H ατιμωρησία δυστυχώς οδηγεί στο χάος!

Λόγω των ημερών, πλησιάζουν Χριστούγεννα, και κάνοντας τον ετήσιο απολογισμό μου, την ετήσια απογραφή, ξεκαθαρίζοντας το τοπίο λοιπόν,  μου βγαίνουν διάφορες σκέψεις  κι αυτές θα μοιραστώ σήμερα μαζί σας!

Yπάρχουν τόσα πολλά αστέρια στο στερέωμα και το καθένα έχει τη θέση του, κάποια αυτόφωτα, άλλα ετερόφωτα, υπάρχουν και οι διάττοντες αστέρες που κάνουν ένα πέρασμα και χάνονται! Κάπως έτσι και τα ‘’αστέρια’’ εδώ κάτω! Το καθένα έχει τη δική του λάμψη, προς τι ο ‘’αλληλοσπαραγμός’’; Γιατί πρέπει να θάψεις τον άλλον για να φανείς εσύ; Καραμπινάτη ανασφάλεια και χαμηλή αυτοεκτίμηση! Κανείς δεν μπορεί να σου κλέψει τη λάμψη, αν πράγματι την έχεις!  Άλλωστε ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του προσωπικότητα, όταν λοιπόν είναι ισχυρή, ισχυρή παραμένει χωρίς να επηρεάζεται ή να επηρεάζει την εξ’ ίσου έντονη προσωπικότητα κάποιου άλλου! Αν αυτό το είχαμε αποδεχθεί, θα είχαμε λιγότερες ίντριγκες, έχθρες, ζήλιες κλπ.

Τον ήλιο όσο κι αν θες να τον αγνοήσεις, ούτε τη λάμψη του χάνει ούτε τη θέση του! Δεν χρειάζεται τη δική σου προσοχή για να υπάρχει! Οπότε όσοι νομίζουν ότι όταν  επιμελώς αγνοούν, ή κάνουν πως δεν βλέπουν την αξία κάποιου άλλου, δεν του αφαιρούν κάτι από αυτήν! Αντιθέτως, με αυτό τον τρόπο εκφράζουν την μικρότητα τους!  

Οι προσωπικές δυνατότητες/ικανότητες  του καθενός δεν μεταβιβάζονται αφ’ ενός και αφ’ ετέρου όσο κι αν θελήσει κάποιος να τις σκιάσει ή να τις υποβιβάσει, χωρίς να το καταλαβαίνει υποβιβάζει τον ίδιο του τον εαυτό, γιατί απλούστατα ‘’όποιος έχει μάτια βλέπει’’ που λέει κι ο λαός και γελάει μαζί του ή χάνει πάσα ιδέα για την κρίση του! 

Εξ’ ίσου λάθος είναι και η επίμονη ενασχόληση μας με θέματα ή άτομα άνευ ειδικής βαρύτητας και αξίας! Πρέπει να ξέρουμε πως το ‘’τίποτα’’ γίνεται ‘’κάτι’’ μπορεί και ‘’σημαντικό’’ από το βαθμό της δικής μας προσοχής! Είμαστε συνυπεύθυνοι για τα τίποτα και τους φελλούς που επιπλέουν και ‘’μεγαλουργούν’’! Το ίδιο και για τα λαμόγια! Η ανοχή μας και ο θαυμασμός μας ενίοτε για την επιτυχία τους, ανεξάρτητα με ποιο τρόπο επετεύχθη, τους έδωσε θέση και ισχύ ώστε να μας καθίσουν στο σβέρκο και το χειρότερο … να περνούν και για πρότυπα!

Τα μεγάλα λόγια επίσης δεν συνοδεύονται απαραίτητα  από ''μεγάλα έργα'', πράξεις.  Συνήθως το πηγαίο δώσιμο,  το βαθύ συναίσθημα και η αποτελεσματικότητα,  δυσκολεύονται στην περιγραφή και στα μεγάλα λόγια! Είναι πράξεις! Μιλούν με τις πράξεις τους, μιλούν τα γεγονότα, δεν χρειάζονται παχιά λόγια και σάλτσες!

Το ίδιο και η αλήθεια, λίγα λόγια και σταράτα για να την πεις, ενώ το ψέμα θέλει πολλά λόγια για να πείσει! Και ο ψεύτης πρέπει να διαθέτει και καλή μνήμη, εν αντιθέσει με αυτόν που λέει την αλήθεια και ανά πάσα στιγμή ακόμα και μετά από χρόνια, αν τον ρωτήσεις τα ίδια θα απαντήσει! Βέβαια παίζει ρόλο και η μνήμη του αποδέκτη, γιατί αν είναι μνήμη χρυσόψαρου, βασιλεύει ο ψεύτης κι ας μη θυμάται τι έχει πει!

Ψεύτες και κλέφτες σ’ αυτή την Κοινωνία, ζωή να έχουν, ουκ ολίγοι! Φυσικά με την ανοχή ή την αφέλεια μας για να μην πω κάτι άλλο! Το ψέμα στην πολιτική περισσεύει … αν ήξεραν πως για κάθε ψέμα και για λάθος διαχείριση  πληρώνουν πρόστιμο, άραγε θα ήταν καλύτεροι και πιο προσεκτικοί;

Η ατιμωρησία γενικώς σε όποιο τομέα, οδηγεί σε ξεχαρβάλωμα και χάος! Κι εδώ δυστυχώς πολλά περνούν στο τζάμπα! Άσε που έχουμε καταρρίψει το ‘’ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται’’… εδώ πλέον χαίρονται για χρόνια!

Ελπίζω και εύχομαι ο δικός σας απολογισμός να σας βγάλει κι άλλα πολλά! Καλά Χριστούγεννα με υγεία, αγάπη και χαρά σε σας και τα αγαπημένα σας πρόσωπα!

Νίκη Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα...20/12/2018