Νίκη μου χρόνια σου πολλά, καλές γιορτές με υγεία και χαρά. Θαυμάζω όσα γράφεις στην εφημερίδα μας ΄΄ Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ ''όπως και η υπόλοιπη οικογένεια μου, για την ορθότητα, την στόχευση των θεμάτων σου, την κοινωνική και εθνική σου ευαισθησία, το ταλέντο της γραφής σου και το θάρρος που την διακρίνει. Να είσαι πάντα καλά, ο λαός μας χρειάζεται γραφές σαν την δική σου!!!
24/12/22
Σας ευχαριστώ!! Χρόνια πολλά με υγεία και δημιουργικά κ. Μιχάλη!
Ν. Παπουλάκου.
Για χρόνια
οι φούσκες και οι φελλοί σε όλα τα επίπεδα και χώρους , περιφέρονταν και
αποσπούσαν την προσοχή μας, το θαυμασμό μας, το χειροκρότημα μας και δυστυχώς συνεχίζουμε! Δεν εκτιμάμε αξίες,
ίσως γιατί τις έχουμε ξεχάσει (αν όχι χάσει) κι εμείς. Οτιδήποτε υπερβολικό,
παράλογο, σκανδαλώδες το θαυμάζουμε, το χειροκροτούμε και το διαφημίζουμε!
Εκτιμούμε δυστυχώς τα πράγματα αξίας που έχει κάποιος κι όχι την αξία του
ατόμου. Πολλοί δε, αγωνίστηκαν για να αποκτήσουν και να επιδείξουν πράγματα
αξίας, αφήνοντας πίσω την προσωπική τους εξέλιξη και τις αξίες τους! Ξεχνώντας
ακόμα και το ρόλο του γονιού, θεωρώντας ότι αν παρέχεις σε ένα παιδί ανέσεις
και ότι ζητήσει, μεγαλώνει σωστά! Χάσαμε τους ρόλους, τα μπερδέψαμε όλα και
καταλήξαμε εδώ που καταλήξαμε. Σε μια Κοινωνία ανισοτήτων, αρπακτικών,
εγκλημάτων, ασελγειών και όλο και χειρότερα πάμε! Ούτε η οικονομική κρίση
βοήθησε να συνέλθουμε (ευτυχώς κάποιοι ναι), ούτε τα δύο χρόνια εγκλεισμού μας
και ελέγχου, όπως και στέρησης της ελευθερίας μας, οδήγησαν σε μία εκ βάθους
ψυχανάλυση και επαναπροσδιορισμό, επανεκκίνηση της ανθρώπινης πλευράς μας!
Αντιθέτως ανέδειξε τα κακώς κείμενα σε κάθε σπίτι και έφερε στην επιφάνεια
παθογένειες που έχουν και Κοινωνικό αντίκτυπο, τα βλέπουμε καθημερινά. Τα
μαχαιρώματα, η ενδοοικογενειακή βία, οι βιασμοί και τόσα άλλα αναδεικνύουν την
νοσηρότητα και αναπηρία της Κοινωνίας. Και μην ξεχνάμε πως η Κοινωνία δεν είναι
κάτι μακρινό και απρόσωπο, μέλη της Κοινωνίας είμαστε και έκαστος εξ’ ημών. Μας
αφορά λοιπόν οτιδήποτε συμβαίνει. Ξεκινώντας από το τι μπορούμε να διορθώσουμε
σε μας, στην οικογένεια μας, ίσως κάποια στιγμή καταλήξουμε σε μια πιο υγιή
Κοινωνία.
Φθάνουμε
στα Χριστούγεννα, διανύουμε μια
περίοδο απολογισμού και ξεκαθαρισμάτων
μέσα μας, ώστε ο νέος Χρόνος να μας βρει απελευθερωμένους από άχρηστα, να βρει
χώρο να μας φέρει άλλα καινούργια! Σε
κάθε βήμα, κάθε στιγμή οι ξένοι γίνονται δικοί και οι δικοί ξένοι, απ' τη
στιγμή που θα αποδεχθείς αυτή την εναλλαγή, δε νιώθεις ποτέ μόνος, προχωράς
μπροστά, μαζί με όποιον είναι δίπλα σου στην κάθε στιγμή, και δε χάνεις βήματα αναζητώντας τους
χαμένους! Ευκαιρία αυτές τις μέρες της περισυλλογής να το δεις και αυτό! Πάνω
απ’ όλα ειλικρίνεια με τον εαυτό μας, αν θέλουμε να φθάσουμε σε κάποιο
αποτέλεσμα. Αγαπήστε τον εαυτό σας, τα λάθη σας, αναλύστε τα με ειλικρίνεια,
χαϊδέψτε τα, κρατείστε το δίδαγμα και μετά οδηγήστε τα στο καλάθι των αχρήστων.
Το ίδιο και με τους ανθρώπους. Κι εκεί
χρειάζεται ξεκαθάρισμα, δεν τους πετάς, απλώς γυρνάς την πλάτη αν πρέπει, ή
τους κρατάς στη ζωή σου αν όντως αξίζουν! Είναι πολλά αυτά που ο καθένας
καλείται να δει με τον εαυτό του, τη ζωή του, την ανθρωπιά του, τις πράξεις του
και τόσα άλλα. Επίπονη βέβαια αυτή η βουτιά μέσα μας, όμως αν καταφέρουμε και
βγούμε στην επιφάνεια απολαμβάνουμε τη λύτρωση.
Αν τα λαμπιόνια που ανάβουν στους δρόμους και στα σπίτια αυτές τις
γιορτινές μέρες, άναβαν και στις ψυχές, ίσως θα ήταν καλύτερος ο κόσμος. Το νόημα και
μήνυμα των Χριστουγέννων δεν είναι ο στολισμός, η γαλοπούλα, οι κουραμπιέδες
και τα μελομακάρονα. Είναι μια γιορτή χαράς γιατί γιορτάζουμε τη γέννηση του
Θεανθρώπου, της ελπίδας, της γνώσης, της αληθινής ζωής. Το όλο νόημα είναι η
περισυλλογή και η αναγέννηση μας κάθε χρονιά, διορθώνοντας ή αφήνοντας λάθη και
προχωρώντας με νέα διάθεση για ζωή απαλλαγμένοι από κολλήματα του παρελθόντος.
Σκοπός είναι να προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Τα στολίδια και τα εδέσματα απλώς
συμπληρώνουν το κλίμα μιας μεγάλης γιορτής. Αν είναι όμως μόνο αυτά, τότε
έχουμε χάσει την ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή και δεν αναφέρομαι στα υλικά
αγαθά. Η καλύτερη ζωή ξεκινάει από το μέσα μας και από τις σκέψεις μας. Αν αυτά
δεν είναι ξεκάθαρα και απαλλαγμένα από μικρότητες και κακίες, τότε και η ζωή
μας είναι χάλια, όσο χρήμα κι αν διαθέτουμε! Ο Χριστιανισμός διδάσκει τρόπο ζωής, κάτι που πολλοί τον έχουμε
ξεχάσει ή τον αγνοούμε. Ο ενάρετος βίος και η ψυχική γαλήνη είναι αγαθά που
δυστυχώς λείπουν στις μέρες μας. Και δεν είναι από τα αγαθά που προσφέρει το
χρήμα. Το χρήμα προσφέρει ευχαρίστηση όχι όμως ευτυχία. Η ευχαρίστηση έχει να
κάνει με τις υλικές μας ανάγκες και επιδιώξεις, ενώ η ευτυχία έχει να κάνει με
τον εσώτερο εαυτό μας, την ψυχή μας, τη σκέψη μας.
Καλά Χριστούγεννα εύχομαι, υγεία, χαρά και αγάπη σε κάθε σπίτι και
ανάλαφρους/ ανανεωμένους σε ψυχή και νου να μας βρει η νέα Χρονιά.
+++
Νίκη Άννα Παπουλάκου
Πηγή : Εφημ. ΄΄Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' ΨΥΧΑΝΕΜΙΣΜΑΤΑ... 22/12/22.
Αυτή η απάθεια για ότι συμβαίνει γύρω, αυτή η άρνηση στο να σκεφθούμε τα στενάχωρα, αυτή η φοβία και αδιαφορία για τα κοινά, σπάει κόκκαλα. Κανείς δε θα σε σώσει αν δε θελήσεις να σωθείς...ο ένας για τον έναν κι όλοι μαζί για όλους! Κάτι που είχα γράψει πριν 11 χρόνια κι ακόμα και σήμερα είναι επίκαιρο, βρισκόμαστε στον ίδιο παρονομαστή. Δεν αντιδράσαμε σε τόσα παράλογα και καταστροφικά που μας συνέβησαν και συνεχίζουμε το ίδιο. Αν δεν ενωθούν όλες οι φωνές μαζί από όλα τα στρώματα της Κοινωνίας που έχουν λαβωθεί από τη 10ετία, δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Με το να κατεβαίνουν σε διαμαρτυρία κατά περίπτωση κάποιοι και άλλοι τόσοι να βρίζουν πως τους ταλαιπωρούν, δε βγαίνει άκρη έτσι, ούτε υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα. Μένει ο απόηχος των ‘’γνωστών’’ πια επεισοδίων που κλείνουν μια τέτοια διαδήλωση και τελειώνει το θέμα μαυρίζοντας την όποια προσπάθεια διαμαρτυρίας. Η ακρίβεια παραμένει παρά το λάβαρο ‘’καλάθι’’ και σε όλα! Σε λίγο θα περάσουμε σε νέα γενιά κόκκινων δανείων με την αύξηση των επιτοκίων και επιβάρυνση στη μηνιαία δόση αποπληρωμής τους. Άλλωστε και το μεγαλύτερο ποσοστό υπαρχόντων κόκκινων δανείων προέκυψε με την απόλυτη υπαιτιότητα των αποφάσεων των Κυβερνήσεων για μείωση εισοδήματος μισθωτών και συνταξιούχων στο ήμισυ συν αύξηση φόρων και χαράτσια νέα. Και τώρα οι ίδιοι αυτοί το παίζουν θλιμμένοι και πως ψάχνουν τρόπο να σε προστατεύσουν. Από τι και από ποιον; Τάχα μου από τις Τράπεζες, μα τώρα πια οι περισσότεροι χρωστούν παντού! Κι από τον πλειστηριασμό της Τράπεζας να καλυφθεί η Α΄ κατοικία, δεν καλύπτεται από οιονδήποτε άλλον πιστωτή. Ακόμα και για χρέος Κοινοχρήστων μπορεί να προκύψει. Κινδυνεύουν να χάσουν περιουσία και οι εγγυητές δανείων σε περίπτωση που ο δανειολήπτης αδυνατεί ακόμα και ρύθμιση να κάνει. Η Τράπεζα στρέφεται κατά του εγγυητή.
Μια Κοινωνία στο δράμα δοσμένη και στην εξαθλίωση. Να κυκλοφορείς μες το
σπίτι με το μπουφάν, να σκέφτεσαι να ανάψεις θερμοσίφωνο να κάνεις ένα μπάνιο…
μεταπολεμικές συνθήκες. Κρίμα οι εγκαταστάσεις στα σπίτια για θέρμανση και τον
εξοπλισμό τους με τόσες ηλεκτρικές συσκευές. Θα γυρίσουμε μου φαίνεται στο
γουδί και στη φουφού, αυτά που κάποιοι δεν τα προλάβαμε καν, αλλά τα έχουμε
ακούσει από αφηγήσεις και αναφορές των δικών μας. Στη Γαλλία ανακοίνωσαν πως μετά τις
γιορτές θα κόβουν ανά περιοχές το ρεύμα ανά δίωρο ... με εξαίρεση νοσοκομεία,
πυροσβεστική και αστυνομία. Κι εδώ άτυπα και με το πρόσχημα εργασιών
συντήρησης, ήδη εδώ και μήνες, καθημερινά κόβεται το ρεύμα ανά περιοχές από 2-5
ώρες και βγαίνει και δελτίο ενημέρωσης καθημερινό. Αλίμονο σε όποιον κρέμεται
από το ρεύμα η ζωή του και οι ανάγκες του. Θα καταλήξει να εφοδιαστούν με
γεννήτριες τα σπίτια. Άλλο ένα έξοδο για κάποιους ή ότι άλλο μπορεί να βοηθήσει
εναλλακτικά. Όλα όμως έχουν κόστος, προϋποθέτουν το χέρι βαθιά στην τσέπη, κι
όταν η τσέπη είναι άδεια, εκεί αρχίζουν τα δύσκολα!
Να μη στο χρωστάει ο Θεός να αρρωστήσεις αυτό τον καιρό και να χρειάζεσαι
εξετάσεις ή περίθαλψη. Ακόμα και οι Ιδιωτικές Μονάδες κλείνουν ραντεβού μηνός,
τόση δουλειά έχει πέσει. Πέρσι είχαμε τον ιό, φέτος έχουμε ιώσεις διάφορες και
επιθετικές! Περιμέναμε την ανοσία της αγέλης ειδικά μετά τους εμβολιασμούς και
μας προέκυψαν ιώσεις και ο ιός, ευτυχώς σε αντιμετωπίσιμο βαθμό μέχρι στιγμής.
Επίσης σπάνιες ασθένειες έρχονται στο προσκήνιο ή ξεχασμένες του παρελθόντος. Η
ζωή μας κατάντησε μια αγωνία κι ένας φόβος για όλα δυστυχώς! Η τηλεόραση μας
πολιορκεί με υποδείξεις για ασθένειες και εμβόλια καθημερινά, δε βρίσκουμε
ησυχία πουθενά.
Ο έξυπνος άνθρωπος ασχολείται με το τι
συμβαίνει στον κόσμο, ο ηλίθιος με το τι συμβαίνει στο σπίτι ή τη ζωή του
γείτονα. Αυτά που μας
αφορούν κι εμάς και την Κοινωνία, δεν τα αγγίζουμε καν. Περιμένουμε ακόμα
κάποιον να μας σώσει, και το χειρότερο; … περιμένουμε να μας σώσουν οι ίδιοι
που μας οδήγησαν σ’ αυτό το σημείο! Η Βιομηχανία βλημάτων και ηλιθίων είναι σε
άνθιση στη Χώρα μας. Έχουμε πάψει εδώ και καιρό να μας νοιάζει τι συμβαίνει
στον κόσμο, έχουμε αφεθεί στο δρόμο που μας δείχνουν οι εκάστοτε κρατούντες και
σαν υπνωτισμένοι ακολουθούμε τη ζωή που μας επιβάλλουν. Η διαφθορά κάθε άλλο
παρά πατάχθηκε, η εγκληματικότητα το ίδιο, η παραβατικότητα ομοίως. Καθημερινά
χάνονται άνθρωποι άδικα, όπως και στην άσφαλτο. Το κακό έχει παραγίνει ακόμα
και μέσα στην Αθήνα καθημερινά, τρακάρουν, μένουν στη μέση του δρόμου, παίρνουν
φωτιά κλπ. Άραγε στην συνήθη απροσεξία προστέθηκε και η αφηρημάδα λόγω
προβλημάτων ή και η κακοσυντήρηση των
οχημάτων λόγω έλλειψης χρημάτων; Και μην περιμένουμε επίσημες απαντήσεις, ο
καθένας από μας που κρατάει τιμόνι ας σκεφθεί μόνος του κι ας πράξει αναλόγως.
Άλλη μια χρονιά φτάνει στο τέλος, επιβάλλεται ο απολογισμός εφ’ όλης της
ύλης. Καλά ξεκαθαρίσματα λοιπόν!
+++
Πέρα από τη λεηλασία ετών στα εισοδήματα, αυτή την ψυχική φθορά επί καθημερινής βάσεως την έχει υπολογίσει κανείς; Και δυστυχώς αυτή είναι η μεγαλύτερη βλάβη, κάτι που δεν αποκαθίσταται και δεν αποζημιώνεται με χρήμα! Ήρθαν και τα 2 χρόνια καραντίνας και εγκλεισμού, 2 χρόνια που πέρα από τις οικονομικές δυσκολίες, είχαμε και τον τρόμο της αρρώστιας και του θανάτου και συνεχίζουμε στις ταλαντεύσεις των ασθενειών, τις προτροπές για εμβολιασμούς γενικώς, την καθημερινή αναφορά διαφόρων ασθενειών κλπ. δηλαδή να κοιμάσαι και να ξυπνάς και να ψάχνεσαι στους γιατρούς συνέχεια. Τώρα μάλιστα που είναι όλα δωρεάν στη Δημόσια Υγεία, με το παραμικρό να τρέχεις να ψάχνεσαι! Αυτό σου λένε οι ‘’διαφημίσεις’’ ασθενειών, πονάς εδώ τρέχα, βήχεις τρέχα, συναχώθηκες τρέχα. ¨Οσο δε για τους άνω των 60, ε αυτούς τους έχουν ξετινάξει! Η καμπάνα συνέχεια γι αυτούς χτυπάει! Οι νεώτεροι θα πρέπει να τρέμουν μόλις πατήσουν τα 60 από τα τόσα που ακούνε! Και πού να βρεις ψυχική ηρεμία ζώντας μια τέτοια κατάσταση; Έχουμε και το νέο τρόμο με τις καιρικές συνθήκες πλέον, λες και είμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση και σημαίνει συναγερμός για να κλειστούμε μέσα. Άλλη ταραχή κι αυτή κι άλλοτε έχει κάποια βάση η έντονη προειδοποίηση, άλλοτε καμία. Μας έπεσαν και οι σεισμοί κι έδεσε το γλυκό του τρόμου. Πάντως ανεξάρτητα από όλα αυτά, γεγονός είναι ότι έχει ολοκληρωθεί η ασπίδα προστασίας για τους άνω των 60 σε όλα… θα πάνε ή από ιό (εάν δε συμμορφωθούν με τις υποδείξεις), ή από τις παρενέργειες, ή από πείνα, ή από στενοχώρια ή από τόσες άλλες περιπτώσεις ασθενειών ή απροόπτων συμβάντων.
Εκείνοι που πληρώνουν τη νύφη πάντα, ειδικά τα τελευταία χρόνια είναι οφθαλμοφανές, είναι εκείνοι οι συνεπείς πολίτες, αυτοί που δεν έκλεψαν, δεν παρανόμησαν, δεν έφαγαν με δέκα μασέλες και δεν δωροδοκήθηκαν. Είναι τα μόνιμα υποζύγια και φυσικά γενικώς οι μισθωτοί και συνταξιούχοι. Όπως επίσης ακόμα εξακολουθεί η πολιτική 2 ταχυτήτων, για να μην πω πολλών. στα εργασιακά δικαιώματα και απολαβές μεταξύ Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα. Η δουλειά από τη δουλεία ένας τόνος διαφορά. Η δουλεία μετατρέπει τον άνθρωπο σε αντικείμενο προς ιδιοκτησία. "Πως γίνεται οι άλλοι να ορίζουν τη μοίρα μας και να μας την επιβάλλουν κι εμείς να το δεχόμαστε;" Είχε πει ο Γιάννης Ρίτσος- Και το ερώτημα παραμένει ζωντανό ακόμα! Ο θυμός της πολυθρόνας και του καναπέ δε βγάζει πουθενά, η αγανάκτηση εκφραζόμενη μόνο με λόγια και ύβρεις πληκτρολογώντας στο διαδίκτυο από την ασφάλεια του σπιτιού μας ομοίως! Μόνο η αλλαγή στάσης ζωής σε όλα αυτά που σε θυμώνουν και σε αγανακτούν, μπορεί να οδηγήσει κάπου! Το να φωνάζεις για την ακρίβεια και την ίδια στιγμή να αγοράζεις αυτό που βρίζεις, είναι αυτό που λέει ο λαός ‘’σκυλί που γαυγίζει δε δαγκώνει’’! Κι αυτό το ξέρουν ότι είσαι μόνο φωνή και δε δίνουν σημασία. Πορεύονται με τις καταναλώσεις, τις τηλεθεάσεις και τα τοιαύτα και βάσει αυτών αποφασίζουν κι όχι με το τι σε καίει. Μόνοι μας δίνουμε δικαίωμα να μας δουλεύουν και να μας φορτώνουν διάφορα.
Γιατί δηλαδή έπρεπε να μας επιβάλουν τον εγκλεισμό για να μας δει και το σπίτι μας λίγο; Κάποιοι ,όχι όλοι ευτυχώς, ξενύχτια, ταξίδια, ψώνια, μεγάλη ζωή ακόμα και με δανεικά. Κάποιοι προτιμούσαν να πάρουν το ακριβό κινητό ή την τηλεόραση, από το να πληρώσουν το δάνειο ή το νοίκι τους. Προσωπικά δεν λυπάμαι αυτή την κατηγορία ανθρώπων, επιλογή τους, λυπάμαι όλους αυτούς που έζησαν συντηρητικά και μετρημένα μια ζωή και τώρα δεν έχουν να πληρώσουν λογαριασμούς, να πάρουν φάρμακα και να πάνε μια βόλτα. Αυτοί σηκώνουν στις πλάτες όλο το βάρος της αναπηρίας της Κοινωνίας και του Κράτους. Κι έτσι όπως εξελίσσεται το θέμα Δημόσια υγεία και περίθαλψη, έτσι και δεν έχεις μη σου λάχει να αρρωστήσεις και να χρειαστείς εξετάσεις ειδικές και χειρουργείο, είσαι χαμένος από χέρι! Όχι πως δε συνέβαινε αυτό φυσικά, όμως υπήρχε και ο φόβος, λειτουργούσε στα κρυφά, με τη μορφή γνωριμιών ή φακελάκι. Τώρα πια απροκάλυπτα αν δε θες να περιμένεις στη σειρά για χειρουργείο, ή πας στα απογευματινά του Δημοσίου και πληρώνεις ή πας στον Ιδιωτικό Τομέα που πληρώνεις στο ολόκληρο τα πάντα!
Πώς κατάντησαν τη ζωή μας; Μας έκλεψαν το γέλιο, την ξενοιασιά, τα όνειρα για καλύτερες μέρες, τη χαρά, τη διασκέδαση, την ανθρώπινη επαφή, τη σκέψη, την κρίση μας, ακόμα και η ανθρωπιά μας αλλοιώθηκε! Και δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι από όλα αυτά, εάν ο καθένας από εμάς δεν αλλάξει τον τρόπο που βλέπει και κρίνει τα πράγματα, δεν αλλάξει τρόπο και στάση ζωής απέναντι σε όλα! Επανεκκίνηση εδώ και τώρα λοιπόν! Καλό μας μήνα!
+++
Νίκη Άννα Παπουλάκου.
Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα... 08.12.22
Κάποτε κάναμε σχέδια για καλύτερη ζωή, προγραμματίζαμε τα βήματα μας, τώρα απαραίτητος ο σχεδιασμός για αντιμετώπιση μιας χειρότερης ζωής εδώ και 10 χρόνια που όλο και χειρότερα εξελίσσεται. Όλο και στενεύουν τα πράγματα στα νοικοκυριά. Οι νοικοκυραίοι που λέγαμε κάποτε, έχουν φθάσει σε επίπεδα φτώχειας και στέρησης, να βλέπουν τα πράγματα στα ράφια και να μην τα αγγίζουν. Και δυστυχώς ‘’τα είχαμε χύμα μας ήρθαν και τσουβαλάτα’’ … ταλαιπωρηθήκαμε με την οικονομική κρίση, πήγε κάτω το βιοτικό επίπεδο των περισσοτέρων, τώρα ήρθε και η κρίση στην ΕΕ λόγω πολέμου στην Ουκρανία, για να μας αποτελειώσει! Υπάρχει έλλειψη από Πολιτικό Ανάστημα στην εποχή μας δυστυχώς σε όλο τον Πλανήτη, έχουν εκλείψει οι Μεγάλες Φυσιογνωμίες. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται τις περισσότερες φορές είναι ανεπαρκείς για να μην πω επιβλαβείς κάποιες φορές για τους πολίτες. Έχουμε χορτάσει θεωρία , διαπιστώσεις , σκάνδαλα, αψιμαχίες, διάφορα. Αποτέλεσμα μηδέν. Πείτε μου μετά από τόσα σκάνδαλα, ατασθαλίες, κακοδιαχειρίσεις Οργανισμών, Ταμείων, Ιδρυμάτων και ανάλογων Εξεταστικών Επιτροπών, ή Τηλεδικαστηρίων και ξεκατίνιασμα των θεμάτων δημόσια, ποιο επιτυχές αποτέλεσμα προέκυψε. Τι διορθώθηκε από όλα αυτά, τι αποκαταστάθηκε και ποιος τιμωρήθηκε; Μένει ο θόρυβος, τα ‘’κουτσομπολιά’’, οι γελοίες αναλύσεις λεπτομερειών και περνάμε σε επόμενο θέμα ξεκατινιάσματος. Δυστυχώς η Κοινή Λογική έχει παραιτηθεί στις μέρες μας, πιθανόν απεβίωσε! Καταπίνουμε ότι μας σερβίρουν ΜΜΕ και πολιτικοί, χωρίς δεύτερη σκέψη και το σπουδαιότερο; Χωρίς μνήμη. Ευάλωτοι αποδέκτες σε κάθε τι που θέλουν να περάσουν.
Η τέχνη του
αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης τροφοδοτείται από την επικαιρότητα με το
ένα σκάνδαλο να σκεπάζει το άλλο Είναι η τέχνη της συστημικής πλάνης που θέλει
να ξεχνάμε όλα τα προηγούμενα και ο κόσμος να αναλώνεται διαιρεμένος σε
συνεχείς αφορισμούς και αντιπαραθέσεις. Και το έχουν πετύχει σε μεγάλο βαθμό. Εξυμνούμε
την αλήθεια, μα τιμωρούμε τους ειλικρινείς. Τους νομοταγείς και συνεπείς
πολίτες στις πληρωμές τους, τους αντιμετωπίζουμε σαν τα δεδομένα υποζύγια. Μια
κίνηση επιβράβευσης δε θα έπρεπε να έχει γίνει για όλους αυτούς τους συνεπείς
καλοπληρωτές; Και τώρα καλούνται να πληρώνουν άλλη μία δόση το χρόνο στα
στεγαστικά τους δάνεια, λόγω αύξησης των επιτοκίων. Πώς θα βγει ο άλλος με τόση ακρίβεια σε όλα
και με εισόδημα μισό από εκείνο του προγραμματισμού του, όταν αγόραζε σπίτι ή
έπαιρνε καταναλωτικό δάνειο; Εκτός κι αν αυτό θέλετε, ή αυτές είναι οι εντολές
: Η ιδιωτική περιουσία να περάσει σε τρίτα χέρια και να σου κοστίζει ακριβά το
να έχεις ακίνητο.
Όσο για τις
αυξήσεις στους συνταξιούχους που παίζει σαν είδηση χρόνο και πλέον τώρα, τα 7
ακόμα και τα 80 Ε δεν αντικαθιστούν το 40% συν τα δώρα που του πήραν 10 χρόνια
τώρα. Μιλάμε για χρήμα όχι αστεία! Και να πεις ότι οι περικοπές αυτές έπεσαν
στα Ταμεία και τα δυνάμωσαν, πάει καλά. Αμ δε που πήγαν στα Ταμεία! Άγνωστο
φυσικά και το πού πήγαν ακριβώς.
Μιλούσαν και ζητούσαν θυσία των πολιτών που όπως απεδείχθη η θυσία έγινε
αλλά χωρίς αποτέλεσμα για τον πολίτη. Κι έχουν θράσος να μιλάνε για ανάπτυξη,
για το πορτοφόλι του πολίτη που βλέπει αύξηση, να έχουν διαγράψει κάθε
προηγούμενο σχετικά με μισθούς, συντάξεις και δώρα και το μόνο Κάστρο για
ανάθεμα, ο νόμος Κατρούγκαλου. Αυτός φταίει για όλα. Ένας νόμος που εμμέσως
πλην σαφώς, νομιμοποίησε τις περικοπές που είχαν κάνει οι προηγούμενοι και τα
ποσά που αναγράφονταν στις αποφάσεις των μέχρι τότε συντάξεων, έγιναν καμένα
χαρτιά πλέον. Όλοι αυτοί λοιπόν καλά κάνουν και μας θολώνουν τα νερά και το
μυαλό με τούτα και με κείνα και την καθημερινή τηλεοπτική και ραδιοφωνική
πολιορκία, έτσι συντηρούνται και υπάρχουν. Εμείς όμως τι κάνουμε; Γιατί δε
βάζουμε το μυαλό μας να δουλέψει, γιατί δεν αναθεωρούμε τις πολιτικές επιλογές
μας ανάλογα με τα γεγονότα, γιατί δεν αντιδρούμε αποτελεσματικά στην ακρίβεια
και σε τόσα άλλα. Αυτοί που φωνάζουν και βρίζουν φυσικά και μάλιστα δημόσια,
είναι αυτοί που δεν αντιμετωπίζουν και ιδιαίτερο πρόβλημα ακόμα. Γιατί αυτός
που πραγματικά υποφέρει και δεν μπορεί να βγάλει πέρα το μήνα και να καλύψει τα
αναγκαία, δεν του μένει χρόνος, ούτε διάθεση να βρίσει.
Είμαστε ήδη
στο σαρανταλείτουργο και τη νηστεία των Χριστουγέννων, την χαρούμενη όπως τη
λέμε νηστεία, γιατί επιτρέπεται έως τις 17 Δεκέμβρη και το ψάρι. Ας ευχηθούμε
αυτά τα Χριστούγεννα μετά από 2 χρόνια άρρωστα, που δε μας άφησαν να τα χαρούμε
αποκλεισμένοι από συναναστροφές, να
γιορτασθούν κανονικά, οικογενειακά και να φέρουν γαλήνη στις ψυχές και την
Κοινωνία.
+++
Νίκη Άννα
Παπουλάκου.
Πηγή: Εφημ. ΄΄Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' ΨΥΧΑΝΕΜΙΣΜΑΤΑ... 01.06.2022
Σ' αυτό τον τόπο δυστυχώς ποτέ δεν καταφέραμε να κάνουμε δίκαιη απόδοση ευθυνών, καθώς και σωστό επιμερισμό δικαιοδοσιών και εξουσιών. Αυτό ευθύνεται και για την αναποτελεσματικότητα σε πολλά θέματα. Συγκρούονται οι εξουσίες μεταξύ τους και όπως σοφά λέει ο λαός ‘’όπου λαλούν πολλά κοκόρια αργεί να ξημερώσει!’’
Ως λαός πάλι εμφανίζουμε επιλεκτική ευαισθησία, ευθιξία, επικριτική διάθεση και
μειωμένη αντίληψη της όλης κατάστασης που επικρατεί. Κάτι που εκμεταλλεύονται
και κατευθύνουν αυτοί που κινούν τα νήματα και τα ΜΜΕ. Και δε με θλίβουν τόσο
αυτά που συμβαίνουν γύρω, όσο το ότι κάποιοι, (αρκετοί θα έλεγα), αρνούνται να
δουν πως συμβαίνουν! Κλείνουν μάτια και
αφτιά και χειροκροτούν το ακαταλόγιστο και παράλογο! Ο βιασμός της ζωής μας και της
καθημερινότητας μας αυτά τα τελευταία 12 χρόνια, βαφτίστηκε σωτηρία και το
χειρότερο; Αρκετοί το βλέπουν έτσι ,το έχουν αποδεχθεί και το χειροκροτούν!
Έχουν αφεθεί στην αναμονή των επιδομάτων και βοηθημάτων κι έχουν ξεχάσει αυτά
που τους έχουν πάρει, χωρίς καμιά επιπλέον διάθεση διεκδίκησης να τα πάρουν
πίσω, αν όχι όλα, κάποια.
Γιορτάστηκε και η 17 Νοέμβρη και ως συνήθως δεν έλειψαν τα χημικά και οι μολότοφ
στο τέλος, βανδαλισμοί και τα συνήθη! Και ποτέ δε βρέθηκαν αυτά τα εξωκείμενα
στοιχεία που εμφανίζονται κάθε φορά σε κάθε εκδήλωση/διαδήλωση και τα κάνουν
γυαλιά καρφιά. Είναι οι συνήθεις γνωστοί άγνωστοι που αμαυρώνουν κάθε
συγκέντρωση διαμαρτυρίας ή εορτασμού. Παράλληλα με τους πανηγυρισμούς για την
ημέρα, καλό θα ήταν λοιπόν, να προβληματιστούμε πώς μετά από 49 χρόνια το
‘’Ψωμί, παιδεία, Ελευθερία’’ είναι σύνθημα επίκαιρο όσο ποτέ και γιατί, τι
έφταιξε; Πώς καταντήσαμε να ζητάμε και πάλι ένα ξημέρωμα. Μια ματιά και στη Δημοκρατία που έχουμε, κατά πόσον η Δημοκρατική
όψη είναι εμφανής σε όλα τα θέματα που αφορούν την Κοινωνία και τον πολίτη, ή
επιλεκτική κατά περίπτωση;
Ζούμε καταστάσεις απείρου κάλλους, κάθε μέρα βγαίνουν στην επιφάνεια
διάφορα, εγκλήματα, βία, κακοποιήσεις, απάτες κ.ά. πολλά. Μέρες εβδομάδες,
μήνες ασχολούνται τα ΜΜΕ και οι εφημερίδες με φρικαλέες περιγραφές ενίοτε και
με μακροσκελείς συζητήσεις, αναλύσεις περιστατικών και γεγονότων. Λεπτομέρειες
που δε βοηθούν σε τίποτα ουσιαστικά, απλώς εθίζουν το θεατή σε αυτά που
περιγράφουν και αναλύουν. Το κακό μπορεί να συμβαίνει στη διπλανή πόρτα και δεν
παίρνουμε χαμπάρι, γιατί συνήθως κάνουμε πως δεν βλέπουμε και αποφεύγουμε να
ασχοληθούμε, μόνο για κουτσομπολιό είμαστε πρώτοι, αλλά μέχρι εκεί. Είναι και
κάποιοι που συνηθίζουν να λένε, ‘’δεν θέλω να ακούω τίποτα, δεν θέλω να ξέρω τι
γίνεται’’. Τάχα δε βλέπουν τηλεόραση κι έλυσαν όλα τα προβλήματα. Κι όμως το να
είναι κανείς γνώστης της πραγματικότητας και των καταστάσεων που επικρατούν γύρω, δεν του στερεί το δικαίωμα στην ελπίδα,
αντιθέτως τον αναγκάζει να αναζητήσει λύσεις, να προετοιμασθεί, να αντισταθεί,
να αμυνθεί και να ελπίζει! Το να κλείνεις μάτια και αφτιά σε ότι συμβαίνει
κάποια στιγμή θα ξυπνήσεις απότομα και είναι ότι χειρότερο μπορείς να
πάθεις. Όπως και τη δεκαετία πριν το
ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, που είχαμε αφεθεί στη φούσκα της καλοπέρασης
και της κατανάλωσης και μας έπεσε ξαφνικά στο κεφάλι η κρίση, με τη μείωση των
εισοδημάτων, με χρέη παλιά και νέα, με πτώση βιοτικού επιπέδου κλπ.
Κάποτε την ακρίβεια την αντιμετωπίζαμε με
αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Τώρα που μισθοί και συντάξεις είναι στο μισό
του κάποτε, την αντιμετωπίζουμε με βοηθήματα/επιδόματα κοινώς ελεημοσύνες, που προσωπικά
το θεωρώ κατάντια και μόνο λύπη νιώθω γι’ αυτό που συμβαίνει Το πρόβλημα στη
ζωή μας, δεν είναι τόσο η ακρίβεια, η ενέργεια, ο πόλεμος, όσο τα κατακρεουργημένα εισοδήματα μας αυτά τα χρόνια, οι επί πλέον
φόροι… και όσο αυτό δεν γίνεται αποδεκτό από τους κρατούντες, και όσο εμείς
παραμένουμε απαθείς με απλωμένο χέρι για βοηθήματα, δεν πρόκειται να αλλάξει
τίποτα , δεν πρόκειται να βελτιωθεί η ζωή μας στο ελάχιστο. Μας έχουν φλομώσει
στα νούμερα, στην ανάπτυξη, στις επενδύσεις, στις εξορύξεις και τόσα άλλα,
επικοινωνιακά όλα, που σε κάνουν να μπερδεύεσαι και να πέφτεις στη φάση
εικονικής ευημερίας. Όλα αυτά λοιπόν καλά είναι εάν και εφ’ όσον αληθεύουν,
όμως τον πολίτη ενδιαφέρει περισσότερο το τι θα καταλάβει στην τσέπη του από
όλα αυτά. Διαφορετικά όλα αυτά αφορούν το Κεφάλαιο και τους πέριξ αυτού. ¨Όπως
και μια Εταιρεία όταν γράφει υπερκέρδη αφορούν την ίδια και σπανίως φθάνει κάτι
στους εργαζόμενους. Εν τη παλάμη βοήσωμεν λοιπόν κι ας μην χειροκροτούμε αφελώς
και χαρίζουμε τα ‘’μπράβο’’ μας, επαναπαυόμενοι ανεξέλεγκτα στα όσα ακούμε.
Μυαλό έχουμε (;) ας το βάζουμε να σκεφθεί κάθε φορά που μας λένε κάτι, τι
μπορεί να κρύβει πίσω! Τώρα π.χ. θα πηγαίνεις μόνος στο Φ/Κ και θα κάνεις το
εμβόλιο της γρίπης, γλιτώνοντας τάχα την επίσκεψη στο γιατρό, θα δίνεις όμως 12
Ε στο φαρμακοποιό (αυτό ζητούν οι φαρμακοποιοί) και φυσικά η επιλογή για να
εμβολιαστείς θα είναι καθαρά ευθύνη δική σου και κανενός άλλου. Αυτό μόνο με
ενεργοποίηση σκέψης μπορείς να το δεις, διαφορετικά μένεις μόνο σ’ αυτό που σου
είπαν: ‘’γλιτώνεις την επίσκεψη στο γιατρό
για συνταγογράφηση’’.
Πρέπει να βρούμε τον τρόπο να ξεφύγουμε από
αυτή τη μέθοδο υποταγής και αφαίρεσης σκέψης, που εφαρμόζεται με χίλιους τρόπους τα τελευταία
χρόνια και κερδίζει έδαφος πάνω μας.
Καλή Νηστεία, καλό Σαρανταλείτουργο, ως τα
Χριστούγεννα.
+++
Νίκη Παπουλάκου.
Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''
ΨΥΧΑΝΕΜΙΣΜΑΤΑ... 24/11/22
Oι υποψίες και οι ενδείξεις, ολοκληρώνονται με την επιβεβαίωση ή την διάψευση, βάσει αποδείξεων, αρκεί να ψάξεις για τις αποδείξεις, αρκεί να φτάσεις στις αποδείξεις και να αποκατασταθεί η αλήθεια, διαφορετικά μένεις με μια μόνιμη σκιά στη σκέψη. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές στα διάφορα σκάνδαλα που εμφανίζονται, μένουμε στο σάλο των εικασιών και ενδείξεων, στον όλο θόρυβο για άτομα και γεγονότα, και σχεδόν ποτέ δεν έρχεται το αποτέλεσμα με τον ίδιο πάταγο, ώστε να αποκαταστήσει την όποια αλήθεια. Άσε που ο χρόνος που έρχεται το αποτέλεσμα είναι σε βάθος χρόνου και αρκετοί έχουν ξεχάσει περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Ωστόσο ο ‘’κατηγορούμενος’’ έχει εισπράξει τη βοή, την κατακραυγή, τον εξευτελισμό, κι αν τελικά είναι αθώος ποιος τον αποζημιώνει για ότι πέρασε; Ποιος αποκαθιστά την ηθική βλάβη; Συνήθως κανείς, ξεχνάμε ακόμα και συγνώμη να ζητήσουμε δημόσια για τα όσα είχαμε καταλογίσει! Πρόσφατο παράδειγμα η αθώωση από το Δικαστήριο του πατέρα και των δυο παιδιών του που προ τριετίας είχαν διασυρθεί για αδικήματα που τελικά απεδείχθη κατά την Εισαγγελέα ότι δεν διέπραξαν, κατά την απόφαση του Δικαστηρίου λόγω αμφιβολιών η αθώωση. Δεν ξέρω αν αυτό το ‘’λόγω αμφιβολιών’’ παίζει ρόλο στην οποιαδήποτε νομική διεκδίκηση των θιγμένων και αποκλείει την όποια απαίτηση αποζημίωσης. Η ουσία είναι πως μια υπόθεση που είχε απασχολήσει μέρες τα ΜΜΕ και είχαν ακουστεί τα μύρια όσα, έληξε δικαιώνοντας τους φερόμενους ως δράστες. Ποιος θυμάται; Ποιος νοιάζεται για το πόσο πίσω πήγε η ζωή τους αυτά τα τρία χρόνια και πόσο πίσω θα τραβήξει ακόμα; Γι ‘ αυτό λοιπόν σε ότι συμβαίνει θα έπρεπε να είμαστε πιο συγκρατημένοι στην έκταση, στην προβολή και στο μέγεθος που δίνουμε. Έχουμε περάσει στην υπερβολή σε όλα τα θέματα. Ο τρόπος προσέγγισης είναι υπερβολικός, οι λεπτομέρειες και οι περιγραφές ανατριχιαστικές ορισμένες φορές και δεν καταλαβαίνω σε τι εξυπηρετούν την υπόθεση. Το μόνο που ‘’προσφέρουν’’ ένα κακό παράδειγμα με περιγραφές που μπορεί να οδηγήσουν κάποιους και σε μιμητισμό! Οι λεπτομέρειες και οι αναλύσεις, αναφορές σε βαθμό κουτσομπολιού να παίζουν από το πρωϊ ως το βράδυ σε διάφορες εκπομπές, είναι κάτι απαράδεκτο για ένα υγιή και σοβαρό νου. Επί πλέον ο θεσμός της Δικαιοσύνης θίγεται με το να κυκλοφορούν καταθέσεις και τα τοιαύτα, που κάποτε θεωρούσαμε απόρρητα μέχρι να φθάσουν στο ακροατήριο. Τώρα πια όλα χύμα, φόρα παρτίδα και δεν το σταματάει κανείς!
Ας περάσουμε και στα του οίκου μας. Νέα έρευνα του ΙΝΕ ΓΣΕΕ (του Ινστιτούτου Εργασίας
της ΓΣΕΕ) επισημαίνει ότι : «η δρεπανηφόρα περίοδος για τα εισοδήματα των
πολιτών ξεκίνησε πολύ πριν την καταδικαστέα εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία
και συγκεκριμένα από τον Αύγουστο του 2021! Υπό το δεδομένο αυτό, το μέτρο με
το καλάθι του νοικοκυριού κρίνεται σαν ένα εκ των προτέρων φιάσκο. Έχασαν το
1/5 της αγοραστικής δύναμης τους οι Έλληνες! Το πρόβλημα στη χώρα μας
εντοπίζεται στον συνδυασμό της πολύ υψηλής αρχικής τιμής της ενέργειας και στα
χαμηλά εισοδήματα των νοικοκυριών, τα οποία βλέπουν την αγοραστική τους δύναμη
και το βιοτικό τους επίπεδο να συρρικνώνονται διαρκώς. Ταυτόχρονα, οι
επιχειρήσεις και ο παραγωγικός τομέας της χώρας έχει πολύ υψηλό ενεργειακό
κόστος, το οποίο μετακυλίεται στις τιμές
και στους καταναλωτές, επηρεάζοντας οριζόντια την πληθωριστική έξαρση στην
οικονομία και βέβαια την ανταγωνιστικότητά της και την κοινωνική συνοχή». Παρά
τη σοβαρότητα της κατάστασης των νοικοκυριών, εστιάσαμε την προσοχή μας στο
‘’καλάθι’’ που δε διαφέρει σε τίποτα με
τις μέχρι τώρα προσφορές στα ράφια, απλώς τώρα έλαβε τίτλο και είναι υπό την
αιγίδα του Υπουργείου, το οποίο μάλιστα διεκδικεί εύσημα για την προσφορά και
καθιέρωση του καλαθιού. Μια χαρά είμαστε, μια χαρά πάμε!
Ζούμε σε
μια Χώρα ευλογημένη, μια Χώρα με κρυμμένους θησαυρούς που μέχρι πρότινος, όλοι
αυτοί που νοιάζονται για το καλό μας, αρνιόντουσαν επίσημα και δημόσια την
ύπαρξη τους και όσοι υποστήριζαν ότι υπάρχει φυσικός πλούτος δέχθηκαν μπούλιγκ,
κρίθηκαν γραφικοί κ.ά.πολλά! Και δεν καταλαβαίνω γιατί έπρεπε πρώτα να
χρεοκοπήσουμε τους πολίτες της Χώρας, να μπλέξουμε με ΔΝΤ και Μνημόνια, και
αμέσως μετά να ανακοινώσουμε ύπαρξη φυσικού πλούτου, διεξαγωγές ερευνών, και
ελπίδες … θα έλεγα φρούδες για το λαό. Σε άλλα χέρια έχει περάσει αυτός ο
πλούτος, οι απολαβές του σε κάποιο ποσοστό όταν έρθουν, αν έρθουν, αμφιβάλλω αν
θα φθάσουν στους πολίτες, έτσι όπως τους έχουμε καταντήσει.
Κι έχεις
και τις διαφημίσεις που οι περισσότερες από αυτές είναι σα να απευθύνονται σε
καθυστερημένους νοητικά, άλλες πάλι που ‘’διαφημίζουν’’ ασθένειες διάφορες, κι
άλλες που μας κάνουν μαθήματα οικονομίας στο ρεύμα και σε άλλα. Εντάξει το έχουμε τερματίσει γενικώς, είναι
άθλος να μπορείς να διατηρείς καθαρή και ελεύθερη τη σκέψη σου αυτή την εποχή!
Αν ναι, εύγε!
+++
Νίκη Άννα
Παπουλάκου.
Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα... 17.11.22
.jpg)
Με την έλευση του Νοέμβρη, εγκαινιάστηκε το πολυσυζητημένο ‘’καλάθι του καταναλωτή’’. Ένα μεγάλο ποσοστό καταναλωτών εδώ και χρόνια με την οικονομική δυσχέρεια, ψώνιζαν τα απαραίτητα, χωρίς σπατάλες ή υπερβολές και αφού έψαχναν τα ράφια των σούπερ-μάρκετ να βρουν την πιο συμφέρουσα τιμή. Δεν περίμεναν λοιπόν το ‘’καλάθι’’ για να τους μάθει τα φθηνά μακαρόνια marata που ήδη τα ήξερε και τα αγόραζε. Τελικά μόνο επικοινωνιακό είναι το θέμα, στην ουσία όπως έκαναν προσφορές σε διάφορα είδη μέχρι τώρα τα καταστήματα, το ίδιο θα κάνουν και τώρα. Γνωστό σούπερ μάρκετ ενώ ο κόσμος έψαχνε για το ‘’καλάθι’’ συνιστούσε μια βόλτα στα ράφια όλου του καταστήματος και ότι βρουν με συμφέρουσα τιμή να το αγοράσουν . Μια ζάλη για τους ηλικιωμένους που έψαχναν με αγωνία να βρουν προσφορές στο καλάθι που πίστευαν πως θα ήταν καλύτερες από τις συνήθεις προσφορές. Είναι τραγικό να τους βλέπεις να ψάχνουν αγωνιωδώς, μου θύμισαν αυτούς που έψαχναν στα σκουπίδια. Άσε που συστήνουν την σύγκριση τιμών μέσω διαδικτύου και μετά να πηγαίνεις όπου συμφέρει. Δηλαδή ο παππούς και η γιαγιά θα συμβουλεύονται μέσω ιντερνετ για το πού είναι κάτι πιο φθηνό και μετά θα πηγαίνουν για ψώνια. Τι λέτε ορέ; Πόσο πιο δύσκολη και τραγική θέλετε να κάνετε τη ζωή αυτών των ηλικιών, αλλά και νεωτέρων; Πόσο δούλεμα ακόμα; Ποιες τιμές να σταματήσουν; Αυτές που ήδη είναι μέχρι και 100% πάνω από πέρσι τέτοια εποχή; Το ίδιο λέτε και για την ενέργεια… να κρατηθούν οι τιμές στο 100% και πλέον της κιλοβατώρας από πέρσι; Τα ενοίκια τα υπολογίσατε για κόστος ζωής του κάθε πολίτη; Τις αυξημένες δόσεις στεγαστικών εξυπηρετούμενων δανείων, λόγω αύξησης επιτοκίων το μετράτε; Αν τα μετρούσατε όλα αυτά τα βασικά και άλλα αναγκαία για επιβίωση, θα ξέρατε πως δεν μπορεί ο μέσος πολίτης πλέον να τα βγάλει πέρα και δεν θα κάναμε σημαία τα 20 και 30 λεπτά μείον σε προϊόν του καλαθιού, ως μεγάλο επίτευγμα και ανακούφιση στα νοικοκυριά.
Το δούλεμα πάει σύννεφο. Κάποιος είπε πως με την ακρίβεια, ο Έλληνας θα
αναγκασθεί να ξοδέψει τις οικονομίες που κρύβει στα στρώματα και τα συρτάρια.
Και δεν έχετε αντιληφθεί πως σεβαστή μερίδα λαού δεν έχει άλλο λίπος, 12 χρόνια
τώρα τσοντάρει από τις οικονομίες (όποιος είχε την τύχη να έχει) τώρα πια δεν
υπάρχει ούτε σάλιο. Όσο για τους έχοντες ούτε 50 πακέτα μακαρόνια θα φάνε το
μήνα, ούτε θα ξοδέψουν σ’ αυτά που θέλετε. Κι αυτό γινόταν πάντα. Η αγορά
ευημερούσε από τη μεσαία τάξη, την οποία
εξαθλιώσατε και την σπρώξατε προς τη φτώχεια. Οι πλούσιοι πήγαιναν Παρίσι και
Λονδίνο για ψώνια. Τι στο καλό νύχτα πήρατε τα διπλώματα; Ζείτε αλλού; Σε άλλη
Χώρα; Ορισμένα πράγματα είναι κουκιά
μετρημένα. Κι ένας κοινός νους τα αντιλαμβάνεται. Και ας πάψει πια αυτή η
καραμέλα πως η κρίση αφορά όλη την ΕΕ. Η ΕΕ όμως δεν έχει προϊστορία 12ετούς
πτώχευσης των πολιτών της. Είναι σαν να κόβεις και το δεύτερο πόδι από κάποιον
που έχει χάσει ήδη το ένα. Πόσο ευτυχείς μπορείτε να είστε όταν ξέρετε ότι
κάποιοι ψηφοφόροι σας αν όχι όλοι, λιμοκτονούν; Και επί πλέον να έχετε και την
έπαρση πως όλα έχουν γίνει σωστά!
Η πανδημία της φτώχειας χτυπάει την πόρτα πλέον
καθώς επίσης και η πανδημία της εγκληματικότητας και παραβατικότητας. Τετραπλασιάστηκαν
οι ληστείες ανηλίκων – Σοκάρουν τα επίσημα στοιχεία για τις συμμορίες … Φυσικά όταν
γίνεται μία καταγγελία και κάνει 4 και 5 χρόνια να εξετασθεί ... (δηλαδή αν
κάποιος κινδυνεύει μπορεί και να έχει φύγει εν τω μεταξύ, ή μπορεί να
κινδυνέψουν κι άλλοι ανάλογα με το θέμα), μην έχουμε απορίες γιατί έχει
εξαπλωθεί η διαφθορά. Αλλά αυτή η καθυστέρηση δεν είναι κάτι που προέκυψε το
2022, μην πέφτουμε πάλι από τα σύννεφα ... είναι ένα από τα πλην του συστήματος
που ασθενεί χρόνια! Πόσες φορές μετά από έγκλημα έχουμε ακούσει πως είχε
προϋπάρξει αναφορά στις Αρχές για κίνδυνο ... δυστυχώς αυτή η παθογένεια της
''ατιμωρησίας'' ή της μακροχρόνιας εξέτασης μέχρι παραγραφής αδικημάτων,
ενθαρρύνει στο κακό. Και δεν φταίνε μόνο τα χρόνια ποινής που λέμε συνέχεια.
Κάθε θέμα αν δεν το δεις σφαιρικά και δε βρεις τη ρίζα και τη βάση, ότι και να κάνεις
δε θα διορθωθεί και δεν θα αλλάξει. Όλα
μισά τα κάνουμε δυστυχώς!
Ασφαλώς δε
φταίει μόνο αυτό για την αύξηση της εγκληματικότητας, αλλά είναι το πιο βασικό
στην πάταξη της, ο φόβος της τιμωρίας κι όταν αυτή αργεί να έρθει ή δεν έρχεται
ποτέ, ενθαρρύνει και άλλους να κάνουν διάφορα.
Μέσα σε όλα
αυτά λοιπόν που μας συμβαίνουν, εσείς συνεχίστε να μας δείχνετε το γάλα με 1,25
και το πακέτο τα μακαρόνια ως λύση του προβλήματος των νοικοκυριών, ενώ
καταποντίζεται ο πολίτης στο βάραθρο της ανέχειας και της ανασφάλειας, με μαθηματική ακρίβεια. Ναι ξέρω, μη μου
πείτε… ο Σύριζα κι ο Πούτιν φταίνε για όλα.
+++
Νίκη Άννα
Παπουλάκου.
Πηγή : Εφημ. '' Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''
ΨΥΧΑΝΕΜΊΣΜΑΤΑ... 10/11/2022
Δεν ξέρω αν το προσέξατε, οι Γερμανοί ηγέτες μας
επισκέπτονται ή παραμονή ή ανήμερα της Επετείου τη Χώρα μας, θέλουν κάτι να
πουν ή να μαλακώσουν την εικόνα που άφησε ο πόλεμος; Ας είναι.
Ο Νοέμβριος μας βρήκε καλοκαιρινούς, σε πείσμα των καιρών με την ακρίβεια
της ενέργειας, καλύτερα να αργήσουμε να χρειαστούμε θέρμανση. Η ώρα άλλαξε,
μακάρι να μπορούσαμε να την πάμε τόσο πίσω στο σημείο που χάσαμε το δρόμο! Μήπως πρέπει να γίνουμε και πάλι ενεργοί
πολίτες και όχι απλά ενεργοί υπηρέτες του ρου της κατανάλωσης, της απραξίας και
της πολυθρόνας; Βολευτήκαμε ίσως και γι αυτό αποστασιοποιηθήκαμε από πολλά, που
στη συνέχεια μας έπεσαν στο κεφάλι. Η αλήθεια
είναι βέβαια πως ο άνθρωπος πρέπει να ‘’εκπαιδεύεται’’ από μικρός (και αυτό το
ρόλο έχουν οι γονείς) και για δυσκολίες
και στερήσεις, γιατί μόνο έτσι ενεργοποιούνται εσωτερικές δυνάμεις, αντοχές και
δυνατότητες που θα του χρησιμεύσουν στην μετέπειτα ζωή του ως μέλος μιας
Κοινωνίας! Οι νεώτερες γενιές δεν έμαθαν να αγωνίζονται και να διεκδικούν. Διαδηλώνουν για οτιδήποτε άλλο εκτός από
θέματα που αφορούν την επιβίωση τους και τη βελτίωση της ζωής τους. Περάσαμε
δύσκολα 12 χρόνια κι ακόμα δεν προβλέπεται σημαντική αλλαγή προς το καλύτερο.
Οι ανάγκες δεν καλύπτονται κι ας εργάζεσαι. Το ίδιο ισχύει και για μεγάλο ποσοστό συνταξιούχων. Κι έρχεται δύσκολος χειμώνας. Δεν μπορεί να
βγει ζωή πέρα με βοηθήματα. Με απλωμένο το χέρι
στην επαιτεία. Δεν προσβλέπεις σε καλύτερες μέρες όσο εξακολουθεί η
πολιτική των επιδομάτων και όχι της αμοιβής αξιοπρεπούς διαβίωσης εργαζομένων
και συνταξιούχων. Μας έχουν ζαλίσει στις πλατφόρμες που ανοίγουν και κλείνουν
μοιράζοντας βοηθήματα. Τρέχουν οι
ηλικιωμένοι που δεν κατέχουν τα ηλεκτρονικά/ψηφιακά και δεν έχουν παιδιά ή
εγγόνια διαθέσιμα, να πληρώνουν Λογιστές για να τους τα φτιάχνουν. Ε πώς, να
κινείται το χρήμα το έχεις δεν το έχεις. Οι συνταξιούχοι ένα χρόνο τώρα ακούν
για αυξήσεις, άντε να έρθει η ώρα να δουν τα πολλά που θα πάρουν! Η οργή που δεν
ξεσπάει, είναι πιο επικίνδυνη από αυτήν που εκτονώνεται, το αυτό και ο θυμός που
πνίγεται ... δεν ξέρεις πότε , πού και
πώς θα κάνει το μπαμ. Για την ώρα βέβαια
μόνο στην υγεία και στην εγκληματικότητα βγαίνει κι όχι εκεί που πρέπει. Η φτώχεια φέρνει γκρίνια και η γκρίνια ποτέ
δεν καταλήγει κάπου καλά.
Κάθε μέρα και τι δε
διαβάζουμε, μαχαιρώματα, αυτοκτονίες, αίμα στην άσφαλτο, βία στο δρόμο, βιασμοί
ενδοοικογενειακοί και μη. Μια κατάσταση που αναρωτιέσαι αυτό το βαρέλι της
πτώσης δεν έχει πάτο; Ο δε τρόπος προσέγγισης των περιστατικών αυτών από τα ΜΜΕ
δεν είναι ο πρέπων έχει ξεφύγει των ορίων της ενημέρωσης. Και είναι ανεπίτρεπτο
να διαρρέουν καταθέσεις μαρτύρων ή κατηγορουμένων, πριν καν γίνει η δίκη. Άσε
πια αυτή η επανάληψη πληροφορίας της
Ληξιαρχικής χρονολογίας ατόμων (12χρονη, 53χρονος κλπ)... είναι μία αδόκιμη,
γελοία, εκνευριστική και άνευ ουσίας δημοσιογραφική έκφραση που έχει
επικρατήσει εδώ και χρόνια και δεν τιμά ούτε την πηγή ενημέρωσης, ούτε το κοινό
που ενημερώνεται! Και
μην ξεχνάμε … η συμπεριφορά κάθε ανθρώπου
είναι το πτυχίο που μετράει περισσότερο από όλα τα άλλα!
Καλό μας
μήνα!
Νίκη Παπουλάκου
Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''
Ψυχανεμίσματα... 3.11.22
