Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού...

Ευελπιστώ τώρα πια να έχουμε καταλάβει πως το όλο θέμα της κρίσης αποσκοπούσε μεταξύ των άλλων,  σε εργαζομένους των 400 Ε και ευέλικτου εργασιακού ωραρίου, ήτοι 4ώρων πραγματικών ή εικονικών, καθώς επίσης και υποβιβασμό του βιοτικού επιπέδου 3ης ηλικίας στο μισό και κάτω!. Με την εμφάνιση των εκκαθαριστικών σημειωμάτων Ιαν. 2019 που αναρτήθηκαν πρόσφατα, παρατηρεί κανείς πως το νέο ποσό σύνταξης καμιά σχέση δεν έχει με το αρχικό της απόφασης του Ταμείου αφ’ ενός και αφ’ ετέρου έχουν ως δια μαγείας εξαφανισθεί οι κρατήσεις αλληλεγγύης που ήταν δύο κάθε μήνα και που υποτίθεται πως κάποια στιγμή θα έφευγαν από τη μέση και θα έπαιρνε ανάσα η σύνταξη!... Αυτά λοιπόν τα δύο ποσά ‘’ενσωματώθηκαν’’ στον επαναϋπολογισμό της σύνταξης, η οποία και εμφανίζει μεγάλη διαφορά από την αρχική. Να υποθέσει τι κανείς; Ότι έληξαν τα αλληλεγγύης υπέρ ψυχών ή ότι στο εγγύς μέλλον θα προκύψει και κάποιο νέο αλληλεγγύης εις βάρος των ήδη κομμένων κατά 40 -50% συντάξεων;

Κατά την ταπεινή μου άποψη πάντα, υπήρξε μεθόδευση σε όλα,   πρώτα στις φόρτωσαν τις κρατήσεις και τις μειώσεις, μέτρησαν αντιδράσεις, σφυγμομέτρησαν αντοχές, κι αφού  σε συνήθισαν  στο -50% της σύνταξης,  στη συνέχεια σου πετάνε κι ένα ‘’επαναϋπολογισμό’’ κατεβάζοντας  το ποσό της σύνταξης επίσημα πλέον στο μισό  κι από τη στιγμή που θα το δεχθείς και αυτό χωρίς αντίδραση ή νομική διεκδίκηση, όλα μια χαρά,  πιο κάτω μπορεί να κόψουν κι άλλα ή να σου βάλουν νέα εισφορά αλληλεγγύης, ή ότι καινούργιο σκεφθούν να σου πάρουν!

Οι των τελευταίων χρόνων επίσης προτροπές για εθελούσιες εξόδους για σύνταξη, (που κάποιοι μάλιστα έλαβαν και σεβαστά ποσά για να αποχωρήσουν νωρίτερα), δύο σκοπούς εξυπηρετούσαν : ο ένας για  να ελευθερωθούν θέσεις εργασίας και oι νέες προσλήψεις να γίνουν  με μισθούς 400 Ε πάνω κάτω, και ο άλλος λόγος για να μεγαλώσει το ποσοστό της ‘’ελεγχόμενης φτωχοποίησης’’ του πληθυσμού! Και κάτι που άκουσα σήμερα στο ραδιόφωνο που επικυρώνει τις σκέψεις μου : Πληρώνουν λέει οι Τράπεζες 300 χιλ. Ε τη βδομάδα σε συμβούλους, για μείωση του προσωπικού! Επ’ αυτού τα σχόλια δικά σας!

 Και μετά μιλάμε για κόκκινα δάνεια με ‘’πόνο ψυχής’’, για προστασία Α΄ κατοικίας, για υπογεννητικότητα και άλλα τέτοια! Μα αν αυτά ενδιέφεραν τους Κυβερνώντες πραγματικά, θα είχαν λάβει πρόνοια πριν φθάσουν το εισόδημα μισθωτών και συνταξιούχων εκεί που το έφθασαν και που επόμενο είναι, σε μεγάλο ποσοστό,  να χρωστούν παντού! Κάποιος που έχει ρυθμίσει τη ζωή του με Χ εισόδημα και ξαφνικά βρίσκεται στο μισό, ή στο μηδέν,  συν του ότι έχουν προστεθεί φόροι, ήτοι επί πλέον έξοδα, το μόνο σίγουρο είναι  ότι θα καταλήξει σε αδυναμία πληρωμής, κάτι που επεσήμανα πολλές φορές αυτά τα τελευταία 10 χρόνια.

Απεδείχθη λοιπόν,  ότι τίποτα δεν ήταν προσωρινό και λόγω κρίσης, (π.χ. ΕΝΦΙΑ, εισφορές αλληλεγγύης που ποτέ δεν θα επανέλθουν αφού ενσωματώθηκαν στον επαναϋπολογισμό, μειώσεις συντάξεων με αναδρομικές κρατήσεις,  που ποτέ δεν επανήλθαν καθότι η αναδρομική κράτηση αφαιρείτο στη συνέχεια με νέο ποσοστό μείωσης) ήταν καλά μελετημένα όλα και μεθοδευμένα θα έλεγα!  Τεκμηριώνεται αυτό από τα νέα δεδομένα σε συντάξεις, μισθούς, εργασιακά δικαιώματα, αν και νομίζω ότι ακόμα και τώρα ολίγοι έχουν καταλάβει τι ακριβώς έχει παιχτεί και τι πρόκειται να παιχτεί στη συνέχεια! …

Και δε μας έφταναν όλες οι άλλες χρεώσεις σχετικά με ένα ακίνητο, έρχεται τώρα και η ηλεκτρονική ταυτότητα ακινήτου, που θα σε υποχρεώσει και πάλι να βάλεις το χέρι στην τσέπη κι αν είναι άδεια πλέον, κλάψε Χαράλαμπε!

Ομοίως όσοι έχουν κάνει ρύθμιση αυθαιρέτων πιο κάτω θα ζητήσουν πάλι να πληρώσεις για μελέτη μηχανικού, καθώς και για τα οικόπεδα ή αγροτεμάχια μέσω Κτηματολογίου, πιο κάτω θα ζητηθεί νέο τοπογραφικό, ε πώς να μην κινηθεί η αγορά, να μην δουλέψουν και κάποιοι κλάδοι επαγγελμάτων;

Και το τελευταίο για σήμερα : δεν μπορείς λέει να κάνεις μεταβίβαση διαμερίσματος, αν υπάρχει κάποια εκκρεμότητα αυθαιρεσίας στην πολυκατοικία! Και μη χειρότερα!

+++

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''  Ψυχανεμίσματα... 28'11/2019.

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΟΙΗΣΗΣ . ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΟΙΗΤΩΝ ΤΕΤΟΒΟ-ΚΟΡΥΤΣΑ

25 Οκτωβρίου 2019 Φωνή Πειραιωτών ΑΠΟΨΕΙΣ

Ποιητές από όλο τον κόσμο συναντήθηκαν στο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης»Ditet e Naimit» , που έλαβε χώρα για 23 χρονιά σε Τέτοβο και Κορυτσά.  Μεταξύ των καλεσμένων και συμμετεχόντων Ποιητών στο Φεστιβάλ και στην Ανθολογία που εκδόθηκε στην Αλβανική γλώσσα, και η συνεργάτιδά μας κ. Νίκη Παπουλάκου, κάτι που μας χαροποιεί και μας τιμά ιδιαίτερα.

Άψογη η οργάνωση και φιλοξενία των ποιητών που παρέστησαν και γιόρτασαν όλοι μαζί την ΧΧΙΙΙ έκδοση της Ανθολογίας (με ποιήματα τους μεταφρασμένα στην Αλβανική γλώσσα), απαγγέλλοντας τα και οι ίδιοι (στη γλώσσα του ο καθένας) στις πολύ επιτυχημένες εκδηλώσεις που έγιναν στο Τέτοβο (Βόρεια Μακεδονία) και Κορυτσά.Έγινε παρουσίαση των ποιητών, διαβάστηκαν τα ποιήματα και στην Αλβανική γλώσσα, δόθηκαν τιμητικές διακρίσεις και βραβεία και φυσικά όλοι παρέλαβαν τεύχη της Ανθολογίας.

Η τέχνη ενώνει τους λαούς, ποιητές από διάφορα μέρη όπως Μπαγλαντές, Μεξικό, Ρουμανία, ΗΠΑ, Μαλαισία, Γερμανία, Συρία, Βαλκάνια κ.ά., όλοι μια χαρούμενη παρέα είχαν την ευκαιρία να περάσουν 5 μέρες μαζί, να  γνωριστούν καλύτερα και  να επισκεφθούν αξιοθέατα και των δύο πόλεων και στο ενδιάμεσο Τέτοβας-Κορυτσάς να απολαύσουν όμορφα τοπία στο Πόγραδετς, Οχρίδα και Στρούγκα, με οργανωμένη με πούλμαν ναυλωμένο από τους διοργανωτές του Φεστιβάλ.

Συγχαρητήρια στους διοργανωτές για την άψογη παρουσίαση και φιλοξενία των ποιητών, στον Πρόεδρο Shaip Emerllahu, στους μεταφραστές και επιμελητές της έκδοσης και σε όλους τους ποιητές που παρευρέθηκαν και συμπεριλαμβάνονται με δημιουργίες τους στην ΧΧΙΙΙ έκδοση της Ανθολογίας. Ευχόμαστε καλή συνέχεια για πολλές ακόμα επιτυχημένες Εκδόσεις.

Συγχαρητήρια και στην ημέτερη Κα Νίκη Παπουλάκου που τίμησε τη Χώρα μας με την παρουσία και συμμετοχή της εκεί.

Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

Η παράνοια μπήκε στη ζωή μας...

Έχουμε ξεφύγει εντελώς, η παράνοια έχει μπει για τα καλά στο πετσί μας και τα όποια περιστατικά όσο περίεργα ή ακραία είναι, τα αντιμετωπίζουμε ως φυσιολογικά, με κρίσεις και σχολιασμούς. Το μεταναστευτικό/προσφυγικό είναι σοβαρό θέμα με προεκτάσεις , δεν κλείνει, δεν αντιμετωπίζεται και δεν σώζεται μόνο με κονδύλια της ΕΕ. Είναι μία γάγγραινα που η θεραπεία της δεν είναι εφικτή, όσο καθημερινά έχουμε αφίξεις, όσο κι αν μιλάμε για αποσυμφόρηση των νησιών, όταν αναπληρώνονται σε μια μέρα, το πρόβλημα όχι απλώς παραμένει αλλά εξαπλώνεται και στην ενδοχώρα.  Παρατηρούνται παρατράγουδα κάποιων Κοινωνικών ομάδων , η Κοινωνία έχει μοιραστεί σε ομάδες υποστηρικτών ή μη που δε χάνουν ευκαιρία να τρώγονται μεταξύ τους για το θέμα. Έχουμε φτάσει στα όρια της παράνοιας και του γελοίου γενικώς. Αντί λοιπόν να έχουμε ως πρώτο θέμα την αντίδραση κάποιων με το να ψήσουν χοιρινό κοντά σε στρατόπεδο προσφύγων, (κακώς κάκιστα φυσικά),  μήπως θα ήταν καλό  να σκεφθούμε πιο βαθιά;    Χοιρινό και τσίκνα βγαίνει κι από σπίτι που μαγειρεύει, και από ψησταριά. Με το σκεπτικό της μη πρόκλησης όπως κυκλοφορεί ευρέως, τι θα συμβεί όταν στο διπλανό διαμέρισμα ή σπίτι φιλοξενούνται πρόσφυγες; Θα θεωρείται και αυτό πρόκληση; Θα απαγορεύσουμε την μαγειρική ορισμένων φαγητών μήπως για να μην ‘’προκαλούν’’; Θα αλλάξουμε διατροφικές συνήθειες και την πίστη μας (όσοι διαθέτουμε ακόμα) για να μην προκαλούμε;   Πάντως κακώς που δόθηκε τόση δημοσιότητα στο γεγονός της προγραμματισμένης ‘’τσίκνας’’ κάποιων ‘’ανοήτων’’, γιατί  αυτόματα δίνεται  έκταση  και έμφαση σε ένα θέμα που ίσως το βρούμε μπροστά μας στη συνέχεια.  Παρεμπιπτόντως, και τη Μ. Παρασκευή κάποιοι τσικνίζουν  από πρόθεση, προκαλώντας τους πιστούς Ορθοδόξους, ε δεν το κάναμε και θέμα, ούτε είδα να ενοχλείται κανείς!

Ο φιλοξενούμενος οφείλει να προσαρμόζεται στα του οίκου που τον φιλοξενεί και όχι ο οικοδεσπότης, ο οποίος ναι μεν οφείλει να σεβαστεί τις συνήθειες του φιλοξενούμενου, μέχρι εκεί όμως που δεν του αλλάζουν ή επηρεάζουν τον τρόπο ζωής του, την καθημερινότητα του, τις συνήθειες του. Δυστυχώς  φτάσαμε να εννοούμε το τελείως αντίθετο, ήτοι  σούζα και προσοχή μη τυχόν και ‘’προκαλέσουμε’’ ! Όχι μόνο εμείς αλλά και ολόκληρη η Ευρώπη θα το βρει μπροστά της το πρόβλημα, έστω κι αν ακόμα δεν το βλέπει ή θεωρεί πως με το χρήμα καλύπτονται όλα. Διαφορετικές συνήθειες, διαφορετικά πιστεύω, διαφορετικές αξίες σχετικά με τον ανθρώπινο παράγοντα, την αξία της ανθρώπινης ζωής, διαφορετικά ήθη και έθιμα, καλούνται να συνυπάρξουν, κάτι πολύ δύσκολο …  που ανά πάσα στιγμή μπορεί να σημάνει έκρηξη μικρής ή μεγάλης έκτασης.

Εκκλησίες ιστορικές αιώνων καίγονται σε διάφορα Κράτη, καμπανάκια χτυπούν από παντού,  τρομοκρατικά χτυπήματα και διάφορα καθημερινά περιστατικά που βγαίνουν ή όχι στη δημοσιότητα, το να κλείνουμε μάτια και αφτιά και να μιλάμε μόνο υπό το πρίσμα της συμπόνιας και του τρόπου περίθαλψης όλων των εισερχομένων προσφύγων και μεταναστών, είναι αν μη τι άλλο αφελές και ανώριμο. Το θέμα θα έπρεπε να μας απασχολήσει σφαιρικά και σε βάθος κι όχι μόνο επιφανειακά και βραχυπρόθεσμα. Ήδη ελέχθη από Κυβερνητικό παράγοντα πως είναι μη διαχειρίσιμο  και ζητήθηκε η συνδρομή της ΕΕ. Όταν ήταν απ’ έξω απ’ το χορό βέβαια ήξεραν πολλά τραγούδια και γι’ αυτό και για άλλα θέματα, τώρα λιγοστά! Αλήθεια εκείνο το 4^ο Μνημόνιο που είχαμε μπει από τον Αύγουστο του ‘’18 τι έγινε πού πήγε;  Κι αυτό μετά των άλλων φύλλων!

Και να που  η Γαλλίδα υπουργός Εργασίας Muriel Penicaud  δήλωσε :  ‘’ Η προτεραιότητά μας είναι να βοηθήσουμε τους Γάλλους να επιστρέψουν στην αγορά εργασίας. Ύστερα θα καλωσορίσουμε τους πρόσφυγες προσφέροντάς τους τη δυνατότητα εξεύρεσης εργασίας ". Και απόλυτα σωστό το βρίσκω, προνοούν και  θέτουν όρια για τον αριθμό των εργαζόμενων μεταναστών που προέρχονται από χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη στιγμή που υπάρχει τόση ανεργία στην Ευρώπη.

Εύχομαι να καθίσουν και να δουν το θέμα σε όλη του την έκταση και τις προεκτάσεις έγκαιρα και η ΕΕ και οι δικοί μας,  γιατί στην πορεία πολύ φοβάμαι πως θα το πληρώσουμε λίγο – πολύ όλοι! Το όλο θέμα δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται … δηλαδή ταλαίπωροι άνθρωποι που ζητούν να κρατηθούν στη ζωή με ασφάλεια. Να δούμε και πίσω από τον τοίχο τι υπάρχει ή έρχεται, να προετοιμαστούμε ανάλογα με τις προκύπτουσες συνθήκες.  Μακριά από μίσος, όλα λύνονται με  αγάπη και καλή θέληση, να βοηθήσουμε τους ανθρώπους, όχι όμως εις βάρος των αναγκών του τόπου και του λαού που τους φιλοξενεί!  Ψυχραιμία λοιπόν περίσκεψη, πρόβλεψη και σωστές αποφάσεις!

+++

Νίκη Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα...  14/11/19

 

Τα ''ναι'' και τα παραμύθια εύχρηστα και εύληπτα......

Οι περισσότεροι άνθρωποι γενικώς δυσκολεύονται να πουν το όχι κι αυτό γιατί φοβούνται μήπως και δεν είναι αρεστοί, φοβούνται πως κάτι χάνουν και  προτιμούν το ναι σε όλα κι ας μην κάνουν τίποτα μετά!  Το ναι είναι πιο βολικό ,το όχι θέλει κότσια, θέλει να είσαι εσύ, ο εαυτός σου με το θάρρος της γνώμης και την αλήθεια σου! Κι όταν είσαι δεν σε νοιάζει τι θα κερδίσεις ή τι θα χάσεις, σε νοιάζει μόνο ότι είπες αυτό που πιστεύεις, χωρίς υποκρισία και υστεροβουλία, ή δειλία και ατολμία! Αν ο άλλος το πάρει στραβά, πρόβλημα του!

΄Οσο πικρό κι αν είναι ένα όχι την ώρα που λέγεται,  είναι πολύ καλύτερο από ένα  ΝΑΙ που δεν τηρείται, δεν πραγματοποιείται στη συνέχεια! Αυτό φυσικά έχει να κάνει με  ανθρώπους που ξέρουν να εκτιμούν, την αλήθεια του ΝΑΙ ή του ΟΧΙ,  που δεν θέλουν να περιβάλλονται από κόλακες και δεν αρέσκονται στο να τους χαϊδέψουν τα αφτιά! Εννοείται δε ότι και οι ίδιοι κάνουν τη σωστή χρήση στα ναι και στα όχι που δίνουν! Αλλά δυστυχώς είναι οι ολίγοι!

Οι περισσότεροι αρέσκονται στα ‘’ναι’’ και να τα δίνουν και να τα εισπράττουν κι έτσι συνεχίζεται το παραμύθι της αποπλάνησης και παραπλάνησης εφ' όλης της ύλης! Δεν είναι τυχαίο που σου λένε ψέματα μπροστά στα μάτια σου, δεν είναι τυχαίο που άλλα λένε σήμερα και άλλα αύριο, δεν είναι τυχαίο που σου τάζουν ... έχουν πιάσει το σφυγμό σου. Σου δίνουν αυτό που χρειάζεσαι στην κάθε στιγμή που στο λένε! Το σκέφτηκες ποτέ αυτό;...  ΄Η μήπως δεν θες καν να το σκεφθείς; Γιατί πρέπει πάντα να σου φταίνε οι άλλοι; Οι άλλοι απλώς βρίσκουν έδαφος και πατάνε! Γιατί λοιπόν να παίζεις ρόλο εδάφους όπου ο καθένας προσγειώνει και ρίχνει ότι θέλει;

Μην κοιτάς όπου σου δείχνουν μόνο, κοίτα εκεί που πρέπει να κοιτάξεις, έχε δική σου γνώμη και άποψη για κάθε τι που συμβαίνει γύρω κι όχι αυτό που σου σερβίρουν και όπως στο σερβίρουν κάθε φορά! Η γνώμη του άλλου, των άλλων σεβαστή αλλά χωρίς επεξεργασία δεν πρέπει να γίνεται δική σου άμεσα! 

 Και το θυμό μας πρέπει να τον κατευθύνουμε στη σωστή κατεύθυνση γιατί συνήθως το θυμό μας τον ξεσπάμε όπου βρούμε, σε ανθρώπους που τις πιο πολλές φορές δεν φταίνε σε τίποτα! Η οργή θολώνει τη σκέψη και σπανίως έως καθόλου οδηγεί σε λύσεις !... Σωστή διαχείριση θυμού και οργής είναι αυτό που μας χρειάζεται, ειδικά σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς που ζούμε! Και προπαντός ελεύθερη σκέψη και όχι κατευθυνόμενη! Ο φανατισμός στην όποια του μορφή στερεί την ελευθερία της σκέψης , σε κάνει μονόφθαλμο! Τα μάτια τα έχουμε για να κοιτούν προς όλες τις κατευθύνσεις κι όχι με παρωπίδες προς μία κατεύθυνση μόνο! Και ότι βλέπουμε και ακούμε πρέπει να το δίνουμε στο μυαλό για επεξεργασία, ποτέ βιαστικά συμπεράσματα, ποτέ χωρίς σκέψη, ας μην ξεχνάμε πως πολλές φορές  ''τα φαινόμενα απατούν''!

Μεγάλη υπόθεση ο άνθρωπος να είναι κύριος του εαυτού του ,  των παθών και συναισθημάτων του! Διαφορετικά γίνεται εύκολα υποχείριο στα χέρια άλλου/άλλων! Η ελευθερία ξεκινάει από εμάς τους ίδιους και δεν φτάνει να την ζητάμε μόνο αν δεν την έχουμε βρει μέσα μας! Και ελευθερία σημαίνει ορθή διαχείριση των πάντων, άλλο ελευθερία και άλλο  ασυδοσία! Συνήθως τις μπερδεύουμε αυτές τις δύο έννοιες! Αν η ελευθερία δεν στηρίζεται πάνω σε αξίες και όρια καταλήγει ασυδοσία! Μόνοι μας επιλέγουμε αν θα ζήσουμε ελεύθεροι ή δούλοι τη ζωή μας ! Σίγουρα υπάρχει κόστος, η εξάρτηση βολεύει,  αλλά τίποτα στη ζωή δεν χαρίζεται, τίποτα δεν μας δίδεται χωρίς τίμημα!

Το θέμα είναι να βλέπεις εκ των προτέρων το τίμημα σε κάθε σου βήμα,  να δεις αν το αντέχεις και προχωράς. Με αυτό τον τρόπο μετράς και αποφασίζεις για το πώς θέλεις να ζήσεις τη ζωή σου. Ελεύθερος και ανεξάρτητος ειδικά στη σκέψη, ή εξαρτημένος από άψυχα και έμψυχα;  

Αφεθήκαμε και γίναμε σκλάβοι της ύλης κι αυτό πληρώνουμε τώρα!  Αυτή η εξάρτηση μας υποδούλωσε και τώρα είμαστε αντιμέτωποι με τα δόντια και τα νύχια της! Καιρός να θυμηθούμε  τον άνθρωπο μέσα μας , τον διπλανό, τον φίλο, τον απέναντι!  Φτάσαμε σε σημείο να μην ξέρουμε τι συμβαίνει στη διπλανή πόρτα! Κάποτε οι άνθρωποι ανησυχούσαν κι ενδιαφέρονταν για τον γείτονα. Σήμερα δεν ξέρουμε καν ποιος είναι ο γείτονας... τον συναντάμε στις σκάλες και δε λέμε ούτε καλημέρα, τις περισσότερες φορές. Άσε που κάποιοι κάθε άλλο παρά φιλικά φέρονται προς τους γείτονες. Αυτό το ‘’απρόσωπο’’ των μεγάλων πόλεων, έφερε και την αύξηση των περισσότερων κακών, όπως απάτη, ψευτιά, ανηθικότητα κ.ά.

Είναι καιρός λοιπόν να επιστρέψουμε στην ανθρώπινη βάση μας, να αναθεωρήσουμε αρκετά που μας βαραίνουν και να κάνουμε μια νέα εκκίνηση, ξεμπλοκάροντας το όλο μας σύστημα,  διαφορετικά πολύ φοβάμαι πως θα το πληρώσουμε ακριβά και πιο κάτω! 

Όταν φθάσουμε στο σημείο : ο ένας για όλους και όλοι για τον ένα ενωμένοι ... μόνο τότε θα υπάρξει ελπίδα για κάτι καλύτερο! Διαφορετικά θα μετράμε απώλειες και θα αναμασάμε τα ίδια και τα ίδια, τις ίδιες διαπιστώσεις που παραμένουν διαπιστώσεις, όπως συνήθως συμβαίνει! Πάμε για  μία εκ βαθέων αλλαγή λοιπόν!

+++

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα... 21/11/19.