Τα πάντα είναι θέμα αντίληψης!

 

Συνήθως βλέπουμε των άλλων τα στραβά και ποτέ τα δικά μας! Για ότι μας συμβαίνει πάντα οι άλλοι φταίνε, ποτέ εμείς! Για ότι πρέπει να γίνει, πάντα πρέπει να το εφαρμόσουν οι άλλοι, ποτέ εμείς!... Διδακτορικό έχουμε πάρει στο σχολιασμό, στην πράξη όμως μηδέν! Μια παροιμία λέει ‘’των άλλων είναι καρύδια και βροντάνε, ενώ τα δικά μας είναι σύκα…’’ Με μεγάλη ευκολία κρίνουμε, κατακρίνουμε, πετάμε λάσπη, άσε που αρκετές φορές βγάζουμε τα απωθημένα της δικής μας ζωής σχολιάζοντας και κρίνοντας τους άλλους! Δίνουμε εύκολα και απλόχερα συμβουλές στους άλλους, κάτι που στην προσωπική μας ζωή δυσκολευόμαστε να κάνουμε ‘’δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν κρατούσες!...’’ μια άλλη παροιμία λέει!...

Και τώρα ακόμη, παρά τα όσα συμβαίνουν, παραμένουμε σχολιαστές, δεν ψάχνουμε να βρούμε ποια και τα δικά μας λάθη είτε στη νοοτροπία, τακτική, τρόπο ζωής, αξίες ζωής κ.ά. Βέβαια μας ήρθαν όλα απότομα τα τελευταία χρόνια, ήρθαν τα πάνω – κάτω, όμως μήπως κι εμείς είχαμε παρασυρθεί στο να ζούμε με περισσότερα απ’ αυτά που βγάζαμε; ‘’Να απλώνεις τα πόδια σου μέχρι εκεί που σε σκεπάζει το πάπλωμα’’ …τι να κάνω όλο παροιμίες θυμάμαι σήμερα! Μήπως τα πόδια μας τα απλώναμε έξω από το πάπλωμα; Βέβαια ως μιμητικά όντα ακολουθήσαμε τους ρυθμούς της εποχής, του συστήματος, του απέναντι , του διπλανού, τα θέλαμε όλα από την καρφίτσα ως την τελευταία λέξη της τεχνολογίας στο σπίτι… ξενύχτια, ταξίδια, εκδρομές, ‘’μεγάλη ζωή’’, ψώνια αλόγιστα κ.ά. πολλά! Καλά να έχεις, δικαιολογείται ας πούμε, το να δανείζεσαι όμως για να τα αποκτήσεις όλα αυτά, το σίγουρο είναι ότι κάποια στιγμή θα πιάσεις πάτο! Κάπως έτσι πιάσαμε πάτο από Κράτος ως τον απλό πολίτη! 

 Μια τάση που ξεκίνησε άνωθεν και μεταδόθηκε στο λαό, που θεώρησε δεδομένη την καλοπέραση, έστω και με δανεικά και τελικά κλήθηκε να πληρώσει όχι μόνο τα προσωπικά του χρέη, αλλά και τα χρέη του Κράτους! Εστίασε την προσοχή του στην καλοπέραση και χάθηκε το ευ ζειν! Η καλοπέραση συνήθως έχει να κάνει με υλικές απολαύσεις. Το πνεύμα και η ψυχή έμειναν χρόνια χωρίς τροφή!

Αυτό το μοντέλο λοιπόν λαμπρής και μεγάλης ζωής κάποτε θα έκανε κραχ!…Στις Κοινωνίες πάντα υπήρχαν διαβαθμίσεις Κοινωνικές βάσει εισοδήματος.  Oι παλαιότεροι είχαν μάθει να ζουν σύμφωνα με την οικονομική τους κατάσταση!... μετά ήρθε το ζιβάγκο, η κατάργηση της ποδιάς, το τζην και το ‘’ατημέλητο’’ ντύσιμο ακόμα και σε βραδινές εξόδους, η πενία της γλώσσας, η απελευθέρωση από κάθε ηθικό περιορισμό και ''καταπίεση'' και άλλα διάφορα, με πρόσχημα την απλότητα, την ισότητα, την μη διάκριση Κοινωνικών βαθμίδων είτε από οικονομικής πλευράς, είτε από πνευματικής! Διαφορές του τύπου μορφωμένος και αμόρφωτος έπαψαν να είναι διακριτές, όλοι μιλούν την ‘’ίδια γλώσσα’’!Όσο για διάκριση συμπεριφορών, εκεί κι αν το χάσαμε τελείως... επικρατεί γλώσσα και συμπεριφορά πεζοδρομίου! 

 Η μεγαλύτερη κρίση που περάσαμε και περνάμε τα τελευταία 15 χρόνια, δεν είναι μόνο οικονομική, είναι ηθική κρίση, κρίση αξιών, τρόπου σκέψης, τρόπου ζωής και μοντέλου ζωής! Κι αυτή είναι η πιο δύσκολη για να ξεπεραστεί! ΄Οσο οι επιλογές μας θα εξακολουθούν να κυμαίνονται στα χνάρια αυτής , τόσο και πιο βαθιά θα βουλιάζουμε στο χάος!

Λάθος μεγάλο και η επίμονη ενασχόληση μας με θέματα ή άτομα άνευ ειδικής αξίας και βαρύτητας!

Είμαστε συνυπεύθυνοι για τα τίποτα και τους φελλούς που επιπλέουν και ‘’μεγαλουργούν’’! Το ίδιο και για τα λαμόγια! Η ανοχή μας και ο θαυμασμός μας ενίοτε για την επιτυχία τους, ανεξάρτητα με ποιο τρόπο επετεύχθη, τους έδωσε θέση και ισχύ ώστε να μας καθίσουν στο σβέρκο και το χειρότερο,να περνούν και για πρότυπα!

Πάντως σαν σφουγγάρι ρουφάμε ότι ακούμε και ως πειθήνια όργανα λειτουργούμε! Έβρεξε, δρόσισε για λίγο, φορέσαμε πατατούκες, μπότες ως το γόνατο, στρώσαμε χαλιά και παρ’ όλο που οι θερμοκρασία επανήλθε, κάποιοι επιμένουν να κυκλοφορούν με μπότες, χοντρά μπουφάν και κασκόλ, σε βαθμό που διερωτάται κανείς δική τους άποψη περί καιρού δεν έχουν… τους είπαν πως ήρθε χειμώνας και το έχαψαν; Σκεφθείτε πόσο εύκολα μας περνούν ότι θέλουν με την εικόνα και τον ήχο! Φυσικά έχουμε αφεθεί κι εμείς … και όπως μια έρευνα απέδειξε αυξάνεται ανησυχητικά η ηλιθιότητα ανά τον κόσμΧωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει’’ θα πω ! 

Τα πάντα είναι θέμα αντίληψης. Άλλο λήψη και άλλο αντίληψη! Όλοι λαμβάνουν, ο καθένας έχει δικαίωμα στη λήψη, η αντίληψη όμως είναι κάτι άλλο, προσόν που διαθέτουν ολίγοι! Εκεί ποντάρουν και όλοι αυτοί που έχουν ανάγκη τους πολλούς και μας γεμίζουν με ανακρίβειες και παραμύθια…. στην έλλειψη αντίληψης! 

Η αγριότητα στα ύψη, ακόμα και σε τρυφερές ηλικίες παιδιών. Η ψυχική υγεία των Ελλήνων έχει κλονιστεί, ειδικά μετά τον εγκλεισμό της πανδημίας, χτυπήσαμε κόκκινο. Τα ψυχοφάρμακα δίνουν και παίρνουν. Ένας περιφερόμενος θυμός παντού όπου κοιτάξεις ή θλιμμένα πρόσωπα. Μαγαζιά κλείνουν, πολλά από τη μη χρήση ετών είναι με σπασμένα τζάμια και μες τη βρώμα. Ένα θέαμα θλιβερό όταν διασχίζεις δρόμους που κάποτε ήταν γεμάτοι ζωή και ωραίες φανταχτερές βιτρίνες. Τώρα το μόνο που συναντάς είναι mini-market αλλοδαπών, κομμωτήρια/νύχια ομοίως και φούρνους.

Ευτυχώς ακούσαμε και κάτι καλό για τερματισμό του πολέμου στη Γάζα. Δηλαδή έπρεπε να ισοπεδωθεί, να χαθεί τόσος κόσμος για να τα βρούνε; Και να δούμε αν θα τα βρούνε και τι θα βρούνε. Για κάποιους ανοίγει ο δρόμος για business, θα φτιαχτεί από την αρχή η Παλαιστίνη, αλίμονο από το λαό της που πεινάει και που πέρασε ότι πέρασε.

Και η ζωή συνεχίζεται όλο και πιο δύσκολη κι όχι μόνο στη Χώρα μας. Η πείνα απλώνεται σε όλη την ΕΕ ακόμα και στις ισχυρές Χώρες που νομίζαμε. Άντε να δούμε πού θα βγάλει όλο αυτό που συμβαίνει στον Πλανήτη.

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

ΠΗΓΗ : ΕΦΗΜΕΡΊΔΑ ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

               Ψυχανεμίσματα... Πέμπτη 16/10/25.