Ευτυχώς που δε γίναμε Αργεντινή, φαντάσου τι θα είχαμε πάθει! … Αυτή δεν ήταν η καραμέλα στην αρχή της κρίσης; Τώρα το ξεχάσαμε αυτό, δε συμφέρει ίσως πλέον, έχουμε άλλες καραμέλες!
Μιλάμε για τα κόκκινα δάνεια συνέχεια και για το πώς θα ρυθμιστούν! Για να ξέρουμε τι λέμε βέβαια, αρκετό ποσοστό των κόκκινων δανείων, προκλήθηκε από την πολιτική που εφαρμόζεται σχεδόν 5 χρόνια τώρα, εν ονόματι της κρίσης!
Και για να μην γελιόμαστε, όλο και θα αυξάνονται τα κόκκινα δάνεια! Όσο στενεύει το εισόδημα του πολίτη, θα στενεύει και η δυνατότητά του για αποπληρωμή δανείων ή φόρων ή εισφορών!
Το όλο θέμα μου θυμίζει το «να σε κάψω Γιάννη, να σ” αλείψω μέλι»! Σου κόβω τα πόδια πρώτα και μετά σε παραμυθιάζω πώς θα βρω τρόπο να περπατήσεις ξανά ή να μάθεις να ζεις με κομμένα πόδια!
Βέβαια θα πει κάποιος 10.000 οι πωλήσεις του i-pad 6 την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του στην Ελλάδα! Ε μα ναι δεν είπε κανείς πως υποφέρουν και τα 10 εκατομ. Έλληνες! Το 15-20% που ευημερεί και θα ευημερεί, είναι αρκετό για να δείχνει μια τέτοια εικόνα »ευημερίας» σε όλους τους τομείς!
Δεν είναι πραγματική εικόνα της κατάστασης του άλλου 80% που πεινάει ήδη ή παραπαίει!
Κάπως έτσι συμβαίνει και με το Μέσο Όρο που ακούμε συχνά για όλα! Ο Μ.Ο. δεν αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα! Και ειδικά όταν τον χρησιμοποιεί κανείς ως ένδειξη επιβίωσης ή περιουσιακών στοιχείων σε μια τόσο δύσκολη εποχή, για να βγάζει συμπεράσματα και να παίρνει αποφάσεις για φόρους ή μειώσεις εισοδημάτων, οδηγεί όλο και περισσότερους στην ανέχεια!
Ξεκίνησε και η »καμπάνια» του ότι τα Ταμεία είναι άδεια χωρίς δυνατότητα κάλυψης συντάξεων! Προετοιμασία για εξαέρωση επικουρικών ίσως; Θα το ακούμε συνέχεια μέχρι να εμπεδώσουμε το θέμα οπότε θα τα πάρουν κι αυτά, όπως και τα προηγούμενα, χωρίς να το καταλάβουμε!
60% αυξήθηκε η ΔΕΗ τα τελευταία 6 χρόνια … την ώρα που συντάξεις και μισθοί μειώθηκαν 50-60% αντίστοιχα! Αν βάλεις και όλα τα υπόλοιπα που αυξήθηκαν συν φόροι που δεν υπήρχαν πριν, καταλαβαίνεις που έφτασε το επίπεδο ζωής για το μισθωτό ή συνταξιούχο! Και ένας αδαής από οικονομικά μπορεί να καταλάβει! Και παρ” όλα αυτά όλοι περιχαρείς ότι έπιασαν τόπο οι θυσίες του Ελληνικού λαού! Και συνεχίζουν ζητώντας ή για να ακριβολογούμε, επιβάλλοντας νέες »θυσίες», θεωρώντας συναίνεση στη θυσία την ψήφο του και την μη αντίδραση του!
Ωραία λοιπόν, να υποθέσω τότε πως, το 20-30% αυτού του τόπου αποφασίζει να θυσιάσει τους υπολοίπους ως νέες Ιφιγένειες, στο βωμό αυτού του οικονομικού πολέμου; Γιατί τι άλλο να σκεφθεί κανείς; Δεν βλέπουν τι συμβαίνει γύρω; Τι δυστυχία έχουν φέρει ήδη; Και το κακό είναι πως δεν έχει σταματημό αυτή η τακτική! Όλο και περισσότεροι θα δεινοπαθούν, εκτός κι αν το 20-30% είναι ικανοποιημένο να μείνει μόνο του, έχοντας εργατικά και υπαλληλικά χέρια άλλων εθνικοτήτων! Οι λοιποί Έλληνες ας κόψουν το λαιμό τους!
Άλλωστε δεν είναι λίγες οι φορές που ακούσαμε το «όποιος δεν μπορεί να προσαρμοστεί, ας πεθάνει!»
Υπάρχει προσαρμογή στο να σε κυνηγούν για χρέη που αδυνατείς να πληρώσεις πλέον; Υπάρχει προσαρμογή στο να σε βγάζουν από το σπίτι ή να στο παίρνει Τράπεζα ή Δημόσιο; Υπάρχει προσαρμογή στο να μην έχεις φαΐ για τα παιδιά σου; Ε μα τι να λέμε τώρα … όποιος λέει κάτι τέτοιο είναι τουλάχιστον εκτός λογικής! Και φυσικά τα δικά του τα παιδιά και να φάνε έχουν και δεν διατρέχει κίνδυνο να τον βγάλουν από το σπίτι!
Εκ του ασφαλούς όλοι μπορούν να γίνουν διδάσκαλοι, κριτές και επικριτές! Η πραγματικότητα όμως απέχει καθώς και η αλήθεια!
Άντε και στο καινούργιο μνημόνιο που θα έρθει μάλλον με άλλο όνομα, καλή ώρα όπως αλλάζουν και τα κόμματα ονόματα και Εταιρίες και απεκδύονται χρεών, με τη διαφορά ότι εδώ το μνημόνιο με άλλο όνομα δεν θα είναι για παραγραφή χρέους αλλά για »αποδοχή» χρέους και μάλιστα για λογαριασμό ενός ολόκληρου λαού, όπως και τα προηγούμενα! Εν ολίγοις, μας έχουν τυλίξει σε μια κόλα από χαρτί κι άντε να βγούμε τώρα! Και ακόμα περιμένουμε με το φόβο του παρακάτω που όταν θα έρθει πάλι θα είμαστε σε κατάσταση αναμονής για το παρακάτω απ” αυτό! Κάπως έτσι αποδεχθήκαμε την πτώση και την βαθμηδόν και κατ” ολίγον εξαθλίωση μας! Καλό κουράγιο! Αυτός που το είπε τότε ήξερε τι έλεγε!
Νίκη Άννα Παπουλάκου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου