Powered By Blogger

ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ ΚΙ ΕΥΘΕΙΑ!

ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ ΚΙ ΕΥΘΕΙΑ!
Ποίηση/Στίχος/Άρθρα/Βίντεο

Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2019

Αναδιανομή ...









Δεν είναι ότι ευχάριστο να δρασκελίζεις σακούλες σκουπιδιών για να μπεις σπίτι σου, άσε το άρωμα που πρέπει να κρατάς τη μύτη σου για να περάσεις. Και όσοι μένουν στον 1ο όροφο δεν μπορούν να ανοίξουν παράθυρο ή μπαλκονόπορτα από τη μπόχα! Γενικώς τα σκουπίδια είναι ένα πρόβλημα και τις κανονικές μέρες χωρίς στάσεις εργασίας! Έχουμε όλοι ποσοστό ευθύνης σε όλο αυτό, βλέπουμε ένα κάδο γεμάτο και τα πετάμε έξω από αυτόν, ενώ θα μπορούσαμε να τα κρατήσουμε για 1-2 μέρες στο μπαλκόνι μας. Αρκεί να τα ξεφορτωθούμε εμείς κι ας γεμίσει ο δρόμος και το πεζοδρόμιο.
Ναι μεν οι απεργοί μπορεί να έχουν το δίκιο τους, όμως τα σκουπίδια έχουν σχέση με τη Δημόσια Υγεία και σε μια ατμόσφαιρα ήδη επιβαρυμένη από πολλά, το να υπάρχουν στοίβες σκουπιδιών στους δρόμους, ακόμα χειρότερα! Ας ευχηθούμε να λήξει με ευνοϊκές συνθήκες το όλο θέμα και να καθαρίσουν οι δρόμοι! Κι εμείς όλοι ας είμαστε πιο προσεκτικοί γενικώς, όχι μόνο στις απεργίες.
Φάγαμε και τον Οκτώβριο που μας αφήνει με τις καλύτερες εντυπώσεις από καιρό, πρωϊ-βράδυ φθινόπωρο και τις άλλες ώρες καλοκαίρι! Με το εορταστικό τριήμερο που πολλοί λόγω καιρού εκμεταλλεύτηκαν για να φύγουν από τις πόλεις. Ημέρα μνήμης η 28η Οκτωβρίου, του ΟΧΙ που οδήγησε ένα λαό να τρέξει με τραγούδια και ενθουσιασμό στον πόλεμο, να πατήσει και να κερδίσει χαμένα εδάφη (Βορ. Ήπειρο), να καθυστερήσει τον εχθρό τρεις μήνες, κάτι που τον οδήγησε στην ήττα λόγω ψύχους όταν έφθασε Ρωσία, όταν άλλες Ευρωπαϊκές Χώρες έπεσαν σε 24 ώρες ή σε μια εβδομάδα! Μια χούφτα άνθρωποι λοιπόν οι Έλληνες, με ηρωϊσμό και ψυχή τα έδωσαν όλα στη μάχη! Αυτός ο ίδιος λαός που στη συνέχεια μόλις έφυγε ο εχθρός, αλληλοσπαράχθηκε. Ίσως γι’ αυτό γιορτάζουμε την αρχή του πολέμου κι όχι την απελευθέρωση, το τέλος του. Γιατί δυστυχώς εδώ υπήρξε δυσάρεστη συνέχεια πολέμου και μάλιστα πιο τραγική.  Κι ύστερα ήρθαν οι ‘’φίλοι, οι σύμμαχοι’’ που έκαναν για μια ακόμα φορά τη μοιρασιά κατά τα δικά τους συμφέροντα!
Έτσι γινόταν πάντα, όπως και τώρα αναδιανέμεται ο χάρτης του Πλανήτη βάσει νέων συμφερόντων και εξελίξεων. Κι εμείς είχαμε την ‘’ατυχία’’ να διαθέτουμε πλούτο ανεκμετάλλευτο, κάτι που προκαλεί τα ‘’αρπακτικά’’ να τρέξουν. Και για να σου πάρουν τον πλούτο για ένα κομμάτι ψωμί, ο καλύτερος τρόπος είναι να σε πτωχεύσουν, να σου δημιουργήσουν συνθήκες φόβου και αβεβαιότητας, να σε αποπροσανατολίσουν, να σε απομακρύνουν από κάθε τι που δίνει δύναμη και διάθεση για αγώνα! Και για να είμαστε ειλικρινείς,  ως ένα μεγάλο βαθμό το έχουν πετύχει ήδη! Πόσοι νοιάζονται για πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια, ιστορία, παραδόσεις, ήθη και έθιμα πλέον; Ελάχιστοι. Οι υπόλοιποι είτε γιατί έχουν ξεφύγει από όλα αυτά με το χρήμα, είτε γιατί κυνηγάνε τον επιούσιο, είτε γιατί έγιναν αποδέκτες διαφόρων θεωριών, είτε γιατί ‘’δηλώνουν πολιτισμένοι’’ και θεωρούν απολίτιστους όσους έχουν σχέση με αυτά, στα χαρτιά μόνο είναι Έλληνες. Είναι οι καλύτεροι ένοικοι της παγκοσμιοποίησης.
Εδώ κινδυνεύουμε να ξεχάσουμε τη γλώσσα μας, το τι μαργαριτάρια ακούγονται και γράφονται καθημερινά δε λέγεται! Αφήστε πια αυτά τα γκρίκλις που χρησιμοποιούν σχεδόν όλα τα παιδιά, αλλά και μεγάλοι, χάριν ευκολίας όπως λένε. Μια δυο γενιές ακόμα και θα ξεχάσουν να γράφουν Ελληνικά. Και δεν διαβάζονται … π.χ. όταν γράφεις Halkida διαβάζεται Αλκίδα, σωστό θα ήταν το Chalkida. Όπως και το ω που το γράφουν ως w ή το η ως h! Τίνος έμπνευση ήταν η αρχή όλου αυτού; Υπήρχαν παλιά τα Φραγκολεβαντίνικα όπως τα έλεγαν και τα χρησιμοποιούσαν ειδικά οι Ναυτικοί, όμως ήταν καθαρά η Ελληνική γλώσσα με λατινικό αλφάβητο, τώρα με τα γκρίκλις η Ελληνική γλώσσα βγαίνει παραποιημένη.  Δε βλέπω κανέναν να ανησυχεί για το φαινόμενο αυτό βέβαια, ούτε γονιό, ούτε δάσκαλο, ούτε και από τους Πάνω! Εκτός κι αν φροντίζουμε πάλι για τον ξένο πληθυσμό της Χώρας, να μην ξεχωρίζει ούτε στη γραφή, μη τυχόν και νιώσει ‘’μειονεκτικά’’ όπως συνηθίζουμε να λέμε για όλα. Εν αντιθέσει με τον Έλληνα που ‘’οφείλει’’ να κάνει αβαρίες, να κάνει πως δεν βλέπει, να καταπνίγει δικές του συνήθειες, προκειμένου να νιώθουν άνετα οι ξένοι πληθυσμοί της Χώρας.
Το κάθε πρόβλημα αντιμετωπίζεται καλύτερα και αποτελεσματικά όταν το έχεις προβλέψει κι είσαι προετοιμασμένος, διαφορετικά είναι αργά για δάκρυα Στέλλα!  Τρέχεις και δε φτάνεις!
+++
Νίκη Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ΄΄Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα... 31/10/19.




Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2019

Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΓΚΡΕΜΙΖΕΤΑΙ!








Αναλωθήκαμε σε θορύβους και κρότους,
σε  απίστευτα κι όμως αποδεκτά!
Βούλιαξε η σιωπή μας στη λάσπη των καιρών,
τα όνειρα βάλτωσαν,
η ελπίδα έσβησε σε κάποιο ηλιοβασίλεμα!
Οι καλές μέρες ξεμακραίνουν
λες κι ήρθαν να μας ξεγελάσουν
κι ύστερα να φύγουν…
Όλα αλλάζουν, τόσα άλλαξαν…
Μόνο εμείς μένουμε ίδιοι,
ανέκφραστοι, απέλπιδες και αδιάφοροι!
Η ζωή μας γκρεμίζεται,
οι κόποι μας πήγαν χαμένοι!
Μια Κοινωνία με βαριά ίωση
και απρόβλεπτες  συνέπειες!
Είμαστε έρμαια των κυμάτων,
της παγκοσμιοποίησης!
Αγέλες στα χέρια βοσκών,
Βοσκοί ‘’προστάτες’’ και δήμιοι μαζί!
Μας οδηγούν στον όλεθρο,
στην καταστροφή και στην κατάντια!
+++
Ν. Παπουλάκου.

ΝΑΙ ΜΕΝ ΑΛΛΑ...







΄Ανεμος πολέμου, τρομοκρατίας και θανάτου πνέει γύρω, κι εμείς  θεατές ενός καλοστημένου έργου, στο οποίο παίζουμε κι εμείς , χωρίς να το καταλαβαίνουμε! Πρόκειται περί εθισμού μας πλέον δυστυχώς σε όλα ... έχουμε φύγει από το στάδιο της ανοχής και περάσαμε στον εθισμό ... δεν μας κάνει τίποτα εντύπωση ... πέραν του σταδίου του σχολιασμού , δράση-αντίδραση στο νεκρό! Από την εποχή που τρώγαμε βλέποντας τις βόμβες να πέφτουν στη Σερβία καθημερινά από τις τηλεοράσεις για μήνες, είχαμε μπει για τα καλά στο δρόμο  εθισμού! Η όποια εικόνα και μάλιστα η επαναλαμβανόμενη περνάει στα δεδομένα του σκληρού μας δίσκου και καταλήγει στη συνέχεια συνηθισμένη και κατ' επέκταση, ''αποδεκτή''!!  Ο οπτικοακουστικός καθημερινός βομβαρδισμός το επιτυγχάνει! Αυτό έχουμε πάθει, πέρασαν στο πετσί μας όλα, η ψευτιά, η αδικία, η παρανομία, οι βόμβες, οι φυσικές καταστροφές, τα πάντα σαν ένα κομμάτι από εμάς! Δεν μας εντυπωσιάζει πλέον τίποτα, μάθαμε φυσικά όλα τα περίεργα και ανάποδα να τα σχολιάζουμε μέχρι αηδίας , από πράξεις μηδέν! '' Λόγια ... λόγια και τηγανίτα τίποτα!!'' Καταλήξαμε θεατές του δράματος της ζωής μας, θεατές της πτώσης μας, χωρίς αντίρρηση και αντίδραση καμία! 

Θα πρότεινα να λέμε πρωϊ - μεσημέρι - βράδυ καληνύχτα... μπας και βαρεθούμε να κοιμόμαστε και ξυπνήσουμε κάποια στιγμή ! Μυρωδιά θανάτου γύρω κι εμείς σαν πρόβατα για σφαγή! Ήδη αρκετοί πεθαίνουν αιφνιδίως , άλλοι από αδυναμία περίθαλψης νοσοκομειακής ή φαρμάκων, άλλοι αυτόχειρες, χιλιάδες από φυσικά ακραία φαινόμενα και χιλιάδες στις εμπόλεμες ζώνες! Οι λίγοι στον Παράδεισο τους και οι λαοί στα καζάνια της Κόλασης.  Όλα γύρω μία τρέλα είναι και η κατάθλιψη στο ζενίθ! Άσε που περπατάς στο δρόμο και δεν ξέρεις τι τρέλα κουβαλάει ο διπλανός και πότε θα ξεσπάσει. Τα δε μαχαιρώματα δίνουν και παίρνουν γύρω.

Γεμίσαμε και λεκτικές τοποθετήσεις που μοιάζουν με τους χρησμούς της Πυθίας για τον περισσότερο κόσμο.   Βαρύγδουπες λέξεις και εκφράσεις , μόνο για να μπερδεύεται ο απλός άνθρωπος και να μην καταλαβαίνει τι γίνεται εις βάρος του! Παράδειγμα οι κόκκινες γραμμές που τις ακούμε χρόνια τώρα και που διαρκώς μετακινούνται προς τα κάτω, χωρίς καν να ξέρουμε από πού ξεκίνησαν !... Άσε το μπέρδεμα με τους συνταξιούχους και τις συντάξεις, ‘’παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του’’!

Γιατί δηλαδή πρέπει να πληρώνουν οι αθώοι για τα σπασμένα των επί έτη  ατασθαλιών ορισμένων; Δεν υπάρχει υπεύθυνος κανείς;  Περιουσίες εκατομμυρίων πώς προέκυψαν; Όλες από κληρονομιές και αυστηρή οικονομία; Ή μήπως εξιλεώθηκαν άπαντες με τη φυλάκιση Τζοχατζόπουλου;  Αλλά ξέχασα παραγράφονται τα περισσότερα αδικήματα στην πενταετία αφ’ ενός και αφ’ ετέρου το έσχες μαθαίνουμε το πόθεν όχι συνήθως.

Φορτώσαμε λοιπόν την ενοχή και τη ρετσινιά σ' έναν ολόκληρο λαό, τον εξευτελίσαμε, τον υποβιβάσαμε και τον αναγκάσαμε να ζει με συνθήκες μεταπολεμικές, στερώντας του ότι με κόπο αγωνίστηκε χρόνια ολόκληρα να κερδίσει! Δούλεψε, πάλεψε 40 χρόνια για μια καλύτερη ζωή και μόλις την άγγιξε του την πήραμε πίσω!

Από τούνελ σε τούνελ το πάμε, βαδίζουμε σε ένα ναρκοπέδιο και νομίζουμε πως βαδίζουν άλλοι κι όχι εμείς!  Προχωράμε και δεχόμαστε τη μοίρα μας , σαν υπνωτισμένοι! Δούλεψε πολύ καλά η μηχανή όλα τα χρόνια της πλαστής ευημερίας, ώστε να μας φέρει στο σημείο ΜΗΔΕΝ και να μας κρατάει στο περίμενε 10 χρόνια τώρα!  Αποδέκτες της πτώσης μας με μηδενικές αντιστάσεις. Μας αφαιρούν το χαλί κάτω από τα πόδια κι εμείς εκεί τους πιστεύουμε ακόμη μέχρι να σωριαστούμε στο έδαφος! Και πολύ φοβάμαι ότι τα χειρότερα δεν τα είδαμε ακόμα, γιατί όσο περνάει ο καιρός όλο και περισσότεροι θα χρωστούν λόγω αδυναμίας της τσέπης! Πέρασαν 10 χρόνια κι ελπίδα για ανάκαμψη στα περισσότερα νοικοκυριά δεν υπάρχει!  Δεν υπάρχει φρένο, δεν υπάρχει λογική,  δεν υπάρχει σταμάτημα σε όλο αυτό το σκηνικό της κρίσης! Υπάρχει μόνο το ''δίκαιο'' των ισχυρών και οι στόχοι τους το  χρήμα! Μας εμπορευματοποίησαν , μας κοστολόγησαν και εκποιούν τη ζωή μας!

 Φυσικά εμείς το επιτρέψαμε και το επιτρέπουμε, μην το ξεχνάμε αυτό. Όσο κι αν μιλάμε για κανονικότητα και αρκετοί έχουν επαναπαυθεί και μόνο με τη λέξη, η κανονικότητα θα ισχύσει από τη στιγμή που ο πολίτης θα είναι σε θέση να ζει αξιοπρεπώς, να συντηρείται ο ίδιος και η οικογένεια του και να μπορεί να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του. Οι ουρανοξύστες και διάφορα άλλα ‘’ένδοξα’’ σχέδια, ναι μεν καλά είναι,  όμως δεν προσθέτουν κάτι στις καθημερινές ανάγκες του πολίτη ούτε λύνουν το πρόβλημα του!

+++
Νίκη  Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα... 24/10/19.

Το ''θηρείο'' βρυχάται...








Και να που το νόημα των λέξεων χάνεται στις μέρες μας και αυτό …’’Πηγή Ειρήνης’’ η εκστρατεία των Τούρκων στη Συρία; ¨Ότι έγινε και το ’74 στην Κύπρο, όλοι καταδίκασαν τότε στα λόγια και στα χαρτιά, μα αποτέλεσμα ουδέν μέχρι σήμερα! Αλήθεια κι αυτό το ‘’καταδικάζουμε’’ που ακούγεται και τα ψηφίσματα που υπογράφονται συνήθως για οτιδήποτε παράλογο και  φοβερό συμβαίνει στον Πλανήτη από ανθρώπινη βούληση, τι έχει καταφέρει μέχρι τώρα; Ποιον ή ποιους σταμάτησε; Καταλήγει κι αυτό ως μια τυπική διαδικασία, μια απλή διαπίστωση, ένα απλό άκουσμα χωρίς αντίκρισμα, αφού δεν δύναται να αλλάξει τα πράγματα! Ο Ερντογάν απειλεί τους πάντες, δεν πτοείται από καμιά καταδικαστική απόφαση των ενεργειών του από άλλα Κράτη, δεν υπολογίζει τίποτα! Σίγουρα αυτό που συμβαίνει θα το πληρώσουμε όλοι! 


 Ο Πλανητάρχης πουλάει τρέλα, δεν ξέρει τίποτα για το θέμα και το καταδικάζει, το ίδιο και η Ρωσία, τα Αραβικά Κράτη κλπ. Λες και δεν του άνοιξε το δρόμο και την όρεξη με το να αποσύρει τα στρατεύματα του από την περιοχή. Καλό βέβαια το  ότι όλοι  είναι ενάντιοι σε παρόμοιες ενέργειες, όμως το αποτέλεσμα μετράει και δυστυχώς ο άμαχος πληθυσμός τα τραβάει όλα! Ήδη άρχισαν να φεύγουν από τη Συρία με το φόβο των βομβαρδισμών. Μέχρι στιγμής πάνω από 60 χιλιάδες κόσμος έχει φύγει. Όλοι αυτοί πού θα κατευθυνθούν; Στα γνωστά μονοπάτια της Ευρώπης φυσικά, με άμεση πρόσβαση/πέρασμα τη Χώρα μας. Και φθάνουν καθημερινά στα νησιά και δεν έφταναν οι πνιγμοί στη θάλασσα, τελευταία έχουμε και αίμα στην άσφαλτο με ‘’παράνομες’’ διακινήσεις προσφύγων/μεταναστών! Και γεννάται το ερώτημα, πώς όλοι αυτοί οι ‘’απελπισμένοι’’ και ‘’κατατρεγμένοι’’ βρίσκουν χρήμα για να φτάσουν ως εδώ και να ικανοποιούν τις απαιτήσεις των μεσαζόντων διακινητών; Άσε που το μεγαλύτερο ποσοστό των αφίξεων είναι νέοι και γυναικόπαιδα, κι αυτό γεννά ερωτήματα διάφορα. Περισσότερο με ‘’απόβαση’’ μοιάζει το σκηνικό παρά με καραβάνι απελπισμένων στο μεγαλύτερο ποσοστό του.  

 Πληθυσμός 80 περίπου Χωρών, πώς να συμπορευτεί σε ξένα εδάφη και με διαφορετική κουλτούρα και συνήθειες;  Τελευταία είδαμε διαμαρτυρίες και ‘’απαιτήσεις’’, καθώς και διάφορες συμπλοκές εντός των στρατοπέδων. Όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στη ζωή, αλλά μιλάμε πλέον για μια Χώρα ( σαν τη δική μας) που  το δικαίωμα αυτό το στέρησε σε αρκετούς πολίτες της, πώς μπορεί να ανταποκριθεί λοιπόν στις ανάγκες επιβίωσης τόσων ανθρώπων; Και η φιλοξενία όσο και καλή πρόθεση να έχεις αν το σπίτι σου χωράει άλλους 10 και σου έρθουν 50 για να φιλοξενηθούν και βίλα να είναι αχούρι θα καταλήξει! Εκ των πραγμάτων δε γίνεται! Πόσο μάλλον όταν οι 50 γίνονται 100 και οι 100 γίνονται διακόσιοι και πάει λέγοντας.


Σε λίγο καιρό το κέντρο της Αθήνας (όπως και άλλες περιοχές) κάτι το Airbnb, κάτι οι ΜΚΟ που νοικιάζουν σπίτια για τους μετανάστες,   θα είναι απλησίαστο για τους ντόπιους. Και σίγουρα οι ''επενδυτές'' ακινήτων σύντομα θα φροντίσουν να ''καθαρίσει'' κιόλας!...  ‘Ομως για τους γηγενείς ''κατατρεγμένους'' εκ  του οικονομικού πολέμου,  υπάρχει κάποια πρόβλεψη για την επιβίωση τους ;... αλλά τι λέω … αν ήταν και υπήρχε πρόβλεψη, αυτή θα ήταν εξ’ αρχής της κρίσης, ώστε να μην τους οδηγήσουν σε αυτό το σημείο, κάτι που δεν έκαναν!


Σκέφτομαι ακόμα πως, ‘’όταν η αρκούδα χορεύει στου γείτονα σου την αυλή, περίμενε πως θα έρθει και στη δική σου’’… εύχομαι να μη  δούμε το θείο και σκάσει μύτη και κατά Αιγαίο μεριά και Κύπρο,  τάχα μου ''να βάλει τάξη'' τώρα που πήρε φόρα! Γιατί πέρα από την ομόφωνη και γραπτή καταδίκη των Κρατών, τίποτε άλλο δεν πρόκειται να συμβεί! Αν απαντήσουν με ‘’αντίποινα’’ οι πληγέντες, αυτά δεν θα περιοριστούν μόνο στην εμπόλεμη ζώνη, αλλά πολύ φοβάμαι σε όλο τον κόσμο. Ήδη έχουμε δείγματα και διαμαρτυρίες. Το αντάρτικό και οι τρομοκρατικές οργανώσεις μπορεί να βγουν στο προσκήνιο πάλι.


Άλλη μία ‘’αφανής’’ εκδοχή είναι ότι πιθανόν να έχει σημάνει η αρχή του τέλους ενός ηγεμόνα ή μιας ‘’αυτοκρατορίας’’ κι ας δείχνει ακριβώς το αντίθετο!... Όπως και να εξελιχθούν τα πράγματα, καλή δύναμη στο λαό που δεινοπαθεί και γρήγορα ξεμπερδέματα!

++++++++
Νίκη Παπουλάκου.
Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα... 17/10/19.