Powered By Blogger

ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ ΚΙ ΕΥΘΕΙΑ!

ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ ΚΙ ΕΥΘΕΙΑ!
Ποίηση/Στίχος/Άρθρα/Βίντεο

Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2025

Καλωσόρισες 2026.

 


Η γέννηση, το φως, η ελπίδα, η αγάπη, η ζωή... μηνύματα αυτών των ημερών,  όλα αυτά που επιχειρούν να μας σβήσουν! Όμως η καρδιά δεν επιδέχεται περικοπές, είναι το μόνο περιουσιακό στοιχείο, μαζί με το μυαλό, που διαχειριζόμαστε οι ίδιοι! Ας μην το επιτρέψουμε λοιπόν.

 Να ευχηθώ,  χρόνια πολλά σε όσους είναι μόνοι είτε από επιλογή, είτε λόγω συνθηκών. Αυτές τις μέρες γίνεται αισθητή η μοναξιά, που τις έχουμε συνδυάσει με το οικογενειακό τραπέζι και το φαγοπότι! Όμως το μήνυμα των Χριστουγέννων είναι η αναγέννηση της ελπίδας και η αγάπη, τα εδέσματα και τα γλυκά είναι για να κοσμούν τις μέρες των εορτών και για να λέμε αλήθειες, αφορούσαν γενιές που νήστευαν 40 ημέρες, οπότε το γιορτινό τραπέζι αναπλήρωνε τρόπον τινά τη νηστεία! Τώρα είναι ελάχιστοι αυτοί που νηστεύουν, αλλά το φορτωμένο με εδέσματα τραπέζι παρέμεινε, για να πικραίνει και κάποιους που δεν μπορούν να έχουν διάφορα πάνω στο Τραπέζι. Προσωπική μου άποψη : Σημασία πρωτίστως έχουν αυτοί που κάθονται γύρω στο τραπέζι κι όχι τι φαγητά διαθέτει.

 Χρόνια πολλά σε όσους παλεύουν στα νοσοκομεία με κουράγιο και δύναμη που μόνο εκείνοι ξέρουν πού τα βρίσκουν, σε όσους θυμούνται φωνές και χαμόγελα που λείπουν από το τραπέζι και τους λείπουν. Σε εκείνους που κουβαλούν σιωπηλά το σταυρό τους και με μια ευχή για όλους, να βρουν γαλήνη, ζεστασιά κι ένα χαμόγελο που θα ζεστάνει την ψυχή τους και να τους θυμίσει πως δεν είναι μόνοι, ούτε αυτές τις μέρες, ούτε στη ζωή!

Η καλή διάθεση και ψυχολογία δεν φτιάχνεται από μόνη της... πρέπει κι εσύ να κάνεις κάτι και δεν είναι πως λιποτακτείς από το όποιο πρόβλημα με το να χαρείς λίγο, από τη ζωή λιποτακτεί κάποιος με το να αρνείται να χαρεί ,η χαρά δεν είναι στα μεγάλα, είναι στα απλά και ανθρώπινα. Μέχρι να έρθουν αυτά που περιμένεις, ζήσε αυτά που μπορείς, μέχρι να έρθουν τα ''μεγάλα'(που μπορεί να μην έρθουν και ποτέ)', απόλαυσε τα μικρά !

 Τα κάλαντα όλο και λιγοστεύουν και λογικό είναι, χαθήκαμε στο τσιμέντο, οι γονείς δεν εμπιστεύονται να αφήνουν τα παιδιά στις μεγάλες πόλεις και κάποιοι τα συνοδεύουν και καλά κάνουν. Ήδη δύο επιθέσεις ακούσαμε σε παιδιά με απειλή μαχαιριού που τους άρπαξαν την ‘’είσπραξη’’.  Ανατριχιάζεις αν σκεφθείς πως η μισή Ελλάδα οπλοφορεί, (φανερά ή ''κρυφά'') η οργή και ο θυμός διάχυτα στο ημερήσιο πρόγραμμα και ψυχολογικά προβλήματα στο φουλ , και μην ξεχνάμε πως την τρέλα από τη λογική την χωρίζει μια κλωστή! Δύσκολοι καιροί.  Σε λίγα χρόνια θα σβήσουν πολλά έθιμα λόγω συνθηκών, πέρα από την αδιαφορία γι’ αυτά ορισμένων , που και αυτό παίζει ρόλο. Η πόλη στολισμένη, αλλά τα μπαλκόνια δεν συμμετείχαν αρκετά σε στολισμούς, ευτυχώς που είχαν λαμπάκια οι δρόμοι, τετράγωνα ολόκληρα σκοτεινά. Δεν έχουν διάθεση μου είπαν κάποιοι και το καταλαβαίνω, έχουν συμβεί τόσα πολλά που έχουν βαρύνει την ψυχή και τα κουράγια λιγοστεύουν. Υπάρχει γενικώς μια κούραση και η ελπίδα ξεφτισμένη.

Η απεργία των αγροτών οδηγείται (απ' ότι φάνηκε αυτές τις μέρες της εξόδου των πολιτών), σε σύγκρουση με Κυβέρνηση και διχασμό με λάβαρο την ταλαιπωρία στο δρόμο. Κάπως έτσι τελειώνουν/καταλήγουν άλλωστε όλες οι διαμαρτυρίες στις μέρες μας. Τυγχάνει ή επιτυγχάνει άραγε; Ας ευχηθούμε να μην καταλήξει σε διχασμό αυτή τη φορά και μακάρι να ένωναν όλοι οι κλάδοι τις φωνές τους για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητα τους. Δυστυχώς την εξουσία, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα κυβερνάει, την απολαμβάνει μια κλειστή χωρίς ιδεολογία ομάδα, η λεγόμενη «κοινωνία των κολλητών» των βολεμένων και των βλαμμένων! Οι υπόλοιποι πληρώνουν τις συνέπειες.

Είχαμε και πλημμύρες παραμονή, ακόμα και μέσα στην Αθήνα, ο Αγ. Δημήτριος σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, ποτάμια οι δρόμοι σε πολλές περιοχές κλπ. Ζούμε λοιπόν σε μια μόνιμη αβεβαιότητα, ελλοχεύουν κίνδυνοι και δεν ξέρεις από πού θα σου έρθει. Ούτε στα αστικά κέντρα, ούτε στο σπίτι σου νιώθεις ασφάλεια πλέον. Και είναι ότι χειρότερο να ζεις με ανασφάλεια, αμφιβολία, καχυποψία, εξ ου και οι ψυχικές διαταραχές γύρω. Πρέπει να νιώθουμε ευτυχείς και ευγνώμονες κάθε μέρα που αρχίζει και τελειώνει χωρίς ψυχικές, σωματικές ή υλικές ζημιές.

Κάθε που τελειώνει μια χρονιά, είναι καλό να κλείνεις λογαριασμούς και τεφτέρια, άλλωστε η συγχώρεση λυτρώνει/ελευθερώνει αυτόν που τη δίνει, το φορτίο μεταβιβάζεται σ' αυτόν που τη λαμβάνει, αν δεν είναι σε θέση να την αξιοποιήσει μετανιώνοντας. Ένα ευχαριστώ στο χρόνο που φεύγει και μας αφήνει ζωντανούς και ένα χαμόγελο για το χρόνο που έρχεται και είθε να μας δώσει περισσότερα από τον προηγούμενο και προπαντός να μη μας πάρει. Καλή Χρονιά, ευτυχισμένο, χαρούμενο, γεμάτο υγεία και αγάπη το 2026 σας εύχομαι ολόψυχα!

Νίκη  Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

 Ψυχανεμίσματα... 2/1/2026.

 

 


Δεν υπάρχουν σχόλια: