Μέσα και έξω ίδια γεύση!

Ούτε μέσα, ούτε έξω πάμε καλά. Λόγια πολλά και τηγανίτα τίποτα! Τα χρεωμένα νοικοκυριά θα συνεχίσουν να είναι χρεωμένα, ακόμα και σε ρύθμιση να μπουν, κάποιο ποσοστό θα ξαναγίνει κόκκινο και εκτός ρύθμισης! Γιατί για πολλοστή φορά θα το πω, πως όσες ευκολίες και ρυθμίσεις να γίνουν, όταν το εισόδημα του άλλου είναι στον πάτο, δεν σώζεται με τίποτα, απλώς καθυστερεί το αποτέλεσμα! 

Φθάσαμε στο Δια Ταύτα των Πλειστηριασμών, αρκετή παράταση έδωσαν αυτά τα χρόνια, δίνοντας φρούδες ελπίδες περί προστασίας Α΄ κατοικίας, ρυθμίσεων χρεών κ.λ.π., μόνο και μόνο για να εστιάζεις την προσοχή σου εκεί κι όχι στο γεγονός ότι σου άδειαζαν την τσέπη, κάτι που στο τέλος θα σε οδηγούσε να χρωστάς και να μην μπορείς να πληρώσεις! Η αλήθεια είναι ωμή και στην πετούν κατάμουτρα τώρα, λέγοντας σου πως από Μάη και μετά θα χάνεις και το σπίτι σου, γιατί οι Τράπεζες πρέπει να μαζέψουν χρήμα να δανείσουν άλλους!

100 εκατ. ευρώ έχασαν νοικοκυριά & επιχειρήσεις το 2019 από τη μείωση των επιτοκίων καταθέσεων, ενώ παράλληλα τα έσοδα από προμήθειες, άνω του 1,5 δισ. ευρώ το 2019 για τις 4 συστημικές τράπεζες! Σώσαμε τις τράπεζες, αυτό κάναμε αυτά τα 10 χρόνια της κρίσης και θα συνεχίσουμε να τις σώζουμε με τον α ή β τρόπο!

 Έπρεπε να μας το πουν για να αντιληφθούμε εξ’ αρχής το αυτονόητο; Όταν χρωστάς ο άλλος, όποιος κι αν είναι αυτός, Τράπεζα ή πολίτης, θέλει τα λεφτά του! Τι έχουμε πάθει τελικά; Αντί να παρακαλάμε για επιστροφή χρημάτων που μας έχουν στερήσει, για θέσεις εργασίας, για καλύτερους μισθούς, για συγκράτηση τιμών προϊόντων και παρεχομένων υπηρεσιών και όλα αυτά που μας επέβαλαν με αποτέλεσμα την αδυναμία μας για πληρωμή οφειλών μας,  καταντήσαμε να παρακαλάμε για επιδόματα φτώχειας, ρυθμίσεις χρεών και σώσιμο Α΄ κατοικίας, τα οποία αυτά δε λύνουν κανένα μας πρόβλημα, απλώς το μεταθέτουν, άσε που είναι σαν να αποδεχόμαστε την οικονομική κατάσταση που μας έχουν επιβάλει!  Το σπουδαιότερο  τσακίζουν την αξιοπρέπεια μας, εκτός κι αν την έχουμε χάσει!

Μας λένε βγήκαμε από την κρίση, φεύγει το ΔΝΤ, τέλος τα Μνημόνια, όλα αυτά βέβαια προεκλογικά έπαιζαν στο ανάποδο, μετεκλογικά ίσωσαν!... Για τον πολίτη έτσι κι αλλιώς, αυτά δε λένε τίποτα ουσιαστικό. Το εισόδημα του παραμένει μειωμένο ή ανύπαρκτο, τα χρέη τρέχουν, οι αυξήσεις σε όλα παρομοίως, οι μισθοί χαρτζιλίκι,  και κάποιοι κινδυνεύουν να βγουν στο δρόμο, ως αποτέλεσμα των μέτρων της 10ετίας.

Πρόβλημα το μεταναστευτικό στη Χώρα, πρόβλημα με το Αιγαίο και μέσα και έξω μια χαρά χάλια είμαστε. Πήγαμε και στο Λευκό Οίκο να δηλώσουμε τη στήριξη μας στον Πλανητάρχη για ότι έπραξε στο Ιράν, να συνεισφέρουμε και 2 εκατομ. ετησίως στη Θεολογική Σχολή της Βοστώνης και μάλιστα αναδρομικά ήτοι 4 εκατομ. μαζεμένα, σε μια Σχολή που έχουν κάνει πίσω σταθεροί συνδρομητές λόγω ατασθαλιών και ερευνάται από τις Αρχές εκεί.  Δηλώσαμε και το τι θα κάνουμε σε περίπτωση θερμού επεισοδίου με την Τουρκία και ‘’όλα καλά, κομίσαμε δάφνες’’! Χαϊδεύουμε και τα αφτιά μας με λόγια του τύπου ‘’ ο Ερντογάν είναι σε απομόνωση’’ … τώρα πώς εξηγείται ο εν λόγω να είναι σε συνεχή επαφή με Πούτιν, Μέρκελ και Τραμπ, να εμφανίζεται ως ρυθμιστής από κοινού με τον Πούτιν για παύση πυρός στη Λιβύη, ασχέτως αν απέτυχε η προσπάθεια, να καλείται στη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη,  και παρ’ όλα αυτά και άλλα να μιλάμε για ‘’απομόνωση’’, απορίας άξιον.  Το γεγονός ότι η Χώρα μας δεν κλήθηκε στη Διάσκεψη, δεν μας ανησυχεί; Αν μη τι άλλο δείχνει πως μας θεωρούν τελευταίο τροχό της αμάξης στα γεγονότα,  οπότε δεν χρειάζεται η παρουσία μας στη Διάσκεψη.  Και μετά περιμένουμε βοήθεια από τους Εταίρους για τις προκλήσεις στο Αιγαίο και για την ΑΟΖ; Αλλά εντάξει ρίξαμε το θέμα ΠτΔ στην κατάλληλη στιγμή, για να επισκιάσει το θέμα της απουσίας μας από την Διάσκεψη Βερολίνου.

Δυστυχώς είμαστε μόνοι μας σε όλα, πρώτα μας εξαθλίωσαν και τώρα πετάνε ότι άχρηστο κατά δω, όσο για σύνορα Ευρώπης που συνηθίζουμε να λέμε για το Αιγαίο, αν ο φίλτατος τους αφορά για μέλος ΕΕ, τι τους νοιάζει ποιος θα έχει το Αιγαίο, πάλι Ευρώπη θα είναι, είναι και αυτή μια εκδοχή. Το δε ΝΑΤΟ λίγο πολύ μας λέει ‘’βρείτε τα’’. Το δε μεγαλύτερο κακό σε όλα αυτά είναι το ότι δεν μπορούμε να τα βρούμε μεταξύ μας, πόσο μάλλον να τα βρούμε με άλλους.

+++

Νίκη Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημερίδα ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''  23/01/2020.