Στην Εποχή της ψευτιάς και της Απιστίας

Πάει και η εβδομάδα της Διακαινησίμου που έκλεισε με την Κυριακή του »άπιστου» Θωμά! H απιστία του χαρακτηρίστηκε ως »καλή» καθότι μετετράπη σε »ευπιστία» σε τεκμηριωμένη άποψη και πίστη! Άλλο πράγμα είναι ν’ ακούσεις κάτι και άλλο να το δεις·άλλο πράγμα είναι η αφήγηση λόγων κι άλλο η θέα και η εμπειρία των πραγμάτων! Η εμπειρία τεκμηριώνει τη γνώση και μεταφέρεται καλύτερα η γνώση! Η απιστία του Θωμά, είναι μορφή ευλάβειας προς την αλήθεια και την Πραγματικότητα! Επιθυμεί να ψηλαφίσει ΄΄τον τύπον των ήλων΄΄, όχι διότι διστάζει να πιστεύσει εις την Ανάστασιν του αγαπητού του Διδασκάλου, αλλά διότι επιθυμεί να πιστεύσει σε αυτήν καλύτερα και στερεώτερα από τους άλλους. Να πιστεύσει δηλαδή με την σκέψη του και όχι μόνον με την καρδίαν του!
Η απιστία του Θωμά εκπροσωπεί τους ερευνητές και αναζητητές της αλήθειας. Ήθελε μία προσωπική εμπειρία. Δεν αρκέσθηκε στα όσα του είπαν οι υπόλοιποι μαθητές… Σε όλες τις εποχές και ειδικά στις μέρες μας θεωρούμε κάποιοι πως μόνο ότι βλέπουμε, ότι ψηλαφίζουμε, ότι πιάνουμε είναι πραγματικό ενώ από κει και πέρα όλες οι θεωρίες ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας. Όπως ανέκαθεν υπήρξαν και υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα κι αν έχουν χειροπιαστές αποδείξεις, αρνούνται να πιστέψουν!
Βέβαια η απιστία του Θωμά είναι πολύ διαφορετική από την απιστία της εποχής μας, που δεν διστάζει να ισχυρισθεί ότι ο Ιησούς ήταν ιστορικά ανύπαρκτο πρόσωπο! Η απιστία του Θωμά δεν εκπροσωπεί τον υπερφίαλο ορθολογισμό, που απορρίπτει κάθε τι το υπερφυσικό, αλλά το δίκαιο αίτημα της ανθρώπινης λογικής έρευνας. Εκφράζει, δηλαδή, το πνεύμα της καλοπροαίρετης επιστήμης, που είναι η αναζήτηση της αλήθειας με την παρατήρηση συγκεκριμένων φαινομένων.
Κρίμα που αναλώνουμε όλη μας την πίστη σε αυτούς που μας κυβερνούν, πιστεύοντας σε όλα όσα λένε και παρά τις χειροπιαστές αποδείξεις για το αντίθετο της αληθείας των λόγων και πράξεων τους, αρνούμεθα να »αλλαξοπιστήσουμε»!
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ και στη γιορτή της μητέρας που συνέπεσε φέτος με την Κυριακή του Θωμά! Δεν είναι τυχαίο που πολλά ωραία είναι γένους θηλυκού … γη, ευτυχία, χαρά, ευλογία, θάλασσα, αγάπη κ.ά. Οι μάνες διαμορφώνουν μια Κοινωνία… άξιες μητέρες, άξια τέκνα και συνεπώς άξιοι πολίτες, υγιής Κοινωνία! Μεγάλο το έργο τους στο μεγάλωμα ενός παιδιού… γιατί μην ξεχνάμε, μάνα δεν είναι μόνο αυτή που γεννάει, μάνα είναι εκείνη που μεγαλώνει με φροντίδα και αγάπη ένα παιδί, δίνοντας του σωστές βάσεις και αρχές για τη ζωή του, είτε το έχει γεννήσει, είτε όχι! Και φροντίδα δεν είναι το πόσα πλυντήρια θα βάλεις, ή το τι μοντελάκια θα του φορέσεις! Αυτό είναι μέρος του ρόλου της κάθε μάνας, ίσως και το πλέον ασήμαντο, μέσα σε μια γκάμα προσφοράς, διδαχής και πράξης για την υγιή ανάπτυξη ενός παιδιού! Η αγάπη της μάνας είναι ανιδιοτελής και η προσφορά της απεριόριστη, το δε παράδειγμα της σηματοδοτεί τα μελλοντικά βήματα των παιδιών της!
Να ζήσουν λοιπόν όλες οι μανούλες του κόσμου ως τα βαθιά γεράματα και να χαίρονται τα παιδιά τους κι εκείνα να τις χαίρονται! Αρκεί να μην θέλουν να χαίρονται μόνο μέσα από τη ζωή των παιδιών τους … γιατί αυτή είναι μια αρρωστημένη κατάσταση που συναντάται κι αυτή δυστυχώς.
Και άφησα για το τέλος την 3η και φαρμακερή »εορτή» της ιδίας ημέρας Κυριακής! Η ψήφιση μέτρων αποσύνθεσης του Κοινωνικού ιστού, πορεία προς το Γολγοθά σε μόνιμη βάση και σταύρωση χωρίς Ανάσταση για τους πολίτες! 15 χιλ. διαδήλωσαν κατά των μέτρων το περασμένο Σάββατο κι άλλοι τόσοι ή περισσότεροι την Κυριακή! Είχαμε απεργίες (;) … διερωτάται βέβαια κάποιος, ποιοι απεργούν, ποιοι δουλεύουν;… κάθε φορά που μιλάμε για απεργία! Μήπως δουλευόμαστε; Ή όλοι ή τίποτα! Αυτό είναι της παρούσης, διαφορετικά η όποια διαμαρτυρία επιτυγχάνει »μια τρύπα στο νερό» με τα σημερινά δεδομένα! Δυστυχώς δεν καταφέραμε ακόμη, παρά τα 6 χρόνια κατάντιας, να γίνουμε όλοι μια γροθιά και να διεκδικήσουμε πίσω αυτά που μας πήραν και συνεχίζουν να μας παίρνουν. Κι όλο μακραίνει η Ιθάκη μας … κοντινός σταθμός ο Καιάδας!
==========================
 Νίκη Άννα Παπουλάκου.
Ψυχανεμίσματα από την Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' 12.05.16