Θαμώνες της στιγμής....

Νύχτα πλανεύτρα
καρδιά μου φταίχτρα
άχαρα βράδια
κι ο πόνος βάρδια.
Κάλπικα χάδια
όνειρα άδεια
κι ένα φεγγάρι
μαργαριτάρι.
Κι εγώ σπουργίτι μες το χιονιά,
Κι εσύ στου νου σου την καταχνιά.

Γύρω προκλήσεις
ξυπνούν αισθήσεις.
Πέτρινο βλέμμα,
σπαθί το ψέμα.
Χαρές φευγάτες
σε στέρφες στράτες,
χάλκινα λόγια
σα μοιρολόγια.
Κι εγώ σπουργίτι μες το χιονιά,
κι εσύ στου νου σου την καταχνιά.

Σα δυο θαμώνες της μιας στιγμής,
πιστοί πελάτες της λογικής.
Σα λιποτάκτες μιας διαδρομής
κάνουμε αγώνα διαφυγής...

=======================================

Νίκη-Αννα Π. (ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΟ)