Powered By Blogger

ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ ΚΙ ΕΥΘΕΙΑ!

ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ ΚΙ ΕΥΘΕΙΑ!
Ποίηση/Στίχος/Άρθρα/Βίντεο

Τρίτη 7 Νοεμβρίου 2017

Tίποτα δεν κρατάει αιώνια...







 Οι ανθρώπινες σχέσεις βασίζονται στην αγάπη, την εκτίμηση, το σεβασμό και την αποδοχή. ΄Οσο κι αν αγαπάμε κάποιον, αν δεν τον αποδεχτούμε όπως ακριβώς είναι, δεν φτάνει για να συμβιώσουμε ομαλά μια ζωή. Αν δεν συνυπάρχουν όλα αυτά , κάπου χαλάει η συνταγή!
Πόσες φορές δεν έτυχε άνθρωποι που αγαπιούνται να ζουν χώρια;. Συνηθίζουμε να λέμε ‘’δεν ταιριάζουν’’. Τι θα πει δεν ταιριάζουν; Μα και ίδιοι να ήταν, πάλι βαρετή θα ήταν η συμβίωση! Απλά λείπουν τα υποσύνολα που συμπληρώνουν και στηρίζουν την αγάπη .
Για να αρχίσει και να φουντώσει μία σχέση είναι εύκολο και απλό, το δύσκολο είναι να κρατηθεί ατόφια, ζωντανή, χωρίς να φθαρεί , να σπάσει, να περάσει στη ρουτίνα, να παγώσει!.. Χρειάζεται εγρήγορση, προσπάθεια και φαντασία και από τις δύο πλευρές!
Συνήθως τι κάνουμε;. Θαμπωνόμαστε στο ξεκίνημα μιας σχέσης , για Χ λόγους, ή κάτω από πίεση καταστάσεων ή προσωπικών αναγκών εκείνης της στιγμής ή περιόδου, στη συνέχεια επαναπαυόμαστε, αράζουμε που λέμε, θεωρώντας τα όλα δεδομένα!
Αλλοτε πάλι κουραζόμαστε, περνάμε στη ρουτίνα, γιατί απλούστατα ξεφούσκωσε το μπαλόνι του ενθουσιασμού , ή της ικανοποίησης των συγκεκριμένων αναγκών μας και από κάτω δεν υπήρχε η βάση για να στηρίξουμε και να φουσκώσουμε ξανά το μπαλόνι!...
Τα παιδιά επίσης είναι ευλογία , όμως δεν διασφαλίζουν την βιωσιμότητα ενός γάμου! Δεν είναι η λύση, η εγγύηση για τη διάρκεια της σχέσης, είναι ένας κρίκος από την αλυσίδα ! Ολοκληρώνουν την ευτυχία ενός ζευγαριού, δεν την εξασφαλίζουν όμως! Αν το ζευγάρι δεν έχει βρει το δρόμο της ομαλής συνύπαρξης, δεν πρόκειται να τον βρει για χάρη ή λόγω της ύπαρξης παιδιών. Απλώς δεσμεύει ή καθυστερεί τις αποφάσεις για τη ζωή του, ή ζει υποκριτικά!
H όλη υπόθεση για τη διατήρηση μιας υγιούς σχέσης βασίζεται στην εγρήγορση , την προσπάθεια, τη συντήρηση και ανανέωση του ενδιαφέροντος κατά διαστήματα! Διαφορετικά επέρχεται η φθορά ή απλά περνάμε στη συνήθεια, που είναι ακόμη χειρότερη. Η συνήθεια πλανεύει, σου δίνει πλαστή εικόνα του ότι ‘’όλα πάνε καλά’’ και μία ωραία πρωία έρχονται τα πάνω – κάτω που λέμε και αναρωτιόμαστε ‘’καλά , τι έγινε ξαφνικά, …..αφού ήμασταν μια χαρά;…’’. 
 
Τίποτα δεν έγινε ξαφνικά, απλά ήμασταν στον ύπνο του δικαίου…. Η συνήθεια , τα δεδομένα, η σιγουριά του θεσμού και ακόμη και η σιγουριά λόγω ύπαρξης παιδιών, μας έβγαλαν από το παιχνίδι. Επαναπαυθήκαμε στα ''ατού'' μας χωρίς καμιά προσπάθεια για διατήρηση της προσωπικής μας σχέσης. Φυσικό επόμενο λοιπόν, ευκαιρίας δοθείσης να χαλάσει και να λήξει!
Ομοίως και η απόλυτη εξάρτηση φθείρει μια σχέση όποιας μορφής κι αν είναι! Μην μπερδεύουμε την αφοσίωση με την εξάρτηση ... η μία είναι δόσιμο ή άλλη είναι ασθένεια!
Κανείς και τίποτα δεν είναι δεδομένα! Και σίγουρα χωρίς τη δική μας συμμετοχή δεν γίνεται τίποτα. Ακόμα και ο εαυτός μας ο ίδιος δεν είναι σίγουρος , κάτω από ανάλογες συνθήκες μπορεί να αλλάξει κι αν δεν τον έχουμε γνωρίσει ώστε να μπορούμε να το διαχειριστούμε και να το αντιμετωπίσουμε, δεν τον αναγνωρίζουμε!… 
 
Τίποτα δεν κρατάει αιώνια, χρειάζεται καθημερινή προσπάθεια, λιθαράκι – λιθαράκι χτίζονται γερά οι σχέσεις και χρειάζεται αγάπη και φροντίδα σε κάθε βήμα για να διατηρηθούν. Και μην ξεχνάμε πως κάθε τι στη ζωή έχει ημερομηνία λήξης, όλα τα πράγματα κάποια στιγμή τελειώνουν και τα καλά και τα κακά! Όσο το τέλος τους μας βρίσκει ζωντανούς, πρέπει να τραβάμε μπροστά και να αποδεχόμαστε το τέλος προσβλέποντας σε μία νέα αρχή!
Νίκη- Παπουλάκου.


Πηγή: Εφημ. ''Η Φωνή των Πειραιωτών'' Ψυχανεμίσματα... 2/11/17

Δεν υπάρχουν σχόλια: