Αγκαλιές, φιλιά και χειραψίες, τέρμα!

 

Το καλοκαίρι βαίνει προς το τέλος του, ημερολογιακά πάντα, γιατί από θέμα καιρού μπορεί να κρατήσει και 2 μήνες ακόμα! Ένα καλοκαίρι αλλιώτικο από τα καλοκαίρια που ξέραμε, με πολλά δυσάρεστα απρόοπτα, καιρικά φαινόμενα περίεργα, καταστροφές κι ένα κορωνοϊό να μονοπωλεί το ενδιαφέρον και τις ειδήσεις! Επιστροφή στη βάση λοιπόν, ανοίγουν και τα σχολεία, περίεργες οι συνθήκες που θα επικρατήσουν βέβαια λόγω ιού, να δούμε πώς θα λειτουργήσει το όλο θέμα. Κατά πόσον παιδιά και δάσκαλοι θα καταφέρουν να σταθούν για ώρες πίσω από μία μάσκα αφ’ ενός, και αφ’ ετέρου κατά πόσον στα διαλείμματα θα μπορέσουν τα παιδιά να παίζουν ή να μιλούν με τους φίλους από απόσταση!

Γενικώς η μάσκα έχει γίνει σκουλαρίκι, βραχιόλι, περιλαίμιο, σημαιάκι στον καθρέφτη του αυτοκινήτου,  μπαινοβγαίνει σε τσάντες και τσέπες, ανεβοκατεβαίνει από πηγούνι σε μύτη και αντίστροφα,   μόνο προστασία έναντι του ιού δεν εγγυάται η χρήση της...  μάλλον ''απόλυτη προστασία''  έναντι του προστίμου εγγυάται! Δεν μπαίνω στη λεπτομέρεια των πιθανών ανεπιθύμητων ενεργειών που μπορεί να επιφέρει η πολύωρη χρήση της, αφήνω το χρόνο να δείξει, για την ώρα έχουμε τις διαβεβαιώσεις των ‘’ειδικών’’ πως δεν έχει καμιά βλαβερή συνέπεια η χρήση της.

Ήρθε ένας κορωνοϊός κι έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή μας. Γάμοι αναβάλλονται, βαπτίσεις το ίδιο, αν και δεν το καταλαβαίνω για να είμαι ειλικρινής.  Εκτός κι αν παντρεύεσαι ή βαπτίζεις για το τραπέζι, τη δεξίωση , τα φώτα και τα φλας κι όχι γιατί πιστεύεις στο μυστήριο! Είναι γεγονός πως είτε το θέλουμε, είτε όχι, είτε αλήθεια μας λένε, είτε ψέματα, τα δεδομένα της ζωής μας αλλάζουν και πρέπει κατά το δυνατόν να προσαρμοστούμε! Όπως και με τη γρίπη το χειμώνα, να αποφεύγουμε χώρους με πολλά άτομα και αγνώστου προελεύσεως.  Σε κλειστούς χώρους να φοράμε μάσκα, μέχρι να δούμε τι θα γίνει. Κλείνουν τοπικά και τα κέντρα στις 12 το βράδυ, σίγουρα αυτούς που δυσκολεύει περισσότερο, είναι όσοι έβγαιναν 11-12 τη νύχτα για διασκέδαση. Τώρα πρέπει να προσαρμοστούν στο να βγαίνουν νωρίτερα. Άλλωστε αυτό το ωράριο είναι σύνηθες σε άλλα Κράτη της ΕΕ, μπορεί να έχει και μακρόπνοη οπτική πέραν της έκτακτης λόγω συνθηκών εφαρμογής.  Ωστόσο, «Διαμαρτυρία πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Αθήνας για το κλείσιμο των νυχτερινών κέντρων τα μεσάνυχτα» ... οι ''ενεργοί'' πολίτες αυτού του τόπου απ' όλα όσα μας συμβαίνουν βρήκαν βλέπεις το πιο φλέγον ζήτημα για να διαμαρτυρηθούν!...    Όλα με μέτρο λοιπόν, μην καταλήξουμε στο τέλος απόκοσμοι και υποχόνδριοι, γιατί αυτή η καθημερινή αναφορά στο θέμα, σε θανάτους κλπ. δεν είναι δύσκολο να οδηγήσει σε οποιαδήποτε άλλη αρρώστια, ψυχική ή σωματική! Το δίδυμο της καραντίνας επέστρεψε στις οθόνες μας δις εβδομαδιαίως. Όρεξη και αντοχές να έχουμε να ακούμε.

Αγκαλιές, φιλιά και χειραψίες τέρμα, ακούω κάποιους να λένε από ραδιοφώνου.   Πρέπει λέει να το χωνέψουμε οι μεγάλοι ,  τα δε παιδιά θα πρέπει να εκπαιδευτούν και για τη χρήση της μάσκας, αλλά και για το ‘’κρατάμε αποστάσεις, δεν αγκαλιάζουμε, δε φιλάμε’’!  Ήταν που ήταν η απομόνωση και η κατάθλιψη στα ύψη, τώρα θα απογίνουν! Άλλωστε η κατανάλωση ψυχοφαρμάκων ανέβηκε κατά πολύ εν καιρώ καραντίνας και μετά. Ας ευχηθούμε να μην κρατήσει για πολύ αυτό ειδικά με το άγγιγμα, την αγκαλιά, που είναι μέσο επικοινωνίας της ψυχής, είναι αναμεταδότης ενέργειας, αγάπης, ζεστασιάς! Ο άρρωστος ζητά να κρατηθεί από ένα χέρι, ακόμα κι ο ετοιμοθάνατος, προσπαθεί να πάρει δύναμη. Το πώς μπορεί να εξελιχθεί ζωή έτσι εξ’ αποστάσεως σε όλα, δεν ξέρω, ούτε και μπορώ να το φανταστώ! Εύχομαι να μην καταλήξουμε ρομπότ με μόνη επαφή μέσω οθόνης και επικοινωνία μέσω κινητών.  Η τεχνολογία ναι μεν προσφέρει εύκολη πρόσβαση/επικοινωνία, όμως δεν αντικαθιστά την ανθρώπινη επαφή, την εξ’ επαφής επικοινωνία. Αν λοιπόν αυτή η αποστασιοποίηση κρατήσει για πολύ, παγωνιά θα πέσει στις ψυχές και στη ζωή μας απομόνωση και μόνο μέσα από μια εικονική πραγματικότητα θα νομίζουμε πως ζούμε!

Και μέσα σε όλα αυτά έχουμε και τον Ερντογάν που κάνει κόνξες με απειλές και πρακτικές, προκαλώντας μας και περιμένει τη ‘’λάθος κίνηση’’! Είμαστε γενικώς και μέσα και έξω μια χαρά και δυο τρομάρες! Έρχεται δύσκολο φθινόπωρο και χειμώνας για πολλούς συνανθρώπους μας, αν όχι για όλους. Αγάντα και πιάσουμε στεριά! Καλή σχολική χρονιά εύχομαι σε μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς!

+++

Νίκη  Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα... 03/09/2020.