Την τρίχα την κάνουμε τριχιά!...

(Ι.Μ. Παναγίας Γοργοεπηκόου, Μάνδρα Αττικής)

Κάποιοι ασχολούνται με τρίχες, ενώ καταπίνουν την τριχιά κι αυτό το λέμε ''μοντέρνα ''πολιτική; ‘Ολο και ξεπηδούν θέματα και θεματάκια  για να έχουμε να λέμε! Τώρα αφήσαμε κάπως το θέμα περικοπές στις συντάξεις και περάσαμε στο θέμα ‘’απαίτηση επιστροφής αναδρομικών και αποκατάσταση συντάξεων στα επίπεδα του 2013’’! Έτσι για να μπερδεύεται το πράγμα, να επικρατεί ένα αλαλούμ στους συνταξιούχους, να μην ξέρουν τι να κάνουν, τους μιλάνε για αιτήσεις ηλεκτρονικές απαίτησης αναδρομικών κλπ., κάτι που προσωπικά θεωρώ ότι δεν πρόκειται να αποκαταστήσει την απαίτηση, το μόνο που θα επιτύχει είναι, να καθυστερήσει ή να αποκλείσει την όποια νομική διεκδίκηση των ενδιαφερομένων και φυσικά κερδίζει χρόνο το Ταμείο και το Κράτος από αυτό και από τη μείωση του απαιτητού χρόνου που ισχύει  για νομική διεκδίκηση δικαιωμάτων!  Για να κερδίσει  χρόνο ομοίως προέβη σε Έφεση το Κράτος  επί της αποφάσεως  που δικαιώνει τους συνταξιούχους! 

 Από την άλλη μεριά πάλι  αφήνουν να ίπταται  ‘’εκφοβισμός’’ πως  η όποια δικαστική απόφαση ή νομική διεκδίκηση επί του θέματος συντάξεων, είναι δώρο άδωρο, για αποτροπή  περισσοτέρων νομικών διεκδικήσεων!

Κι ενώ εδώ μιλάμε συνέχεια για μειώσεις,   η μαμά Γερμανία προτίθεται να κάνει αύξηση στον κατώτερο μισθό ανεβάζοντας σε 9,19 Ε την ώρα εργασίας. Ωστόσο εσύ Έλληνα ζήσε με 10-20 ή και καθόλου Ευρώ την ημέρα! Η Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων, παιδιά και αποπαίδια! 

  Θα μπορούσε κανείς να πει πως η επιλογή φτωχών Κρατών  για ένταξη στην ΕΕ, είναι προς εξυπηρέτηση και όφελος των δυνατών Κρατών της Ευρώπης κι όχι προς βελτίωση και δυνάμωμα της θέσης αυτών! Για παράδειγμα εμείς έχουμε γυρίσει σε εισοδήματα δεκαετίας ‘’90, με τιμές όμως προϊόντων και ειδών πρώτης ανάγκης του 2018! Κι επειδή έχουν ξεχάσει να ασχολούνται με την ακρίβεια, σας πληροφορώ ότι όλα έχουν ανέβει από 30 λ. έως και 1 Ε στα ράφια τα τελευταία 2 χρόνια!  Άσε που κινδυνεύουμε να χάσουμε ότι με κόπο και ιδρώτα φτιάξαμε! Αυτό κερδίσαμε από την ένταξη μας στην ΕΕ; Ή μήπως ησυχάσαμε από τις επεκτατικές βλέψεις των γειτόνων μας; Ή μήπως μας διασφαλίζουν την ειρήνη, σε ποια από τις τόσες προκλήσεις γειτόνων μας και υποψήφιων μελών ΕΕ,  πήραν θέση;

Το ΔΝΤ για μια ακόμα φορά ‘’επεμβαίνει’’ λέγοντας πως πρέπει να κοπούν οι συντάξεις! Ενώ κατά καιρούς δηλώνει  πως ουδέποτε ζήτησαν μειώσεις μισθών και συντάξεων! Τελικά το ψέμα και το δούλεμα πάει σύννεφο από παντού και από όλους! Και η ζωή μας συνεχίζεται μετ’ εμποδίων και εν μέσω προεκλογικής περιόδου, το μόνο που τους νοιάζει Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση είναι το μπαλάκι της σκόνης έως λάσπης από τους μεν στους δε και ποιος θα κερδίσει τις εντυπώσεις! Το αν εκατομμύρια λαού βρίσκονται σε απόγνωση, δεν έχουν να καλύψουν ούτε άμεσες ανάγκες, ποσώς τους ενδιαφέρει. Κάθε βράδυ το ίδιο μοτίβο στα παράθυρα των ΜΜΕ και τα πάνελ …  αγώνας για το ποιος είναι ο πιο κακός της υπόθεσης!

Τι πικρή ειρωνεία,  να ζητούν να σου κρατήσουν το χέρι στο κρεβάτι του πόνου αυτοί που σε γέμισαν πληγές και χωρίς να διαθέτουν φαρμακευτική αγωγή για επούλωση τους! Κι από την άλλη οι καινούργιοι που παίζουν με τα νεύρα και την υπομονή σου παζαρεύοντας καθημερινά νέες περικοπές και φόρους! Και αφού ‘’όλα τα έχουμε λύσει’’ καινούργιο θέμα για να μας απασχολήσει, η Αναθεώρηση του Συντάγματος! Κι αυτό το ‘’ουδετερότητα’’  ως προς τη θρησκεία, συγχωρείστε με μα δεν το καταλαβαίνω! Την βγάλαμε από τις ταυτότητες, παλεύουμε να την βγάλουμε από τα σχολεία, αλλά τώρα να θέλουμε να είμαστε ουδέτεροι και ως Κράτος; Δηλαδή Χριστούγεννα και Πάσχα κατά ποια έννοια θα συνεχίσουν να εορτάζονται; Με την αποχή του Κράτους ή θα καταργηθούν ως επίσημες αργίες και εορτές; Τι άλλο πρέπει να σκεφθεί κάποιος όταν ακούει ‘’ουδετερότητα’’ περί θρησκείας; Την ώρα που το παίζουν εξέλιξη και πολιτισμό και μιλούν για τζαμί, την ίδια ώρα μας ενοχλεί η αναφορά ως επίσημο θρήσκευμα της Χώρας ο Χριστιανισμός;  Εν κατακλείδι ποια χαρακτηριστικά θα κρατήσουμε για τις μελλοντικές γενιές; Έτσι όπως το πάμε θα ενσωματώσουμε τους Έλληνες στους μουσαφίρηδες παρά εκείνοι να ενσωματωθούν με τα εδώ δεδομένα!

Ο φιλοξενούμενος οφείλει να προσαρμοστεί με τα του οίκου που τον φιλοξενεί και να προσπαθήσει να ενσωματωθεί, κι όχι ο νοικοκύρης!

 Η ανοχή και ο σεβασμός απαραίτητα και από τις δύο πλευρές! Όταν όμως πρώτοι εμείς δεν σεβόμαστε ιερά και όσια, γιατί να τα σεβαστούν οι άλλοι και γιατί να μη θελήσουν να επιβάλουν τα δικά τους; Αυτό ίσως θα έπρεπε να το σκεφθεί η Δύση ατενίζοντας βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα το μέλλον όπως διαμορφώνεται με τις ροές μεταναστών!

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα.... 06/11/2018

Η ζωή είναι απλή, εμείς την κάνουμε δύσκολη!

Οι άδειες σελίδες του χθες δεν γεμίζουν ότι κι αν κάνεις, όσο κι αν το θες! Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω, χάνεις χρόνο κοιτώντας πίσω χαζεύοντας σελίδες κενές ή πονώντας για λάθη! Τρέχεις μέσα στο χρόνο …  αν δεν γεμίσεις καινούργιες στο σήμερα, αύριο πάλι άδειες σελίδες θα μετράς! 

Η ζωή μας φεύγει, ή μάλλον εμείς περνάμε και φεύγουμε, η ζωή είναι πάντα εκεί, μικραίνουμε στην ουσία κι όχι μεγαλώνουμε! Αυτό και μόνο θα έπρεπε να μας κάνει να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι όσο περνούν τα χρόνια,  να επιζητούμε οτιδήποτε μας δίνει ζωή, οτιδήποτε μας δίνει χαρά, οτιδήποτε μας κρατά ζωντανούς, ενεργούς, δημιουργικούς! Τι από όλα αυτά κάνουμε; Σας αφήνω τη χαρά της απάντησης σε αυτό το ερώτημα!

Η ζωή είναι απλή, εμείς την κάνουμε δύσκολη! Και τα καλά και τα κακά όπως έρχονται φεύγουν. Το θέμα είναι πώς τα αντιμετωπίζουμε, πώς λειτουργούμε όταν μας βρουν και τι γεύση κρατάμε όταν μας αφήνουν! Τα πάντα απλή διεργασία του μυαλού και της ψυχής και πάμε παρακάτω στη ζωή! Αρκεί να τα έχουμε ξεκαθαρίσει μέσα μας και να τα έχουμε τοποθετήσει στις σωστές θέσεις όλα. Από τη στιγμή που έχεις βρει π.χ. πως ο άλλος άνθρωπος  ξεσκεπάζεται για την αλήθεια ή το ψέμα του, αφού πάρει αυτό που ζητάει και να σου τύχει το αντιμετωπίζεις ψύχραιμα, χωρίς υστερικά γιατί και πώς και μη σου πω πως χαίρεσαι κιόλας που έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο γρήγορα και ξεμπέρδεψες μαζί του χωρίς μεγάλες φθορές!

Όταν πάλι δεν είναι αισθητή η απουσία σου, σίγουρα και η παρουσία σου δεν κάνει αίσθηση, οπότε είναι θέμα επιλογής σου και απόφασης το αν θα αποσυρθείς ή αν μείνεις για χ  λόγους δικούς σου κάπου, δεν θα έχεις όμως προσδοκίες ή απορίες!

 Μεγάλη υπόθεση να τα έχει βρει κανείς με τον εαυτό του… να ξέρει τι θέλει και γιατί κάνει κάτι, ακόμα και μια σχέση. Αν από την αρχή έχεις βρει το γιατί και τι ζητάς, προχωρείς το ζεις συνειδητά και αποφεύγεις τα βασανιστικά γιατί του τέλους, σε περίπτωση που δεν σου βγει αυτό που ζητάς! Τότε μόνο μπορείς να καταλάβεις και τους άλλους!

Γενικά στη ζωή ότι κάνουμε, ότι δίνουμε, είναι κατά πρώτον για μας και κατά δεύτερον για τον άλλον ή τους άλλους! Ικανοποιούμε δική μας προσωπική ανάγκη προσφέροντας, οπότε η λέξη ‘’θύμα’’ δεν χωράει στην ουσία! Θέλουμε και δίνουμε, έχουμε και δίνουμε! Αυτό και μόνο πρέπει να μας χαροποιεί παρά να μας γεμίζει με κατώτερα συναισθήματα στο τέλος, όπως λύπη, μνησικακία κ.ά.

Ότι ζούμε ή ζήσαμε είναι κομμάτια από τη ζωή μας, πρέπει να κρατάμε τις στιγμές τις καλές και να προχωράμε. Προσπαθώντας να σβήσουμε το παρελθόν, είναι σαν να απαρνιόμαστε ένα κομμάτι του εαυτού μας, της ζωής μας … και πάλι εδώ θα πω πως η αποδοχή παίζει μεγάλο ρόλο! Ακόμα και τα λάθη μας, αφού τα εντοπίσουμε και τα ξεκαθαρίσουμε, τα αποδεχόμαστε και τα αγαπάμε, αυτό είναι το σωστό. Η συμφιλίωση του χθες με το σήμερα είναι βασική προϋπόθεση για μια ισορροπημένη ζωή και εξελικτική πορεία!  Σκοπός είναι να μαθαίνουμε μέσα από τα λάθη μας και να μην τα επαναλάβουμε στο μέλλον, για να τα σβήσουμε  δεν υπάρχει τρόπος! Κάποια ίσως επιδέχονται διόρθωση ή αποκατάσταση, δική μας η επιλογή και η απόφαση γι’ αυτό!

Άλλωστε την εμπειρία, την πείρα που λέμε,  την αποκτάμε μέσα από λάθη, αντιξοότητες, εμπόδια, δυσκολίες, προβλήματα, απογοητεύσεις, προδοσίες κ.λ.π. Τα πτυχία ωχριούν μπροστά στην εμπειρία! Με την εμπειρία γίνεσαι σοφότερος, ωριμάζεις, αποκτάς δύναμη, αντοχές και ενίοτε ανοίγεις καινούργιους δρόμους στη ζωή σου, εξελίσσεσαι! Η ζωή θέλει τόλμη, θέλει θάρρος και αγάπη! Αν αγαπάς τον εαυτό σου και τη ζωή, ίσως προσελκύσεις περισσότερες χαρές από λύπες στο πέρασμα σου!

Πρέπει να ζούμε την κάθε μέρα, την κάθε στιγμή χωρίς φόβο ή ενοχές και κάθε βράδυ ας κάνουμε τον απολογισμό μας με ειλικρίνεια, πετώντας ότι είναι για πέταμα και κρατώντας ότι αξίζει, σαν ασπίδα για την επόμενη μέρα! Με αυτό τον τρόπο, τακτοποιώντας το μέσα μας στο τέλος κάθε μέρας δεν κουβαλάμε φορτίο στην πλάτη και προχωράμε ελεύθεροι βαρών! Aρκεί να υπάρχει υγεία, όλα τα άλλα ξεπερνιούνται αργά ή γρήγορα! Η ζωή είναι γλυκιά σε όποια ηλικία κι αν είναι κάποιος και οι χαρές (όπως και η ψυχή), δεν έχουν ηλικία, τις βιώνεις αρκεί να το θελήσεις! 

Η ζωή είναι ένα δώρο, ούτε πετιέται, ούτε χαρίζεται, δεν έχεις παρά να το ανοίξεις, να το αξιοποιήσεις και να το χαρείς! Η επιλογή δική σου!

======                                                                                                           

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' 01/11/18

Πλήρης διάλυση...

Ζούμε σε μια εποχή απόλυτης παράνοιας, ασέβειας, αμορφωσιάς, κακογουστιάς, χυδαιότητας, σαπίλας, βλακείας, παραλυσίας και διαστροφής! Βέβαια ανέκαθεν υπήρχαν όλα αυτά, πλην όμως τώρα ‘’διαφημίζονται’’ και περνάνε ως πρότυπα! Το τι βλέπουμε και το τι ακούμε καθημερινά από τα ΜΜΕ ξεπερνάει κάθε φαντασία! Σε άλλες εποχές σε πολλά από αυτά το κοινό θα γυρνούσε την πλάτη ή πολλά από τα θέματα που βγαίνουν στον αέρα δημόσια, δεν θα τολμούσαν να διανοηθούν να το κάνουν! Και δεν επρόκειτο για υποκρισία όπως κάποιοι θέλουν να λένε… εν προκειμένω έχουμε φθάσει στην ασυδοσία σε ότι έχει να κάνει με συμπεριφορές και επιλογές θεμάτων προς συζήτηση!

Άσε που και η συζήτηση έτσι όπως γίνεται στα διάφορα πάνελ, έχει χάσει το νόημα της… μια χάβρα των Ιουδαίων γίνεται, κάθε άλλο παρά συζήτηση τις περισσότερες φορές, ο ένα πατάει πάνω στη φωνή του άλλου με ένταση για να ακουστεί και να ‘’κερδίσει’’ τις εντυπώσεις! Φθάσαμε πια σε σημείο να θεωρούμε ότι όποιος φωνάζει περισσότερο έχει δίκιο! Και κατά πως φαίνεται δεν τα έχουμε δει όλα ακόμα, αφού συνεχώς ξεπροβάλλουν κι άλλα! Πάντως Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση μέσα στο ίδιο κόμμα πρώτη φορά το ζούμε, δεν ξανάγινε! Ομοίως δε νομίζω άλλος Πρωθυπουργός και Κυβέρνηση να έχουν τόσο ‘’υβριστεί’’ με βαριές εκφράσεις από Αντιπολιτευτικά κόμματα! Και δεν εξετάζω το δίκιο της όποιας μομφής, μιλάω για το απαράδεκτο της λεκτικής τοποθέτησης με κοσμητικά ή επίθετα απείρου κάλλους, που αν μη τι άλλο, σεβάσου το θεσμό αν όχι το άτομο! Όσο για το ‘’αλάθητο’’ όλων με την ασυλία που έχουν, τι να πει κανείς… ανοίγουν το στόμα τους και ότι τους έρθει λένε, αφού ούτε τιμωρούνται, ούτε πληρώνουν για ότι ανεπίτρεπτο πουν! Αλλάζουν θέσεις και κόμματα σαν τα πουκάμισα, ομοίως και απόψεις ή κρίσεις για πρόσωπα και γεγονότα! Και τα θέματα τρέχουν, η φτώχεια αυξάνει  και όλοι αυτοί στη μάχη για την καρέκλα!

Το 34% του πληθυσμού στη Χώρα μας ζει σε κατάσταση Πτώχευσης και αυτό το ποσοστό,  θα αυξάνει με την πάροδο του χρόνου, αφού δεν προβλέπεται αποκατάσταση εισοδημάτων, μάλλον περαιτέρω μείωση! Για ένα σπίτι πληρώνουμε Δ.Τ. (Δημοτικά Τέλη), Δ.Φ. (Δημόσιο Φόρο), ΤΑΠ (τέλος ακίνητης περιουσίας), στο λογ/σμό της ΔΕΗ συν ΕΝΦΙΑ, ένα ενοίκιο δηλαδή στο Κράτος για κάτι που πλήρωσες για να το έχεις, (ή και δεν το έχεις ακόμα αν είναι με δάνειο) πληρώνοντας παράλληλα και τον ανάλογο φόρο!... Αν δεν υπάρχει μπόλικο ρευστό στην άκρη, εκεί που έχουν φθάσει μισθοί και συντάξεις, δύσκολο πλέον να διατηρήσεις ακίνητα! Ας μην γελιόμαστε με τις συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης που ‘’πονούν’’ δήθεν για τα κόκκινα δάνεια, πρόκειται για μια παράσταση και μόνο! Αφού πατώνει το εισόδημα του πολίτη, η φορολογία αυξάνει,  καθώς και τα είδη κατανάλωσης και πρώτης ανάγκης,   φυσικό επόμενο να αποκτήσει χρέη και κάποιος από τους ‘’πιστωτές’’ να του κάνει κατάσχεση! Το να ζητάς τη μη κατάσχεση είναι λάθος αγώνας χωρίς αποτέλεσμα ουσιαστικό! Η σωστή διεκδίκηση προς 300  θα ήταν ‘’αποκαταστήστε την οικονομική δυνατότητα του πολίτη να μπορεί να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του’’! 

Το να εμποδίσω ένα πλειστηριασμό σήμερα, είναι μια διαμαρτυρία μεν, όμως  όχι αποτέλεσμα ή λύση και φυσικά ξεφεύγει από τα όρια της κοινής λογικής η απαίτηση του να μην διεκδικήσει ο όποιος πιστωτής τα λεφτά του! Εστιάζουμε σε παράλογες απαιτήσεις και σωπαίνουμε για τα αυτονόητα που μας στέρησαν και που έπρεπε να τα διεκδικήσουμε! Αυτό δεν θα μας βγει σε καλό! Τα προβλήματα όλο και θα πληθαίνουν και θα μεγαλώνουν και φταίνε γι’ αυτό όλες της τελευταίας 10ετίας Κυβερνήσεις! Οι συνέπειες και οι επιπτώσεις από αρχής μειώσεων και περικοπών, ήταν ηλίου φαεινότερο, πως θα ήταν ορατές βαθμηδόν και κατ’ ολίγον, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα! Ασχέτως αν κάποιοι δεν ήθελαν να το παραδεχθούν. Τώρα δρέπουμε τους καρπούς από τα μέτρα που εφαρμόσθηκαν αυτά τα 10 χρόνια και κάθε χρόνο και χειρότερα θα πηγαίνει! Δεν ήρθαν όλες οι συμφορές την τελευταία 3ετία, ο καρκίνος ξεκίνησε με το πρώτο Μνημόνιο και συνεχίζει με μεταστάσεις!

Πάντως σαν σφουγγάρι ρουφάμε ότι ακούμε και ως πειθήνια όργανα λειτουργούμε! Έβρεξε, δρόσισε για λίγο, φορέσαμε πατατούκες, μπότες ως το γόνατο, στρώσαμε χαλιά και παρ’ όλο που οι θερμοκρασία επανήλθε, κάποιοι επιμένουν να κυκλοφορούν με μπότες, χοντρά μπουφάν και κασκόλ, σε βαθμό που διερωτάται κανείς δική τους άποψη περί καιρού δεν έχουν… τους είπαν πως ήρθε χειμώνας και το έχαψαν; Σκεφθείτε πόσο εύκολα μας περνούν ότι θέλουν με την εικόνα και τον ήχο! Φυσικά έχουμε αφεθεί κι εμείς … και όπως μια έρευνα απέδειξε αυξάνεται ανησυχητικά η ηλιθιότητα ανά τον κόσμο!  ‘’Χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει’’ θα πω !  Όμως είμαστε ακόμα ζωντανοί, που λέει και το τραγούδι … να δούμε πόσο ακόμα θα μας αντέξει το σχοινί!

Νίκη Παπουλάκου.

Πηγή ΅: Εφημερίδα ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΏΝ'' ΨΥΧΑΝΕΜΙΣΜΑΤΑ... 25/10/18

Η αποδοχή πιο πάνω κι απ' την αγάπη....

 Ο κάθε άνθρωπος θέλει το χώρο του και το χρόνο του, ασχέτως αν λίγοι το αντιλαμβάνονται! Η έλλειψη αυτής της ελευθερίας, σωρεύει πίεση, καταπίεση και καταλήγει σε ασφυξία  μοιραία κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα!  Aπό τη στιγμή που ο άνθρωπος σέβεται τον εαυτό του, τις επιθυμίες του, τα ελαττώματα και προτερήματα του, τις αδυναμίες του  κλπ.,   αυτόματα σέβεται και τα του άλλου ανθρώπου! Δύσκολο μεν αλλά ιδανικό όταν συμβαίνει! Η ελευθερία ανάμεσα στην όποιας μορφής σχέση, βοηθά στο να παραμείνει και να διατηρηθεί υγιής και ζωντανή! Διαφορετικά κουράζει αν όχι και τους δυο, τον έναν εκ των δύο σίγουρα και κάποια στιγμή θα γίνει η έκρηξη! 

H αποδοχή πάλι, είναι το α και το ω για μια ισορροπημένη ζωή ... όταν έχεις φτάσει στην αποδοχή δεν διψάς για επιβεβαίωση, δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν και φυσικά ουδεμία σχέση με συμβιβασμό  έχει ! Ο συμβιβασμός περικλείει και καταναγκασμό ενίοτε ή και συμφέρον, ενώ η αποδοχή πηγάζει από μέσα μας, έχεις σκεφθεί, έχεις καταλήξει σε συμπεράσματα, ξέρεις γιατί δέχεσαι κάτι, τρόπον τινά το επιλέγεις με τη θέληση σου για να περνάς εσύ καλύτερα κι όχι κατ’ επιταγή διαφόρων καταστάσεων.

 Μεγάλη υπόθεση και η αποδοχή στη σχέση! Συνήθως θεωρούμε ότι μπορούμε τον άλλον να τον αλλάξουμε και να τον φέρουμε στα δικά μας μέτρα. Ο άνθρωπος δεν αλλάζει, άλλωστε αν έχουμε βρει και μάθει τον εαυτό μας, σίγουρα το ξέρουμε καλά αυτό! Προσαρμόζεται ναι, συμβιβάζεται ή αποδέχεται ίσως, όμως στο βάθος είναι αυτός που είναι! Δεν είναι καλύτερο λοιπόν να τον μάθουμε και να τον αποδεχθούμε όπως είναι ή να το απορρίψουμε, από το να πιστεύουμε σε μια λάθος εικόνα η οποία μπορεί κάποια στιγμή να μας πληγώσει; Και φυσικά δεν θα φταίει τότε  ο άλλος … η ευθύνη δική μας! ‘’Κάνε το σταυρό σου και προχώρησε, η παράφορη αγάπη μας χώρισε’’ όπως λέει κι ένα τραγούδι … αγάπη χωρίς αποδοχή και αυτονομία καταλήγει σε αποτυχία αν όχι σε χωρισμό!

 Συστατικό της επιτυχίας και η αυτονομία! Σε απαλλάσσει από της όποιας μορφής εξάρτηση! Λειτουργεί ατόφιο το συναίσθημα, η επιθυμία ακόμα και η λογική, χωρίς να είναι δέσμιο της ανάγκης που οδηγεί σε εξάρτηση! Η εξάρτηση είναι ένας τύπος υποδούλωσης και μάλιστα ηθελημένης, όμως τις περισσότερες φορές μη συνειδητοποιημένης, που ενίοτε καταλήγει να θεωρεί εαυτόν ‘’θύμα’’!

Σημασία δεν έχει τόσο το να σε κάνει κάποιος να ασπασθείς τη γνώμη του, όσο το να καταφέρει να σου ανοίξει δρόμο σκέψης, ώστε να ψαχτείς και  να αποκτήσεις τη δική σου γνώμη! Να σε προβληματίσει με την άποψη του, ή με την αναφορά του σε κάποιο γεγονός και να σου δώσει το ερέθισμα να το σκεφθείς και να βγάλεις τα δικά σου συμπεράσματα,  τη δική σου άποψη! Παρθενογένεση σε απόψεις, αποφθέγματα και σοφά λόγια δεν υπάρχει, από κάπου ξεκινάς το ψάξιμο με τη σκέψη κι αν καταφέρεις το πας λίγο πιο πέρα, προσθέτεις και το δικό σου λιθαράκι!  Άλλωστε και η συζήτηση έχει λόγο και αντίλογο, συμφωνία / διαφωνία,  (αρκεί να διεξάγεται κόσμια) διαφορετικά είναι μονόλογος! Όπως και η δεύτερη σκέψη είναι τις περισσότερες φορές, αν όχι πάντα,  καλύτερη από την πρώτη! Γιατί απλούστατα, είναι πιο ήρεμη, ελεύθερη επιρροών και βγάζει καλύτερα συμπεράσματα! Αυτός που σκέφτεται πολύ, μιλάει λιγότερο και τα λόγια του συνήθως είναι μετρημένα και χωρίς πολλές σάλτσες! Άλλωστε περιτύλιγμα και κορδέλες χρειάζεται οτιδήποτε μη αληθινό που στερείται βάσης και πρέπει με κάποιο τρόπο να πείσει και  να γίνει αποδεκτό!

Λίγα λόγια και σταράτα που λέμε, αυτά αξίζουν! Τα λίγα λόγια και σταράτα όμως,  ολίγοι  αγάπησαν! Οι πολλοί αρέσκονται συνήθως στα πολλά και παχιά λόγια με τις ανάλογες φιοριτούρες και σάλτσες .... το τραβάει ο οργανισμός τους το παραμύθι, είναι εύληπτο και επιθυμητό! Χαϊδεύουν τα αφτιά τους με αυτά που ακούν! Και κάποια στιγμή πιο κάτω κλαψουρίζουν αν τύχει και το ανακαλύψουν! 

Οι ξεκάθαρες σκέψεις και απόψεις δεν χρειάζονται πολλά λόγια για να ειπωθούν, οι μπερδεμένες συνοδεύονται με πολυλογία και βαρύγδουπες λέξεις ή φράσεις ενίοτε, για να μπορέσουν να εντυπωσιάσουν και να σταθούν!  Η ξεκάθαρη σκέψη και άποψη δεν έχει ανάγκη να εντυπωσιάσει ούτε να μπερδέψει για να βρει χώρο να σταθεί! Είναι ελεύθερο πουλί, περνάει, κελαηδάει και φεύγει! Αν προλάβεις και την πιάσεις στον αέρα έχει καλώς, διαφορετικά έχασες!

Και μην ξεχνάμε ‘’ότι λάμπει δεν είναι χρυσός’’ και ο τενεκές ειδικά ο άδειος κάνει θόρυβο και κρότο!

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

 Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα... 18/10/18