Έχουμε χάσει τη μπάλα~!

 

Έχουμε χάσει τη μπάλα γενικώς, ακόμα και στην καθημερινότητα μας ακόμα και στον τρόπο σκέψης μας, σε όλα. Άλλο παρατηρητικός και σκεπτόμενος κι άλλο κουτσομπόλης κατευθυνόμενος ,  και από τότε που θεσπίσαμε το ''ε και; εμένα τι με νοιάζει;'' για ότι βλέπαμε ή ακούγαμε ,  ε από κει και μετά χάσαμε τη μπάλα.. Με την ανοχή και την αδιαφορία μας φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Το να μένεις στο πρόβλημα, με το χρόνο πονάει πιο πολύ απ’ ότι πονάει η απόφαση να βγεις απ’ αυτό!.Μόνο η υγεία όταν χαθεί , είναι μονόδρομος. Μπορεί να μένεις κάπου από συνήθεια κι όχι από αγάπη όπως νομίζεις,  και φυσικά η συνήθεια δεύτερη φύση που λένε ... και μεγάλη αδυναμία θα έλεγα η συνήθεια που οδηγεί σε εξάρτηση,  αν σου τύχει μεγάλο μπέρδεμα. Την ανοχή από την αντοχή ένα τ τις χωρίζει, έτσι και τελειώσει η αντοχή πάει και η ανοχή.

Να φεύγεις από αυτούς που ποτέ δεν έκαναν τίποτα για να μείνουν στη ζωή σου, από ανθρώπους με περιστασιακά συναισθήματα , που σε έκαναν να επενδύσεις τον χρόνο σου και να βασίσεις τις ελπίδες σου σ’ αυτούς, περιστασιακά ευρισκόμενοι δίπλα σου. Μην απαιτείς επίσης από τους άλλους κάτι που κι εσύ μπορεί να μην μπορείς να δώσεις. Ναι μεν η πρώτη εντύπωση είναι η καλύτερη όπως λένε, αλλά και η τελευταία είναι αυτή που μένει, αυτή που κάνει θόρυβο και σβήνει και τις καλύτερες εντυπώσεις. Κάποιοι άνθρωποι συμβιβάζονται με το λίγο, γιατί το πολύ ούτε να το εκτιμήσουν μπορούν, ούτε να το κρατήσουν όταν τους δίνεται. Όσο κι αν σε πίκραναν ή σε εκμεταλλεύτηκαν δεν πρέπει να κρατάς κακία, απλώς να τους λυπάσαι, γιατί θα παραμείνουν στο σκοτάδι της ψυχής τους. Ο μικρόψυχος άνθρωπος εύχεται συνήθως την αποτυχία του άλλου και χαίρεται με αυτό, αλλά και στην επιτυχία πάλι κάτι ξινό θα βρει να πει. Συνήθως αναγνωρίζουμε στους άλλους αυτά που έχουμε αναγνωρίσει σε μας είτε σε ενεργή είτε σε λανθάνουσα κατάσταση. Όποιος ασχολείται μονίμως με τους άλλους, σίγουρα θέλει να ξεφύγει από δικά του διάφορα και αντί να μπει στη διαδικασία να τα αναλύσει και να δώσει λύσεις, βρίσκει λύση στο να ασχολείται με τη ζωή των άλλων. Όποιος έχει καθαρή συνείδηση από τύψεις και ενοχές, δεν σε αποφεύγει, σε αντιμετωπίζει. Όπως και όποιος αποφεύγει το βλέμμα ... σίγουρα κάτι κρύβει!

Στη ζωή ψάξε να βρεις τι είναι αυτό που σε γεμίζει, που σε ευχαριστεί και ζήσε το!  Αυτό έχει αξία, τα λοιπά είναι απλώς οδοντόκρεμες... Η χαρά θέλει άπλα για να χωρέσει...ανοιχτά παράθυρα και πόρτες χωρίς κλειδαριές!. Να γεμίσεις την ζωή σου μόνο με ανθρώπους που καταλαβαίνουν την αξία σου και δεν χρειάζεται να τους το αποδεικνύεις. Αυτούς που πριν μιλήσεις καταλαβαίνουν τι θέλεις να πεις. Αυτούς που καταλαβαίνουν και συμμετέχουν στον πόνο και στη χαρά σου, χωρίς καν να το ζητήσεις.

 

 Η ζωή αργεί αλλά δε λησμονεί... ανάλογα με το πόσο ειλικρινής και έντιμος είσαι μαζί της, ανάλογα με το πόσο την αποδέχεσαι και την αγαπάς όπως κι αν σου έχει φερθεί, κάποια στιγμή σου στέλνει επιστροφές, επιβραβεύσεις ή τιμωρίες .. H ημιμάθεια χειρότερη από την αμάθεια όπως λένε, σε συνδυασμό δε με στενομυαλιά και μικροψυχία, είναι άσε τα να πάνε! Η εποχή μας γεμάτη ημιμαθείς, που έχουν γνώμη και άποψη περί παντός επιστητού και που ενστερνίζονται την κάθε άποψη άλλων μετρίων και ημιμαθών ή κατευθυνόμενων. Ζούμε στην εποχή της παράνοιας και της μονόπλευρης οπτικής των πραγμάτων γενικώς. Εκατομμύρια τα θύματα στον Πλανήτη πέρα από καιρικά φαινόμενα, από χέρι ανθρώπινο ή οδηγούνται στη δυστυχία, την καταστροφή και την εξαθλίωση πάλι από την ολιγωρία των ανθρώπων ή τα οικονομικά και πολεμικά παιχνίδια των Μεγάλων Δυνάμεων. Ηθικοί αυτουργοί αν όχι αυτόχειρες, όλοι όσοι έχουν συμβάλλει στη φτωχοποίηση λαών ή εκδίωξη τους από πάτρια εδάφη. Έχουμε αυτή τη στιγμή έναν πόλεμο που είναι απρόβλεπτη η εξέλιξη και η τυχόν εξάπλωσή του. Η εισβολή στην Ουκρανία, ‘’νίκησε’’ την Πανδημία και αφήσαμε τον ένα τρόμο πίσω αφού βρήκαμε καινούργιο να μας βασανίζει. Ελευθερίες παντού σε σχέση με τον ιό, αλλά τα πρόστιμα έμειναν ως τιμωρία των μη εμβολιασμένων κι ας πεθάνουν από πείνα, ποσώς ενδιαφέρει. Να σωθεί από τον ιό κι ας πεθαίνει κάθε μέρα από όλα τα άλλα. Και το να αναφέρεται κανείς στην ακρίβεια και την απόγνωση του κόσμου, δεν είναι μιζέρια κι ούτε εχθρός του λαού είναι όπως είπε ο ΥΠΑΝ. Είναι η καθημερινότητα του απλού πολίτη, που έχει γίνει μαύρη! Αν εσείς εκεί ψηλά δεν το αναγνωρίζετε πρόβλημα σας, είστε εκτός πραγματικότητας. Πάντως έχετε εισπράξει τη μεγαλύτερη οργή της τελευταίας 10ετίας, αν δεν το αντιλαμβάνεστε, υπάρχει πρόβλημα.

Και κλείνω με αυτό : δεν υπάρχουν δεδομένα στη ζωή (ειδικά η τελευταία 10ετία μας το δίδαξε αυτό), πρέπει να λέμε ευχαριστώ ακόμα και για αυτά που θεωρούμε δεδομένα μαζί με αυτά που έχουμε! Καλή Σαρακοστή!

+++

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

 Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

             Ψυχανεμίσματα .... Πέμπτη 10/3/22