Οι άνθρωποι διαβάζονται περισσότερο μέσα από συμπεριφορές, παρά από λόγια ή περγαμηνές...και τοποθετούνται αναλόγως! Αν αυτή τη δυνατότητα ανάγνωσης των ανθρώπων δεν την έχει κάποιος, είναι πρόβλημα όντως! Δυστυχώς αυτό το πρόβλημα υπάρχει ευρέως στις μέρες μας! Χειροκροτούμε και δοξάζουμε τη λάμψη, χωρίς να διακρίνουμε τι κρύβει από πίσω. Στο κουτσομπολιό έχουμε πάρει μεταπτυχιακό! Όπως και η κριτική του ‘’άρπα κόλλα’’ βασιλεύει και στα ΜΜΕ και σε πολιτικούς και στο απλό κοινό. Εδώ ο κόσμος καίγεται και μέσα και έξω από τη Χώρα κι ασχολούμαστε με το ‘’πατρίς , θρησκεία, οικογένεια’’ του Αφτιά, την κολυμπήθρα του Κασσελάκη και τόσα άλλα που κανονικά θα έπρεπε να προσπερνάμε! Άλλωστε και οι πολιτικές επιλογές στα ψηφοδέλτια εκεί βασίζονται στην χωρίς λογική σκέψη ψήφο, ει μη μόνο ψήφο ‘’ειδώλου’’. Και τα ‘’είδωλα’’ της εποχής μας μετρούν από μετριότητα και κάτω δυστυχώς! Δεν ψαχνόμαστε για καλύτερα, στεκόμαστε στην επιφάνεια των πραγμάτων και των προσώπων. Υποψηφιότητες life style κ.λ.π... κι εσύ ψηφίζεις με αυτά τα κριτήρια της επιφάνειας, σα να στέλνεις sms για τηλεοπτικό παιχνίδι. Αφού λοιπόν αυτά είναι τα κριτήρια σου και το ξέρουν, τότε ζήσε το Κοινωνικό αλλαλούμ και τσιμουδιά το αντέχεις δεν το αντέχεις! Οι άλλοι τι φταίνε; Όπως κι εσύ που δεν πας να ψηφίσεις, θεωρώντας πως κάνεις αντίσταση. Καμία αντίσταση δεν κάνεις, απλώς τους αδειάζεις τη γωνία για να έχουν το αποτέλεσμα που θέλουν. Κι όλοι εμείς που ψηφίζουμε χωρίς να μελετήσουμε πέρα από κομματικές πεποιθήσεις, τα άτομα των ψηφοδελτίων, που είναι αρκετοί αξιόλογοι, όμως επειδή δεν τους βλέπουμε στο γυαλί ή σε σκάνδαλα ή σε life-style, τους προσπερνάμε! Κι έτσι επιλέγουμε τους ίδιους και τους ίδιους!
'Με τα τόσα και τόσα ανήκουστα που ξεσκεπάζονται καθημερινά,
έγινε κάτι ουσιαστικό, άλλαξε κάτι, διορθώθηκε κάτι? ΄Η μήπως τελικά
συνηθίζουμε κιόλας στην ιδέα πως συμβαίνουν και τα δεχόμαστε σιγά-σιγά χωρίς να
το καταλάβουμε, ως μέρος της ζωής μας? Μάλλον εθισμός επιτυγχάνεται! Η δε
ειδησεογραφία, είναι μια επανάληψη θεμάτων που διασπείρουν τρόμο, φόβο,
ανασφάλεια. Οι τίτλοι βαρύγδουποι ή τρομακτικοί για να τραβούν την προσοχή, που τις περισσότερες φορές καμιά σχέση ουσίας
δεν έχουν με το περιεχόμενο του άρθρου και δεν ανταποκρίνονται στα γραφόμενα.
Είναι η εποχή της υπερβολής σε όλα, μεγαλοποιούμε γεγονότα που ίσως θα έπρεπε
να τα προσπερνάμε ή και να γυρίζουμε πλάτη και παραβλέπουμε άλλα θέματα ζωτικής
σημασίας. Κάθε φορά που συμβαίνει ένα φονικό, αναλωνόμαστε στις αναλύσεις και
λεπτομέρειες για το πώς σκότωσε και ουδόλως μας απασχολεί να βρούμε τη ρίζα του
κακού για να την κόψουμε και να μη βρεθούν κι άλλοι πιο κάτω.
Γεγονός πάντως είναι πως καθημερινά δεχόμαστε την
πολιορκία των ΜΜΕ και του διαδικτύου, που 2 στις 3 ειδήσεις είναι για να
τρομάξεις, να φοβηθείς, να ψαχτείς, ενίοτε να μπεις σε έξοδα (π.χ αλυσίδες στο αυτ/το, συναγερμό στο σπίτι).
Είμαστε καθημερινά υπό την επήρεια διαφόρων
φόβων. Πώς αφήσαμε να μας καταντήσουν έτσι; Έρμαια στις ορέξεις των
ισχυρών; Και γίνονται απεργίες/διαμαρτυρίες και κατεβαίνουν οι ολίγοι, λες και
οι λοιποί Έλληνες τρώμε με χρυσά κουτάλια και είμαστε ικανοποιημένοι από όλα!
Και δίνουμε λοιπόν το δικαίωμα στον κάθε Υπουργό να σχολιάζει και να λέει: αν ο
κόσμος ήταν δυσαρεστημένος και δεν περνούσε καλά δεν θα κατέληγε σε κάθε
διαμαρτυρία να φθάνουν έξω από το Υπουργείο 100-200 άτομα! Κι όμως, δεν οργανώνεται ούτε προγραμματίζεται η ζωή με επιδόματα
και άλλα σχετικά είναι απλώς μπαλώματα για εκείνη τη στιγμή που δίδονται. Χωρίς
ένα στάνταρ ικανοποιητικό εισόδημα διαβίωσης, η ζωή είναι στην αιώρα και στο όσα πάνε κι όσα
έρθουν, παντελής απουσία δημιουργικότητας.
Κι ένα περίεργο πράγμα, όλοι αυτοί οι
Σωτήρες ότι διαχειρίστηκαν το υπερχρέωσαν, εν αντιθέσει με ατομικές περιουσίες
δικές τους που αυξήθηκαν. Κι όταν βγαίνουν και μιλούν για επιτεύγματα που έχουν
συμβεί στην Κοινωνία, με το ‘’θράσος’’ θα έλεγα, σε κάνουν να αναρωτιέσαι σε
ποια Χώρα ζεις και δεν το βλέπεις αυτό που περιγράφουν. To χρήμα δεν έχει πατρίδα, όπως και οι έχοντες χρήμα, πατρίδα τους το χρήμα.
Βλέπουμε και τα μέτωπα του πολέμου, κυριαρχούν τα συμφέροντα κι όχι η επιβίωση
των λαών. Ας ευχηθούμε να μην ανοίξει
μέτωπο στη Μέση Ανατολή γιατί από ένα τσακ κρατιέται ο Γ΄ παγκόσμιος πόλεμος!
Κι εμείς έχουμε 3 ανοιχτά μέτωπα, εύχομαι το άμεσο μέλλον να μην μας αποδείξει
πως ‘’πηγαίναμε γυρεύοντας’’.
Όσο για τη βία έχει εξαπλωθεί παντού, από τα γήπεδα στο
δρόμο, στο σπίτι, στην καθημερινότητα, στις σχέσεις, στη δουλειά, στα σχολεία,
παντού. Πυροβολισμοί και μαχαιρώματα σχεδόν καθημερινά. Αλλά και όλη μας η ζωή
ξετυλίγεται βίαια, ειδικά από την αρχή της οικονομικής κρίσης. Και η σημερινή
νεολαία μεγάλωσε εν μέσω βίας. Βία σπέρνεις, βία θερίζεις δυστυχώς. Κατέρρευσαν
βίαια οι ζωές πολλών ανθρώπων και κανείς δε νοιάζεται. Δε χρειάζεται όμως να
έχεις τα πολλά για να είσαι ευτυχισμένος, αρκεί να ξέρεις να εκτιμάς αυτά που
έχεις. Ας σταθούμε σε αυτό, αποβάλλοντας όλη αυτή την τοξικότητα που μας
ποτίζουν καθημερινά, παραπλανώντας και αποπλανώντας μας!
+++
Νίκη Άννα Παπουλάκου.
Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'''
Ψυχανεμίσματα... 25 Απρίλη, 2024.
Πηγ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου