Είναι η εποχή της υπερβολής και της παράνοιας!

 

Οι άνθρωποι διαβάζονται περισσότερο μέσα από συμπεριφορές, παρά από λόγια ή περγαμηνές...και τοποθετούνται αναλόγως! Αν αυτή τη δυνατότητα ανάγνωσης των ανθρώπων δεν την έχει κάποιος, είναι πρόβλημα όντως! Δυστυχώς αυτό το πρόβλημα υπάρχει ευρέως στις μέρες μας! Χειροκροτούμε και δοξάζουμε τη λάμψη, χωρίς να διακρίνουμε τι κρύβει από πίσω. Στο κουτσομπολιό έχουμε πάρει μεταπτυχιακό! Όπως και η κριτική του ‘’άρπα κόλλα’’ βασιλεύει και στα ΜΜΕ και σε πολιτικούς και στο απλό κοινό.  Εδώ ο κόσμος καίγεται και μέσα και έξω από τη Χώρα κι ασχολούμαστε με το ‘’πατρίς , θρησκεία, οικογένεια’’ του Αφτιά, την κολυμπήθρα του Κασσελάκη και τόσα άλλα που κανονικά θα έπρεπε να προσπερνάμε! Άλλωστε και οι πολιτικές επιλογές στα ψηφοδέλτια εκεί βασίζονται στην χωρίς λογική σκέψη ψήφο, ει μη μόνο ψήφο ‘’ειδώλου’’. Και τα ‘’είδωλα’’ της εποχής μας μετρούν από μετριότητα και κάτω δυστυχώς! Δεν ψαχνόμαστε για καλύτερα, στεκόμαστε στην επιφάνεια των πραγμάτων και των προσώπων. Υποψηφιότητες life style κ.λ.π... κι εσύ ψηφίζεις με αυτά τα κριτήρια της επιφάνειας, σα να στέλνεις sms για τηλεοπτικό παιχνίδι. Αφού λοιπόν αυτά είναι τα κριτήρια σου και το ξέρουν, τότε ζήσε το Κοινωνικό αλλαλούμ  και τσιμουδιά το αντέχεις δεν το αντέχεις! Οι άλλοι τι φταίνε; Όπως κι εσύ που δεν πας να ψηφίσεις, θεωρώντας πως κάνεις αντίσταση. Καμία αντίσταση δεν κάνεις, απλώς τους αδειάζεις τη γωνία για να έχουν το αποτέλεσμα που θέλουν. Κι όλοι εμείς που ψηφίζουμε χωρίς να μελετήσουμε πέρα από κομματικές πεποιθήσεις, τα άτομα των ψηφοδελτίων, που είναι αρκετοί αξιόλογοι, όμως επειδή δεν τους βλέπουμε στο γυαλί ή σε σκάνδαλα ή σε life-style, τους προσπερνάμε! Κι έτσι επιλέγουμε τους ίδιους και τους ίδιους!

'Με τα τόσα και τόσα ανήκουστα που ξεσκεπάζονται καθημερινά, έγινε κάτι ουσιαστικό, άλλαξε κάτι, διορθώθηκε κάτι? ΄Η μήπως τελικά συνηθίζουμε κιόλας στην ιδέα πως συμβαίνουν και τα δεχόμαστε σιγά-σιγά χωρίς να το καταλάβουμε, ως μέρος της ζωής μας? Μάλλον εθισμός επιτυγχάνεται! Η δε ειδησεογραφία, είναι μια επανάληψη θεμάτων που διασπείρουν τρόμο, φόβο, ανασφάλεια. Οι τίτλοι βαρύγδουποι ή τρομακτικοί για να τραβούν την προσοχή,  που τις περισσότερες φορές καμιά σχέση ουσίας δεν έχουν με το περιεχόμενο του άρθρου και δεν ανταποκρίνονται στα γραφόμενα. Είναι η εποχή της υπερβολής σε όλα, μεγαλοποιούμε γεγονότα που ίσως θα έπρεπε να τα προσπερνάμε ή και να γυρίζουμε πλάτη και παραβλέπουμε άλλα θέματα ζωτικής σημασίας. Κάθε φορά που συμβαίνει ένα φονικό, αναλωνόμαστε στις αναλύσεις και λεπτομέρειες για το πώς σκότωσε και ουδόλως μας απασχολεί να βρούμε τη ρίζα του κακού για να την κόψουμε και να μη βρεθούν κι άλλοι πιο κάτω.

Γεγονός πάντως είναι πως καθημερινά δεχόμαστε την πολιορκία των ΜΜΕ και του διαδικτύου, που 2 στις 3 ειδήσεις είναι για να τρομάξεις, να φοβηθείς, να ψαχτείς, ενίοτε να μπεις σε έξοδα (π.χ  αλυσίδες στο αυτ/το, συναγερμό στο σπίτι). Είμαστε καθημερινά υπό την επήρεια διαφόρων  φόβων. Πώς αφήσαμε να μας καταντήσουν έτσι; Έρμαια στις ορέξεις των ισχυρών; Και γίνονται απεργίες/διαμαρτυρίες και κατεβαίνουν οι ολίγοι, λες και οι λοιποί Έλληνες τρώμε με χρυσά κουτάλια και είμαστε ικανοποιημένοι από όλα! Και δίνουμε λοιπόν το δικαίωμα στον κάθε Υπουργό να σχολιάζει και να λέει: αν ο κόσμος ήταν δυσαρεστημένος και δεν περνούσε καλά δεν θα κατέληγε σε κάθε διαμαρτυρία να φθάνουν έξω από το Υπουργείο 100-200 άτομα! Κι όμως, δεν οργανώνεται ούτε προγραμματίζεται η ζωή με επιδόματα και άλλα σχετικά είναι απλώς μπαλώματα για εκείνη τη στιγμή που δίδονται. Χωρίς ένα στάνταρ ικανοποιητικό εισόδημα διαβίωσης,  η ζωή είναι στην αιώρα και στο όσα πάνε κι όσα έρθουν, παντελής απουσία δημιουργικότητας.

Κι ένα περίεργο πράγμα, όλοι αυτοί οι Σωτήρες ότι διαχειρίστηκαν το υπερχρέωσαν, εν αντιθέσει με ατομικές περιουσίες δικές τους που αυξήθηκαν. Κι όταν βγαίνουν και μιλούν για επιτεύγματα που έχουν συμβεί στην Κοινωνία, με το ‘’θράσος’’ θα έλεγα, σε κάνουν να αναρωτιέσαι σε ποια Χώρα ζεις και δεν το βλέπεις αυτό που περιγράφουν. To χρήμα δεν έχει πατρίδα, όπως και οι έχοντες χρήμα, πατρίδα τους το χρήμα. Βλέπουμε και τα μέτωπα του πολέμου, κυριαρχούν τα συμφέροντα κι όχι η επιβίωση των λαών.  Ας ευχηθούμε να μην ανοίξει μέτωπο στη Μέση Ανατολή γιατί από ένα τσακ κρατιέται ο Γ΄ παγκόσμιος πόλεμος! Κι εμείς έχουμε 3 ανοιχτά μέτωπα, εύχομαι το άμεσο μέλλον να μην μας αποδείξει πως ‘’πηγαίναμε γυρεύοντας’’.

Όσο για τη βία έχει εξαπλωθεί παντού, από τα γήπεδα στο δρόμο, στο σπίτι, στην καθημερινότητα, στις σχέσεις, στη δουλειά, στα σχολεία, παντού. Πυροβολισμοί και μαχαιρώματα σχεδόν καθημερινά. Αλλά και όλη μας η ζωή ξετυλίγεται βίαια, ειδικά από την αρχή της οικονομικής κρίσης. Και η σημερινή νεολαία μεγάλωσε εν μέσω βίας. Βία σπέρνεις, βία θερίζεις δυστυχώς. Κατέρρευσαν βίαια οι ζωές πολλών ανθρώπων και κανείς δε νοιάζεται. Δε χρειάζεται όμως να έχεις τα πολλά για να είσαι ευτυχισμένος, αρκεί να ξέρεις να εκτιμάς αυτά που έχεις. Ας σταθούμε σε αυτό, αποβάλλοντας όλη αυτή την τοξικότητα που μας ποτίζουν καθημερινά, παραπλανώντας και αποπλανώντας μας!

+++

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'''

Ψυχανεμίσματα... 25 Απρίλη, 2024.

Πηγ

ΜΙΑ ΘΝΗΣΚΟΥΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ!...

 

Άραγε πόσα από τα ‘’δεν πειράζει’’ ή ‘’σιγά και τι έγινε;’’ που είπαμε στη ζωή μας, δε μας σημάδεψαν; Κάνοντας μια ειλικρινή αναδρομή με τον εαυτό μας σίγουρα θα βρούμε, λίγα ή πολλά! Και κάποια τα πληρώνουμε στην καθημερινότητα μας. «Η ανοχή και η απάθεια είναι οι τελευταίες 'αρετές' μιας θνήσκουσας κοινωνίας.» είπε ο Αριστοτέλης. Και τα δύο αυτά διέκριναν την Κοινωνία μας έντονα εδώ και χρόνια. Ξεκινήσαμε με την ανοχή κει τα τελευταία χρόνια η απάθεια μας σε όσα έχουμε υποστεί σπάει κόκκαλα! Το ξημέρωμα στη ζωή δεν είναι σαν το ξημέρωμα της πλάσης , που έρχεται μόνο του. Αν δεν ξέρεις να αγωνίζεσαι και να διεκδικείς το δίκαιο σου δεν θα έρθει ποτέ.

 Ο εξυπνάκιας και ο ξερόλας σε υπερπαραγωγή στις μέρες μας, οι νταήδες των πλήκτρων και του διαδικτύου ομοίως και αποτέλεσμα μηδέν. Ο εξυπνάκιας είναι αυτός που κάνει τον έξυπνο, ενώ δεν είναι! Έξυπνος είναι αυτός που πολλές φορές κάνει το βλάκα,  ενώ δεν είναι! Οι έξυπνοι όλο και λιγοστεύουν ή αξιοποιούν την εξυπνάδα τους για κακό παρά για καλό! Όντως μια θνήσκουσα Κοινωνία! Μπερδέψαμε ή αφορίσαμε ρόλους, χάσαμε την ισορροπία μας, από την ''καταπίεση'' περάσαμε στο άλλο άκρο της ασυδοσίας, μπερδέψαμε τη δύναμη και την αξία με την μαγκιά και τη βία, ενώ παράλληλα ο εγωϊσμός δεν μας αφήνει να δούμε πως κάθε τι που καταδικάζουμε, μπορεί να είναι και τρόπος ζωής μας, μπορεί να παίζει στην καθημερινότητα μας, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ... το βλέπουμε μόνο στους άλλους, τίποτα και ποτέ δεν αφορά εμάς!

 Ενοίκια, τρόφιμα στα ύψη, δάνεια με αυξήσεις επιτοκίων ομοίως, παρεχόμενες υπηρεσίες, λογαριασμοί ενέργειας, τηλεφωνίας, φόροι και μεγάλη μερίδα πολιτών καλείται να ζήσει με ψίχουλα. Όταν για να νοικιάσεις ένα σπίτι θες ένα μισθό, από κει και πέρα δε χρειάζεται να πούμε τίποτα. Αποκατάσταση της ζημιάς που επήλθε από την οικονομική κρίση και εντεύθεν, δεν προβλέπεται..  Η αγοραστική αξία των χρημάτων όλο και μικραίνει. Πολλοί κόβουν ακόμα και απαραίτητα αναγκαία έξοδα, για κάποιους έτι σοβαρότερο ... κόβουν τα φάρμακα τους. Και φυσικά πολίτες πολλών ταχυτήτων. Άραγε οι ιδιοκτήτες ακινήτων σε ποιο κοινό απευθύνονται με τα νοίκια που ζητούν; Μεγάλο ξεμυάλισμα βέβαια με τα Airbnb και τις ΜΚΟ που νοίκιαζαν σπίτια για λογαριασμό μεταναστών. Αλλά κάποτε όλα τελειώνουν ή αλλάζουν. Επί πλέον δε αυτό δείχνει την αδιαφορία για τον συνάνθρωπο ..... αν δεν έχει να πληρώσει ας μείνει στο δρόμο.  Μήπως και με το θέμα υγεία/περίθαλψη το ίδιο δεν ισχύει; Πρέπει να πληρώνεις για τα πάντα, ακόμα και για το τηλέφωνο που παίρνεις για να κλείσεις ραντεβού! Η ενσυναίσθηση έχει χαθεί από πάνω μέχρι κάτω! Βγήκαν οι συνταξιούχοι στους δρόμους ζητώντας επαναφορά συντάξεων και Δώρων, και ποιος ασχολήθηκε; Ούτε τα δελτία δεν κάλυψαν το θέμα. ‘’Συνηθίσαμε’’ να διαβάζουμε για διαδηλώσεις και κάποιες φορές ενοχλούμαστε κιόλας γιατί μας δυσκολεύουν στις μετακινήσεις μας. Το βασικό ''μειονέκτημα'' ενός αξιοπρεπούς ατόμου είναι ότι κουβαλάει το βάρος των προβλημάτων του ολομόναχος καθότι  η αξιοπρέπεια δύσκολα αφήνει να γίνει ορατό και πιστευτό στους άλλους, το όποιο πρόβλημα!... Και υπάρχουν πολλοί αξιοπρεπείς πρώην νοικοκυραίοι που μετρούν τα Ευρώ αν φτάνουν για να ψωνίσουν στη λαϊκή ή να πάρουν τα φάρμακα τους. Και που κανείς δε φαντάζεται  πόσο δύσκολη ή ακόμα και σκληρή είναι η καθημερινότητα τους για επιβίωση.

 Φωτιές καθημερινά 50-70 σε αγροτοδασικές περιοχές σε όλη την Ελλάδα, (κι έχουμε ακόμα μπροστά μας καλοκαίρι και ξηρασία), αλλά πια κι αυτό δεν αποτελεί σημαντική είδηση, ‘’το συνηθίσαμε’’; Ο εθισμός ποτέ δεν εγγυάται βελτίωση ή αλλαγή.

Ο χειμώνας φέτος πέρασε ανώδυνα σχεδόν και προβλέπεται καλοκαίρι με καύσωνα διαρκείας. Όσα δε χαλάσαμε για θέρμανση, θα τα χαλάσουμε για ψύξη. Και αν αυτό σας μοιάζει γκρίνια, η άδεια τσέπη γεννά γκρίνια. Αν υπήρχε η άνεση στο πορτοφόλι ποιος θα ασχολείτο με το αν θα κάψει και πόσες ώρες θέρμανση ή ψύξη; Η φτώχεια φέρνει γκρίνια, η γκρίνια καυγάδες και η συνεχής ποτέ δεν καταλήγει κάπου καλά. Η δε περίοδος του εγκλεισμού της πανδημίας, όξυνε κάθε μορφή παθογένειας. Τα δε παιδιά που μεγάλωσαν αυτά τα15 τελευταία χρόνια μέσα στην υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, ζώντας τη βία καθημερινά, (γιατί και η φτώχεια μορφή βίας είναι) τώρα βγάζουν αυτό που βίωσαν και που ίσως το θεωρούν ‘’φυσιολογικό’’ να εκφράζονται με βία. Φυσικά μεγάλη και η ευθύνη της οικογένειας στη διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού και στο παράδειγμα που του δίνει. Επανήλθε βαθμός αυστηρότητας στα σχολεία, άγνωστο κατά πόσον θα βοηθήσει στην καταστολή και εξαφάνιση της βίας στους νέους. Πρέπει από κοινού γονείς και καθηγητές να συνεργαστούν. Είθε να βγει αποτέλεσμα και οι γονείς να καθίσουν να σκεφθούν τι λάθη κάνουν ή έκαναν στην ανατροφή των παιδιών τους και να προσπαθήσουν να επανορθώσουν!

+++

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

Ψυχανεμίσματα... 18 Απρίλη 2024.

Από Μάρτη καλοκαίρι!

 

Από Αύγουστο χειμώνα κι από Μάρτη καλοκαίρι  Φέτος πετύχαμε το δεύτερο. Αλλάξαμε και την ώρα, μόνο εμείς δεν αλλάζουμε! Μια Κοινωνία σε πλήρη σύγχυση, ένα Κράτος σε πλήρη διάλυση. Συμβαίνουν τραγικά γεγονότα καθημερινά, ειδικά το πρόσφατο των Αγ. Αναργύρων συγκλονίζει όπως και τα Τέμπη! Να είναι έξω από το Αστυνομικό Τμήμα, μπήκε ζήτησε βοήθεια, έφυγε άπραχτη και βγαίνοντας έξω να καλεί το 100 από το κινητό και να βρεθεί μαχαιρωμένη θανάσιμα λίγο πιο κει από το φρουρό της σκοπιάς;. Το άκρον άωτον της ασφάλειας την οποία απολαμβάνουμε ως πολίτες! Δεν το χωράει ο νους μου πάντως αυτό που συνέβη με την άτυχη Κυριακή ... αδιανόητος ο διάλογος με το 100, η αργόστροφη καταγραφή του περιστατικού από τον αρμόδιο, μόνο άμεση δράση δε θύμιζε! Λυπάμαι ειλικρινά .... άραγε υπάρχει ελπίδα ακόμη; ... Τι προστατεύει τον πολίτη τελικά; Υποστήριξη δεν έχει, το δίκιο του δε βρίσκει, όταν διαμαρτύρεται χιλιάδες οι αστυνομικοί μπροστά του και τα χημικά στη συνέχεια, όταν χρειαστεί βοήθεια κανένας! Και έχουμε πολλά παραδείγματα απλώς το τελευταίο ήταν το πιο ''χοντρό'' που αποδεικνύει την κατάσταση που επικρατεί γενικώς στο θέμα ασφάλεια και προστασία του πολίτη και δεν μπορεί να παρακαμφθεί!  Κρίμα το κορίτσι και είναι το 5^ο συμβάν από αρχής του χρόνου! Λυπηρό και τραγικό δυο άνθρωποι να καταλήγουν ο ένας στον τάφο κι ο άλλος φυλακή. Αυτό δείχνει ότι επικρατεί ο θυμός και το μίσος στην εποχή μας, παρά η αγάπη. Και μία τάση κτητικότητας, εγωϊσμού και βολέματος! Συν ψυχικές διαταραχές που πιθανόν επιδεινώθηκαν ή εμφανίστηκαν με το διετή εγκλεισμό λόγω πανδημίας. Κι Αυτή η απάθεια του αρμοδίου στο 100 σπάει κόκκαλα... κι όταν η κοπέλα ούρλιαξε από τη  μαχαιριά, εκείνος να λέει με απάθεια ‘’με ακούτε;’’ Ειλικρινά αδιανόητος ο διάλογος, αδιανόητο όλο το περιστατικό, η αδιάφορη στάση των αρμοδίων στο ΑΤ ... προσωπικά θεωρώ πως δεν πήραν στα σοβαρά τα λεγόμενα της ή την ανησυχία της. Ή είναι πάγια τακτική αντιμετώπισης παρομοίων καταγγελιών. Το να υποβάλλετε μήνυση που λένε, δεν είναι κάτι που αντιμετωπίζει έναν άμεσο κίνδυνο, ο φονιάς ήταν απ’ έξω, σε τι θα ωφελούσε η μήνυση; Είναι λοιπόν αντιμετώπιση και προστασία αυτή ενός προκείμενου κινδύνου; Η κοπέλα έκανε ότι έπρεπε για να προστατευθεί, που όμως απεδείχθη πως δεν συνέβη. Μπροστά στα μάτια του φρουρού και μιλώντας με την Άμεση Δράση, έπεσε νεκρή. Από ένα θαύμα ζούμε όσοι ζούμε, απ’ ότι φαίνεται,  δεν υπάρχει Κράτος, δεν υπάρχει Πρόνοια, δεν υπάρχει ασπίδα προστασίας για τον πολίτη, δεν υπάρχει δίκαιο, δεν υπάρχει συνέπεια ....όλα ίπτανται και αιωρούνται! Η δε μετάθεση μη ικανών από το ένα πόστο στο άλλο αλλάζει κάτι; Τους κάνει ικανούς; Είναι απλώς μία κίνηση για αποσόβησης  οργής και θυμού της στιγμής, μέσα στα πλαίσια της επικοινωνιακής τακτικής. Άσε που κάποιοι όπως και την ακρίβεια την περνούν ως πρόβλημα ΕΕ, ακόμα και για τις γυναικοκτονίες, επικαλέσθηκαν πόσες συμβαίνουν στα άλλα Κράτη. Λες και αυτό εξιλεώνει την όποια ολιγωρία των Αρχών, το θέμα στελέχωσης και εκπαίδευσης και τις εντολές που δίδονται προς εκτέλεση!   Μεγάλος θυμός, απογοήτευση και ανασφάλεια επικρατεί, αλλά πολύ φοβάμαι κι αυτό θα καπελωθεί από κάποιο άλλο θέμα που θα ρίξουν στο τραπέζι της ενημέρωσης.

  Κάποτε θυμάμαι ,όταν κυκλοφορούσα έξω συναντούσα περιπολικά που περνούσαν τους δρόμους, όπως κι όταν ήμουν παιδί και παίζαμε στην πλατεία θυμάμαι τον αστυνομικό που έκανε βόλτες πέρα δώθε στα τετράγωνα, και νιώθαμε σεβασμό και ασφαλείς! Τώρα την αστυνομία περισσότερο τη συναντάς με κλούβες, ασπίδες και χημικά στις διαδηλώσεις, ή για πιστοποίηση ενός εγκλήματος ή μιας ληστείας. . Γεγονός είναι πάντως πως εδώ και 10 χρόνια τα πάντα υπολειτουργούν,  υποστελέχωση σε έμψυχα και άψυχα, δεν ξέρω αν αυτό ακριβώς ήθελαν οι μνημονιακές μας δεσμεύσεις, η ουσία είναι πως ο πολίτης πλέον και εξαθλιώθηκε σε αρκετό ποσοστό και δεν έχει πού την κεφαλή κλίνε!

 Η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωσε την περασμένη Τετάρτη ότι το 26,1% της χώρας βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, ήτοι 2.658.400 άτομα, σε μείωση κατά 0,2 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2022 (26,3%). Το έτος 2023 (περίοδος αναφοράς εισοδήματος το έτος 2022), το 18,9% του συνολικού πληθυσμού της Χώρας ήταν σε κίνδυνο φτώχειας. Αυξάνεται λοιπόν το ποσοστό, κάτι που μόνο η Κυβέρνηση δεν βλέπει και αναφέρεται σε αύξηση εισοδήματος των πολιτών λιβανίζοντας με τις ‘’αυξήσεις’’ στους μισθούς, λες και λύθηκε το πρόβλημα της ακρίβειας και της φούσκας των ενοικίων! Οι δε συνταξιούχοι έχουν βρεθεί με το μισό εισόδημα από αυτό του 2009, και καλούνται να ζήσουν με αυτά, τη στιγμή που όλα έχουν ανέβει 200% τουλάχιστον, έχουν προστεθεί φόροι που δεν υπήρχαν,  έχει επιβαρυνθεί η συμμετοχή στην περίθαλψη , έχουν επιβληθεί διάφορες υποχρεώσεις σχετικά με ακίνητα κλπ. κλπ.  Έχουν στραγγίξει οι περισσότεροι, τους έχουν αφήσει στην τύχη τους μέχρι να τους αδειάσουν τη γωνιά; Κι απορώ κάθε φορά που ακούω τη φράση ‘’είμαστε δίπλα στον πολίτη’’!!

Με ποιο τρόπο είστε δίπλα στον πολίτη Κύριοι; Κοιμάστε μαζί του στα ερείπια ή στα πλημμυρισμένα σπίτια ή θα βγείτε μαζί τους στο δρόμο όταν η Τράπεζα τους πάρει το σπίτι;

Αρκετά πια .... όχι άλλο κάρβουνο!

 

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

              Ψυχανεμίσματα.... Πέμπτη 11/4/24.

 

Αισίως πιάνουμε πάτο!

 

Το 2014 εν μέσω οικονομικής κρίσης, ήμασταν στην 3η από το τέλος θέση στην ΕΕ σε αγοραστική δύναμη και σήμερα 10 χρόνια μετά με τόσες στερήσεις και θυσίες, είμαστε στη 2η δηλ ακόμα χειρότερα!. Το δε χρέος αντί να λιγοστεύει, αυξάνει! Τα καταφέραμε! Η Ελλάδα είναι επίσημα η δεύτερη φτωχότερη χώρα της ΕΕ μετά την Βουλγαρία! Μπήκαμε στην ΕΕ για να γίνουμε Βαλκάνια και να φτάσουμε τη Βουλγαρία,  όπως απεδείχθη. Και να σκεφθεί κανείς πως 20 χρόνια πριν οι μετανάστες εκ Βουλγαρίας, πρόκοψαν στον τόπο μας, όπως και οι Αλβανοί. Και τώρα φθάσαμε εμείς στα όρια μετανάστευσης. Και παρ’ όλα αυτά,  κάποιοι επαίρονται πως όλα είναι τέλεια και είμαστε σε πορεία ανάπτυξης! Και προτάσσουν την ακρίβεια ως Ευρωπαϊκό κακό, για εξιλέωση. Το ότι τα εισοδήματα είναι σε επίπεδο επιδόματος για πολλούς, ούτε που απασχολεί κανέναν! Και αντί να ασχοληθούν με τα σοβαρά προβλήματα της Κοινωνίας, (ακρίβεια, πλειστηριασμοί, χαμηλά εισοδήματα, φιλοδωρήματα για κάποιους, ακριβή βενζίνη κλπ.) έχουν ξεκινήσει μια διαμάχη που δεν βγάζει πουθενά, με το θέμα των Τεμπών και παρακολουθήσαμε για μέρες ‘’θεατρική παράσταση’’. Ένα χρόνο μετά το θυμήθηκαν και στην ουσία δεν υπάρχει μια πρόταση που να εξασφαλίζει  την μελλοντική ασφάλεια των μετακινήσεων με το τρένο.  Ενδιαμέσως παίζει και το θέμα Μάτι, ένα θέμα που ήταν ψωμοτύρι στο στόμα πολλών όλα αυτά τα χρόνια κι ας βγαίνουν κάποιοι να λένε πως ξεχάστηκε. Έχουμε ξεπεράσει κάθε όριο συγκρίσεων, διαξιφισμών, κατηγοριών και επί της ουσίας τίποτα. Έχουν διαλυθεί και διαβρωθεί τα πάντα. Παιδεία, Υγεία-Περίθαλψη, Κοινωνική πρόνοια,  έχουν καταπατηθεί ανθρώπινα δικαιώματα, η περί δικαίου άποψη και γενικώς είναι σα να πλέουμε στον ωκεανό, χωρίς πυξίδα. Ως πότε θα μετράμε την ανικανότητα, την αβλεψία ή τις ελλείψεις με αριθμό θυμάτων και να πετάμε την ευθύνη από τον Άνα στον Καϊάφα; Αλήθεια ποιος ξέρει τι έχουν απογίνει, όλοι οι πληγέντες της τελευταίας 10ετίας, κατά πόσον έχουν αποκατασταθεί οι όποιες ζημιές υπέστησαν από φυσικά καιρικά φαινόμενα ή σεισμούς; Τέτοιας μορφής έρευνα και ενημέρωση δεν υπάρχει. Όλα τα θέματα εξαντλούνται στην έναρξη του όποιου συμβάντος, φθάνουν στο ζενίθ οι αντιπαραθέσεις, οι κατηγορίες, οι διαπιστώσεις, οι καταγγελίες, το κουτσομπολιό και μετά σιωπή, περνάμε σε επόμενο θέμα. Και πόσες υποθέσεις που έκαναν θόρυβο και κρότο στο τέλος απεδείχθησαν λάθος και φυσικά η ενημέρωση γι ‘ αυτό στα ψιλά γράμματα. Και ποιος σκέφθηκε ποτέ να ζητήσει συγνώμη για τον όποιο διασυρμό; Και φυσικά όλοι συμμετέχουμε σ’ αυτό εκούσια ή ακούσια! Οι πολίτες και η περιουσία τους, χρησιμοποιήθηκαν ως περιουσιακά στοιχεία των Κυβερνήσεων των τελευταίων 12 χρόνων, ενεχυριάστηκαν και κάποιοι οδηγήθηκαν σε πτώχευση! Όσοι είχαν κάνει περιουσίες μεγάλες εκατομμυρίων σε χρήμα και σε ακίνητα, έμειναν στο απυρόβλητο και φτάνει μόνο το έσχες! Το πόθεν δεν ψάχτηκε ποτέ. Γεγονός είναι ένα πάντως! Ουδείς θησαύρισε με το σταυρό στο χέρι! Οι οικονομίες και ο ιδρώτας δεν καταλήγουν σε εκατομμυρίων καταθέσεις, ούτε σε δεκάδες διαμερίσματα εντός και εκτός Χώρας.

Βεβαίως, μια από τις τιμωρίες όταν δεν καταδέχεσαι να ασχοληθείς με την πολιτική , και γενικώς τα Κοινωνικά θέματα,  είναι ότι καταλήγεις να σε κυβερνούν οι κατώτεροί σου. Και μην ξεχνάμε ''Οι κακοί πολιτικοί εκλέγονται από τους καλούς πολίτες που δεν πηγαίνουν να ψηφίσουν ." -George Nathan-

«Τα καλά πρέπει να επαινούνται και τα αισχρά να ψέγονται.» είπε ο Αριστοτέλης. Στην ''εξελιγμένη'' μας Κοινωνία το καλό προσπερνιέται και τα αισχρά ''διαφημίζονται'' !... Η αρνητική διαφήμιση είναι το πιο ισχυρό χαρτί δυστυχώς, καθότι η ανεγκεφαλίτιδα είναι η μόνιμη πανδημία της εποχής ευρέως διαδεδομένη και επιβραβεύει  οτιδήποτε σε άλλες εποχές θα του γυρνούσαν την πλάτη. Η δε  βία από τα γήπεδα έχει βγει στο δρόμο, ακόμα και μέσα στα σπίτια μας έχει μπει με αυτά που βλέπουμε,, ακούμε και υφιστάμεθα! Προοδεύουμε!

Καλό Απρίλη!

+++

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

Ψυχανεμίσματα... Πέμπτη 4 Απριλη, 2024.