Μη χάσεις εσένα!

 ΄

Στη ζωή συνήθως και πληρώνουμε και εισπράττουμε από διαφορετικά ''Ταμεία'', καμία σχέση με αυτά που ευεργετήσαμε ή βλάψαμε! Γι’ αυτό και δύσκολα αναγνωρίζουμε την επιστροφή του καλού ή του κακού.  Επιστροφές στη ζωή υπάρχουν αλλά όχι από εκεί που τις περιμένουμε και συνήθως από ξεχασμένες συμπεριφορές και πράξεις, είτε καλές, είτε κακές. ‘’ Κάνε το καλό και ρίχτο στο γιαλό!’’ δεν ειπώθηκε τυχαία, όπως και το ‘’όλα εδώ πληρώνονται’’! Η ζωή είναι απρόβλεπτη. Αν αυτό το είχαμε κατανοήσει ίσως πονούσαμε λιγότερο για πολλά, ίσως είχαμε αγγίξει τα όρια της επίγνωσης και αυτογνωσίας, ίσως είχαμε μετανοήσει για κάποια άλλα.  Όποιος έχει φτάσει κάπου εκεί δηλαδή στα όρια αυτογνωσίας και επίγνωσης είναι ευτυχής !

Οι σκέψεις και οι πράξεις μας επηρεάζουν την πορεία μας για να μην πω την καθορίζουν! Οι άνθρωποι κάποια στιγμή μπορεί να φύγουν από δίπλα σου, ο μόνος που θα είναι πάντα εκεί μαζί σου, είναι ο εαυτός σου.  Είναι κρίμα να τον χάσεις στην προσπάθεια σου να ικανοποιείς πάντα τους άλλους από φόβο μην τους χάσεις!  Μεγάλο το κακό αν χάσεις εσένα! Ανθρώπους θα βρεις κι άλλους στην πορεία, τον εαυτό σου όταν χάσεις όμως δύσκολο να τον βρεις στην πορεία. Η μόνη ομορφιά που δε χάνεται, ούτε γερνάει, είναι η ομορφιά της ψυχής! Και είναι κάτι που βγαίνει και στο πρόσωπο, η ομορφιά της ψυχής και η γαλήνη της σκέψης. Οι αρνητικές σκέψεις γερνάνε τον άνθρωπο. Η ζωή τεστάρει τους ανθρώπους κάθε μέρα. Και για λόγους που δεν γνωρίζουμε, ο καθένας περνάει μια διαφορετική δοκιμασία. Κάποιοι παλεύουν με δύσκολους υπολογισμούς κι άλλοι αντιμετωπίζουν απλά μαθηματικά. Έτσι ή αλλιώς, όλοι πρέπει να ασχοληθούμε με αυτό που μας έτυχε. Ο δρόμος έχει και στροφές για να σε κρατάει σε εγρήγορση ,  η απόλυτη ευθεία αποκοιμίζει, το ίδιο συμβαίνει και με το μυαλό , αν δεν παίρνει στροφές αποκοιμιέται κι αν δε συναντήσει δυσκολίες μένει αγύμναστο! Χρειάζεται αγώνας για να επιμένει και να παραμένει κάποιος στην τιμιότητα του, να υπερασπίζεται τις αξίες του μέσα σε μια Κοινωνία διεφθαρμένων.  Ένας διαρκής αγώνας που όμως είναι πιο εύκολος αν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου και ξέρεις τι θέλεις και τι ζητάς σε αυτή τη ζωή. Οι καλοί άνθρωποι δεν θέλουν να πληγωθούν οι άλλοι με τον τρόπο που πληγώθηκαν οι ίδιοι. Οι καλοί άνθρωποι επιλέγουν να είναι αγωνιστές που βοηθούν τους άλλους να επιβιώσουν. Είσαι ένας από αυτούς;

Με τα μάτια της ψυχής και το καλύβι το βλέπεις  παλάτι, στην ασχήμια πάλι  κάτι όμορφο θα βρεις! Κάποιοι όμως, λες κι έχουν κατάρα δεν εισπράττουν τίποτα καλό, δε βρίσκουν τίποτα καλό και το όμορφο ακόμα να τους βάλεις να ζωγραφίσουν, θα στο σκιαγραφήσουν με τη δική τους ματιά, λειψό και άχαρο!.. Ανήκουν στην κατηγορία των τοξικών ατόμων που είναι μονίμως σε μια μουρμούρα για όλα. Οι άνθρωποι επίσης,  που συνεχώς ασχολούνται με τους άλλους και κακολογούν, το μόνο σίγουρο ότι έχουν άλυτο θέμα με τον ίδιο τους τον εαυτό ! Ο απέναντι συνήθως είναι η κατάλληλη λεία για να βγάλουμε τα δικά μας απωθημένα κάποιες φορές. Αυτά που μας ενοχλούν πάνω μας, αυτά που φοβόμαστε να δούμε και να σχολιάσουμε , τα εκσφενδονίζουμε θριαμβευτικά  πάνω στον άλλο και ανακουφιζόμαστε υποτίθεται!

Ο κάθε άνθρωπος αυτοσυστήνεται με την εν γένει συμπεριφορά του που τον χαρακτηρίζει ως άνθρωπο κι όχι με τα πτυχία, τα πλούτη ή τα αξιώματα ... τα οποία αποτελούν μέρος μεν του όλου πακέτου, όμως  όχι το πακέτο ολόκληρο! Η ψυχική και πνευματική καλλιέργεια είναι κάτι παραπάνω από σπουδές και πτυχία και μπορεί να σταθεί και χωρίς αυτά! Αλίμονο στον άνθρωπο που δεν είναι Κύριος των παθών του!  Τα βίτσια και η βλακεία πληρώνονται ακριβά κάποια στιγμή! Κάποιες φορές, πίσω από τη σκληρότητα και την ψυχρότητα, κρύβονται ευαίσθητες ψυχές που έχουν κουραστεί να πληγώνονται. H πραγματική  αρχοντιά ούτε αγοράζεται   ούτε πουλιέται.  Έχει να κάνει με τη συμπεριφορά και την αύρα του ανθρώπου. Δεν έχει να κάνει με το χρήμα, είναι ανεξάρτητη, εκπέμπεται, άλλωστε οι άρχοντες του χθες δεν είχαν περιουσίες μεγάλες γιατί ήξεραν να ζήσουν! Το ίδιο και η αξιοπρέπεια, είναι κάτι που ή το έχεις ή δεν το έχεις σε όποια κλίμακα Κοινωνική ή οικονομική ανήκεις! Όσο ακριβό κι αν είναι το ρούχο που φοράς δεν αρκεί για να κρύψει τη φθήνια σου!...

Κυλούν οι ώρες , οι μέρες, τα χρόνια χωρίς να το καταλάβεις, ώσπου κάποια στιγμή βλέπεις να μικραίνει ο δρόμος μπροστά και κοιτώντας πίσω μετράς τι έχεις να θυμάσαι, όσο περισσότερες μνήμες τόσο περισσότερα χρόνια έζησες, τα κενά μνήμης σου δημιουργούν την αίσθηση πως έζησες λιγότερο! Κι αφού κάποια μέρα όλοι θα γίνουμε μια ανάμνηση... ας φροντίσουμε να είναι η καλύτερη!!

+++

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

              Ψυχανεμίσματα... 25.05.2023