Powered By Blogger

ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ ΚΙ ΕΥΘΕΙΑ!

ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ ΚΙ ΕΥΘΕΙΑ!
Ποίηση/Στίχος/Άρθρα/Βίντεο

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2019

Ψυχανεμίσματα... 05/03/2013

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''





Από  τότε  που πάψαμε να είμαστε παρατηρητικοί ή να επεξεργαζόμαστε την  κάθε πληροφορία με το μυαλό μας, από τότε που αφεθήκαμε στον ατέλειωτο ''κατευθυνόμενο'' σχολιασμό / κουτσομπολιό, ενώ παράλληλα  θεσπίσαμε το ''ε και; εμένα τι με νοιάζει;'' για ότι βλέπαμε ,ακούγαμε και σχολιάζαμε, όπως και το άλλο ''μην ανακατεύεσαι γιατί θα μπλέξεις'' , για ότι στραβό ή περίεργο διαπιστώναμε... ε από κει και μετά χάσαμε τη μπάλα.!.. και δυστυχώς συνεχίζουμε ακόμα στο ίδιο μοτίβο ''πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούϊ'' όπως λέει η παροιμία!


Εδώ συμβαίνουν σημεία και τέρατα , ακούμε ότι πεις και φανταστείς  π.χ. '' όποιος δεν μπορεί να προσαρμοστεί ας πεθάνει'' ... να προσαρμοστεί σε τι αναρωτιέμαι... στον να μην έχει φως , νερό, σπίτι, τρόφιμα , φάρμακα; Υπάρχει προσαρμογή σ' αυτό; Από τον πολιτισμό στις σπηλιές και μάλιστα έτσι απότομα; Αλλά η αλήθεια είναι μέσα στην πρόταση... ''ας πεθάνει''!  Από τη στιγμή που για κάποιους το ''ας πεθάνεις/ ας πεθάνει'' είναι αποδεκτό συνειδησιακά (οι λέξεις που μας βγαίνουν ποτέ δε βγαίνουν ξεκάρφωτα), από κει και πέρα έχουμε υπερβεί τα σύνορα της λογικής , ούτε ίχνος περιθωρίου ενοχής, βλέπουμε απλώς  κατ' ευθείαν στο στόχο κι αυτό είναι , δεν αναλογιζόμαστε κόστος , δεν μας αφορούν οι απώλειες σε έμψυχα ή άψυχα, μας ενδιαφέρει μόνο η ''εντεταλμένη υπηρεσία''! ΄Οσο και να θέλει πια κανείς να παίρνει ανάλαφρα τα πράγματα, δυστυχώς έχουν βαρύνει από μόνα τους , πλέον μετράμε πληγές , έχουμε φύγει από το στάδιο της πρόβλεψης πληγών ή λαϊκιστικής διάθεσης κατά πολλούς, τώρα πια τα βλέπουμε δίπλα μας, γύρω μας και να θέλουμε δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια!


Απορώ δε, ορισμένοι με πόση ευκολία εκφέρουν επιπόλαια άποψη για γεγονότα και περιστατικά που καλύτερα να μένεις σιωπηλός,  παρά να μιλάς , αν δεν έχεις κάτι ουσιαστικό και σοβαρό να πεις!''' Οσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος'' ... το να πουλάμε εξυπνάδα απ' έξω βρισκόμενοι και μετά το κάθε συμβάν, αυτό κι αν δεν είναι επιπολαιότητα.!...


Γεγονός είναι πάντως, ότι όταν στερείς από κάποιον πόρους ζωής ολότελα ή μερικώς , ενώ παράλληλα αυξάνεις όλα τα άλλα αναγκαία αγαθά και  επί πλέον του προσθέτεις νέα χρέη και υποχρεώσεις, θέλει και πολύ μυαλό λοιπόν , πως για ότι ήθελε προκύψει/συμβεί,  φταίει η δική σου αλόγιστη ενέργεια κατά 99%και μόνο κατά ένα 1% πρόκειται για απλή σύμπτωση ή στραβοτιμονιά του ίδιου του ανθρώπου; Πού τον οδηγείς δηλαδή με όλα αυτά; Το σκέφτηκες ή δε βρήκες για ποιο λόγο να το σκεφθείς;


Υπάρχει κι ένα άλλο πρόβλημα  βέβαια : τον πωρωμένο άνθρωπο άδικα χάνεις φαιά ουσία και ενέργεια για να τον αναλύσεις ή να προσπαθήσεις να τον κάνεις να συνετιστεί, να καταλάβει ... ή πρέπει να του γυρίσεις  την πλάτη ή πρέπει να τον αντιμετωπίσεις! ... Μέση λύση δεν υπάρχει! 


Γιατί τόσα παράλογα μαζί και μάλιστα που οδηγούν σε καταστροφή ζωής πολλών ανθρώπων, αδύνατον να είναι τυχαία... αδύνατον να συμβαίνουν τυχαία!


Ας μη γελιόμαστε πλέον, δημιουργούνται οι συνθήκες για να καταλήξει 1 στους 2 ΄Ελληνες υπόδικος (λόγω αδυναμίας πληρωμών)... εμ πώς... να μην επιβεβαιώσουμε ότι είμαστε ''χώρα διεφθαρμένων''; και δε θα φτάνει που θα χρωστάς σε χρήμα , θα διώκεσαι και ποινικά από 5000 Ε χρέος και άνω, δηλαδή άντε βρες και για δικαστήρια χρήματα και για εξαγορά ποινής αν προβλέπεται, διαφορετικά πας μέσα ;... πάντως γεγονός είναι ότι όταν χρωστάς πολλά,  είσαι μάγκας και κύριος !... 



Το θέμα είναι ότι οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους και τους μιλάνε για θυσίες , ή τους δείχνουν με το δάχτυλο ...θα μπορούσε να ήταν κι η αρχή ενός παραμυθιού... γυρίσαμε αισίως το ρολόϊ πίσω στο προπολεμικό μαγκάλι και προχωρώντας με την όπισθεν θα πάμε κι ακόμα πιο πίσω!! Κι αυτό το ''άσε πρώτα να έρθει ο κλητήρας'' ή ''άσε πρώτα να μας κόψουν τη σύνταξη'' ή ''άσε να έρθει η ώρα να βγω στη σύνταξη'' ... όσο δεν το αναθεωρείς, να ξέρεις πως όταν θα έρθει εκείνη η ώρα, θα σε έχουν αφήσει όλοι και όλα!!

Νίκη Παπουλάκου.

Σημ. : Γράφτηκε και δημοσιεύθηκε το 2013 ... διαχρονικό και επίκαιρο νομίζω....

Δεν υπάρχουν σχόλια: