Ανά(σ)ταση,
η αναγέννηση νου και ψυχής, επαναπροσδιορισμός
συναισθημάτων, μεταμέλεια και εξαγνισμός!
Ελπιδοφόρο μήνυμα για νίκη του θανάτου,
για έναν καλύτερο κόσμο, για μια Κοινωνία
υγιή, γεμάτη αγάπη και ειρήνη! Μετά την
προδοσία, τη Σταύρωση, πόνος και θλίψη
καταλήγουμε στο Αναστάσιμο Φως, που
φέρνει τη χαρά και την ελπίδα! Χριστός
Ανέστη ... είθε και η δική μας Ανάσταση
να έρθει, καθότι βρισκόμαστε τα τελευταία
χρόνια σε Γολγοθά πορεία!
Πολλοί
άφησαν τις πόλεις για τα χωριά τους και
τα εξοχικά, ευνόησε και ο καιρός άλλωστε!
Επιτακτική ανάγκη για κάποιους, να
πάρουν μια ανάσα από τα τόσα που συμβαίνουν
και να χαρούν αυτές τις Άγιες μέρες στην
εξοχή, δίπλα στη φύση! Πολλές και οι
ονομαστικές εορτές αυτές τις μέρες του
Πάσχα, Χρόνια πολλά και καλύτερα για
όλους!
Διανύουμε
την εβδομάδα της Διακαινησίμου μέχρι
την Κυριακή του Θωμά και ο λόγος του
εορτασμού της είναι καθαρά
πνευματικός. «Επειδή
λόγω των αμαρτιών μας μολύνουμε τον
λευκό χιτώνα του βαπτίσματος, χρειαζόμαστε
με τη μετάνοια εξαγιασμό. Χρειάζεται
πάλι να γίνουμε ναός του Αγίου Πνεύματος.
Όπως λέει ο απόστολος Παύλος, «εν
καινότητι ζωής περιπατήσωμεν» (Ρωμ.
6,4). Χρειαζόμαστε λοιπόν εγκαίνια,
αναγέννηση, ανανέωση. «Εγκαινίζεσθε,
αδελφοί», λέει ένα τροπάριο, «και αφού
αφήσετε τον παλαιό άνθρωπο να ζείτε την
καινούρια ζωή».
Ή
όπως ψάλλει ένας άλλος ύμνος: «Επίστρεψε
στον εαυτό σου άνθρωπε! Γίνε καινούριος
αντί παλιός και γιόρταζε τα εγκαίνια
(την ανανέωση) της ψυχής σου. Όσο είναι
καιρός η ζωή σου ας αναγεννηθεί».
Πόσοι
άραγε παίρνουμε το μήνυμα και προσπαθούμε
να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι; Καλό το
αρνί και το κοκορέτσι δε λέω, όμως το
φαγοπότι και το γλέντι τελειώνει κάποια
στιγμή κι έχει να κάνει με το στομάχι
και τη γεύση! Για το νου και την ψυχή τι
ετοιμασίες κάνουμε; Αν κι αυτά τα
φροντίζαμε όπως το Πασχαλινό τραπέζι
και όλες τις σχετικές ετοιμασίες, θα
είμασταν καλύτεροι άνθρωποι! Σκεφθήκαμε
άραγε τον διπλανό, τον φίλο, τον συγγενή
αυτές τις μέρες; Καλέσαμε στο γιορτινό
μας τραπέζι ανθρώπους μόνους; Κάναμε
έστω μία πράξη αγάπης αυτές τις μέρες;
Γιατί αν δεν το κάναμε ούτε αυτές τις
μέρες, πόσο μάλλον όλο τον άλλο καιρό!
Πόσο υποκριτές ή όχι είμαστε;...
Είθε το Αναστάσιμο Φως να ξυπνήσει ότι
έχει αποκοιμηθεί μέσα μας και να
σηματοδοτήσει μια νέα εποχή στο Πλανήτη!
Λαμπρή
ημέρα Μεγάλη, συνέπεσε με την Πρωτομαγιά,
ημέρα μνήμης αγώνα διεκδίκησης καλύτερων
συνθηκών εργασίας! Τραγική ειρωνεία
βέβαια ο εορτασμός της στις μέρες μας,
τώρα που γκρεμίστηκαν όλα ή σχεδόν όλα
από αυτά που πέτυχαν κάποιοι στο παρελθόν
με τους αγώνες τους, ίσως όμως αυτή η
μνήμη μας δώσει τη δύναμη που χάσαμε,
ίσως σκεφθούμε κάποια πράγματα, ίσως
να διεκδικήσουμε και πάλι ! Για
να δούμε αυτός ο Μάης τι θα φέρει!...
Στον
απόηχο λοιπόν της Λαμπρής, ας ευχηθούμε
εσωτερική αναδόμηση και δύναμη για να
αντιμετωπίσουμε τη σκληρή πραγματικότητα
που παραμένει ίδια και χειρότερη!
Προσδοκώ ανάσταση ζωντανών και καλή
φώτιση σε όλους αυτούς που αποφασίζουν
για τις τύχες των λαών!
Υγεία,
αγάπη, ειρήνη εύχομαι και καλύτερες
μέρες για όσους υποφέρουν εν αδίκω και
για όλους!
Χρόνια
καλά και πολλά γεμάτα αγάπη!
Νίκη
Άννα Παπουλάκου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου