμε εδώ που φθάσαμε! ΄Ολοι κάπου βολευτήκαμε, βουλιάξαμε στις πολυθρόνες αγκαλιά με το χαζοκούτι, αδιαφορήσαμε για το τι συμβαίνει γύρω , στον διπλανό, στον απέναντι και όλα καλά, ως τη στιγμή που ακούστηκαν δημόσια κάποια πράγματα!

‘’Κάθε θαύμα τρεις και το μεγάλο τέσσερις ‘’ λέει ο λαός!

Κάπου κούρασε το πράγμα πια, δε νομίζετε;. Τι φταίει ο κοσμάκης που δεν έχει να φάει, να ανοίγει την τηλεόραση και να σπαζοκεφαλιάζει να βγάλει νόημα και συμπέρασμα από τα τόσα που βροχηδόν λέγονται και συζητούνται καθημερινά;

Μήπως του δίνει σημασία κανείς; Τι τον ζαλίζουμε; Μήπως για να ξεχάσει το πρόβλημα επιβίωσής του και να θολώνει βλέποντας σε συνέχειες όλα αυτά;

Επιτέλους φτάνει! Και που μαθαίνουμε λεπτομέρειες τι μ’ αυτό; Αλλάζει κάτι στη ζωή μας; Θα αλλάξει ποτέ κάτι σ’ αυτό τον τόπο; Σε κάθε βήμα συναντάς την εκμετάλλευση, την ψευτιά, το συμφέρον, την ιδιοτελή προσέγγιση, τη δυσκολία, την κοροϊδία! Ο καθένας σηκώνει το σταυρό του και παλεύει μόνος του, ανάλογα με την ψυχική δύναμη που διαθέτει… Αν διαθέτει και υλική, τότε το πράγμα είναι κάπως καλύτερο, διαφορετικά ο Γολγοθάς είναι Γολγοθάς, είναι καθημερινός.

Ας μη γελιόμαστε, είναι πολύ πιο εύκολο αφ’ υψηλού με γεμάτες τσέπες, να συζητάς, να κρίνεις , να αναλύεις και να εκθέτεις πρόσωπα και πράγματα! Σκέφθηκε ποτέ κανείς τι προσφέρει στον κοινό θεατή και πολίτη με τα τόσα προβλήματα, αυτή η καθημερινή πολιορκία πληροφοριών υπό μορφή καταιγίδας, επιπρόσθετα μάλιστα στις τόσες οπτικές παραπλανήσεις και περιπλανήσεις του θεατή, στο βωμό του καταναλωτισμού;

Ας βγει κάποιος μια φορά να μιλήσει με ειλικρίνεια , να κάπως έτσι να πούμε:’’ Κυρίες, Κύριοι, μάθετε να ζείτε ως χρεωκοπημένοι…δείτε το σαν εμπειρία! ΄Οσο για τα υπόλοιπα ‘’κακώς κείμενα’’, ε.. εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε και όπως είπε ο ποιητής ‘’… και διηγώντας τα να κλαις’’, με τη μόνη διαφορά που εδώ το κλάμα αν μας βγει δε θα είναι από συγκίνηση για τα περασμένα μεγαλεία, αλλά από πόνο για την ‘’κατάντια μας’’!

Χάθηκε λίγη ‘’τσίπα’’; Δεν κοκκινίζει πια κανείς, ότι κι αν λέει.

Εδώ κατέληξε είδος πολυτελείας η κατοικία…, και ουδείς διαμαρτύρεται ή και ποιος τον ακούει να μου πείτε! Το νοίκι ενός σπιτιού ισοδυναμεί σχεδόν με ένα μισθό και μετά μου λες για δε σου γράφω…

Λιτότητα Κυρίες και Κύριοι, επιστροφή στη φύση , στα παγκάκια, στις παραλίες, σε ότι τέλος πάντων εξαιρείται από τα είδη ‘’πολυτελείας’’!… Και το νερό, το τηλέφωνο, το φως, τι να το κάνουμε; Τι τα θέλουμε; Τα είδαμε , τα ζήσαμε για λίγο, ε πια , δεν είναι και για χόρταση!

Κόψτε τα πάντα, αναπνέετε ελεύθερα όμως, έτσι κι αλλιώς ο αέρας είναι μολυσμένος γι αυτό και δε φορολογείται… για την ώρα. ΄Οσο για τα διάφορα αγαθά που βροχηδόν μας πλασάρονται , πατήστε το κουμπί στο οff. Εκείνοι ικανοποιούν το σαδισμό τους , κι εμείς γίναμε μαζοχιστές, είτε το καταλάβαμε , είτε όχι.

Διαμαρτυρία καμία, ας είναι καλά οι Τράπεζες που μοιράζουν λεφτά!! Τα έχουμε σηκώσει όλα,( μέχρι να μας σηκώσουν κι εμάς μαζί με τα χρέη) και τρέχουμε να καλύψουμε τις ανάγκες μας. Ανάγκες μας πραγματικές, ή αυτές που μας δημιουργούν οι τόσες διαφημίσεις και το ξεμυάλισμα της μεγάλης ζωής που μας περνάνε με τις διαφημίσεις και τα διάφορα άλλα καθημερινά;

΄Όχι όπως μάθαμε φίλοι μου, όπως τα βρήκαμε! Ξεχάστε τα πάντα, βρείτε τις πιο βασικές σας ανάγκες και ας κάνουμε στροφή και επιστροφή στην απλή ζωή, στις συναναστροφές, στον άνθρωπο. Γυρίστε και την πλάτη σε όλα αυτά τα καινούργια που προκύπτουν. Και όλα προσφέρονται στην ‘’εκπληκτική τιμή…τάδε’’! Και καπάκι μετά η Τράπεζα ‘’ελάτε να σας δώσουμε λεφτά…’’ Κι εμείς ως υπνωτισμένοι τρέχουμε! Τελικά πρέπει να έχουν κάνει ειδική έρευνα πάνω στην ψυχολογία των ανθρώπων!! Αν το δει κανείς ψυχρά και αντικειμενικά, πρέπει να δώσει σε όλους , στο σύστημα , στην ‘’εξέλιξη’’ γενικά, συγχαρητήρια!

Μα τι να λέμε πλέον; Ας το πάρουμε λίγο στο αστείο το όλο θέμα, για να μην μας πάρει από κάτω και τρελαθούμε εντελώς.

Τέλος, θα ήθελα να πω απλά και ανθρώπινα , σε όλους όσους κατέχουν εξουσία με την ψήφο του κοσμάκη, ας πάρουν δίπλα τους και ανθρώπους που έχουν ψηθεί στον αγώνα της ζωής χρόνια και διαθέτουν ανεκτίμητη εμπειρία από τα όσα αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν σε καθημερινή βάση, από τα πιο μικρά, ως τα πιο μεγάλα. Η εμπειρία που αποκτάται μέσα από τον αγώνα της επιβίωσης και της προόδου ενός ανθρώπου, δεν αντισταθμίζεται με πτυχία και με μελέτες! Είναι δύο διαφορετικά πράγματα! Αν συμπέσουν μαζί τότε αγγίζουν το τέλειο!

Είναι ίσως αυτό το κάτι που λείπει από τα μεγάλα Κεφάλια, που ναι μεν διαθέτουν γνώσεις, δυνατότητες, ικανότητες, ευφυϊα, πλην όμως τους λείπει ίσως το άλλο μισό, δηλαδή η καθημερινή τριβή με την πραγματικότητα της απλής καθημερινής ζωής του πολίτη, που πρέπει να παλέψει για να ζήσει, να σταθεί, να προχωρήσει, να φτιάξει!

΄Ισως κάποιοι λοιπόν πολίτες, θα μπορούσαν να είναι πολύτιμοι βοηθοί δίπλα στους Μεγάλους!…

Ν. Παπουλάκου (05.04.2005)

''ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ'' ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜ. ''Η ΝΙΚΗ''

Υ.Γ.

Αν και γράφτηκε και δημοσιεύθηκε 11 χρόνια πριν, παραμένει διαχρονικό, (όπως και άλλα που αναρτώ) και ''προφητικό'' θα έλεγα ... κάπου έβλεπα αυτό που ερχόταν!