Όταν απέχεις από οτιδήποτε αφορά την καθημερινότητα σου και δεν το υπερασπίζεσαι είτε με λόγια, είτε με έργα, δεν έχεις δικαίωμα να ασκείς κριτική. Η αποχή και η ανοχή, ακούσια αν όχι εκούσια σε καθιστά συνένοχο. Πολλά δεχθήκαμε και ανεχθήκαμε τα τελευταία 20 χρόνια της ‘’προόδου’’ και του Δυτικού Πολιτισμού. Μήνες τώρα παραβλέποντας σοβαρά θέματα που έκλεισαν σπίτια και που θα κλείσουν σπίτια στη συνέχεια (πλειστηριασμοί, ακρίβεια, φτώχεια), ασχολούμαστε με το γάμο των ομοφύλων και την επιστολική ψήφο. Η 2η ήδη ψηφίστηκε από τη Βουλή, άλλωστε η αποχή ευθύνεται για την αυτοδυναμία. Έτσι θα ψηφιστεί και το πρώτο, παρά τις συζητήσεις επί συζητήσεων, τις δηλώσεις για αποχή, τις δηλώσεις της Εκκλησίας και των Ιεραρχών. Απλώς τροφή για τα ΜΜΕ , τα σάϊτ στο διαδίκτυο και τον έντυπο τύπο. Όλες οι εκπομπές αναλύουν, κρίνουν, επικρίνουν, απόψεις διάφορες και έντονη η άγνοια σε βάθος πολλών για θέματα που αφορούν θρησκεία, αξίες κ. ά. πολλά. Έφτασαν κάποιοι στο σημείο να λένε δημόσια πως ο θεσμός του γάμου και της οικογένειας έχει αποθάνει. Εν μέρει ίσως έχουν δίκιο, δεν έχει αποθάνει, έχει ξεχαρβαλωθεί από τότε που χάσαμε τις ηθικές μας αξίες ως άνθρωποι, από τότε που λοξοδρομήσαμε στο δρόμο της κακώς εννοούμενης απελευθέρωσης ηθών και αξιών, από τότε που ο ατομισμός υπερβαίνει ακόμα και το μητρικό ή πατρικό φίλτρο, από τότε που κυνηγώντας την πολυτέλεια, βάλαμε στην άκρη την ανατροφή των παιδιών μας. Πολλά ΄’’ από τότε’’ θα μπορούσα να αναφέρω ακόμα. Όμως επειδή στραβοπατήσαμε κάποιοι, αυτό δεν βάζει σε βάθρο οποιαδήποτε άλλη απαίτηση δικαιωμάτων στη ζωή. Και μην ξεχνάμε πόσα κεκτημένα δικαιώματα έχουν καταπατηθεί. Τελικά οδηγούμαστε σε μια εκ βαθέων νοσηρή Κοινωνία, μπερδεμένη ανάμεσα στις ελευθερίες και τα δικαιώματα που απαιτεί η οποιαδήποτε μερίδα της και θεωρεί πως έχει δίκιο, διχάζοντας τους υπόλοιπους. Επί πλέον, ένα θέμα όταν συζητιέται ώρες ατέλειωτες και σε λάθος τοποθετήσεις βγάζει και σε λάθος εκτιμήσεις. Και το σπουδαιότερο, δυστυχώς έχουμε ξεφύγει, έχουμε χάσει το μέτρο σε όλα, σκέψη λογική δεν υπάρχει, μόνο αποδοχή και γιατί όχι και υποταγή ενίοτε, σε ότι νέο πλασάρεται στην καθημερινότητα μας!
Μεταξύ των άλλων ακούστηκε από πολλά στόματα πως από το 1945 επιτρεπόταν σε
άγαμο ή άγαμη να υιοθετήσει παιδί. Ας μου πει κάποιος ή ας σκεφθεί, κατά τη
διάρκεια του βίου του ποιο τέτοιο περιστατικό υιοθεσίας έχει συναντήσει; Ακόμα
και ζευγάρια περνούσαν από του βελονιού την τρύπα για χρόνια με παρακολούθηση
από Κοινωνικούς Λειτουργούς της ιδιωτικής ζωής τους κι αν περνούσαν τις
εξετάσεις περνούσαν στην υιοθεσία. Άσε
που και η ηλικία των γονέων έπρεπε να είναι πάνω από 45. Νομίζω τα τελευταία
χρόνια κατέβηκε το όριο και επετράπη και στον άγαμο να διεκδικήσει υπό όρους. Αλλά
σε όλα τα θέματα τα Κοινωνικά που κατά καιρούς προκύπτουν, ποντάρουν στην απουσία γνώσεων των πολιτών και
γνώσης και αραδιάζουν ότι θέλουν κατά περίπτωση! Ότι τους βολεύει για να
διαμορφώνουν γνώμες και απόψεις. Κι εδώ σταματώ για το συγκεκριμένο θέμα γιατί
δε νομίζω πως έχει νόημα να ασχοληθώ άλλο, και ο νοών νοείτο!
Μας συγκλόνισε η χαροκαμένη μητέρα των Τεμπών με την ομιλία της στην
Εξεταστική, ουδείς ρώτησε κάτι ή είπε κάτι επί των λεγομένων της. Οι συνήθεις
σχολιαστές στα Κανάλια είπαν διάφορα ακόμα κι ότι υπέβοσκε πολιτικό κίνητρο ο
λόγος της! Ακόμα κι αυτό ακούστηκε... ντροπή. Άλλωστε από τότε που βγήκαν οι
Εξεταστικές, βάλε δίπλα συγκάλυψη
ευθυνών και χρονοβόρες διαδικασίες, ώστε και να φθάσουν σε κάποιο αποτέλεσμα να
είναι υπό παραγραφή. Ένας χρόνος πέρασε, τίποτα δε μάθαμε ακόμη και μας είχαν
ρίξει άλλα θέματα για αποπροσανατολισμό εν’ όψει των εκλογών, και το πέτυχαν.
Ξεχάστηκε και το απέδειξε η ψήφος πολλών στις περιοχές αυτές. Μόνο οι γονείς
φυσικά αυτών των παιδιών δεν πρόκειται να ξεχάσουν ποτέ και να βρουν ησυχία αν
δεν τιμωρηθούν οι ένοχοι. Η Εταιρεία δείχνει το σταθμάρχη. Όλες οι τυχόν
παραλείψεις ετών αθώα περιστέρια. Άλλωστε θυμηθείτε κάποιο θέμα που να
προχώρησε σε τιμωρία υπευθύνων. Κι αν καταλήξουν, καταλήγουν στον τελευταίο τροχό
της αμάξης και οι κύριοι αίτιοι παραμένουν στο απυρόβλητο. Να σας θυμίσω και το
ακαταδίωκτο που έχουν ψηφίσει κατά καιρούς σε Τραπεζικούς, Κρατικούς
Λειτουργούς και πρόσφατα με την Πανδημία, ακαταδίωκτο για γιατρούς,
Φαρμακευτικές κλπ. Άρα λοιπόν για ποια Δικαιοσύνη και Δικαιώματα κόπτονται όλοι
αυτοί που μας ζαλίζουν τα αφτιά με τις απόψεις τους που φθάνουν και σε ακραίες
θεωρίες! Πού ήταν το ανθρώπινο δικαίωμα όταν δεν δικαιούσαι (κατά τις επιταγές
τους) να ορίζεις τον εαυτό σου κι όταν έλεγαν χωρίς ντροπή ο μη εμβολιασμένος
π.χ. να μη νοσηλεύεται ή να πληρώνει τα νοσήλια. Δηλαδή γιατί πλήρωνε 30 και 40
χρόνια κι ακόμα πληρώνει περίθαλψη ως συνταξιούχος; Ή μήπως δώσατε ποτέ κάποιο
έπαθλο σε ασφαλισμένο που δεν έχει επιβαρύνει το Ταμείο, καθότι έτυχε να είναι
γερό σκαρί!
Η ακρίβεια τέλος, παραμένει το
μείζον ζήτημα, η υπογεννητικότητα, η ακριβή στέγη, οι χαμηλοί μισθοί και οι
κουτσουρεμένες συντάξεις, σημειωτέον ότι κι αν υπήρχε λίπος φαγώθηκε 12 χρόνια
τώρα. Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για ακόμα περισσότερους πολίτες και
οικογένειες. Όμως πάλι κάποιο θέμα θα μας πετάξουν για να τρωγόμαστε και να μην
μιλάμε για αυτά που πραγματικά μας καίνε.
Από εμάς εξαρτάται αν θα προσχωρήσουμε και πάλι στο όποιο θέμα!
Νίκη Άννα Παπουλάκου.
Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''
Ψυχανεμίσματα... 01.02.2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου