''Τιμωρημένοι και κατατρεγμένοι''...πρωταγωνιστές και κομπάρσοι

Ψυχανεμίσματα....

Είναι πανεύκολο να πεις στον άλλο, σχολιάζοντας από μακρόθεν '' η αυτοκτονία δεν είναι η λύση''! Ασφαλώς και δεν θα έπρεπε να είναι η λύση, όμως όταν κάποιος τα χάσει όλα και δεν έχει καμιά προοπτική έστω και για ένα εισόδημα αξιοπρεπούς διαβίωσης, θα πρέπει να του πεις και ποια είναι η λύση για να τεκμηριώσεις το προηγούμενο που λες! '' Μεγάλη μπουκιά να φας, μεγάλη κουβέντα να μην πεις'' λέει μια παροιμία! ΄Εδώ δεν μιλάμε για μια αναποδιά της ζωής που λίγο πολύ αρκετοί έχουν αντιμετωπίσει κατά τη διάρκεια του βίου τους! Εδώ μιλάμε για τέρμα! Δεν υπάρχει παρακάτω ! Ακόμα και δουλειά να βρει, ακόμα και σύνταξη να πάρει, αποκλείεται να ζήσει όπως πριν. Απλώς θα φυτοζωεί! Εδώ και σε παγκάκι να είναι ο άλλος , άφραγκος, θα τον φορολογήσουν για εισόδημα 3.000 Ε!! ΄Εχουμε ξεφύγει εντελώς ... και επιμένουμε σε βαρύγδουπες δηλώσεις και μεγάλα λόγια! Καλύτερα να μην πεις τίποτα, αφού λύση δεν έχεις να προτείνεις!

Κι αυτό το επίδομα από το πλεόνασμα, φαρσοκωμωδία μοιάζει! Οι προϋποθέσεις για να το πάρει κανείς είναι εξωπραγματικές από τη στιγμή που τα τεκμήρια είναι εξωπραγματικά, μια εικονική πραγματικότητα για την οικονομική κατάσταση του καθενός, αυτό είναι! Τεκμήριο π.χ. η πρώτη

κατοικία που τη χρωστάει ο άλλος στην Τράπεζα και που πληρώνει κάθε μήνα συν τα τεκμήρια!! Και φυσικά θεωρείται ''προνομιούχος'' ιδιοκτήτης έναντι κάποιου άλλου που πληρώνει νοίκι!! Στην ίδια θέση είναι κι οι δύο και σε χειρότερη μπορώ να πω αυτό που το χρωστάει και επί πλέον επωμίζεται τεκμήρια ιδιοκτήτη! Αυτό ένα από τα πολλά που συμβαίνουν!

Και το ''περίεργο'' είναι, κάθε φορά που ξεσπά αντίδραση και έντονος σχολιασμός για κάποια από τις αδικίες των μέτρων, τσουπ βρίσκουμε και μια ''απάτη/απάτες'' για να αντισταθμίσουμε την αναγκαιότητα του μέτρου!! Πάγια τακτική για να δικαιολογήσει τα αδικαιλόγητα, για διασπορά ενοχών και για να πούμε εμμέσως πλην σαφώς, πως ήταν αναγκαίο να ληφθεί το μέτρο! Ωραία μέθοδος, μπράβο! Δηλαδή αν κάποιος έπαιρνε για χρόνια μαϊμού σύνταξη, τι φταίει ο άλλος να πεθάνει παίρνοντας ψίχουλα, τη στιγμή που πλήρωνε 35 και 40 χρόνια Ταμεία για να έχει μία αξιοπρεπή σύνταξη στα γεράματα; Η ανικανότητα των όποιων υπευθύνων στο να ελέγχουν και η όποια αναλγησία αυτών των παρελθόντων ετών , με ποιο τρόπο τιμωρήθηκε ή τιμωρείται; Εδώ κατοχυρώθηκε δια νομοθετικού διατάγματος η μη ποινική ευθύνη όσων διαχειρίστηκαν χρήματα ή έλαβαν αποφάσεις ''ολέθριες'' , από θέσεις κλειδιά , τα προηγούμενα χρόνια! Ο πολίτης όμως που οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στο να φθάσει σ' ένα σημείο να χρωστάει στο Κράτος και να μην δύναται να πληρώσει, πέρα από το χρέος κι αν χάσει ότι έχει, υφίσταται και ποινική δίωξη; Τιμωρείται λοιπόν ο τίμιος και συνεπής πολίτης (αυτόν οδηγούμε στον όλεθρο) και ο κύριος αίτιος της αναλγησίας ή της ανικανότητας όχι! Και αυτό είναι Κράτος δικαίου; Να το χαιρόμαστε!

Γεγονός είναι ότι σχεδόν όλα τα μέτρα, με τον τρόπο που στήθηκαν και πάρθηκαν, έχουν ρόλο εισπρακτικό και μόνο, παρά να φτιάξουν τα ''κακώς κείμενα''! Οδήγησαν σε αναγκαστική πτώχευση πολλές οικογένειες και χωρίς να υπάρχουν γύρω οι προϋποθέσεις για να επανέλθουν κάποια στιγμή! Αυτή είναι η τραγική αλήθεια! ΄Οποιον δεν τον πέτυχε η κρίση με καβάτζα σεβαστού ποσού σε ρευστό, είναι αργά ή γρήγορα καταδικασμένος! Τι να μου πουν όλα αυτά που συζητούνται καθημερινά; ... προς βρώσιν και ανάλωση πνεύματος και σκέψης είναι!!

Καλή δύναμη λοιπόν σε όλους όσους χτυπήθηκαν σκληρά από την κρίση και καλή φώτιση στους ''εγκεφάλους διαχειριστές'' της κρίσης!!

Νίκη ΄Αννα Παπουλάκου.(Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Απρ. 2014