Powered By Blogger

ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ ΚΙ ΕΥΘΕΙΑ!

ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ ΚΙ ΕΥΘΕΙΑ!
Ποίηση/Στίχος/Άρθρα/Βίντεο

Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2024

Η κοινή λογική ξεστράτισε!!

 



Από τη στιγμή που παύεις να περιμένεις και να πονάς για κάτι ή κάποιον που δεν έρχεται, ανοίγει ο δρόμος σου, νιώθεις λεύτερος και χαρούμενος, ζεις και απολαμβάνεις τη ζωή! Κάποιοι άνθρωποι μένουν στην καρδιά μας αλλά όχι στη ζωή μας, ενώ κάποιοι άλλοι είναι στη ζωή μας αλλά όχι στην καρδιά μας ... μέσα στο παιχνίδι της ζωής κι αυτό! Σε κάθε αναποδιά βρίζουμε την τύχη μας... σπανίως ψάχνουμε για το αν κάτι πληρώνουμε , ή κάτι πρέπει να μάθουμε.  Οι κακοί ή ανάποδοι που έρχονται ή περνούν από τη ζωή μας, χαρίζουν εμπειρία και δύναμη , οι δε αχάριστοι μας δίνουν μαθήματα... παραδείγματα προς αποφυγή. Τους αγαπάμε όλους λοιπόν και τους αφήνουμε στους κραδασμούς του σύμπαντος για τα περαιτέρω. Συνήθως αυτοί που γκρινιάζουν και διαμαρτύρονται συνέχεια για πολλά και διάφορα, είναι αυτοί που έχουν αντιμετωπίσει τα λιγότερα προβλήματα στη ζωή. Όποιος δεν αντέχει τη βροχή, ή δεν αντέξει στη βροχή, δεν μπορεί να παραπονιέται για τον καθαρό ουρανό και τη λιακάδα του άλλου που άντεξε... αλλά δυστυχώς συμβαίνει συνήθως το αντίθετο.

Η αλήθεια είναι ότι κανείς στη ζωή δεν τα έχει όλα, όσο κι αν έτσι φαίνεται ! Το θέμα είναι να ξέρει ποια είναι τα δικά του ''όλα'', ποια τα σημαντικά γι' αυτόν μέσα σ' αυτά και πόσο τα εκτιμά και νιώθει ευγνώμων που τα έχει! Αυτή θεωρώ πως είναι η βάση και η πηγή της εσωτερικής γαλήνης και ευτυχίας! ΄Οτι πιο πολύτιμο μπορεί κανείς να κερδίσει ... σας το εύχομαι!! Για τον ξεχωριστό η πορεία συνήθως είναι μοναχική, πολλοί τον θαυμάζουν, πολλοί τον φθονούν και ελάχιστοι του αναγνωρίζουν αυτό το ξεχωριστό και συμπορεύονται μαζί του. Το κάθε τι σε αυτή τη ζωή έχει κι ένα τίμημα και ειδικά όταν πρόκειται για αξίες και τρόπο ζωής, το τίμημα είναι πιο βαρύ. Οι επενδύσεις είτε σε χρήμα, είτε σε συναίσθημα,  πάντα έχουν ρίσκο. Όταν λοιπόν επενδύεις να θυμάσαι πως ποτέ δεν ''επενδύουμε'' το 100% του διαθεσίμου ! Πάντα να κρατάς και κάτι για σένα.

Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις , ολοκληρωμένη άποψη κοιτώντας μόνο τη μία δεν μπορείς να έχεις. Η ζωή είναι αγώνας… Και κέρδος δεν είναι το αποτέλεσμα , η νίκη.. Κέρδος είναι ο αγώνας βήμα – βήμα και η προσωπική σου εξέλιξη μέσα απ’ αυτόν. Και είναι θλιβερό κάθε λίγο να διαπιστώνεις τη στενομυαλιά, μικροψυχία, έλλειψη γνώσεων και γνώσης, κακία , επιλεκτική γραμμή σκέψης και κρίσης, το κοντό ανάστημα μιας Κοινωνίας που θες δε θες είσαι κι εσύ μέλος της και δεν ξέρεις αν πρέπει να ''φτύσεις'' ή να ''ντραπείς''! Η κοινή λογική ξεστράτισε... βαδίζει στα μονοπάτια της παράνοιας , είναι στιγμές με αυτά που ακούω, να αναρωτιέμαι αν υπάρχει επιστροφή ή σωτηρία. Ακούστηκαν τα μύρια όσα με την αναγγελία του αρμόδιου Υπουργού, για διαγραφή των προστίμων στους άνω των 60, που είχαν επιβληθεί  ‘’παράνομα’ και που σε καμιά άλλη Χώρα της ΕΕ δεν εισπράχθηκαν. Φυσικά κάποιο ποσοστό των τιμωρημένων πλήρωσε, είτε εξ ανάγκης αν χρειαζόταν φορολογική ενημερότητα,   είτε από φόβο, είτε γιατί δεν ήθελε να χρωστάει,  είτε γιατί χωρίς την έγκριση του, ούτε καν την ενημέρωση του, κρατήθηκε το πρόστιμο από τυχόν επιστροφές, ή εφ’ άπαξ, ή επιδόματα. Άλλοι πάλι ‘’αναγκάστηκαν’’ να εμβολιαστούν για να γλιτώσουν το πρόστιμο. Μιλάμε λοιπόν για επιλογή και κάθε επιλογή έχει το κόστος της. Ε λοιπόν είναι λογικό και ηθικό να θυμώνουν γιατί όσοι άντεξαν και δεν πλήρωσαν, θα τους διαγράψουν το πρόστιμο; Σωστό θα ήταν να τους επιστραφούν, όμως πείτε μου πότε συνέβη κάτι παρόμοιο σε αυτό το Κράτος. Πάντα όταν έρχεται μια νέα διάταξη αφορά το από κει και κάτω. Π.χ. στην τακτοποίηση αυθαιρέτων όσοι είχαν πληρώσει μετρητοίς από την πρώτη ρύθμιση έχασαν τις επόμενες ρυθμίσεις που είχαν καλύτερες εκπτωτικές συμφωνίες.  Το να βγάζουμε λοιπόν κακία και μάλιστα ‘’έγκριτοι’’ δημοσιογράφοι και να λέμε ότι μας κατέβει στο κεφάλι π.χ. ‘’κανείς δεν θα πληρώσει ξανά πρόστιμο’’. Άλλο πρόστιμο για οποιαδήποτε παράβαση ή παρανομία και άλλο πρόστιμο/τιμωρία,  επειδή δεν διέθεσα τον εαυτό μου στις επιταγές τρίτων και αποφάσισα εγώ γι αυτόν! Τέλος πάντων η ουσία είναι πως αδυνατούμε πλέον να σκεφτόμαστε λογικά για οποιοδήποτε θέμα. Υπερισχύει το προσωπικό κίνητρο και θυμός και σχεδόν ποτέ δε βλέπουμε σε βάθος τι σημαίνει το κάθε τι που συμβαίνει ή εφαρμόζεται. Και φυσικά παραμένουμε ευάλωτοι έτσι διαλυμένοι και ξεσηκωμένοι οι μεν με τους εκάστοτε δε!

Άσε το άλλο θέμα με το γάμο των ομόφυλων! Έχει γίνει μόνιμο θέμα ενασχόλησης από το πρωϊ ως το βράδυ, λες και δεν έχουμε άλλα σοβαρά θέματα. Αλλά πάντα έτσι γίνεται βγαίνει ένα θέμα για να απασχολεί το κοινό. Έχουν και γι’ αυτό ειπωθεί και γραφτεί τα μύρια όσα.  Το μόνο που θέλω να πω σε σχέση με το παιδί, ότι ναι μεν πρέπει να τακτοποιηθούν δικαιώματα του, όμως κάθε επιλογή του καθενός σεβαστή, αλλά αναλαμβάνεις και το τίμημα της επιλογής σου όπως γράφω και πιο πάνω. Για φανταστείτε να οι ιερωμένοι να έβγαιναν κάποια στιγμή και να απαιτούσαν τεκνοποίηση, τη στιγμή που δέχθηκαν και αποδέχθηκαν το σχήμα και την αγαμία!

Έτσι όπως έχει μπερδευτεί το θέμα με όλα αυτά που ακούγονται και τις τόσες απόψεις, πρέπει όντως να δοθεί μια λύση για τα όσα παιδιά ομόφυλων ζευγαριών υπάρχουν, από κει και πέρα ας ασχοληθούν οι ειδικοί για την επιρροή που θα έχουν όλα αυτά στις Κοινωνίες του μέλλοντος, γιατί καλύτερη η πρόληψη από τη θεραπεία. Βλέπουμε και τι έχει συμβεί με τη χαλάρωση στην ανατροφή των παιδιών, την αμόλα, τη διάλυση των οικογενειών, το βιασμό της ζωής μας, πρώτα με την οικονομική κρίση και μετά με την πανδημία.  Συμμορίες εφήβων, αγριότητα, θυμός, φόνοι κ. ά . πολλά.

Εύχομαι αυτή τη χρονιά να επικρατήσει η λογική σε όλους μας από ψηλά ως κάτω και να δούμε τι μπορούμε να σώσουμε ή να διορθώσουμε.

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφήμ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' 

ΠΈΜΠΤΗ18/1/24 -Ψυχανεμίσματα....

Δεν υπάρχουν σχόλια: