Η αποδοχή πιο πάνω κι απ' την αγάπη....

 Ο κάθε άνθρωπος θέλει το χώρο του και το χρόνο του, ασχέτως αν λίγοι το αντιλαμβάνονται! Η έλλειψη αυτής της ελευθερίας, σωρεύει πίεση, καταπίεση και καταλήγει σε ασφυξία  μοιραία κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα!  Aπό τη στιγμή που ο άνθρωπος σέβεται τον εαυτό του, τις επιθυμίες του, τα ελαττώματα και προτερήματα του, τις αδυναμίες του  κλπ.,   αυτόματα σέβεται και τα του άλλου ανθρώπου! Δύσκολο μεν αλλά ιδανικό όταν συμβαίνει! Η ελευθερία ανάμεσα στην όποιας μορφής σχέση, βοηθά στο να παραμείνει και να διατηρηθεί υγιής και ζωντανή! Διαφορετικά κουράζει αν όχι και τους δυο, τον έναν εκ των δύο σίγουρα και κάποια στιγμή θα γίνει η έκρηξη! 

H αποδοχή πάλι, είναι το α και το ω για μια ισορροπημένη ζωή ... όταν έχεις φτάσει στην αποδοχή δεν διψάς για επιβεβαίωση, δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν και φυσικά ουδεμία σχέση με συμβιβασμό  έχει ! Ο συμβιβασμός περικλείει και καταναγκασμό ενίοτε ή και συμφέρον, ενώ η αποδοχή πηγάζει από μέσα μας, έχεις σκεφθεί, έχεις καταλήξει σε συμπεράσματα, ξέρεις γιατί δέχεσαι κάτι, τρόπον τινά το επιλέγεις με τη θέληση σου για να περνάς εσύ καλύτερα κι όχι κατ’ επιταγή διαφόρων καταστάσεων.

 Μεγάλη υπόθεση και η αποδοχή στη σχέση! Συνήθως θεωρούμε ότι μπορούμε τον άλλον να τον αλλάξουμε και να τον φέρουμε στα δικά μας μέτρα. Ο άνθρωπος δεν αλλάζει, άλλωστε αν έχουμε βρει και μάθει τον εαυτό μας, σίγουρα το ξέρουμε καλά αυτό! Προσαρμόζεται ναι, συμβιβάζεται ή αποδέχεται ίσως, όμως στο βάθος είναι αυτός που είναι! Δεν είναι καλύτερο λοιπόν να τον μάθουμε και να τον αποδεχθούμε όπως είναι ή να το απορρίψουμε, από το να πιστεύουμε σε μια λάθος εικόνα η οποία μπορεί κάποια στιγμή να μας πληγώσει; Και φυσικά δεν θα φταίει τότε  ο άλλος … η ευθύνη δική μας! ‘’Κάνε το σταυρό σου και προχώρησε, η παράφορη αγάπη μας χώρισε’’ όπως λέει κι ένα τραγούδι … αγάπη χωρίς αποδοχή και αυτονομία καταλήγει σε αποτυχία αν όχι σε χωρισμό!

 Συστατικό της επιτυχίας και η αυτονομία! Σε απαλλάσσει από της όποιας μορφής εξάρτηση! Λειτουργεί ατόφιο το συναίσθημα, η επιθυμία ακόμα και η λογική, χωρίς να είναι δέσμιο της ανάγκης που οδηγεί σε εξάρτηση! Η εξάρτηση είναι ένας τύπος υποδούλωσης και μάλιστα ηθελημένης, όμως τις περισσότερες φορές μη συνειδητοποιημένης, που ενίοτε καταλήγει να θεωρεί εαυτόν ‘’θύμα’’!

