Πάντα κάτι λείπει...

Ψυχανεμίσματα.... (Ιούνιος 2013)

Κανείς δεν μπορεί να τα έχει ''όλα'' σ' αυτή τη ζωή , πάντα κάτι λείπει , το θέμα είναι να αναγνωρίσει κανείς το δικό του ''όλα''... δηλαδή αυτά που πραγματικά χρειάζεται για να είναι καλά , κάπου εκεί κοντά σ' αυτήν την αναγνώριση βρίσκεται και η ευτυχία !... Γιατί είναι φορές που ενώ φαινομενικά τα έχουμε όλα , στην ουσία δεν έχουμε τίποτα! 

Για να συμβεί αυτό φυσικά,  πρέπει πρώτα να έχει μάθει κάποιος να "ζυγίζει" σωστά τα πάντα γύρω του και μέσα του  κι αυτό δυστυχώς οι περισσότεροι το έχουν ξεχάσει ή το έχουν χάσει κάπου στη διαδρομή ή δεν το έμαθαν ποτέ!...

Αγνοούν επιλεκτικά τα σύνορά τους...συνεπώς δεν δύνανται να αναγνωρίσουν τα- αναγκαία ''Ολα τους.,''- γιατί  τα θέλουν ''ΟΛΑ και Τώρα”, γενικώς και απροσδιόριστα!  Το τι έχουν τελικά;... μπορεί και τίποτα!.... Και να η κατάθλιψη, η πλήξη και όλα τα συναφή που τα συναντά κανείς και σε βίλες και σε φτωχόσπιτα!

Ειδικά σήμερα μέσα σ' αυτή την κρίση που περνάμε, όποιος δεν κατάφερε να ανακαλύψει τις πραγματικές του ανάγκες και τι πραγματικά τον κάνει να νιώθει καλά, αν δεν οριοθετήσει έστω  τα βασικά του όρια που τον κάνουν να νιώθει ασφαλής, κινδυνεύει περισσότερο να περιέλθει σε κατάσταση απελπισίας και απόγνωσης! Δυστυχώς ή ευτυχώς πρέπει να αναθεωρήσουμε πολλά από το χθες, να ανασυγκροτηθούμε ως άνθρωποι, να επαναπροσδιορίσουμε τη ζωή μας με νέα λογικά δεδομένα και πάνω σ' αυτά να πορευτούμε, να αγωνιστούμε και να διεκδικήσουμε!

Μας ράβουν κουστούμια και αντί να δούμε αν μπορούμε να το φορέσουμε, αναλωνόμαστε να φωνάζουμε για το χρώμα του κουστουμιού ... λες κι αν το χρώμα μας κάνει , χωράμε κιόλας μέσα σ' αυτό! Στεκόμαστε σε σημεία και χάνουμε την ουσία των πραγμάτων! Βγαίνουμε μόνοι μας εκτός, χωρίς να το καταλάβουμε! ΄Η εγκλωβιζόμαστε σε ένα κουστούμι που καλά – καλά δε χωράμε μέσα σ' αυτό!

Εγκλωβιστήκαμε χρόνια πριν στην υπερκατανάλωση και στην πίστα του νεοπλουτισμού, ξεχνώντας πολλά από το χθες, από τα παιδικά μας χρόνια, κοιτώντας μόνο το ''life style'' που μας έδειχναν παντού! Αγωνιζόμαστε να είμαστε ''in ''σε όλα ... σε όλα; Μάλλον αφήσαμε ''out'' τις καρδιές μας και την ανθρώπινη επαφή και σχέση. Ακόμα και οι σχέσεις αίματος απόμακρες σε μεγάλο ποσοστό! Οι φιλίες; Περιστασιακές και σχέσεις συμφερόντων ως επί το πλείστον! Οι γονείς για να μεγαλώνουν τα παιδιά μας και στο τέλος κάπου τους αφήναμε γιατί δεν προλαβαίναμε να ασχοληθούμε μαζί τους! Τα παιδιά μας τα είχαν όλα... όλα εκτός από εμάς ίσως!.. Γεμίζαμε με πράγματα που πιθανόν να μην χρησιμοποιήσαμε  η να μην είχαμε χρόνο να τα χαρούμε σχεδόν ποτέμ ... απλώς για να είμαστε στη μόδα, απλώς γιατί το είχε ο διπλανός, ο απέναντι!

Η κακώς εννοούμενη ελευθερία , ήτοι ασυδοσία , εξαφάνισε τον σεβασμό και την έννοιά του! Υποτίθεται ότι δεν θέλαμε να κάνουμε τα παιδιά μας κομπλεξικά, φράση πολύ συνήθης από χείλη γονιών, τους τα παρείχαμε όλα ... μα γεμίσαμε κόμπλεξ! ''Απελευθερωθήκαμε'' από περιορισμούς και ηθικούς φραγμούς τάχα και καταλήξαμε στις σχέσεις του τίποτα ... βυθιστήκαμε στη μοναξιά μας! Σχέσεις μιας χρήσης, γάμοι απλής συγκατοίκησης και οικονομικών συμφερόντων, συγγένειες ξεχασμένες, ρόλοι αντεστραμμένοι ή κατεστραμμένοι σε όλο το έργο της ζωής μας!

Και πάνω εκεί μας βρήκε το βόλι ... χαμένους στο διάστημα! Από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις! Τι να κρατήσεις και τι να πετάξεις; Το ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ του καθενός ξέχωρο ... αλλά το ''ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝ'' για όλους ανεξαιρέτως, κοινό!!

Καλούμαστε λοιπόν να αναγνωρίσουμε το δικό μας ''ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ'' με ειλικρίνεια και να αποφασίσουμε τι θα κρατήσουμε , τι θα σώσουμε , τι θα αλλάξουμε και τι θα πετάξουμε, για να συνεχίσουμε τη ζωή μας!

Είναι μια δουλειά προσωπική που πρέπει να προηγηθεί για να βρούμε τη δύναμη να σταθούμε στα πόδια μας και να προχωρήσουμε, μεταδίδοντας τη δύναμη αυτή και στους γύρω. Μόνον έτσι ίσως φθάσουμε στο ''εμείς'' ... γιατί δυστυχώς ακόμα είμαστε στο ''εγώ'' κι ας είναι πληγωμένο και καταρρακωμένο! 

Ευχή μου να βγούμε δυνατοί μέσα απ' αυτή την πάλη που πλέον δεν μπορούμε να αποφύγουμε! Καλές αντοχές , καλή δύναμη!!

+++ 

Νίκη Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''