Powered By Blogger

ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ ΚΙ ΕΥΘΕΙΑ!

ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ ΚΙ ΕΥΘΕΙΑ!
Ποίηση/Στίχος/Άρθρα/Βίντεο

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2019

Η παράνοια μπήκε στη ζωή μας...










Έχουμε ξεφύγει εντελώς, η παράνοια έχει μπει για τα καλά στο πετσί μας και τα όποια περιστατικά όσο περίεργα ή ακραία είναι, τα αντιμετωπίζουμε ως φυσιολογικά, με κρίσεις και σχολιασμούς. Το μεταναστευτικό/προσφυγικό είναι σοβαρό θέμα με προεκτάσεις , δεν κλείνει, δεν αντιμετωπίζεται και δεν σώζεται μόνο με κονδύλια της ΕΕ. Είναι μία γάγγραινα που η θεραπεία της δεν είναι εφικτή, όσο καθημερινά έχουμε αφίξεις, όσο κι αν μιλάμε για αποσυμφόρηση των νησιών, όταν αναπληρώνονται σε μια μέρα, το πρόβλημα όχι απλώς παραμένει αλλά εξαπλώνεται και στην ενδοχώρα.  Παρατηρούνται παρατράγουδα κάποιων Κοινωνικών ομάδων , η Κοινωνία έχει μοιραστεί σε ομάδες υποστηρικτών ή μη που δε χάνουν ευκαιρία να τρώγονται μεταξύ τους για το θέμα. Έχουμε φτάσει στα όρια της παράνοιας και του γελοίου γενικώς. Αντί λοιπόν να έχουμε ως πρώτο θέμα την αντίδραση κάποιων με το να ψήσουν χοιρινό κοντά σε στρατόπεδο προσφύγων, (κακώς κάκιστα φυσικά),  μήπως θα ήταν καλό  να σκεφθούμε πιο βαθιά;    Χοιρινό και τσίκνα βγαίνει κι από σπίτι που μαγειρεύει, και από ψησταριά. Με το σκεπτικό της μη πρόκλησης όπως κυκλοφορεί ευρέως, τι θα συμβεί όταν στο διπλανό διαμέρισμα ή σπίτι φιλοξενούνται πρόσφυγες; Θα θεωρείται και αυτό πρόκληση; Θα απαγορεύσουμε την μαγειρική ορισμένων φαγητών μήπως για να μην ‘’προκαλούν’’; Θα αλλάξουμε διατροφικές συνήθειες και την πίστη μας (όσοι διαθέτουμε ακόμα) για να μην προκαλούμε;   Πάντως κακώς που δόθηκε τόση δημοσιότητα στο γεγονός της προγραμματισμένης ‘’τσίκνας’’ κάποιων ‘’ανοήτων’’, γιατί  αυτόματα δίνεται  έκταση  και έμφαση σε ένα θέμα που ίσως το βρούμε μπροστά μας στη συνέχεια.  Παρεμπιπτόντως, και τη Μ. Παρασκευή κάποιοι τσικνίζουν  από πρόθεση, προκαλώντας τους πιστούς Ορθοδόξους, ε δεν το κάναμε και θέμα, ούτε είδα να ενοχλείται κανείς!

Ο φιλοξενούμενος οφείλει να προσαρμόζεται στα του οίκου που τον φιλοξενεί και όχι ο οικοδεσπότης, ο οποίος ναι μεν οφείλει να σεβαστεί τις συνήθειες του φιλοξενούμενου, μέχρι εκεί όμως που δεν του αλλάζουν ή επηρεάζουν τον τρόπο ζωής του, την καθημερινότητα του, τις συνήθειες του. Δυστυχώς  φτάσαμε να εννοούμε το τελείως αντίθετο, ήτοι  σούζα και προσοχή μη τυχόν και ‘’προκαλέσουμε’’ ! Όχι μόνο εμείς αλλά και ολόκληρη η Ευρώπη θα το βρει μπροστά της το πρόβλημα, έστω κι αν ακόμα δεν το βλέπει ή θεωρεί πως με το χρήμα καλύπτονται όλα. Διαφορετικές συνήθειες, διαφορετικά πιστεύω, διαφορετικές αξίες σχετικά με τον ανθρώπινο παράγοντα, την αξία της ανθρώπινης ζωής, διαφορετικά ήθη και έθιμα, καλούνται να συνυπάρξουν, κάτι πολύ δύσκολο …  που ανά πάσα στιγμή μπορεί να σημάνει έκρηξη μικρής ή μεγάλης έκτασης.

Εκκλησίες ιστορικές αιώνων καίγονται σε διάφορα Κράτη, καμπανάκια χτυπούν από παντού,  τρομοκρατικά χτυπήματα και διάφορα καθημερινά περιστατικά που βγαίνουν ή όχι στη δημοσιότητα, το να κλείνουμε μάτια και αφτιά και να μιλάμε μόνο υπό το πρίσμα της συμπόνιας και του τρόπου περίθαλψης όλων των εισερχομένων προσφύγων και μεταναστών, είναι αν μη τι άλλο αφελές και ανώριμο. Το θέμα θα έπρεπε να μας απασχολήσει σφαιρικά και σε βάθος κι όχι μόνο επιφανειακά και βραχυπρόθεσμα. Ήδη ελέχθη από Κυβερνητικό παράγοντα πως είναι μη διαχειρίσιμο  και ζητήθηκε η συνδρομή της ΕΕ. Όταν ήταν απ’ έξω απ’ το χορό βέβαια ήξεραν πολλά τραγούδια και γι’ αυτό και για άλλα θέματα, τώρα λιγοστά! Αλήθεια εκείνο το 4ο Μνημόνιο που είχαμε μπει από τον Αύγουστο του ‘’18 τι έγινε πού πήγε;  Κι αυτό μετά των άλλων φύλλων!

Και να που  η Γαλλίδα υπουργός Εργασίας Muriel Penicaud  δήλωσε :  ‘’ Η προτεραιότητά μας είναι να βοηθήσουμε τους Γάλλους να επιστρέψουν στην αγορά εργασίας. Ύστερα θα καλωσορίσουμε τους πρόσφυγες προσφέροντάς τους τη δυνατότητα εξεύρεσης εργασίας ". Και απόλυτα σωστό το βρίσκω, προνοούν και  θέτουν όρια για τον αριθμό των εργαζόμενων μεταναστών που προέρχονται από χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη στιγμή που υπάρχει τόση ανεργία στην Ευρώπη.

Εύχομαι να καθίσουν και να δουν το θέμα σε όλη του την έκταση και τις προεκτάσεις έγκαιρα και η ΕΕ και οι δικοί μας,  γιατί στην πορεία πολύ φοβάμαι πως θα το πληρώσουμε λίγο – πολύ όλοι! Το όλο θέμα δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται … δηλαδή ταλαίπωροι άνθρωποι που ζητούν να κρατηθούν στη ζωή με ασφάλεια. Να δούμε και πίσω από τον τοίχο τι υπάρχει ή έρχεται, να προετοιμαστούμε ανάλογα με τις προκύπτουσες συνθήκες.  Μακριά από μίσος, όλα λύνονται με  αγάπη και καλή θέληση, να βοηθήσουμε τους ανθρώπους, όχι όμως εις βάρος των αναγκών του τόπου και του λαού που τους φιλοξενεί!  Ψυχραιμία λοιπόν περίσκεψη, πρόβλεψη και σωστές αποφάσεις!

+++
Νίκη Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα...  14/11/19

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: