ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΜΟΤΙΒΟ!

 

Μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει στο ίδιο μοτίβο, μεγαλεπήβολος σχεδιασμός η έξοδος για supermarket, ή Φ/Κ, ή βόλτα με το σκύλο, ή για περπάτημα, τίποτα περισσότερο. Και η ζωή συνεχίζεται αβέβαιη με καραβοτσακισμένα όλα τα μέχρι τώρα δεδομένα! Ακόμα και η Παρασκευή έχασε την αίγλη της, κάποτε κάναμε σχέδια για το Σ/Κ, ή βγαίναμε το βράδυ έξω, τώρα σιωπή ,πρώτη θέση καναπέ ή κρεβάτι! Πρέπει να εφεύρουμε ένα νέο ημερήσιο πρόγραμμα  προσαρμοσμένο στην περίσταση που βιώνουμε, έτσι για ποικιλία και για να μην κινδυνέψει η θλίψη και ο εγκλεισμός να γυρίσει σε κατάθλιψη. Να δοκιμάζουμε νέες ιδέες, γεύσεις, γνώσεις κ.ά.  σε συνδυασμό με το ‘’μένουμε σπίτι’’! Να επινοήσουμε διάφορα, να δοκιμάσουμε άλλα που ίσως όταν ήμασταν ‘’εν ενεργεία’’ δεν είχαμε το χρόνο να το κάνουμε. Να απολαύσουμε όσο το δυνατόν, την ηρεμία του σπιτιού μας, μακριά από τοξικές επιδράσεις εξωτερικές, να ασχοληθούμε με κάτι δημιουργικό, εν κατακλείδι πολλά μπορούμε να κάνουμε, αρκεί να το θελήσουμε, ώστε να μη χρειαστούμε αντικαταθλιπτικά και το σπουδαιότερο να μην καταλήξουμε σε ‘’άρρωστες’’ αντιδράσεις του τύπου ‘’δε θα τους κάνω τη χάρη είμαι όλη μέρα έξω’’! Και λέω ΄΄άρρωστη αντίδραση’’ γιατί αν παρατηρήσεις την ψυχολογία αυτού που λειτουργεί έτσι, είναι ευέξαπτος, θυμωμένος μόνιμα, ευερέθιστος, επιθετικός και αρνητικός σε οτιδήποτε διαφορετικό από αυτό που εκείνος θέλει να πιστεύει! Αν το ‘’όλη μέρα έξω, για να μην τους κάνω τη χάρη’’ είχε υγιές υπόβαθρο και δήλωνε συνειδητοποιημένη στάση, θα έπρεπε η ψυχολογία να ήταν άριστη χωρίς τίποτα από αυτά που ανέφερα πριν. Άσε που για κάποιους από αυτούς είναι και μόνιμη συντροφιά το αντικαταθλιπτικό. Καλά θα ήταν νομίζω να συνέλθουμε ορισμένοι και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Ένα από τα κακά και ανάποδα της εποχής μας είναι η ανευθυνότητα σε όλο της το μεγαλείο. Περιμένουμε να μας φροντίσουν οι άλλοι, θεωρούμε τον εαυτό μας άτρωτο σε κάθε κακό, θυμώνουμε σε ότι μας βγάζει από τη βολή μας,  έχουμε άρνηση σε οτιδήποτε μας ταράζει τη σκέψη, στρουθοκαμιλίζουμε σε ότι άσχημο συμβαίνει γύρω, ακουστικά και κινητό στο χέρι και μια χαρά όλα! Άσε που, λες και δε μιλάμε την ίδια γλώσσα, ερμηνεύουμε και μεταφράζουμε τα λεγόμενα, γραφόμενα, συμφραζόμενα σύμφωνα με το τι θέλουμε εμείς να ακούσουμε και είμαστε όλοι κριτές/κατακριτές αυτού που καταλάβαμε συνήθως, παρά αυτού που πραγματικά συμβαίνει!... Με γνώμονα το ότι τίποτα και κανείς δεν είναι δεδομένα ή αυτονόητα στη ζωή μας, αναγνωρίζεις τόσα πολλά ''αγαθά'' στη ζωή σου, άξια για να πεις ευχαριστώ και να νιώσεις ευτυχισμένος, όπως κι αν έχουν τα πράγματα!

Η ζωή αργεί αλλά δε λησμονεί... ανάλογα με το πόσο ειλικρινής και έντιμος είσαι μαζί της, ανάλογα με το πόσο την αποδέχεσαι όπως κι αν σου έχει φερθεί, κάποια στιγμή σου στέλνει επιστροφές, επιβραβεύσεις ή τιμωρίες ... το θέμα είναι να μπορείς να τις αναγνωρίσεις και με πλήρη συνέπεια και ειλικρίνεια να λες ευχαριστώ ή συγνώμη ανάλογα!

Ωστόσο είναι γεγονός ότι όταν περάσει η μπόρα αυτή θα μετρήσουμε τις απώλειες και τις ζημιές πέρα από τα θύματα λόγω ιού. Οι πληγές, και σοβαρές θα είναι και θα έχουν μάκρος χρόνου για να γιατρευτούν!  «Για κάθε άτομο που πεθαίνει από την πανδημία, πιθανώς άλλοι πέντε να αποκτήσουν σοβαρή αναπηρία. Εκατομμύρια άνθρωποι θα χρειαστούν διαρκή ιατρική φροντίδα ακόμη κι όταν αφήσουμε πίσω μας τις άμεσες επιπτώσεις της θνησιμότητας της πανδημίας. »...Επιστημονική άποψη αυτό, άλλωστε  κοινό νου να διαθέτει κανείς και χωρίς επιστημονικές γνώσεις αυτό πρέπει να το έχει καταλάβει πως θα συμβεί.

Πάντως πώς μέσα σε όλα αυτά οι τιμές ακινήτων και τα ενοίκια ανεβαίνουν, οι τιμές παροχής υπηρεσιών όπως και διαφόρων ειδών παραμένουν ακλόνητες, είναι άξιον απορίας. Αν πεις δε για τις Τράπεζες, αφού μας υπαλληλοποίησαν  αμισθί με το e-banking, φροντίζουν στις περισσότερες συναλλαγές αν όχι σε όλες να σε χρεώνουν και προμήθεια από πάνω! Άσε που κάποιος που δεν τα καταφέρνει και τόσο στο διαδίκτυο, χρειάζεται μόνιμο λογιστή. Τα δεδομένα της ζωής μας λοιπόν αλλάζουν, όσο νωρίτερα το αποδεχθούμε τόσο το καλύτερο. Πρέπει να βρούμε τρόπους να προσαρμόσουμε τη ζωή μας στα νέα δεδομένα για να επιβιώσουμε και να βγούμε υγιείς και δυνατοί μέσα από αυτή τη λαίλαπα.

Ας αφήσουμε τους άκαρπους λεονταρισμούς στην άκρη και καλού κακού μακριά από συνωστισμό ... ''όποιος φυλάει τα ρούχα του έχει τα μισά!'' Ας μην προκαλούμε την τύχη μας!

+++

Νίκη Παπουλάκου.

 

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' ΨΥΧΑΝΕΜΙΣΜΑΤΑ... 11/02.21