Powered By Blogger

ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ ΚΙ ΕΥΘΕΙΑ!

ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ ΚΙ ΕΥΘΕΙΑ!
Ποίηση/Στίχος/Άρθρα/Βίντεο
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 'ΑΠΟΓΡΑΦΕΣ.... Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 'ΑΠΟΓΡΑΦΕΣ.... Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2020

Πιάσαμε πάτο ή όχι ακόμα;

 

 

Aυτό με τις φωτιές κι εδώ και γενικότερα σε όλο τον Πλανήτη έχει γίνει αφόρητο πλέον! Την Αττική κοντεύουν να την αποψιλώσουν, στο τέλος δεν θα έχουμε οξυγόνο να αναπνεύσουμε! Κάποτε έκαιγαν δάση, τώρα δυστυχώς καίνε κατοικημένες περιοχές που κινδυνεύουν σπίτια και άνθρωποι. Ένας στους 8 θανάτους οφείλεται στην μόλυνση του περιβάλλοντος ! Όπως αναφέρει το Reuters, η ατμοσφαιρική ρύπανση συνιστά τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την υγεία των Ευρωπαίων, συμβάλλοντας σε περισσότερους από 400.000 πρόωρους θανάτους ετησίως. Ωστόσο έχουμε κολλήσει στον κορωνοϊό και παραβλέπουμε τόσες άλλες θανατηφόρες αιτίες και συνήθειες.

 Η Μόρια ήταν που ήταν μια θλιβερή υπόθεση, ήρθε και η φωτιά και την αποτελείωσε.  Θέλω να επισημάνω εδώ πως, αυτό που συνέβη στη Λέσβο, συνέβη μία ημέρα μετά τις διαδηλώσεις διαφόρων ΜΚΟ στο Βερολίνο και σε άλλες γερμανικές πόλεις, με αίτημα  την εκκένωση του καταυλισμού στη Μόρια. Κάποιοι δε, τραγουδούσαν «bye bye Μόρια» την ώρα που το ΚΥΤ φλεγόταν. Σύμπτωση; … μπορεί! Από τα 35 βεβαιωμένα κρούσματα, ψάχνουμε τα 27 κάτι πολύ επικίνδυνο και ανησυχητικό για τις τόσες χιλιάδες μεταναστών/προσφύγων και κατοίκων του νησιού! Χιλιάδες άνθρωποι στους δρόμους και πώς να τους μαζέψεις τώρα, πού να τους τακτοποιήσεις, να τους σιτίσεις, πώς να τους ελέγξεις, πώς να τους βάλεις καραντίνα; Απόλυτα κατανοητή και η αγανάκτηση των κατοίκων, όταν σε 26 χιλ. κατοίκους προστέθηκαν 13 και πλέον χιλιάδες μεταναστών. Ανθρωπιστική κρίση θα έλεγα και επικίνδυνο σε μια πιθανή εξέγερση.

Ζήσαμε και πάλι το χάλι της Πλατείας Βικτωρίας που για μια ακόμα φορά μετατράπηκε σε ‘’ξενοδοχείο’’ και χρειάστηκε η επέμβαση της αστυνομίας για να αδειάσει, αλλά για πόσο; Με το να δίνεις όμως άσυλο σε κάποιον να ζήσει σε μια Χώρα,  που όμως δεν διαθέτει τις προϋποθέσεις για εργασία, για ένταξη στη ζωή του τόπου,  ούτε κατάλληλες υποδομές Κοινωνικής πρόνοιας, θέλει πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς πού θα οδηγήσει αυτό; Η εικόνα της Πλατείας Βικτωρίας το αποδεικνύει και φυσικά δε θέλω να φανταστώ έναν πιθανό ξεσηκωμό όλων αυτών των ανθρώπων, ειδικά από τη στιγμή που θα σταματήσει η αρωγή της’’ φιλοξενίας’’  των ΜΚΟ και των επιδομάτων! Και πλέον είναι διάσπαρτοι ανάμεσα στους πολίτες αυτής της Χώρας, εύχομαι να μην συμβεί το παραμικρό δυσάρεστο και να συμβιώνουν ειρηνικά παντού μαζί με τους πολίτες της Χώρας.

Όσο για τον Τουρισμό,  από ασφαλής Χώρα, καταλήξαμε στο ''κόκκινο'' κι όσοι γυρνούν από τα νησιά μας να μπαίνουν σε καραντίνα 14 ημερών στη Χώρα τους .. άλλη μια ‘’επιτυχία'' μας, αλλά ξέχασα... φταίνε οι νέοι που δεν πρόσεξαν και μετέδωσαν τον ιό, οι εισερχόμενοι ήταν καθαροί ! Τα σχολεία άνοιξαν με τις προδιαγραφές και τους αμφιλεγόμενους όρους ως προς την πράξη,  και τα σχετικά ‘’παρατράγουδα’’ με άρνηση τήρησης μάσκας. Μάθαμε και το τσιρλίντινγκ, τώρα μπαίνει και η πάλη στα σχολεία. 71 προπονητές πάλης θα έχουν πρόσβαση στα Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια τη σχολική σεζόν 2020-21 σύμφωνα με ανακοίνωση της Ομοσπονδίας. Τώρα το πώς θα μάθουν να παλεύουν εξ αποστάσεως αυτό είναι ένα άλλο θέμα! Είχαμε και την ελπίδα του εμβολίου, μέχρι και παραγγελία έχουμε κάνει, κόλλησε στα πειράματα και να δούμε πώς θα εξελιχθεί. Βέβαια νέα φάρμακα και εμβόλια, χρειάζονται χρόνο ( για να μην πω χρόνια) για να κριθούν ασφαλή, για να ολοκληρωθούν κλινικές μελέτες για τις ενέργειες και παρενέργειες. Εν προκειμένω, γίνονται όλα βεβιασμένα λόγω του συναγερμού που έχει σημάνει παγκοσμίως για τον ιό! Σίγουρα οι πρώτοι που θα το δοκιμάσουν θα παίξουν ρόλο πειραματόζωου, όπως και οι μέχρι στιγμής εθελοντές.

Και μέσα σ’ όλα τα καλά και τα ΜΜΕ που μόνο ενημέρωση δεν προσφέρουν, ''προάγουν'' πάντως με κάποια reality και προγράμματα, την προς το ''καλύτερο'' εξέλιξη του γένους, προβάλλοντας μοντέλα ζωής, οικογένειας, συμπεριφορές, συνήθειες, προτιμήσεις κ. ά. απείρου κάλους, παραδείγματα και πρότυπα για τις νέες γενιές, αν όχι για τους μεγαλύτερους! Το λυπηρό δεν είναι αυτό τόσο,  όσο η διαπίστωση πως η ακροαματικότητα όλων αυτών φθάνει στα ύψη! Και διερωτάται κανείς, ακόμα δεν πιάσαμε πάτο; Πόσα πατώματα έχει πια αυτός ο πάτος; Κι όσο είμαστε απασχολημένοι έως φοβισμένοι/τρομοκρατημένοι με το θέμα ‘’ιός-μάσκα’’ κατ’ αποκλειστικότητα, περνούν γύρω απαρατήρητα σχεδόν, τόσα άλλα σοβαρά προβλήματα της Κοινωνίας μας … η λίστα των πτωχευσάντων όλο και μεγαλώνει. Καλή μας δύναμη να αντέξουμε σε όλα και καλή σχολική χρονιά!!

+++

Νίκη Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα...  17/09/20.

 

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016

Εμείς και οι αποσκευές μας!




Ο άνθρωπος αναγνωρίζει, διακρίνει κάτι στον άλλον, όταν το έχει εντοπίσει/αναγνωρίσει προηγουμένως μέσα του, στον εαυτό του! Δεν είναι τυχαίο, ούτε ανεξήγητο πώς κάποιοι άνθρωποι μόνο κακό και ελαττώματα διακρίνουν στους άλλους! Πώς το μόνο που κάνουν είναι το να κατηγορούν διαρκώς τον διπλανό, δεν λένε ποτέ μια καλή κουβέντα και ενίοτε επιδίδονται στο πώς θα μειώσουν τον άλλον, ή πώς θα βρουν κουσούρια να προσάψουν!

Σίγουρα αυτά που προσάπτουν στον άλλον, είναι τα μόνα που έχουν βρει μέσα τους και κάνουν πως δεν τα βλέπουν! Σίγουρα είναι άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση ή αρρωστημένα μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους και υποβιβάζοντας τον άλλον, θεωρούν πως ψηλώνουν οι ίδιοι, ή ότι όλοι οι άλλοι είναι κάτω απ' αυτούς!

Συνήθως ο φιλοκατήγορος άνθρωπος, είναι άνθρωπος που πιθανόν δεν κατάφερε τίποτα ολόκληρο στη ζωή του!Έχει μόνιμο διαζύγιο με την πληρότητα και την ικανοποίηση! Έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια να τα βρει με τον εαυτό του και να τον αγαπήσει έτσι όπως είναι, (μπορεί και ποτέ να μην το επεχείρησε) και έχει ως μόνη διέξοδο το να ασχολείται με τους άλλους και να τα βρίσκει όλα χάλια σ' αυτούς, ώστε να νιώθει ο ίδιος καλά! Να κρίνει και να κατακρίνει!

Ο θαυμασμός για κάθε τι όμορφο, έμψυχο και άψυχο, πηγάζει από την ομορφιά που υπάρχει μέσα μας, διαφορετικά τη θέση του θαυμασμού παίρνει η ζήλια και ο φθόνος!

Ο άνθρωπος που δεν τα έχει βρει με τον εαυτό του, που δεν τον έχει αποδεχθεί όπως ακριβώς είναι, με τα καλά του και τα κακά του, που δεν τον έχει αγαπήσει για όλα αυτά μαζί, δύσκολο να αντιληφθεί και να κατανοήσει τον άλλο! Η κρίση του επηρεάζεται από τη διαμάχη που έχει με τον ίδιο του τον εαυτό! Αυτά που δεν του αρέσουν στον ίδιο τα φοράει στους άλλους και νιώθει καλύτερα έτσι!

Η αποδοχή είναι το βασικό θεμέλιο της ισορροπίας! Γνωρίζοντας,κατανοώντας και αποδεχόμενοι τον εαυτό μας όπως ακριβώς είναι, μπορούμε να κατανοήσουμε στη συνέχεια τους άλλους, τη συμπεριφορά τους, τις πράξεις τους! Πριν κρίνουμε ή κατηγορήσουμε κάποιον για κάτι, πρώτα πρέπει να βλέπουμε πώς θα είχαμε εμείς οι ίδιοι λειτουργήσει σε παρόμοια κατάσταση και μετά να περνάμε σε κριτική ή επικρίσεις! Πολλάκις αφορίζουμε συμπεριφορές, που στην ουσία εφαρμόζουμε και οι ίδιοι!...

Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν από τη ζωή μας, όπως κι εμείς περνάμε από τη ζωή κάποιων άλλων! Πάντα κάποιος λόγος υπάρχει, δεν βγήκαν τυχαία στο δρόμο μας, ούτε εμείς στο δικό τους! Πιθανόν για να σου μάθουν κάτι ή για να μάθουν από εσένα κάτι! Άλλοτε σαν πάθημα/μάθημα κι άλλοτε σαν ευλογία!

Και άνθρωποι χάνονται από τη ζωή μας, είτε γιατί τους χαλάς το ''όνειρο'' του να είσαι αυτό που εκείνοι νομίζουν, είτε γιατί περιστασιακά βρέθηκαν στο δρόμο μας και οι περιστάσεις διαφοροποιούνται και αλλάζουν, είτε γιατί μένουν στάσιμοι, ενώ εσύ πρέπει να προχωρήσεις ή και το αντίθετο!
Αν το δει κανείς ψύχραιμα και έχει μετρήσει με ειλικρίνεια δικές του αποχωρήσεις από τη ζωή άλλων, ή αφίξεις, κατανοεί πολύ πιο εύκολα μια αποχώρηση ή απομάκρυνση, αποφεύγοντας θυμούς, απογοητεύσεις και μελοδράματα!

Πόσο απλά είναι τα πράγματα και πόσο δύσκολα τα βιώνουμε από δικό μας λάθος! Η ζωή είναι ένας δρόμος, άλλοτε στενός, άλλοτε λεωφόρος! Σημασία έχει να περπατάς, να προχωρήσεις, να μην μένεις στάσιμος, να μην κολλάς στα περασμένα! Τις αποσκευές που κουβαλάμε εμείς τις επιλέγουμε ... από εμάς εξαρτάται αν θα είναι φορτίο ασήκωτο, ή τα απολύτως απαραίτητα! Σε κάθε στροφή του δρόμου, όλο και κάτι νέο μπορεί να συναντήσεις, μη φοβηθείς τις στροφές ή την ανηφόρα, μην ξεχνάμε άλλωστε πως η ευθεία κουράζει και το απόλυτα προβλέψιμο, κάποια στιγμή παύει να είναι επιθυμητό!
Μέσα στις εναλλαγές κρύβονται η χαρά και η λύπη! Αν η ζωή ήταν μια ευθεία, θα ήταν βαρετή χωρίς νόημα!

Το πώς βιώνει κανείς την κάθε στιγμή, πέρα από την αντικειμενική σκοπιά του θέματος, στην ουσία είναι θέμα υποκειμενικό! Είναι κάτι που ο καθένας μόνος του, βρίσκει τον τρόπο ή δεν τον βρίσκει για να ξεφύγει ή να ξεπεράσει κάτι!

Στη ζωή μόνοι ερχόμαστε και μόνοι φεύγουμε! Τα ενδιάμεσα που συναντάμε και βιώνουμε, είναι το αλατοπίπερο, το γεύμα της διαδρομής, τα απρόοπτα ευχάριστα ή δυσάρεστα, οι απολαβές της ατομικής προσπάθειας και η εμπειρία από αυτό το ταξίδι! Φαντάσου κάποιον που φθάνει στο τέλος ενός ταξιδιού και δεν έχει μνήμες, αναμνήσεις, εικόνες! Είναι σαν να μην ήρθε και να μην πέρασε ποτέ απ' αυτή τη ζωή!

Μην σταματάς να προχωράς όσο μπροστά υπάρχει δρόμος ... κάθε στιγμή σου ακόμα και η πιο απλή, φεύγει και δεν γυρίζει πίσω! Σημαντικό είναι το κάθε τι, αρκεί να θέλουμε να το δούμε, ακόμα και οι συνηθισμένες κινήσεις της μέρας, αυτή η ρουτίνα που λέμε, ας βρούμε τον τρόπο να την ζούμε κι αυτήν, το μεγαλύτερο δώρο είναι το ότι ζεις και είσαι υγιής, αυτό μετράει!

Όταν ξεκινάς ένα ταξίδι, ποτέ δεν ξέρεις με σιγουριά το πόσο καλά θα περάσεις! Αυτό δεν σε κάνει όμως να μην πας ξανά ταξίδι! Ας δούμε τη ζωή σαν ένα ταξίδι με πολλούς σταθμούς και εναλλακτικούς προορισμούς τους οποίους μόνο εμείς μπορούμε να επιλέξουμε ή να χαράξουμε! Πυξίδα η καρδιά, τιμόνι το μυαλό και φύγαμε!! Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να φθάνεις κάπου και να νιώθεις γεμάτος και πλήρης. Και η πληρότητα δεν καθορίζεται μόνο από τα ευχάριστα ... πληρότητα χωρίς εμπειρία δεν επιτυγχάνεται και εμπειρία χωρίς αναποδιές, λάθη και πίκρα δεν αποκτάται!

Καλά μας ταξίδια λοιπόν σ' αυτό μας το πέρασμα από εδώ!

Νίκη Παπουλάκου.