Σημασία δεν έχει τόσο το να σε κάνει κάποιος να ασπασθείς τη γνώμη του, όσο το να καταφέρει να σου ανοίξει δρόμο σκέψης, ώστε να ψαχτείς και  να αποκτήσεις τη δική σου γνώμη! Να σε προβληματίσει με την άποψη του, ή με την αναφορά του σε κάποιο γεγονός και να σου δώσει το ερέθισμα να το σκεφθείς και να βγάλεις τα δικά σου συμπεράσματα,  τη δική σου άποψη! Παρθενογένεση σε απόψεις, αποφθέγματα και σοφά λόγια δεν υπάρχει, από κάπου ξεκινάς το ψάξιμο με τη σκέψη κι αν καταφέρεις το πας λίγο πιο πέρα, προσθέτεις και το δικό σου λιθαράκι!  Άλλωστε και η συζήτηση έχει λόγο και αντίλογο, συμφωνία / διαφωνία,  (αρκεί να διεξάγεται κόσμια) διαφορετικά είναι μονόλογος! Όπως και η δεύτερη σκέψη είναι τις περισσότερες φορές, αν όχι πάντα,  καλύτερη από την πρώτη! Γιατί απλούστατα, είναι πιο ήρεμη, ελεύθερη επιρροών και βγάζει καλύτερα συμπεράσματα! Αυτός που σκέφτεται πολύ, μιλάει λιγότερο και τα λόγια του συνήθως είναι μετρημένα και χωρίς πολλές σάλτσες! Άλλωστε περιτύλιγμα και κορδέλες χρειάζεται οτιδήποτε μη αληθινό που στερείται βάσης και πρέπει με κάποιο τρόπο να πείσει και  να γίνει αποδεκτό!

Λίγα λόγια και σταράτα που λέμε, αυτά αξίζουν! Τα λίγα λόγια και σταράτα όμως,  ολίγοι  αγάπησαν! Οι πολλοί αρέσκονται συνήθως στα πολλά και παχιά λόγια με τις ανάλογες φιοριτούρες και σάλτσες .... το τραβάει ο οργανισμός τους το παραμύθι, είναι εύληπτο και επιθυμητό! Χαϊδεύουν τα αφτιά τους με αυτά που ακούν! Και κάποια στιγμή πιο κάτω κλαψουρίζουν αν τύχει και το ανακαλύψουν! 

Οι ξεκάθαρες σκέψεις και απόψεις δεν χρειάζονται πολλά λόγια για να ειπωθούν, οι μπερδεμένες συνοδεύονται με πολυλογία και βαρύγδουπες λέξεις ή φράσεις ενίοτε, για να μπορέσουν να εντυπωσιάσουν και να σταθούν!  Η ξεκάθαρη σκέψη και άποψη δεν έχει ανάγκη να εντυπωσιάσει ούτε να μπερδέψει για να βρει χώρο να σταθεί! Είναι ελεύθερο πουλί, περνάει, κελαηδάει και φεύγει! Αν προλάβεις και την πιάσεις στον αέρα έχει καλώς, διαφορετικά έχασες!

Και μην ξεχνάμε ‘’ότι λάμπει δεν είναι χρυσός’’ και ο τενεκές ειδικά ο άδειος κάνει θόρυβο και κρότο!

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

 Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα... 18/10/18

Οι επιλογές μας είμαστε εμείς!

Αν καταφέρεις στη ζωή να είσαι ο εαυτός σου,   αν μπορέσεις να μην νιώθεις την ανάγκη να εντυπωσιάσεις ή να αποδείξεις κάτι,  αν διαχειρίζεσαι σωστά τα ‘’ναι’’ και τα ‘’όχι’’ σου, τότε πράγματι νιώθεις λεύτερος!  Η ζωή σου ανήκει! Βέβαια για να μπορείς να είσαι ο εαυτός σου πρέπει να τον έχεις βρει, να τον έχεις μάθει, να τον έχει αποδεχθεί εσύ πρώτα! Με τα καλά του και τα ανάποδα, με τα προτερήματα και τυχόν μειονεκτήματα, με όλα! Επίπονη δουλειά αλλά το αποτέλεσμα αποζημιώνει! Μετά από αυτό εύκολο να πεις και ‘’όχι’’ όταν το νιώθεις και γνωρίζοντας σε αποκτάς αυτοπεποίθηση και σιγουριά,  δεν χρειάζεσαι να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν, ούτε να εντυπωσιάσεις! Δεν διψάς για κολακείες και τα τοιαύτα! Δεν διψάς για λόγια, σημασία για σένα έχουν τα έργα και στο δούναι και στο λαβείν!

Ακολουθείς τη στράτα σου και προχωράς με ανοιγμένα φτερά στην κατεύθυνση των δικών σου αναγκών κι όχι αυτών που οι άλλοι θέλουν να σου επιβάλουν. Επιλέγεις, αποφασίζεις, απολαμβάνεις, ζεις! Ζεις για σένα κι όχι για τους άλλους, γι’ αυτό που οι άλλοι ‘’ονειρεύονται’’ για σένα! 

Φυσικά στη ζωή τα πάντα έχουν τίμημα, κι εδώ το τίμημα ίσως είναι βαρύ. Μπορεί ελάχιστοι έως κανένας να μείνουν στη ζωή σου, όμως θα ξέρεις πως αυτοί που έμειναν, αγαπούν αυτό που πραγματικά είσαι κι όχι αυτό που νομίζουν, ή φαντάζονται! Απογοητεύεσαι μια κι έξω κι όχι κάθε τόσο επενδύοντας σε ανθρώπους που βρέθηκαν περιστασιακά και μόνο στο δρόμο σου κι όχι για να μείνουν στη ζωή σου. Άλλωστε ότι έχει αρχή έχει και τέλος… ημερομηνία λήξης!

 Στη ζωή πρέπει να τα βλέπουμε ψύχραιμα τα πράγματα, να παρατηρούμε τους νόμους της φύσης και του σύμπαντος και να μαθαίνουμε!  Ακόμα κι ένας κυκλώνας κάνει τον κύκλο του, σαρώνει στο πέρασμα του, όμως κάποια στιγμή σβήνει! Γιατί λοιπόν εμείς να διαφέρουμε, μέρος του σύμπαντος δεν είμαστε;…

Εκτός αυτού, ότι φεύγει από τη ζωή μας, ήταν να φύγει! Είτε για να προχωρήσει, είτε για να πάμε εμείς παρακάτω!  Κάθε καινούργιο έρχεται ή για να μας διδάξει ή για να διδαχθεί, οπότε μόλις ολοκληρωθεί ο κύκλος φεύγει ή φεύγεις! Κάποιοι άνθρωποι ή σχέσεις, σε κρατούν στάσιμο, σου κλείνουν το δρόμο, εμποδίζουν την εξέλιξη σου, μόνο αν  τους αφήσεις πίσω θα πας μπροστά! Εκτός κι αν συναισθηματικό δέσιμο δεν σε αφήνει να δεις καθαρά τα πράγματα! Αν αγαπάς τον εαυτό σου θα βρεις τρόπο να ξεφύγεις, ή πάλι αν μείνεις συνειδητά, είναι θέμα επιλογής οπότε το έχεις αποδεχθεί και δεν σε πονάει!

Οι επιλογές μας είναι η ζωή μας! Η απόφαση πάντα είναι δική μας,  άμοιροι ευθυνών για ότι μας συμβαίνει δεν είμαστε, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων! Η εύκολη λύση είναι να ρίχνουμε πάντα το βάρος της ευθύνης στους άλλους, στη ζωή, στη μοίρα και καθόλου σε μας! Στρουθοκαμηλισμός και υποκρισία!

Πονάει λίγο η παραδοχή του όποιου ποσοστού ευθύνης μας, όμως αυτή η παραδοχή μας προστατεύει από τη μη επανάληψη του ίδιου λάθους! Μας βοηθάει να διορθώσουμε πράγματα ή να αποφύγουμε ατυχείς καταστάσεις στο μέλλον! Κάπως έτσι χτίζεται η εμπειρία! Μέσα από δράσεις, αποφάσεις, επιτυχίες, αποτυχίες, λάθη! Αρκεί να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και να αποδίδουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι! 

Και μην ξεχνάμε, η αποτυχία και η δυσκολία σε δυναμώνει, σε κάνει να ανακαλύπτεις πτυχές μέσα σου που δεν ήξερες. Όταν όλα είναι στην ευθεία, μοιραία κάποια στιγμή καταλήγουν βαρετά! Τα σκαμπανεβάσματα το αλάτι και το πιπέρι της ζωής! Αν το δούμε έτσι θα περάσει πιο γρήγορα, η όποια αναποδιά από τη ζωή μας !

Η ζωή είναι δράση, κίνηση, οι περίοδοι ‘’πένθους’’ για ότι μας συμβαίνει πρέπει να κρατούν λίγο, κι αυτό επιτυγχάνεται με την δική μας συνειδητοποίηση της όποιας κατάστασης και την άμεση /ειλικρινή επαφή με το μέσα μας!

Μεγάλη υπόθεση λοιπόν να είσαι ο εαυτός σου, γιατί αν αυτό το πετύχεις τότε όλες οι διεργασίες στο νου και την ψυχή είναι εύκολες και απλές! Η δε ζωή πάει να είναι πολύπλοκη!

=======

Νίκη Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα... 11/10/2018

Θέμα αντίληψης όλα!...

Συνήθως ότι θεωρούμε σίγουρο και δεδομένο παύουμε να το επιθυμούμε με συνέπεια να βαριόμαστε κάποια στιγμή ή να μην καταλαβαίνουμε την αξία του! Μεγάλη υπόθεση η επιθυμία! Όταν αποχωρεί η επιθυμία, ατονεί η ικανοποίηση, η χαρά, το γέμισμα και  μοιραία έρχεται παρακάτω ο κορεσμός, η πλήξη και η ανία! Μαζί με την ελπίδα, το όνειρο, τα ‘’θέλω’’, το στόχο, την υπομονή και επιμονή, την αγωνιστικότητα,  όλα αυτά μαζί αποτελούν τη βάση για να έχει νόημα η ζωή μας! Άσβεστη επιθυμία κρατάει ζωντανή την όποιας μορφής σχέση, την ικανοποίηση, τη χαρά,  αυτό το αίσθημα πληρότητας που νιώθει κανείς ακόμα κι αν πρόκειται για αναμνήσεις προσώπων, γεγονότων ή τοπίων, που όμως διατηρεί την επιθυμία να τα δει ξανά, να τα ζήσει ή να τα διατηρήσει στη ζωή του!

Η επιθυμία περικλείει και συνεχή προσπάθεια, είναι αυτό που λέμε ‘’προσέχω για να έχω’’! Είναι μία διαρκής ασχολία με το αντικείμενο ή το υποκείμενο του πόθου! Όταν εκλείψει, περνάμε σε λιμνάζοντα νερά, στασιμότητα, βαρεμάρα!

 Όταν πάλι, τα βρίσκεις όλα έτοιμα από μικρός, δυστυχώς χάνεις την ευκαιρία να επιθυμήσεις πράγματα, να ονειρευτείς, να βάλεις στόχους, περιορίζεσαι στην απόλαυση όλων που όμως κάποια στιγμή θα τα βαρεθείς γιατί δεν πρόλαβες να τα αναζητήσεις και να μετρήσεις την αξία που είχαν για σένα, για τη ζωή σου! Τα βρήκες, τα χάρηκες, τα βαρέθηκες και ψάχνεις άλλες λάθος πηγές ικανοποίησης! Ελάχιστες φορές αυτό οδηγεί σε εποικοδομητικές πηγές δυστυχώς!

Η αλήθεια γενικώς είναι πως ο άνθρωπος πρέπει να ‘’εκπαιδεύεται’’ και για δυσκολίες και στερήσεις, έτσι μόνο ενεργοποιούνται εσωτερικές δυνάμεις και δυνατότητες που θα του χρησιμεύσουν στην μετέπειτα ζωή του ως μέλος μιας Κοινωνίας! Αν τα παρέχουμε όλα σε ένα παιδί, όταν τα πάντα του τα παρουσιάζουμε εύκολα, του δίνουμε λάθος εικόνα για την πραγματικότητα εκεί έξω, είναι σα να του κρύβουμε την αλήθεια!  Επίσης του στερούμε τη διάθεση για δημιουργία, όταν του εξασφαλίζουμε τα πάντα από την εφηβεία του! 

Σκεφθήκατε ποτέ γιατί οι καφετέριες ήταν γεμάτες και προ κρίσης από 30άρηδες που ξόδευαν  το χαρτζιλίκι του μπαμπά, ενώ κάποτε στα 30-35 κάποιος είχε ήδη κάνει καριέρα και ήταν σε θέση να φτιάξει οικογένεια; Πώς σπούδαζαν κάποτε και δούλευαν παράλληλα; Είναι αυτές οι γενιές οι μεταπολεμικές που έφτιαξαν και πρόκοψαν γιατί είχαν ζήσει στερήσεις και οραματίστηκαν κάτι καλύτερο για τη ζωή τους! Αγωνίστηκαν, πάλεψαν, δημιούργησαν, απόλαυσαν! Οι νεώτερες γενιές απλώς νέμονται τα έτοιμα διατηρώντας τα, ή σπαταλώντας τα!

Τώρα βέβαια θα μου πείτε πως ήρθαν οι ‘’βάρβαροι’’ να μας τα πάρουν, πως αλλάζει το τοπίο γενικώς! Έχει κάποια βάση αυτό, όμως οι παλιότερες γενιές έζησαν το ολόκληρο της δημιουργίας, της επιτυχίας, της ικανοποίησης και θεωρώ πως αυτό τους δίνει δύναμη για να αντέξουν τα ‘’δεινά’’ του σήμερα! Όταν έχεις περάσει καλές μέρες αντλείς δύναμη για τις δύσκολες! Οι ανεκπαίδευτες γενιές στη δυσκολία όμως; Αυτές είναι που τους ήρθε ταμπλάς στο κεφάλι, γι’ αυτό και τρέπονται σε άτακτη φυγή για ξένα μέρη… αναζητώντας κατά κάποιο τρόπο τα ‘’εύκολα’’!

Και τη 10ετία του ‘’50 –‘’60 έφευγαν, όμως ήταν άνθρωποι που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα εδώ, αναζητούσαν να επιβιώσουν, άφηναν οικογένειες πίσω και κάποια στιγμή επέστρεφαν με οικονομίες που αξιοποίησαν εδώ στην πατρίδα! Τώρα βλέπεις και φεύγουν νέοι και μεγαλύτεροι με πτυχία, διδακτορικά και με περιουσίες εδώ, ασχέτως αν αυτή τη στιγμή μπορεί να μην αποδίδουν, δεν παύουν να είναι περιουσιακά στοιχεία όμως!

Τι θα πρέπει να πει ή να κάνει κάποιος που δεν έχει μία; Να το βάλει στα πόδια και να τρέχει; Πολύ φοβάμαι πως στην επόμενη εικοσαετία θα ψάχνεις με το δάχτυλο να βρεις Ελληνικό στοιχείο στην αγορά … θα έχουν προοδεύσει όλοι οι άλλοι εκτός από εμάς τους ντόπιους! Κινδυνεύουμε να μείνουμε μόνο οι προ και μετά τρίτης ηλικίας και μόνη ελπίδα κάποιοι νέοι να κάνουν τη διαφορά, αυτοί που μεγάλωσαν στην κρίση και ίσως πάρουν τη ζωή στα χέρια τους και αγωνιστούν για να αλλάξουν τα πράγματα!

Τα πάντα είναι θέμα αντίληψης. Άλλο λήψη και άλλο αντίληψη! Όλοι λαμβάνουν, ο καθένας έχει δικαίωμα στη λήψη, η αντίληψη όμως είναι κάτι άλλο, προσόν που διαθέτουν ολίγοι! Εκεί ποντάρουν και όλοι αυτοί που έχουν ανάγκη τους πολλούς και μας γεμίζουν με ανακρίβειες και παραμύθια…. στην έλλειψη αντίληψης! 
Αφύπνιση και ενεργοποίηση του μυαλού μας χρειάζεται κατά πρώτον, άλλωστε τα πάντα ξεκινούν από τον εγκέφαλο! Καλή αρχή λοιπόν!

==============

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα...  04/10/18.

Κακός σύμβουλος ο θυμός...

Εκείνο που παρατηρώ βεβαίως-βεβαίως, είναι πως η κρίση αντί να μας μαλακώσει και να μας κάνει πιο συνετούς ,διαλλακτικούς,  ανθρώπινους,  μας έχει οδηγήσει σε ακραίες συμπεριφορές,  σκέψεις , κρίσεις,  όσο για το ''ρατσισμό'' δε,  που παίζει στα χείλη πολλών και τον καταδικάζουμε, ας αναλογιστεί ο καθένας μας πόσο ρατσιστής γενικά μπορεί να είναι στην καθημερινότητα του αλλά δεν το βλέπει ή δεν θέλει να το δει! Όχι να λέμε μόνο, να ψάχνουμε πρώτα μήπως και κάτι από αυτό που βρίζουμε το έχουμε, μήπως και το  διορθώσουμε!

Γενικώς,  βγαίνει ένας θυμός και μια κακία από άνθρωπο σε άνθρωπο! Εξακολουθούμε να στρεφόμαστε οι μεν εναντίον των δε, η μια Κοινωνική ομάδα απέναντι σε κάποια άλλη! Φτάσαμε σε σημείο να παραδίδονται δωρεάν μαθήματα αυτοάμυνας σε εφοριακούς της ΑΑΔΕ!... Θα δούμε άγριες καταστάσεις αν δεν μπει κάποιο φρένο! Μόνο αν σταθούμε δίπλα η μια ομάδα στην άλλη,  μπορεί κάτι να πετύχουμε! Διαφορετικά ενισχύουμε το ‘’διαίρει και βασίλευε’’ που τους βολεύει αφάνταστα, το δε θυμό μας τον ξεσπάμε στα εκτελεστικά όργανα των εντολών τους!  

 Επί 8 συνεχόμενα έτη μισθοί και συντάξεις μειώθηκαν στο ήμισυ, χάθηκαν 13^ος και 14^ος , συν ανεργία, συν φόροι , ας μου πει κάποιος ποια παρεχόμενη υπηρεσία, ή καταναλωτικό αγαθό μειώθηκε έστω λίγο, αν όχι ανάλογα με τις μειώσεις μισθών και συντάξεων;  Και βάσει ποιας λογικής, οι Κύριοι της Βουλής περίμεναν να μην χτυπήσουν κόκκινο τα χρέη γενικώς;  Μ’ αρέσει που κόπτονται όλοι για τους πλειστηριασμούς κατηγορώντας ο ένας τον άλλον! Δεν είναι θέμα της όποιας Κυβέρνησης αυτό, για να ξέρουμε τι λέμε και να μην μας παραμυθιάζουν!  Είναι μοιραίο αποτέλεσμα των περικοπών που ψήφισαν όλοι και επέβαλαν αυτά τα χρόνια!  Μην βγάζετε κάποιοι την ουρά απ’ έξω! Και οι πριν και οι  νυν έχετε ευθύνες!  Όταν χρωστάς ο πιστωτής θα ζητήσει τα λεφτά του,  παίρνει ότι έχεις και δεν έχεις!  Το θέμα ήταν να μην οδηγήσετε τον κόσμο σε αδυναμία πληρωμών!...  Τώρα είναι αργά για δάκρυα και καθαρή υποκρισία το όψιμο ενδιαφέρον για τα σπίτια του κόσμου! Όλοι συντελέσατε στην εξαθλίωση της ζωής του πολίτη, κι ακόμα επιμένετε σε περαιτέρω εξαθλίωση! Θέλετε μεγαλύτερο ποσοστό φτώχειας; Οι συνταξιούχοι στο στόχαστρο επί καθημερινής βάσεως!

 Ωραία λοιπόν βάλτε πλαφόν ζωής, πόσο τους επιτρέπετε να ζουν μετά τη σύνταξη να τελειώνουμε! Δεν έχει διαφορά από αυτό που κάνετε… ψυχικό και οικονομικό πόλεμο υφίστανται καθημερινά! Τους τσακίζετε την αξιοπρέπεια με το να τους οδηγείτε στο να απλώνουν το χέρι για βοήθεια! Αναρωτιέμαι γονείς δεν έχετε; Αλλά τι ρωτάω … πιθανόν οι δικοί σας είναι ‘’χορτάτοι’’!

 Έρχονται και τα νέα χαρτονομίσματα των 100 και 200 ευρώ!... Ποιος μας πιάνει τώρα!  Μόνο που κάποιοι ίσως δεν τα έπιασαν στα  χέρια τους σχεδόν ποτέ!...

Γεγονός πάντως  είναι, πως διαθέτουμε επιλεκτικά αντανακλαστικά, ευθιξία, ακοή, όραση, κρίση, μνήμη και θυμό, από τον πιο απλό πολίτη ως το πιο ''σύνθετο''!  Ξεχνάμε εύκολα και κάνουμε τα ίδια λάθη! Ακούω πολλούς να λένε ‘’δεν θα πάω να ψηφίσω’’! Απόρροια αγανάκτησης και απελπισίας αυτό, όμως έτσι αφήνουμε να μας κυβερνάει και να αποφασίζει για μας  το εκάστοτε 20%! Δυστυχώς παρά την οκταετή κρίση, αρκετοί παραμένουν ανενεργοί! Ενεργοποιήσαμε μόνο επιθετικότητα και ύβρεις από την ‘’ασφάλεια’’ του καναπέ μας! Το διαδίκτυο δίνει  εικόνα του εκτροχιασμού μας!

Το αίμα στην άσφαλτο καθημερινό κι αυτό δυστυχώς! Οδηγούν αφηρημένα, θυμωμένα, ή μιλώντας στο κινητό, τα δε μηχανάκια χώνονται ανάμεσα στα αυτοκίνητα επικίνδυνα τις περισσότερες φορές (ενδεικτικά αναφέρω, μέσα σε 24 ώρες 5 νεκροί από τροχαία με μηχανές). Καλύτερα να φθάσεις στον προορισμό σου με κάποια καθυστέρηση, παρά να μην φθάσεις ποτέ! Το να κάνεις ‘’φιγούρα’’ στην άσφαλτο, παίζεις με τη ζωή σου και τη ζωή των άλλων! Οδική συμπεριφορά οδηγών και πεζών απούσα σε αρκετό ποσοστό! Και δεν παίζει ρόλο η ηλικία, φαινόμενο όλων των ηλικιών αυτό!

Θέλω ακόμα να πω, πως ο άνθρωπος πρέπει να έχει τη δυνατότητα εργαζόμενος να βελτιώνει τη ζωή του, να ζει αξιοπρεπώς και όταν βγαίνει στη σύνταξη να μπορεί να διατηρεί έναν ανάλογο με τον πρότερο βίο επίπεδο ζωής! Η ‘’επαιτεία’’ σε όποια ηλικία κι αν σε βρει είναι κατάρα και δυστυχώς οδηγείτε πολλές ηλικίες σε αυτήν, είτε λόγω ανεργίας, ή υποτυπωδών αμοιβών ή μειωμένων συντάξεων!

Και ερώτηση προς όλους που εξακολουθούμε παρά τα όσα έχουν συμβεί, να χειροκροτούμε προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση! Κάποιος που δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί τα του Οίκου του και χρωστάει τα μαλλιά της κεφαλής του, κάποιος που σου μείωσε κατά πολύ το εισόδημα, ή σε έριξε στην ανεργία, κάποιος που ενέκρινε εξευτελιστικές αμοιβές, αυτός ο κάποιος λοιπόν θα  σε σώσει; Αν ήταν να σε σώσει θα το είχε κάνει πριν σε οδηγήσει στο γκρεμό!

Δική μας η επιλογή, δική μας η απόφαση, δική μας η ευθύνη!

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ '' Ψυχανεμίσματα... 27/09/18.