Κοινωνία είμαστε όλοι Εμείς!

 

Απεδείχθη ότι η ανευθυνότητα είναι μάστιγα της εποχής μας, δεν διαθέτουμε αίσθημα ούτε ατομικής ούτε συλλογικής ευθύνης κι ακόμα θεωρούμε πως η όποια απειλή αφορά πάντα κάποιον άλλον και ποτέ εμάς! Αναλωθήκαμε στην απόκτηση υλικών αγαθών όλα τα προ οικονομικής κρίσης χρόνια! Ξεχάσαμε ή χάσαμε πολλές από τις χαρές της ζωής, απλές, καθημερινές, ανθρώπινες!  Από τους νεόπλουτους λοιπόν του παρελθόντος, περάσαμε στους νεόπτωχους του σήμερα και πέρα από τους άνεργους και άπορους που αυξήθηκαν σε ποσοστό, προστέθηκε άλλη μία νέα κατηγορία, αυτή των εργαζομένων φτωχών και των φτωχών συνταξιούχων. Όταν ένα Κράτος παύει να εμπνέει σεβασμό και εμπιστοσύνη στον πολίτη από κει και πέρα είναι μια σχέση ''βράσε όρυζα ΄΄ ! Με τα τόσα και τόσα ανήκουστα που ξεσκεπάζονται καθημερινά, έγινε κάτι ουσιαστικό, άλλαξε κάτι, διορθώθηκε κάτι?  ΄Η μήπως τελικά συνηθίζουμε κιόλας στην ιδέα πως συμβαίνουν και τα δεχόμαστε σιγά-σιγά χωρίς να το καταλάβουμε ως μέρος της ζωής μας? Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι τραγικό και μας εξοργίζει, μας θυμώνει, μας αναστατώνει, πέρα από το να εκφράζουμε τη λύπη, τον αποτροπιασμό μας, την οργή μας, ρίχνουμε μια ματιά μέσα μας να δούμε τι ποσοστό ενοχής έχει ο καθένας από εμάς μέσα σε όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω στην Κοινωνία; Να δούμε τι πιθανόν κάνουμε λάθος και να το διορθώσουμε, να το αλλάξουμε στο ποσοστό που μας αναλογεί;

Γιατί Κοινωνία είμαστε όλοι εμείς μαζί και ο καθένας χωριστά! Κι αν κάθε φορά που συμβαίνει κάτι μένουμε στην έκφραση της λύπης μόνο και μετά από λίγο  το ξεχνάμε μέχρι να συμβεί το επόμενο, η συνέχεια θα είναι η ίδια και χειρότερη ... επαναλαμβανόμενες ιστορίες με διάφορες μορφές κι εμείς στην ίδια θέση θεατές και κριτικοί του θέματος, χωρίς καμιά ουσιαστική παρέμβαση! Το ξημέρωμα στη ζωή δεν είναι σαν το ξημέρωμα της πλάσης , δεν έρχεται μόνο του αν δεν ξέρεις να αγωνίζεσαι και να διεκδικείς το δίκαιο σου.

Ο ψυχικός βιασμός , είναι ένα ‘’έγκλημα’’ μη στοιχειοθετούμενο επακριβώς , μα χειρότερο από αυτό που διαπράττει ο ‘’εγκληματίας’’ στερώντας μια ζωή. Η εξουσία δυστυχώς ειδικά τα τελευταία χρόνια αυτό κάνει, σκοτώνει με διάφορους τρόπους, όπως και ο ψυχικός βιασμός, ειδικά στα χρόνια της ‘’πανδημίας’’. Τελικά τα μέτρα αποσύρονται στο τέλος του Μάρτη, φαίνεται έχουμε κάνει σύμβαση με τον Απρίλη να απορροφήσει τον κίνδυνο του ιού. Ας μη γελιόμαστε το αφήγημα του τρόμου έχει καταρρεύσει, μετά από τόσες φωτιές, πλημμύρες, σεισμούς, εκδηλώσεις, διαδηλώσεις, δυστυχήματα με συνωστισμό και φυσικά εκ των πραγμάτων αποχή από μέτρα προστασίας.  Σύνηθες το φαινόμενο επιδημίας είτε του ιού  είτε γρίπης, με προτίμηση σε παιδιά και εμβολιασμένους. Όσο για τις ευάλωτες ομάδες που μας έχετε ζαλίσει και τις τοποθετείτε ηλικιακά, λυπάμαι αλλά σφάλετε. Ευάλωτες ομάδες είναι σε όλες τις ηλικίες ανάλογα με το  DNA και την εν γένει κατάσταση υγείας του καθενός. Σταματήστε λοιπόν τη στοχοποίηση ηλικιών, αρκετά και κάνετε χρήση επακριβώς της έννοιας της ‘’ευάλωτης ομάδας’’. Σε πολλά Κράτη έξω έχει ήδη υπάρξει παραδοχή λαθών, καταδίκες και αποζημιώσεις ακόμα. Εμείς εδώ ακούσαμε τον Υπουργό να λέει πως θα λάβει μέτρα γιατί γιατροί  δέχονται ανυπόστατες  μηνύσεις από πολίτες! Διάβασε όλους τους φακέλους δηλαδή και κατέληξε στο ‘’ανυπόστατες’’;  Μέτρα λαμβάνουν μόνο καθεστωτικές κυβερνήσεις, σε κανονικές δημοκρατικές χώρες οι μηνύσεις είναι αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών κ η απόδοση ευθυνών ή όχι είναι έργο της δικαιοσύνης  και μόνο, κ όχι του κάθε Υπουργού! Μερικοί άνθρωποι, πιστεύουν, αυτό που πιστεύει και ο κόκορας. Δηλαδή, πως ο ήλιος ανατέλλει, για να ακούσει το λάλημά του. (George Eliot.) Φαίνεται πως έχουμε αρκετούς.

Ακούσαμε και ότι ο ΠΘ δεν γνώριζε για την κατάσταση των τρένων, δηλαδή κάθε φορά που προκύπτει σοβαρό θέμα που θέλει απαντήσεις ο ΠΘ τυγχάνει να μη γνωρίζει; Και αυτό δικαιολογεί τη σοβαρότητα της κατάστασης; Όχι βέβαια, προσπαθεί να δικαιολογήσει πρόσωπα εν προκειμένω τον ΠΘ. Το θέμα παραμένει σοβαρό και η ευθύνη τεράστια. ‘’ Είμαστε αποφασισμένοι να αλλάξουμε όσα μας πόνεσαν – Μάχη για να ξεριζωθεί κάθε νησίδα του παλιού αναχρονιστικού κράτους.’’ Είπε.  Δηλαδή από τον ουρανό κατέβηκε και τώρα ανακαλύπτει το αναχρονιστικό κράτος, το οποίο και πρέπει να ξεριζώσουμε; Δεν είχε καμιά σχέση με αυτό, δεν το είχε αντιληφθεί;

Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε που λέει κι ο λαός! Η ουσία είναι ότι με αφορμή την τραγωδία στα Τέμπη, ήρθαν στην επιφάνεια παθογένειες και κακώς κείμενα και σε άλλα κυκλοφοριακά δίκτυα, γέφυρες, τούνελ με προβλήματα, λεωφορεία ακατάλληλα, αεροδρόμια με προβλήματα και άλλα πολλά που σου σηκώνεται η τρίχα διαβάζοντας τα. Γεγονός είναι πάντως ότι από θαύμα ζούμε και κυκλοφορούμε. Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι, θρηνούμε, ορκιζόμαστε, δίνουμε υποσχέσεις για αποκατάσταση κλπ. και τελικά συνεχίζουμε με την ίδια ανευθυνότητα, μέχρι να προκύψει ένα νέο τραγικό συμβάν.

Ο κόσμος πάντως έχει ξεσηκωθεί αυτή τη φορά και ζητάει απαντήσεις, τιμωρία υπευθύνων και πράξεις! Μόνο έτσι θα επανακτήσει την εμπιστοσύνη του στην Πολιτεία, κι όχι με τις διαβεβαιώσεις σας ή τα επικοινωνιακά παιχνίδια σας για διάσπαση ενδιαφέροντος και οργής!

Εύχομαι να είναι η τελευταία φορά που θρηνήσαμε νεκρούς και να αποφασίσουμε ως Κράτος και ως πολίτες δράση, συνέπεια, εντιμότητα και υπευθυνότητα στο τώρα και στο μέλλον.

+++

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

 Πηγη : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' 

                              ΨΥΧΑΝΕΜΙΣΜΑΤΑ... 23/03/23.