Είναι κάτι στιγμές που το δίκιο σε πνίγει,
κι η καρδιά σε μινόρε φορτσάρει...
είναι κάποιες φορές που ο θυμός σε τυλίγει
και ο νους σπαρταράει σαν το ψάρι!
Είναι κάποιες στιγμές που στερεύει το δάκρυ,
και κανείς δεν μπορεί να σε νοιώσει!
Σε κυκλώνουν σιωπές και κουρνιάζεις στην άκρη,
Λυτρωμού αποζητώντας μια δόση!
Είναι κάποιες φορές που σου κλέβουν τη θέα
κι εσύ μένεις βουβός με τον πόνο παρέα,
είναι ώρες σκληρές, δεν μπορείς πια να κλάψεις...
μένει μόνο να δεις ποιον ή ποιους θα διαγράψεις!
============================================
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ.
1 σχόλιο:
Πολύ όμορφο ιστολόγιο, δημιούργησες, Νικάκι μου. Μπράβο!
Όσο για το θαυμάσιο ποίημά σου, «Είναι κάποιες φορές...», ελπίζω να μην ανήκω σ' αυτούς που θα ήθελες να διαγράψεις.
Δεν μου ξεφεύγεις. Θα σε «παρακολουθώ».
Δημοσίευση σχολίου