Και δεν προλάβαμε να πούμε δόξα τω Θεώ έσβησε η φωτιά στον Έβρο μετά από 17 μέρες
ολοκαυτώματος (κοντά 1 εκατομμύριο στρέμματα δάσους και καλλιεργειών έκαψε), και ήρθε
ο Daniel να μας αποτελειώσει και να προσθέσει κι άλλες περιοχές σε κατάσταση εκτάκτου
ανάγκης, σε πλήρη ή μερική καταστροφή! Όλο και πληθαίνουν οι νεόπτωχοι, όλο και
διαλυόμαστε κατά τα άλλα έχουμε πρόοδο στην ανάπτυξη μας λένε. Μπορεί στο δικό τους
πεδίο και το πεδίο του Κεφαλαίου, γιατί στους πολίτες όχι ανάπτυξη δε φαίνεται αλλά όλεθρος.
Κι αν κάποιοι τυχεροί είμαστε σε περιοχές που δεν επλήγησαν, δε σημαίνει πως πρέπει να
γυρνάμε την πλάτη στα όσα συμβαίνουν, γιατί σήμερα εκείνοι, αύριο εμείς. Το χάλι της μη
ύπαρξης έργου σε Δήμους και Κοινότητες, (παθογένεια ετών που τώρα λόγω των έντονων
καιρικών φαινομένων φαίνεται καθαρά πλέον), της έλλειψης συντονισμού των δυνάμεων και
στις φωτιές και στις πλημμύρες, δεν κρύβεται πλέον. Ναι μεν έπεσαν τόνοι νερού, όμως υπήρχε
και παντελής έλλειψη πρόληψης και έργων. Απεδείχθη ότι είμαστε έρμαια των καιρικών
φαινομένων, των πυρκαγιών και των εκάστοτε οργισμένων ή τρελών που τραβάνε μαχαίρι και
όποιον πάρει ο Χάρος! Αφύλαχτη διάβαση κι εμείς και οι περιουσίες και οι καλλιέργειες,
επιχειρήσεις και ότι άλλο. Υπάρχει και ποσοστό ευθύνης βέβαια στους πολίτες που δεν
προέβλεψαν τίποτα προκειμένου να χτίσουν και να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη. Να που
τώρα εισπράττουν κι αυτοί το τίμημα. Κατέρρευσαν σπίτια, γέφυρες, άνοιξαν δρόμοι, έπεσαν
βράχοι, ο Θεσσαλικός κάμπος λίμνη, κάτοικοι χωρίς φως, νερό, ενημέρωση... στο χάος της
καταστροφής! Ορμητικά νερά κάλυψαν χωριά, όπως τον οικισμό Κάστρο στη Λάρισα. Εικόνες
Αποκάλυψης! Κατολισθήσεις και πλημμυρισμένοι δρόμοι ακόμα και μέσα στην Αθήνα. Η
θάλασσα μπήκε σε σπίτια και καταστήματα στη Χαλκιδική, αυτοκίνητα παρασύρθηκαν στη
θάλασσα, τέτοιος χαμός να πάει και να μη γυρίσει!
Σε πλήρη διάλυση τα πάντα.... κραυγές απελπισίας από πολίτες, καταστροφές που θέλουν
μήνες χρόνια να επανέλθουν σε κάποια μορφή κανονικότητας όπως λένε Πρόεδροι και
Δήμαρχοι περιοχών. Στις στέγες πολίτες να εκλιπαρούν για ελικόπτερο να τους σώσει... και να
τους πάει πού; Να ζήσουν πώς; Συγκλονιστικά πλάνα – Βυθίστηκαν ολόκληρες περιοχές, με
βάρκες η ΕΜΑΚ αναζητά εγκλωβισμένους. Δύτες για ανεύρεση πιθανών αγνοουμένων.... πολύ
φοβάμαι πως σε λίγο θα έχουμε καραβάνια μετατόπισης εσωτερικού πληθυσμού προς τις
πόλεις ... να πεινάσουμε και να πνιγούμε όλοι μαζί... ή και φυγή στο Εξωτερικό για καλύτερη
τύχη.
Άλλωστε και η συγκέντρωση πληθυσμού στις πόλεις και ερήμωση της επαρχίας και νησιών έχει
να κάνει και με την πλήρη εγκατάλειψη από την Πολιτεία, με την απουσία στοιχειωδών
αναγκών διαβίωσης των κατοίκων εκεί.
Φυσικά παρόμοια φαινόμενα συμβαίνουν και σε άλλες Χώρες ΕΕ και σε όλο τον Πλανήτη, όμως
εμάς μας ενδιαφέρει ο τόπος μας, να δούμε τι δεν κάναμε καλά όλα τα χρόνια και τι μπορούμε
να κάνουμε από δω και πέρα, με ειλικρίνεια και συνέπεια έστω και αργά. Δεν μπορεί να
συνεχιστεί το μέτρο σύγκρισης με άλλα περιστατικά εντός και εκτός Χώρας, προς αποποίηση
ευθυνών, κακοτεχνιών ή απουσίας έργων προστασίας περιβάλλοντος κλπ. Φτάνει, κάποτε
πρέπει να μιλήσουμε και να δράσουμε σοβαρά σε αυτό τον τόπο. Ο Βόλος π.χ. είχε πνιγεί το
1955, πρωτοσέλιδο αφιέρωμα τότε σε εφημερίδα. Τι έχουν κάνει από τότε όλοι οι Δήμαρχοι
που πέρασαν από το Βόλο, όπως και το Κράτος; Όταν πάνω σε κλειστά ρέματα έδιναν άδειες
και έχτιζαν σπίτια κι εκεί και παντού; Όλα για το κέρδος και το χρήμα η ζωή μας από τότε μέχρι
τώρα, και να που ήρθε ο λογαριασμός. Τώρα δε με τα τόσα εκατομμύρια καμένα, να δεις τι έχει
να γίνει στη συνέχεια.... έχουμε μπροστά μας φθινόπωρο και χειμώνα. Αν είχαμε λειτουργήσει
σωστά ίσως είχαμε περιορίσει τις καταστροφές στο ήμισυ. Τουλάχιστον θα ξέραμε πως έχουμε
κάνει ότι έπρεπε για άμυνα. Ενώ τώρα μόνο στις λεκτικές διαβεβαιώσεις μένουμε περί
ετοιμότητας των Αρχών! Φυσικά το φινάλε ξέρω ποιο θα είναι : για τις πλημμύρες έφταιξε ο
κακός μας ο καιρός και οι τόνοι νερού που έπεσαν, δείτε Ισπανία κλπ. κλπ.’’ Το βγες από το
σπίτι, ή μπες στο σπίτι είναι λύση ανάγκης κι όχι λύση του προβλήματος που θα επανέλθει. Να
βγει ο άλλος μια κουβέντα είναι, να πάει πού και να ζήσει πώς στη συνέχεια και κάτω από ποιες
οικονομικές και περιβαλλοντικές συνθήκες; Ή το μείνε μέσα με τα νερά να ανεβαίνει η στάθμη,
χωρίς προμήθειες, χωρίς νερό και φως ... κι αυτό λύση ανάγκης όχι επίλυση. Η επίλυση
προβλημάτων και η μεθόδευση εργασιών πρόληψης και προστασίας λείπει από αυτό τον τόπο.
Σκύψτε έστω και αργά πάνω στο μακροχρόνιο πρόβλημα και ολιγωρία της Πολιτείας και δείτε
τι μπορείτε να κάνετε ως Κράτος – Περιφέρεια-Δήμοι και Κοινότητες. Κρατήστε τον κόσμο στα
μέρη του πάση θυσία, εκτός κι αν έχετε λόγους να ερημώσουν εκτάσεις κι άλλες από πληθυσμό.
Εύχομαι να μη θρηνήσουμε κι άλλα θύματα όταν αποσυρθούν τα ύδατα ... καλή δύναμη εύχομαι
στους ανθρώπους που είδαν το Χάρο με τα μάτια τους και είθε ότι γίνει από δω και μπρος για
αποκατάσταση αυτών των περιοχών, να είναι πάνω σε σωστές βάσεις κι όχι πάνω στα ίδια
λάθη του παρελθόντος.
Λέγαμε για τον Αύγουστο αλλά και ο Σεπτέμβρης μπήκε άγρια... καλές αντοχές σε όλους
εύχομαι, γιατί όλα αυτά θα έχουν αντίκτυπο σε όλους μας στη συνέχεια..
Νίκη Άννα Παπουλάκου
Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ\''
ΨΥΧΑΝΕΜΙΣΜΑΤΑ... 14.9.2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου