Ξεχνάμε τόσο εύκολα και αδιάφορα σφυρίζουμε, μέχρι η καταστροφή και το πένθος να χτυπήσει την δική μας πόρτα.
«50 χρόνια από την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974. Οι Τούρκοι αποκαλούν την εισβολή «Ειρηνευτική Κίνηση Κύπρου». Η ουσία είναι ότι πρόκειται για μία διπλή επιχείρηση (μαζί με τον «Αττίλα 2» λίγες ημέρες αργότερα), μέσω της οποίας το τουρκικό κράτος, εκμεταλλευόμενο γεωπολιτικές καταστάσεις ευνοϊκές προς αυτό, προετοιμασία μηνών για μία τέτοια κίνηση και την κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα (δικτατορία Παπαδόπουλου και στη συνέχεια Ιωαννίδη), εισέβαλε και κατέλαβε το ένα τρίτο της Κύπρου.»
Μάλλον αρέσκονται ή βολεύονται οι Μεγάλες Δυνάμεις, με εκκρεμότητες απ' ότι μας δείχνει η Ιστορία, δεν μπορεί ένα τέτοιο θέμα να μένει ανοιχτό 50 χρόνια, απλώς πρόκειται για μια υποκριτική στάση, δήθεν υπό αίρεση, δήθεν καταδικάζουν, δήθεν υπόσχονται, όλα δήθεν, ενώ στην ουσία εδραιώνει και καθιερώνει τον εισβολέα. Άρτο και θεάματα δίνουν κάθε χρόνο μνημονεύοντας τα γεγονότα και δηλώνοντας συντριβή και διάθεση για επίλυση, αποτέλεσμα ουδέν.
Γιορτάσαμε και τα 50 χρόνια της μεταπολίτευσης και ‘’αποκατάστασης’’ της Δημοκρατίας στη χώρα μας. Τουαλέτες, φιλοφρονήσεις, φωτογραφήσεις, δηλώσεις και τα τοιαύτα. 50 χρόνια πέρασαν από τότε που πιστέψαμε στη μετάβαση μας από τη Δικτατορία στη Δημοκρατία. Ωραίο να θυμάσαι και να γιορτάζεις αλλά ακόμα πιο ωραίο να την έχεις όντως, να την υπηρετείς και να την απολαμβάνεις. Είναι όμως έτσι; Ας κάνουμε τον απολογισμό των 50 αυτών χρόνων και ειδικά των 10 τελευταίων ετών με κορύφωση την τελευταία 5ετία! Ο καθείς ας βρει μόνος του την απάντηση! Το κακό είναι ότι παίρνουμε θέση για πολλά θέματα, χωρίς να έχουμε κατασταλάξει σε δικές μας θέσεις, γι' αυτό και αλλάζουμε συνέχεια καθίσματα!.
«Άγνοια, η ρίζα και ο μίσχος όλου του κακού», είχε πει ο Πλάτων. Όπως και το «Αυτός που κλέβει λίγα, κλέβει με την ίδια επιθυμία με αυτόν που κλέβει πολλά, αλλά με μικρότερη δύναμη». Η αμαρτία είναι η ίδια απλώς το μέγεθος της ζημιάς διαφέρει. Τελικά αυτός που είναι εύκολος στο χειροκρότημα και στο ΖΗΤΩ, είναι αυτός που στην ουσία δεν ξέρει γιατί το κάνει! Η κρίση πάντως μεταξύ των άλλων ''επιβράβευσε'' όποιον απέκτησε πολλά και άκοπα και δεν έδωσε, ούτε δίνει λογαριασμό σε κανέναν! Υπάρχουν υπέρογκοι μισθοί σε ολίγους, οι πολλοί καλούνται να ζήσουν με ψίχουλα και είναι εξωφρενικό π.χ. ένας γιατρός που τρώει τόσα χρόνια στα θρανία και που αναλαμβάνει ευθύνη ανθρώπινης ζωής και υγείας, να αμείβεται με ψίχουλα. Και να του κουνούν το δάχτυλο αυτοί που παίρνουν τα τριπλά και τετραπλά και μάλιστα είναι εκείνοι που έριξαν το σκάφος στα βράχια της οικονομικής κρίσης. ¨Ολες οι αποφάσεις δουλειές του ποδαριού, αντί για μεταρρυθμίσεις βελτίωσης, έχουμε περάσει σε μεταρρυθμίσεις διάλυσης των πάντων. Επίσης έχουμε ανοίξει γραφείο καταγγελιών, προσβλέποντας στις καρφωτές για να καλύψουμε την ανικανότητα του συστήματος.
Η Ελλάδα καίγεται καθημερινά, απλώς περνάει η είδηση φωτιά εδώ, φωτιά εκεί. Το πόσες χιλιάδες στρέμματα καίγονται και τι οικολογική, ή οικονομική καταστροφή για τους κατοίκους της περιοχής κοστίζει, ουδείς λόγος! Μεγάλη οικολογική καταστροφή στο Φαλακρό της Δράμας μόνο, βάλε σε πόσες άλλες περιοχές τι έχει χαθεί και μάλιστα μετά τα 1 και πλέον εκατομμύρια στρέμματα καμένων της τελευταίας διετίας-τριετίας. Πού είναι η Β. Εύβοια που θα γινόταν καλύτερη σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις του κ Άδωνη; Και τι δεν έχουν ακούσει τα αφτιά μας, απορώ πώς στέκονται μπροστά στο γυαλί και ομιλούν, μετά τα μύρια όσα που έχουν πει ορισμένοι! Αλλά είπαμε ποντάρουν στην κοντή μνήμη των αφτιών που τους ακούν και στην αδιαφορία πολλών για τα κοινά, τους νοιάζει μόνο ότι τους ακουμπάει.
Η σταδιακή απαξίωση και η διάλυση της Δασικής Υπηρεσίας έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις τεράστιες καταστροφές που ακολούθησαν. Παρ’ όλα αυτά, με το πες - πες, μας έχουν φέρει σε σημείο να συζητάμε όλα αυτά που συμβαίνουν, σα να αφορούν άλλους κι όχι εμάς ... έχουμε περιέλθει σε μία κατάσταση νάρκης παρακολουθώντας και σχολιάζοντας το σήριαλ της πτώσης μας ... ως θεατές! Και όπως είπε ο Ιάκωβος Καμπανέλλης ‘’Το δράμα είναι πως ότι ολέθριο γίνεται, αντί να αποτελέσει ένα ‘’κακό προηγούμενο προς αποφυγήν’’ καταντά μια άδεια για να γίνονται όλο και χειρότερα στο μέλλον’’. Επίκαιρο και διαχρονικό, όντως έτσι συμβαίνει δυστυχώς!
Δεν χρεοκόπησαν οι θεσμοί όπως συνηθίζουμε να λέμε, αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων οι λειτουργοί τους. Το πρόβλημα της εποχής είναι ότι μας έπνιξαν τα τίποτα που προβάλλονται ως κάτι και κατέχουν θέσεις και εξουσία όχι μόνον εδώ αλλά και σε όλο τον Πλανήτη.
Εύχομαι καλόν Αύγουστο, το μήνα των αδειών! Καλά μπάνια και καλές διακοπές! Καλό μήνα!
Νίκη Άννα Παπουλάκου
Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα... 01/08/2024.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου