Η ομορφιά υπάρχει μέσα μας....

Οταν η παλέτα της ψυχής και του νου υστερεί από χρώματα και αποχρώσεις, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν και τείνουν στη μονοτονία και βαρεμάρα!! Ορισμένοι άνθρωποι ούτε στον ύπνο ούτε στο ξύπνιο τους βλέπουν όμορφα πράγματα γύρω.  ΄Ολα τα βλέπουν ίδια, μονότονα, άχρωμα, άσχημα πολλές φορές και μαύρα! Ενίοτε δεν αντέχουν την ομορφιά, ούτε πάνω τους, ούτε γύρω... αν τους βάλεις να διαλέξουν ανάμεσα σε κάτι φωτεινό και όμορφο και σε κάτι σκοτεινό και άσχημο , θα διαλέξουν το δεύτερο! Θα το έλεγα κατάρα αυτό!... 

Τα χρώματα υπάρχουν μέσα μας, το ίδιο και η ομορφιά!  Κι αυτό αντικατοπτρίζεται σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Από τον τρόπο που ζούμε, που αντιμετωπίζουμε καταστάσεις, από το περιβάλλον που ζούμε, πώς το έχουμε διαμορφώσει, ακόμα κι από μία φωτογραφία που θα τραβήξουμε και θα την δείξουμε σε φίλους! Με τα μάτια της ψυχής και του νου, το ίδιο τοπίο από τη στιγμή που το βλέπεις όμορφο, μπορείς να το δεις με χίλια χρώματα και να το απολαμβάνεις σαν κάτι διαφορετικό με κάθε ματιά!

Το ίδιο και τη ζωή σου και άχρωμη να είναι την χρωματίζεις! Βρίσκεις τρόπους ανανέωσης με απλές κινήσεις, απλές σκέψεις! Ακόμα και τα ελαττώματα και τα λάθη σου τα βλέπεις φιλικά και καθόλου εχθρικά! Συμφιλιώνεσαι με τη ζωή σου, την ζωή γενικότερα, προχωράς και αντέχεις! Είναι φορές που ανακαλύπτεις την ομορφιά ακόμα και μέσα στην ασχήμια!

Αν καταφέρει κανείς και βρίσκεται κάπου εκεί, έχει πάρει διαζύγιο από κατάθλιψη, μακριά από το βάρος της μοναξιάς, (ακόμα κι αυτήν την θεωρεί ''μόνη αξία''), βρίσκει δύναμη να νιώθει όμορφα με το τίποτα , με τα πιο απλά πράγματα, με την καθημερινότητά του, βρίσκει διεξόδους δημιουργίας και επικοινωνίας, γιατί μέσα του υπάρχει αγάπη! Με αγάπη αγγίζει το κάθε τι και το βλέπει όμορφο, μπορεί να νιώσει υπέροχα, ενώ κάποιος άλλος για το ίδιο πράγμα θα γελάσει ή θα γκρινιάξει !!

Μεγάλη υπόθεση η αξιοποίηση του εσωτερικού πλούτου της ψυχής και του πνεύματος! Από αυτό εξαρτώνται όλα, από το πώς νιώθουμε μέσα μας,  ακόμα και οι επιλογές μας, οι απογοητεύσεις μας, η απελπισία μας, η δυνατότητα προσαρμογής μας στις καταστάσεις και συνθήκες.... όλα εξαρτώνται από το πώς έχουμε μάθει να βλέπουμε τα πράγματα!  

Η ζωή είναι σκληρή τις περισσότερες φορές , ειδικά τώρα , οι μαύρες σκέψεις έρχονται απρόσκλητες, όμως ας κρατήσουμε τα χρώματα μέσα μας , ας στραφούμε σε οτιδήποτε δημιουργικό σαν αντιστάθμισμα στη μαυρίλα των συμβάντων! Πρέπει να κρατηθούμε όρθιοι ... και μια παροιμία λέει, ''τα δαχτυλίδια έπεσαν, τα δάχτυλα όμως μένουν'' !

Δεν είναι λύση η αυτοκτονία σίγουρα, ούτε πράξη ηρωϊσμού , πράξη  ίσως απόγνωσης, δειλίας, μειωμένων αντοχών στη δυσκολία ;....όμως καλό θα είναι, να δαγκώνει κανείς τη γλώσσα του πριν μιλήσει, σχολιάσει  ή καταδικάσει κάτι !... Αν δεν έχεις καμιά προοπτική επαναφοράς ή βελτίωσης της ζωής σου, ποτέ δεν ξέρεις πώς θα λειτουργούσες κι εσύ ο ίδιος ... γι' αυτό ποτέ μη λες μεγάλη κουβέντα... ''μέγα φας , μέγα πιεις , μέγα λόγο να μην πεις'' έλεγε ο πατέρας μου!

Μια κλωστή χωρίζει τη λογική από την τρέλα κι από μια απονενοημένη ενέργεια! Γι αυτό η καλύτερη ευχή για όλο τον κόσμο είναι το να έχουμε την τύχη να πω; ... την δύναμη; ... την άνωθεν βοήθεια;... να μην φτάσουμε ποτέ στο όριο αυτής της κλωστής!

Ας κρατήσουμε ζωντανά τα χρώματα μέσα μας και σε κάθε μαύρη σκέψη να βάζουμε δίπλα μια χρωματιστή , να αντισταθμίζει τη μαυρίλα και πάντα δίπλα σε κάθε αρνητική σκέψη να βάζουμε μια θετική !! Εύκολο μπορεί να μην είναι, όμως όχι ακατόρθωτο!

+++

Νίκη  Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα....