Καλωσήρθε το φθινόπωρο!

 

Μίκρυνε η μέρα αισθητά, φεύγει και ο Σεπτέμβριος και  πάει η εμείς τον αφήνουμε;  Κατά τα άλλα είμαστε στα ίδια, φόβος, φαγωμάρα, λογαριασμοί, ανησυχίες, αντιπαλότητες και τα τοιαύτα το σκηνικό της εποχής, μιας εποχής στιγματισμένης από τον ιό. Στέρηση δικαιωμάτων και εισοδήματος για κάποιους που δεν εμβολιάσθηκαν ή επιμένουν να μην εμβολιασθούν, ασύλληπτες καταστάσεις. Μετά από τη 10ετή συρρίκνωση του εισοδήματος των πολιτών εν ονόματι της οικονομικής χρήσης, ήρθε και ο κορωνοϊός που στο όνομά του έχουν γίνει και γίνονται χειρότερα! Δεν ορίζεις πια ούτε τον ίδιο σου τον εαυτό.  Αποφασίζουν άλλοι για σένα και το χειρότερο και πλέον απογοητευτικό είναι, ότι υπάρχουν πολλοί χειροκροτητές από κάτω , αυτών των αποφάσεων /τιμωριών. Από το να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα, περάσαμε απ’ ευθείας στο γείτονα και ‘’χαιρόμαστε’’ στην ιδέα να πάθει! Πιστεύαμε πως η κρίση θα μας βοηθήσει να βρούμε την ανθρωπιά μας, δυστυχώς αποδεικνύεται ότι δεν την βρήκαμε. Μας έχουν ρίξει στη μάχη με έναν ιό, τάχα μου να αποφύγουμε το θάνατο, λες και ο θάνατος είναι κάτι που εξαρτάται από αυτό τον ιό και μόνο και αν το αποφύγουμε κερδίζουμε την αθανασία! Έχει τόσο μπερδευτεί ο κόσμος που δεν ζει, (τουλάχιστον όχι όπως ζούσε) κι όμως πιστεύει πως ζει και σώθηκε κάνοντας ένα εμβόλιο.  Ξέχασε τις περικοπές, φυτοζωεί  με επιδόματα, δε βλέπει τίποτα από όλα αυτά που έρχονται, παρά μόνο είναι ευτυχής έχοντας ένα χαρτί στο χέρι και δείχνοντας το με καμάρι για να περνάει παντού.  Κάποιοι μάλιστα νιώθουν και υπεροχή απέναντι στον άλλον που δεν έχει και το δείχνουν κιόλας! Άντε να δούμε όλη αυτή η αντιμετώπιση και διαχείριση  του θέματος ‘’covid 19’’ πού θα οδηγήσει. Εύχομαι να τελειώνει σύντομα γιατί αρκετά οικονομικά προβλήματα έχει ο κόσμος, μην τον βρουν κι άλλα. Με επιδόματα και ελεημοσύνες δεν βγαίνει ζωή πέρα. Αντί να μειώνεται η δυστυχία και η ανέχεια, απλώνεται επιδημικά!  Ζούμε τη λογική του παραλόγου ... παράνοια διάχυτη στην ατμόσφαιρα,  σε καλό να μας βγει! Η ανάπτυξη λέει μας έφερε τις αυξήσεις τιμών … το ακούσαμε κι αυτό, το τι ακούμε καθημερινά δε λέγεται.  Όσοι δεν έχουν καλή μνήμη ας κρατούν σημειώσεις με όσα ακούν, ώστε να μπορούν να κάνουν σύγκριση στα λεγόμενα στη συνέχεια και να μορφώσουν άποψη.

Ορισμένα πράγματα είναι αδιαπραγμάτευτα ή τα απορρίπτεις εξ αρχής, ή τα αποδέχεσαι με τις όποιες συνέπειες. Δυστυχώς εμείς χρόνια τώρα εφαρμόζαμε το δεύτερο, δηλαδή αποδεχόμαστε το κάθε τι, όπως και τώρα, χωρίς καμιά αντίδραση. Φθάσαμε σε σημείο να απλώνουμε το χέρι για επιδόματα και ‘’χάρες’’ αντί να διεκδικήσουμε την χαμένη μας αξιοπρέπεια, με εισοδήματα ικανά να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της ζωής εκεί που έχουν φθάσει. Το πόσο χαλαροί και επιδεκτικοί παρέμβασης είμαστε οι περισσότεροι, φαίνεται και από τις προσφορές που μας κάνουν π.χ. τα 50 G (μετά τα 150 Ε του καλοκαιριού) στους νέους που θα εμβολιασθούν.  Πόσο φθηνή θεωρούν την εξαγορά μας για οτιδήποτε; Ηλίου φαεινότερο οι προσφορές τους και η ανταπόκριση.

 Με το εμβόλιο μας είπαν θα πάρουμε τη ζωή μας πίσω, φυσικά και δεν έγινε στην ουσία, αλλά και να γυρνούσαμε στην κανονικότητα του χθες, με άδεις τσέπες και άδειο πορτοφόλι, για ποια ζωή μιλάμε; Μας έχουν κλέψει συνολικά 12 χρόνια από τη ζωή μας με τούτα και με κείνα, μας έκλεψαν τα όνειρα, την ελευθερία, τη ζωή! Ακόμα και η αξιοπρέπεια μας έχει πάει περίπατο.

Αγαπάτε τον εαυτό σας γιατί αν εσείς δεν το κάνετε, μην περιμένετε να το κάνει κανείς άλλος! Να τον αγαπάτε και να τον αποδέχεστε όπως ακριβώς είναι, με τα καλά του, τα κακά του, τα λάθη και τις επιτυχίες του. Αποδεχθείτε τον όπως ακριβώς είναι, χαϊδέψτε τις πληγές του, αγκαλιάστε τα στραβοπατήματα του και αποφύγετε ξανά τα ίδια λάθη. Κάποιες φορές κάνει καλό να γελάμε με τα λάθη ή τις γκάφες μας, είναι υγιές. Ο αυτοσαρκασμός και το χιούμορ, είναι δείγμα καλής ψυχικής υγείας. Μην αφήνετε την τοξικότητα της περιρρέουσας αρνητικής ατμόσφαιρας, ειδικά των 2 τελευταίων χρόνων, να σας αγγίξει. Φτιάξτε ένα δικό σας όνειρο κι εκεί να ξαποσταίνετε, μόλις νοιώσετε βάρος από αυτά που συμβαίνουν γύρω ή σε σας προσωπικά. Αντλείστε δύναμη από το μέσα σας, κι αφού το ανακαλύψετε, πιστέψτε στον εαυτό σας και μη φοβάστε κανέναν και μην ξεχνάμε Θεός μεθ’  ημών, ουδείς καθ’ ημών. Συνήθως από αυτό που φοβόμαστε πάμε, μην υποβάλετε τον εαυτό σας σε αυτό το μαρτύριο… καλό φθινόπωρο!

+++

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα... 30.9.21