Καλά Χριστούγεννα - Χρόνια πολλά!

 

Θυμάμαι με πόση χαρά περιμέναμε τα Χριστούγεννα και τις γιορτές να έρθουν!  Μια μαγεία στην ατμόσφαιρα κι ας μην υπήρχαν όλες οι ανέσεις, και με λίγα και με πολλά, η μαγεία ήταν μαγεία! Περιμέναμε με χαρά να φορέσουμε τα καλά μας να πάμε στην Εκκλησία και μετά το τραπέζι με την οικογένεια γύρω, συγγενείς και φίλους. Υπήρχε ζεστασιά στις ψυχές, γέλια, χαρά, γλέντι, αίσθημα ασφάλειας. Όλοι μια αγκαλιά.

Τώρα καταλήξαμε στα εθιμοτυπικά μόνο και στο τραπέζι το γιορτινό και πόσο θα κοστίσει. Το πόσοι θα καθίσουν μόνοι τους στο τραπέζι δεν το σκέφτεται σχεδόν κανείς! Κι όμως είναι πιο σοβαρό από το αν θα έχει 10 ειδών εδέσματα το τραπέζι ή 5.  Γενικώς ζούμε στο περιτύλιγμα σε όλα τα θέματα και το περιεχόμενο το έχουμε πετάξει, δεν μας απασχολεί ... κρύα χέρια, παγωμένες ψυχές, απομόνωση και κατάθλιψη. Επικεντρωθήκαμε στην ύλη και τα υλικά αγαθά και ξεχάσαμε τον άνθρωπο μέσα μας! Ειδικά δε τα τελευταία 10-12 χρόνια, κάτι η οικονομική κρίση, κάτι τα χρόνια της πανδημίας, μας αποσυντόνισαν τελείως και λειτουργούμε σαν χαλασμένα ρολόγια.

Ευτυχώς που οι Δήμοι και οι Περιφέρειες, στολίζουν και δημιουργούν προϋποθέσεις και δρώμενα για να δώσουν χαρά στον κόσμο και τα παιδιά, ειδικά σε ανθρώπους που λόγω οικονομικής δυσχέρειας, δεν μπορούν να διασκεδάσουν διαφορετικά. Θυμάμαι πάλι τα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης, που τα είχαν περιορίσει, αν όχι μηδενίσει, ισχυριζόμενοι πως δεν υπάρχουν χρήματα και αναζητούσαν χορηγούς. Φαίνεται πως τα τελευταία χρόνια βρήκαν χορηγούς ή τα οικονομικά επανήλθαν και έτσι έχουμε αυτή την πανδαισία χρωμάτων και εορταστικών προγραμμάτων, στην πρωτεύουσα και σε άλλες πολλές πόλεις της Χώρας.

Εύχομαι σε κάθε σπίτι ζεστασιά και αγάπη κι ένα τραπέζι στρωμένο γιορτινά με ότι δύναται να έχει επάνω. Κι αν μας περισσεύει κάποιο πιάτο ας σκεφθούμε κάποιον, κάποιους που μπορεί να μην έχουν ένα πιάτο φαγητό και να το δώσουμε. Χριστούγεννα του 2024, πάνε πέρασαν, θα έρθουν πάλι αλλά δεν θα είναι τα Χριστούγεννα του 2024. Είναι ωραίο να έχεις κάτι ιδιαίτερο να θυμάσαι, όπως και για κάθε στιγμή της ζωής σου. Χρόνια πολλά λοιπόν με υγεία, αγάπη και χαρά. Είθε να γυρίσει ο τροχός και να βασιλέψει γαλήνη και ειρήνη στον κόσμο. Τα πράγματα πρέπει να τα παίρνεις όπως σου έρχονται, διαφορετικά τρελαίνεσαι... ο καθένας το παλεύει και το οφείλει στον εαυτό του αυτό, με όποιο τρόπο μπορεί!  Αντλείστε χαρά και δύναμη ακόμα κι από μικροπράγματα, τα μεγάλα έχουν απομακρυνθεί, αλλά όπως λέει κι ένα τραγούδι ‘’στα υπόγεια είναι η θέα’’’. Τα μεγάλα μπορεί να μην έρθουν ποτέ. Γιατί να μην εισπράττουμε τη χαρά από τα μικρά, περιμένοντας τα μεγάλα; Χάνουμε ζωή κι αυτό είναι λάθος και λάθος δικό μας. 'Μην στεναχωριέσαι για αυτούς που σε ξέχασαν...όταν σε θυμηθούν, θα τους έχεις ξεχάσεις εσύ..'

Ανθρώπους που δεν ζητούν τίποτα και είναι συνήθως αυτοί που αξίζουν τα πάντα, σα βρεθούν στο δρόμο σου, κράτησε τους, Είναι από τα σπάνια είδη και αξίζουν την προσοχή σου, εκτίμηση και σεβασμό.  Το χειρότερο πράγμα στη ζωή δεν είναι να καταλήξεις ολομόναχος. Το χειρότερο πράγμα στη ζωή είναι να καταλήγεις με ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις ολομόναχος. Δεν μας απογοητεύουν οι άνθρωποι, στην ουσία μας απογοητεύουν η επιλογή μας και η εμπιστοσύνη που τους δείξαμε και δεν την άξιζαν! Οι άνθρωποι, είναι σαν τις μετοχές. Ορισμένοι στο πέρασμα του χρόνου, ονομάζονται σταθερές αξίες και κάποιοι άλλοι, πεταμένα λεφτά. Κι όπως είπε και ο Οδ. Ελύτης : Αγαπάω εκείνους που αγαπούν τη ζωή. Που γνωρίζουν ότι δεν τα ξέρουν όλα, γιατί δεν μαθαίνονται όλα. Που στύβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ για τους εαυτούς τους και για όσους αγαπούν Και δεν κουράζονται να αναζητούν την ομορφιά σε μια πολύχρωμη μπουγάδα».

Ας θυμηθούμε και τον Ισοκράτη που είπε : "Εκ των φίλων σου, να θεωρείς ειλικρινείς όχι μόνον εκείνους που θλίβονται από τις συμφορές σου, αλλά πρωτίστως εκείνους που δεν σε φθονούν για την χαρά και επιτυχία σου."

Σημασία έχει λοιπόν,  να επιλέγουμε συνοδοιπόρους, βάσει κριτηρίων αξίας κι όχι βάσει των αναγκών μας της στιγμής. Όταν υπερτερεί η ανάγκη μας για κάτι, δε μπορούμε ούτε να δούμε, ούτε να σκεφθούμε καθαρά. Οι αποφάσεις και οι επιλογές πρέπει να γίνονται με νηφάλια σκέψη και απαλλαγμένες από πιέσεις καταστάσεων, συναισθηματικά κενά κλπ. Πάντα μπορεί να υπάρχουν στον καθένα, όμως να έχουν καταλαγιάζει και ταξινομηθεί πρώτα και μετά να προβαίνουμε σε χειραψία.

Αυτές ο Άγιες μέρες των Χριστουγέννων, δεν είναι μόνο τα λαμπιόνια, τα δώρα, τα γλέντια, το γιορτινό τραπέζι κ.ά. Είναι μέρες περισυλλογής, άσκηση αυτογνωσίας με ειλικρίνεια, συζήτηση με τον εσώτερο εαυτό μας και αλλαγή πλεύσης αν κάπου χρειάζεται, ή επιβράβευση για όσα τεκμηριώνουμε πως τα κάναμε σωστά. Χρόνια πολλά με υγεία, καθαρό μυαλό και ψυχή, εύχομαι σε όλους μας και ειρήνη στον κόσμο!

Νίκη Άννα Παπουλάκου

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

             ΨΥΧΑΝΕΜΙΣΜΑΤΑ... Πέμπτη 26/12/24.

 

Καλές Γιορτές - Merry Christmas.

 

Τις καλύτερες ευχές μου σε φίλους, γνωστούς και αγνώστους, επισκέπτες και αναγνώστες της σελίδας μου. Εύχομαι καλά Χριστούγεννα , καλές Γιορτές, χαρούμενες γεμάτες υγεία, χαρά, αγάπη και ότι άλλο καθένας ποθεί!!

Σας ευχαριστώ!!

Merry Christmas

Happy New Year to All of you

and your families.

Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει!

 

‘'Κυβερνάν εστί προβλέπειν'' Αλκιβιάδης... κάτι που λείπει από τους Κυβερνώντες συνήθως. Σχεδόν τίποτα δεν σχεδιάζεται με μακροπρόθεσμη οπτική! Κοντόφθαλμη πολιτική και πάντα βάσει ειδικών συμφερόντων της εκάστοτε περιόδου. Συνήθως τρέχουμε να μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα! Είμαστε κι εμείς φυσικά οι πολίτες, που μόνο με πρόστιμα, ή απαγορεύσεις εφαρμόζουμε τα αυτονόητα. Π.χ. συζητούν στην Κυβέρνηση για μάθημα στα σχολεία, σχετικά με το πώς να διαχειρίζονται τα παιδιά τον εαυτό τους στο διαδίκτυο. Σωστό και ίσως θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και καιρό.

Επίσης θα πρότεινα σεμινάρια για γονείς, σχετικά με το πώς πρέπει να μεγαλώνουν τα παιδιά τους, μπροστά στις τόσες τεχνολογικές και κοινωνικές προκλήσεις, ώστε να τα προφυλάσσουν από κακοτοπιές και να τους δημιουργούν άμυνες. Απεδείχθη πως οι γονείς δυστυχώς στο μεγαλύτερο ποσοστό, υστερούν στο θέμα σωστής διαπαιδαγώγησης και ορθής κρίσης και διαχείρισης των εξελίξεων που προκύπτουν γενικώς στην Κοινωνία και που επηρεάζουν την εξέλιξη των παιδιών περισσότερο αρνητικά, παρά θετικά! Παίζουν παιχνίδια και καταλήγουν στο νοσοκομείο. Είναι μονίμως με ένα κινητό στο χέρι, αλκοολίκι κανονικό. Περπατούν μικροί και μεγάλοι και μιλούν στο κινητό, οδηγούν και μιλούν ... δηλαδή κάποτε που δεν είχαμε κινητά πώς μας έβρισκαν οι φίλοι και τους βρίσκαμε; Αν δεν μιλήσουμε την ώρα που περπατάμε, ή οδηγούμε, ή είμαστε στο μπάνιο, τι θα γίνει; Θα χάσουμε την επαφή; Ποια, τη χαμένη ήδη;

Το άλλο πάλι; Κυκλοφορούν ‘’καλωδιωμένοι’’ ακούγοντας μουσική. Και βόμβα να σκάσει δίπλα τους χαμπάρι δε θα πάρουν. Απομονωμένοι από το περιβάλλον, χαμένοι στον κόσμο τους, δε βλέπουν και δεν παρατηρούν τίποτα. Άσε το ντύσιμο, η εμφάνιση... χάθηκε κάθε καλαισθησία και φοράμε αυτό που λέει η μόδα κι αυτό που φορούν οι πολλοί. Είναι μόδα σου λέει και κυκλοφορεί σα λέτσος! Η δε θηλυκότητα, ψάχνεις να τη βρεις ή την φαντάζεσαι, γιατί στο δρόμο δε συναντάς αυτή τη φινέτσα και το ωραίο ντύσιμο που θυμόμαστε εμείς από άνδρες και γυναίκες πριν κάποια χρόνια. Δεν υπάρχει πια καλαισθησία, δεν υπάρχει διάκριση ως προς το τι φοριέται πού. Όλα χύμα... όπως πας λαϊκή, πας και στην πρεμιέρα θεάτρου. Όπως πας στη θάλασσα ή εκδρομή, πηγαίνεις και σε μια γιορτή επίσημη. Το ρίξαμε τάχα στην απλότητα, αλλά και η απλότητα έχει κανόνες. Παρανοώντας την έννοια της απλότητας καταλήξαμε ατημέλητοι σε όλα...(εμφάνιση, ψυχή, συμπεριφορά).

Τώρα συζητούν και το άλλο: «Δεν φοράτε κράνος; Δεν βάζετε βενζίνη» –  κυβερνητικό σχέδιο για «φρένο» στα θανατηφόρα τροχαία. Δηλαδή χρειαζόμαστε ‘’μπαμπούλα’’ για να κάνουμε τα αυτονόητα; Γιατί αδιαφορούμε τόσο, ακόμα και για θέματα που μας αφορούν άμεσα για τη ζωή μας; Πώς έχουμε καταντήσει; Ακόμα και στις Γ.Σ. Πολυκατοικιών με θέματα σοβαρά που αφορούν όλους τους ενοίκους, προσέρχεται το 1/3 και αν, των διαμερισμάτων. Πώς περιμένουμε να διευθετηθούν τα όποια θέματα μας; Περιμένουμε τον από μηχανής Θεό να τα λύσει; Μα αυτός υπάρχει στην Αρχαία Τραγωδία μόνο. Δυστυχώς ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών απέχει από όλα και αποφεύγει να πάρει θέση για οτιδήποτε. Μόνο μέσω διαδικτύου και πλήκτρων βγάζει τα απωθημένα του, ξεθυμαίνει κι αυτό είναι όλο.  Είμαστε γενικώς ένα μάτσο χάλια. Πόσες σφαλιάρες πρέπει να φάμε ακόμη για να πάει το μυαλό στη θέση του;... είμαστε μια Κοινωνία σε πλήρη σύγχυση και πάμε με χαλασμένη πυξίδα.! Υπερτιμήθηκαν όλα εκτός από τη νοημοσύνη μας... αυτή υποτιμάται μονίμως!

 Το πολιτικό σκηνικό συνεχίζει σχεδόν χωρίς αντιπολίτευση. Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει! Τα αντιπολιτευτικά κόμματα πασχίζουν ποιος θα κρατήσει την ‘’πρωτιά’’, το πουλόβερ του Σύριζα εξακολουθεί να ξηλώνεται και μετά την εκλογή Αρχηγού. Και φθάσαμε πλέον στο εξής αδιανόητο : Οι πολίτες ενώ δηλώνουν δυσαρεστημένοι από όλα, μισθούς, συντάξεις , ακρίβεια στα τρόφιμα, ενοίκια κλπ., μόλις ερωτηθούν τι θα ψήφιζαν, απαντούν ΝΔ. Κάποιος ειδικός μόνο ίσως δύναται να το εξηγήσει! Και όπως είπε και ο Αισχύλος : Όλοι βρισκόμαστε στο θέατρο της ζωής!!! Αν μείνουμε θεατές θα πληρώσουμε,  αν πάρουμε μέρος στη παράσταση θα πληρωθούμε!

Και τα έξω ακόμα πιο χάλια! Αντί για επιδίωξη ειρήνης τα Κράτη εξοπλίζονται και προετοιμάζονται για πόλεμο. Το ΝΑΤΟ προειδοποιεί, τα γεγονότα το ίδιο, αλλά κάποιοι το αντιμετωπίζουν τελείως χαλαρά. Συνηθίσαμε και τους σκοτωμούς, τις εκτελέσεις, τις βόμβες, τα μαχαιρώματα, όλα έγιναν εικόνες της καθημερινότητας. Η αγριότητα πολύ έντονη στα παιδιά και τα παιδιά ας μην ξεχνάμε είναι η αυριανή Κοινωνία. Αλίμονο αν στηριχτεί σε σαθρές και βάρβαρες βάσεις. Η ψυχραιμία είναι σωτήρια σε πολλές περιπτώσεις αν όχι σε όλες, η απάθεια όμως σε βαθμό αναισθησίας για όλα, είναι καταστροφική για το μέλλον μας!

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. 'Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

                    ΨΥΧΑΝΕΜΙΣΜΑΤΑ... Πέμπτη 19/12/24.

" Ο γέρος στη γωνία " Θανάσης Παπαβασιλείου

ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!

The Book of Love, Peter Gabriel

Όλο μπαλώματα είμαστε!

 

Και βαδίζουμε στο μήνα με τις πολλές γιορτές με κορύφωση Χριστούγεννα  και  πρωτοχρονιά! Η έκπληξη της γιορτής είναι ότι σε θυμούνται άνθρωποι που δεν το περίμενες και σε ξεχνούν κάποιοι άλλοι που το είχες σίγουρο πως θα σε θυμηθούν.  Μια κάποια απογοήτευση κάνει την εμφάνιση της. Από τη στιγμή όμως που θα εστιάσεις τη σκέψη σε αυτούς που σε θυμήθηκαν κι όχι σε αυτούς που σε ξέχασαν, λυτρώνεσαι. Ρόδα είναι και γυρίζει σε όλα τα θέματα. Μη στενοχωριέσαι για όσους σε ξέχασαν, όταν σε θυμηθούν μπορεί να τους έχεις ξεχάσει εσύ.

Ρόδα είναι και γυρίζει, Γερμανία και Γαλλία σε άθλια οικονομική και πολιτική κατάσταση. Οι δύο μεγάλες δυνάμεις της Ευρωζώνης παραπαίουν.  Και τη μεν Ελλάδα την έστησαν στον τοίχο τότε και την πυροβολούσαν και στους Έλληνες κουνούσαν το δάχτυλο επιθετικά, τώρα όμως που τους έτσουξε, προσπαθούν να βρουν επιεικείς και ευνοϊκές  λύσεις για την κατάσταση τους. Τον Έλληνα πολίτη τον έριξαν στον Καιάδα, κατεβάζοντας του το βιοτικό επίπεδο στο ήμισυ, υποβιβάζοντας το θέμα της ασφάλειας και υγείας των πολιτών με μειώσεις προσωπικού και επιβάλλοντας νέους φόρους. Ε τώρα ήρθε η σειρά τους, όλα εδώ πληρώνονται. Έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, και αυτοί που μας περιγελούσαν, βρίσκονται στην ίδια θέση. Όποιο καλό ή κακό κάνει κάποιος θα το βρει στο δρόμο του, με την ίδια ή άλλη μορφή, αποφεύγοντας την παρατήρηση και το συσχετισμό γεγονότων της ζωής μας παραμένουμε στον ίδιο κύκλο ζωής! Είμαι πάντως πολύ περίεργη αν θα πτωχεύσουν τους δικούς τους πολίτες, όπως έκαναν στη Χώρα μας. Θα δείξει! Κοιτώντας τα πράγματα από κάποια απόσταση αντιλαμβάνεται κανείς καλύτερα τις πραγματικές τους διαστάσεις! Και τώρα μετά από τόσα χρόνια μπορούμε ψύχραιμα να δούμε τι μας έκαναν και πώς το αποδεχθήκαμε. Το πώς φθάσαμε ως εδώ, να ζητιανεύουμε επιδόματα που απλώς κλείνουν τρύπες, δεν αποκαθιστούν την απώλεια που είχαμε στο εισόδημα μας.

Πέρασαν και τα Νικολοβάρβαρα, είμαστε στην καρδιά του χειμώνα, καταιγίδες πλημμύρες, καταστροφές, το 112 στις δόξες του! Κι ακόμα είμαστε στην αρχή του χειμώνα και μετράμε ήδη πληγές. Από τη μια τα ακραία φαινόμενα, από την άλλη τα καμένα κι επιπλέον έργα καθαρισμών και αντιπλημμυρικά που δεν έγιναν εδώ και χρόνια, είμαστε στο έλεος των φαινομένων. Επίσης το γεγονός ότι έκλεισαν όλα τα ρέματα, τα μπάζωσαν και έχτισαν σε πολλές περιοχές, και τώρα συζητούν να γκρεμίσουν σπίτια. Αυτό δείχνει ότι ποτέ δε λειτουργήσαμε με σχέδιο και μάλιστα μακροπρόθεσμο σε ισχύ και συνέπειες. Όλα στο ποδάρι που λέμε. Όλα μπαλώματα για τη στιγμή που συμβαίνει κάτι και στη συνέχεια πέφτουμε ξανά σε νάρκη. Και δεν υπάρχει μόνο ασθενής μνήμη σε μας τους πολίτες, δυστυχώς υπάρχει και έλλειψη αντίληψης και κρίσης. Ο κοινός νους πνέει τα λοίσθια.

Και πάνω που ησύχασε το κεφάλι μας από το βραχνά της πανδημίας και του φόβου του θανάτου που ‘’έφερνε’’, να και σκάνε μύτη άλλα. Ένα ανησυχητικά μεγάλο ποσοστό των τραυματιών στην εμπόλεμη Ουκρανία προσβάλλεται από ανθεκτικά μικρόβια, ανάμεσά τους ένα διαβόητο βακτήριο που δεν αντιμετωπίζεται με κανένα αντιβιοτικό, προειδοποιεί νέα μελέτη! Πόσο ακριβά ακόμη θα πληρώσουμε την Ουκρανία;

Η Ιταλία πάλι ανάστατη με αυστηρούς ελέγχους στα αεροδρόμια, λόγω νέου ιού θανατηφόρου που εμφανίστηκε στη Νιγηρία και σε άλλες Χώρες και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με φάρμακα. Από τη Σκύλα στη Χάρυβδη το πάμε. Τον Κορονοϊό τώρα τον συνηθίσαμε, μπήκε μόνιμα στη ζωή μας, οι περισσότεροι έχουν αρρωστήσει 2-3-4 φορές κι άλλοι πιθανόν δεν το παίρνουν και είδηση. Θα πέσουμε σε νέα αγωνία τώρα;

Ο πόλεμος καλά κρατεί μια από δω και μια από κει. Καραβάνια χιλιάδων από Συρία κατευθύνονται προς Τουρκία. - «Η επέλαση των τρομοκρατών στη Συρία αποτελεί έναν σοβαρό κίνδυνο για το Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία», λένε οι ΥΠΕΞ των τριών χωρών. Ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος των ΗΠΑ, λέει πως η Αμερική δεν πρέπει να εμπλακεί στον πόλεμο στη Συρία. Πολλά τα μέτωπα, με τα δόντια κρατιέται ο Γ΄ Παγκόσμιος, ποιος ξέρει τι μας περιμένει. Νηστεία, προσευχή και πίστη ίσως βοηθήσουν στην  καλύτερη έκβαση των θεμάτων. Τι λέω τώρα, ε; Προχωράμε λοιπόν, και ευχόμαστε να έρθουν καλύτερες μέρες για την Ανθρωπότητα.

Νίκη Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'

              Ψυχανεμίσματα... Πέμπτη 12/12/2024.

Kαλό Δεκέμβρη!!

 

Αφήσαμε πίσω μας και το Νοέμβριο, βαδίζουμε ολοταχώς για Χριστούγεννα, το εορτολόγιο πλούσιο, αρχής γενομένης από Νοέμβρη μήνα. Είμαστε στα Νικολοβάρβαρα που λέει ο λαός. Και για όσους δεν γνωρίζουν ή δε θυμούνται : Τα Νικολοβάρβαρα είναι οι πρώτες δέκα μέρες του Δεκεμβρίου, που θεωρούνται και ως οι περισσότερο βροχερές του χρόνου. Το πρώτο αυτό δεκαήμερο του Δεκέμβριο λέγεται έτσι επειδή στο διάστημα αυτό είναι οι γιορτές του αγίου Νικολάου (6 Δεκέμβρη) και της αγίας Βαρβάρας (4 Δεκεμβρίου). Και η παροιμία : Ἡ  αγιά Βαρβάρα βαρβαρώνει/ τζ' ἃης Σάββας σαβανώνει/τζ' ἃη Νικόλας παραχώνει. (Της αγίας Βαρβάρας αρχίζει βαρυχειμωνιά, του αγίου Σάββα όλα σκεπάζονται με χιόνι όπως το σάβανο και του αγίου Νικολάου ακόμη πιο βαριά χιονόπτωση παραχώνει - καλύπτει - τα πράγματα στη γη).

 Κάπως ταραγμένες οι μέρες, η ΕΕ ετοιμάζει καταφύγια, συζητά και για να στείλει στρατό στην Ουκρανία, μέχρι που η Γερμανία παρότρυνε τον κόσμο να φτιάξει καταφύγια στο σπίτι του. Εδώ θα ταίριαζε η έκφραση ‘’πλάκα μας κάνουν’’. Τόσο εύκολο είναι να δημιουργηθούν στα σπίτια καταφύγια; Ο κατάλογος των καταφυγίων θα περιλαμβάνει σταθμούς του υπόγειου τρένου και χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων, καθώς και κρατικά κτίρια και ιδιωτικές περιουσίες, δήλωσε εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εσωτερικών. Τα έχουν κάνει μαντάρα γενικώς και βρίσκουν να λένε. Αντί να αγωνιστούν για το τέλος του πολέμου, ετοιμάζονται για τα χειρότερα για να μην πω τα ‘’προκαλούν’’ κιόλας. Και όπως είχε πει ο A. Einstein,  Ο άνθρωπος έφτιαξε την ατομική βόμβα... κανένας ποντικός δεν θα έφτιαχνε ποτέ μια ποντικοπαγίδα! Δυστυχώς αντί να χρησιμοποιούμε για ωφέλεια την τεχνολογία,  την χρησιμοποιούμε για καταστροφές και την εφαρμόζουμε χωρίς να έχουμε εκ των προτέρων προβλέψει επιπτώσεις, συνέπειες, αντιμετώπιση τους, αντίδοτα κλπ.  Ακόμα και στο θέμα υγεία, αντί η πρόοδος να εξαφανίσει κάποιες ασθένειες, έχουν έρθει παλιές στην επιφάνεια, έχουν προκύψει νέες χειρότερες και θανατηφόρες κάποιες, όπως και πριν λίγες μέρες διάβασα για ιό που παρουσιάστηκε στην Ουκρανία και που δεν τον πιάνει κανένα φάρμακο. Αντί να βελτιώνεται η ζωή του ανθρώπου πάνω στη Γη, έχει γίνει πολύ δύσκολη και απρόβλεπτη σε επερχόμενα κακά! Και δεν υπάρχει μόνο ασθενής μνήμη, υπάρχει και ασθενής έως ανύπαρκτη κρίση και αντίληψη! Ο κόσμος ''κοπάδια ΄΄ που ακολουθούν πιστά τη μόδα σε είδη, απόψεις, συνήθειες, τρόπο ζωής, κλπ. Θέματα που θα έπρεπε να μας καίνε, να τα συζητάμε, να τα ψάχνουμε και να τα αναλύουμε τα προσπερνάμε σφυρίζοντας .... ενώ στα ‘’ελαφρά’’ θέματα είμαστε πρώτοι σε σχολιασμό (κουτσομπολιό), με φανατική εκφορά λόγου, ύβρεων, κρίσεων κλπ. Μια ματιά στα  Κοινωνικά δίκτυα στο διαδίκτυο , θα σας πείσει για το πρόβλημα.

Ξεχνάμε... για πότε ξεχάστηκε η πανδημία και οι συνέπειες της! Για πότε ξεχάστηκαν λόγια και λόγια που είχαν ειπωθεί από ‘’σπουδαία’’ χείλη, λόγια που δεν βγήκαν αληθινά, λόγια που πρόσβαλαν, έθιξαν και ‘’κακοποίησαν’’ το πνεύμα και την ψυχή κάποιων  πολιτών! Λόγια πομπώδη που όποιος τα θυμάται, το λιγότερο που μπορεί να νιώσει είναι αηδία για το επίπεδο αυτών που τα έλεγαν και λύπη για το επίπεδο των ανθρώπων που πίστευαν πως απευθύνονται. Τώρα περιοριστήκαμε σε μια ‘’διαφήμιση’’ παραίνεσης προς τον πολίτη, με τα πρώτα συμπτώματα να επικοινωνεί με το γιατρό για να πάρει αγωγή.

 Άλλο τώρα, οι τόνοι νεκρών ψαριών στο Βόλο, ‘’κάθε θαύμα τρις και το μεγάλο τέσσερις’’ που λέει και μια παροιμία. Ξεχάστηκε το θέμα, πλην όμως, νεκρά ψάρια ξεβράστηκαν και στο Νότο, που σημαίνει ότι κάτι πρέπει να φταίει. Το ψάχνει άραγε κανείς; Κι αν το ψάχνει, θα το μάθουμε ποτέ; Σταματώ εδώ γιατί, η αναμόχλευση της μνήμης είναι προσωπική προσπάθεια του καθενός και θέληση. Σας δίνω δουλειά για το σπίτι δηλαδή.

Κάποτε την ακρίβεια την αντιμετωπίζαμε με αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Τώρα που μισθοί και συντάξεις είναι στο μισό του κάποτε, την αντιμετωπίζουμε με βοηθήματα/επιδόματα κοινώς ελεημοσύνες... και το χειρότερο; ... το συνηθίσαμε κιόλας! Προσωπικά το θεωρώ κατάντια! Επίσης άνευ ποταμών είναι πλέον τα δελτία καιρού, που μόνο τρομοκρατούν με τίτλους για να τραβούν την προσοχή και στην ουσία το περιεχόμενο είναι επαναλαμβανόμενο και καμία σχέση δεν έχει με τον τίτλο.

Έχουμε και νέο κόμμα, να το χαιρόμαστε κι αυτό, όπως και όλα τα υπόλοιπα. Όσο κατακερματίζεται το θέμα, τόσο δεν πρόκειται να χαράξει για  καμιά νέα γραμμή και εξουσία. Όλοι παλεύουν για μια καρέκλα σε μια επιχείρηση με χρόνιο πρόβλημα. Κι αντί να ενώσουν δυνάμεις, διαμοιράζονται από δω κι από εκεί. Οι δε δημοσκοπήσεις, σε δουλειά να βρισκόμαστε! Τέλος, η εκεχειρία δεν πρόλαβε να ισχύσει και παραβιάστηκε από το Ισραήλ. Θυμάμαι πρωτοπόρος το Ισραήλ στον εμβολιασμό, να σωθεί τάχα ο κόσμος από τον ιό και τώρα σκοτώνει αβέρτα! Τι υποκρισία επικρατεί Θεέ μου σ’ αυτό τον Πλανήτη!

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

             Ψυχανεμίσματα... 5/12/2024.

 

 

Και μέσα και έξω άνω κάτω!

 

Ένας πλανήτης στο κόκκινο. Ένα τσακ για  Γ΄ Παγκόσμιο πόλεμο και κανείς δεν κάνει πίσω. Οι προκλήσεις συνεχείς και με τον οπλισμό που έχουν στείλει στην Ουκρανία, εμπλέκονται όλοι έμμεσα  αν όχι άμεσα στον πόλεμο και μπαίνουν στη λίστα ως εχθροί της Ρωσίας. Φυσικά κι εμείς μέσα στη λίστα κι η Ευρώπη ολόκληρη. Ειδικά μετά το πρόσφατο ψήφισμα πως συμφωνεί με την απόφαση Μπάϊντεν, επικύρωσε τη θέση της στη λίστα των εχθρών. Το τραβούν το σχοινί και θα σπάσει και αλίμονο έτσι και πέσουν πυρηνικά. Δε βλέπουν σε τι κατάσταση έχουν φέρει τους λαούς τους; Τα οικονομικά όλο και στενεύουν. Η Γερμανία από πρώτη δύναμη της Ευρωζώνης, στένεψε επικίνδυνα. Και παρ’ όλα αυτά δεν κάνουν πίσω σε τίποτα.. Ο Θεός να μας το βγάλει σε καλό όλο αυτό που συμβαίνει!

Και έξω και μέσα άνω κάτω. Η αντιπολίτευση άλλαξε και από Σύριζα πέρασε στο ΠΑΣΟΚ. Πρωτοφανές να αλλάζει η βούληση του λαού και να αλλάζουν θέσεις στο Κοινοβούλιο. Κατόρθωμα του Σύριζα αυτό, που ξηλώθηκε σαν πουλόβερ. Τουλάχιστον 5 κόμματα έχουν προκύψει από το Σύριζα. Και αντί να ασχολούνται αντιπολιτευτικά με τα προβλήματα του κόσμου, ασχολούνται με τα εσωτερικά τους προβλήματα, αδιαφορώντας για το ρόλο που τους επέλεξε ο λαός. Δυστυχώς δεν υπάρχει ‘’ο μεγάλος ηγέτης’’ για να ακολουθήσει το πλήθος και να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Η εποχή μας υστερεί από ‘’φυσιογνωμίες’’. Και όπως λέει ο λαός ‘’στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος’’ ... ε κάπως έτσι έχουμε καταλήξει, δεν υπάρχουν συγκρίσεις και καταφεύγουμε στη ρήση ‘’ο καλύτερος’’ , ‘’οι καλύτεροι’’, αναφερόμενοι στην παρούσα κατάσταση. Για να δούμε η ‘’νέα’’ αντιπολίτευση, τι θα μας προσφέρει!

Η εγκληματικότητα, το αίμα στην άσφαλτο, το ξύλο στα σχολεία και τόσα άλλα κακά, όλο και πληθαίνουν δυστυχώς. Κι όχι μόνο στο κέντρο που λέγαμε κάποτε, σε όλες τις περιοχές συμβαίνουν διάφορα. Παντού υπάρχουν και το καλό και το κακό. Ίσως σε κάποιες γειτονιές πιο έντονα επικρατεί η ανομία, αλλά αυτό αποδεικνύει πως είναι ελλιπής η αστυνόμευση ή ο σχεδιασμός πρόληψης και αντιμετώπισης παρόμοιων υποθέσεων.

Η κίνηση στους δρόμους της πρωτεύουσας μια κόλαση, ειδικά κάποιες ώρες της ημέρας. Κάποτε ακόμα και στη δουλειά πηγαίναμε με ένα αυτοκίνητο 3-4 άτομα μαζί κι όχι 3-4 αυτοκίνητα! Το ίδιο και στις εξόδους, ή εκδρομές. Και τα έξοδα μοιράζονταν και δεν επιβαρύναμε την κυκλοφορία. Σήμερα παίρνουμε ο καθένας από ένα αμάξι και βγαίνουμε στους δρόμους. Βέβαια έπαιξαν ρόλο και οι αποστάσεις διαμονής του καθενός, παλιά διαμέναμε σε κοντινές περιοχές και συνδυάζαμε την μετακίνηση μας πότε με το αμάξι του ενός και πότε του άλλου. Η ουσία είναι πως η ‘’πρόοδος’’ μας έφερε σ’ αυτό που ζούμε σήμερα. Και η τεχνολογία αντί να μας διευκολύνει, ειδικά τώρα με την τεχνητή νοημοσύνη, κρύβει κινδύνους προβλεπόμενους και απρόβλεπτους!

Εκδόθηκαν εντάλματα σύλληψης σε βάρος του πρωθυπουργού του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου, του πρώην υπουργού Άμυνας Γιοάβ Γκάλαντ και του επικεφαλής του ένοπλου τμήματος της Χαμάς Μοχάμεντ Ντέιφ , που συνιστούν μια ιστορική εξέλιξη για το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, το οποίο εδώ και 22 χρόνια αγωνίζεται να αναγνωριστούν οι αρμοδιότητές του και να αποκτήσει εξουσίες επιβολής των αποφάσεών του.

 Με το ένταλμα σύλληψης σε βάρος του Νετανιάχου το Δικαστήριο στρέφεται για πρώτη φορά εναντίον ενός ηγέτη χώρας η οποία κατά παράδοση στηρίζεται από τη Δύση και το γεγονός αυτό προκάλεσε οργή στο Ισραήλ. Το δικαστήριο στην ανακοίνωσή του ανέφερε ότι έχει βάσιμους λόγους να πιστεύει ότι οι Νετανιάχου και Γκάλαντ, έχουν εκτελέσει το έγκλημα πολέμου της πείνας ως μέθοδο πολέμου και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας της δολοφονίας, της δίωξης και άλλων απάνθρωπων πράξεων. Ο Τζο Μπάιντεν χαρακτήρισε «σκανδαλώδη» τα εντάλματα σύλληψης. Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει, άλλωστε πυροδοτεί αφορμές για παγκόσμια σύρραξη ο ίδιος ... όμοιος ομοίω αεί πελάζει.

Στον κατάλογο των Χωρών που καλούνται να συλλάβουν τους εν λόγω, είναι και η Ελλάδα. Από αυτές μέχρι στιγμής δήλωσαν πως θα σεβαστούν την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου, η Ολλανδία, η Ιταλία, ο Καναδάς, η Τουρκία, ενώ η Βρετανία λέει πως σέβεται την απόφαση ωστόσο αρνείται να εξισώσει ηθικά το Ισραήλ με «τρομοκρατικές ομάδες». Το Βέλγιο είπε ότι η Ευρώπη πρέπει να συμμορφωθεί και ζητά επίσης οικονομικές κυρώσεις και την αναστολή της Συμφωνίας Σύνδεσης, η οποία λειτουργεί ως νομικό πλαίσιο για τους πολιτικούς και οικονομικούς δεσμούς με το Ισραήλ. Το Ιράκ κάλεσε όλες τις «ελεύθερες χώρες» να εφαρμόσουν τα εντάλματα του ΔΠΔ. Κατηγορηματικά αντίθετες είναι η Τσεχία, η Ουγγαρία, η Αργεντινή και φυσικά οι ΗΠΑ.

Νίκη Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'

             Ψυχανεμίσματα... 28/11/24.

 

ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ- ΝΙΚΗ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ

Η αποχώρηση, της αποχώρησης...

 

Και είχαμε την Πισπιρίγκου που αφιερώσαμε ωρών, ημερών, εβδομάδων και μηνών τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό χρόνο με αναλύσεις, εικασίες, λεπτομέρειες διάφορες, ουσίας και ανούσιες, ε τώρα αποκτήσαμε την Ειρήνη, Θεός ξέρει για πόσο θα κρατήσει η τηλεοπτική ενασχόληση μαζί της.Έχουμε γεμίσει εμπειρογνώμονες, γνώστες των πάντων και σχολιαστές. Να βοηθούσαν τουλάχιστον σε αποτέλεσμα της κάθε υπόθεσης, καλά θα ήταν. Το θέμα είναι πως είναι τόσο χρονοβόρες οι διαδικασίες για να τελεσιδικίσει μια υπόθεση που στην πορεία την ξεχνάμε και σπανίως μαθαίνουμε τι απέγινε, ή τουλάχιστον όχι με την ίδια έμφαση. Ωστόσο η εγκληματικότητα, η βία σε όλες τις μορφές της, θριαμβεύουν με όλο και περισσότερα θύματα. Καταδικάζουμε τη βία, το φασισμό ,το ρατσισμό , κάθε φορά που συμβαίνει κάτι και ορθώς πράττουμε, το θέμα όμως είναι κατά πόσον έχουμε ψαχτεί εμείς οι ίδιοι πρώτα κατά πόσον υπάρχουν στην καθημερινότητά μας αυτά και αν τα έχουμε αποβάλλει ή έστω προσπαθούμε γι' αυτό! Υπάρχουν στην καθημερινότητα μας δυστυχώς, κάνουμε κάτι να τα αποβάλλουμε; Ή μόνο ως κριτές είμαστε άσσοι; Όπως και την ειρήνη πρέπει να την ψάξουμε μέσα μας, γύρω μας, στο σπίτι, στη δουλειά μας. "Δύο πράγματα είναι αντίθετα στη λήψη σωστής απόφασης, η βιασύνη και η οργή." έλεγε ο-Θουκυδίδης- και είναι σωστό. Δυστυχώς κάτω από βιασύνη, οργή και μίσος γίνονται πολλά. Και το γεγονός ότι ξεχνάμε ότι ''κανείς δεν είναι κανενός'' και πως κάποια στιγμή αλλάζουν τα θέλω και οι επιθυμίες, δεν μπορείς να κρατάς κάποιον με το ζόρι δίπλα σου. Και δεν έχεις κανένα δικαίωμα να του στερήσεις τη ζωή. Είσαι συνοδοιπόρος άνθρωπε σ' αυτό τον Πλανήτη κι όχι ιδιοκτήτης εμψύχων και άψυχων. Αλλά είπαμε όταν λειτουργείς εγωϊστικά, με οργή και πάθος, σε καλό δεν καταλήγει. Συν τις ψυχικές διαταραχές που έχουν χτυπήσει κόκκινο, δύσκολα τα πράγματα. Και τα ψηφίσματα για ποινές ξώφαλτσα επηρεάζουν τους ''θύτες''.

Αν κάποιος μας έλεγε πριν 15 χρόνια πως θα μέναμε με μισό εισόδημα ή και χωρίς, σίγουρα θα τον λέγαμε ψεκασμένο, το ίδιο κι αν μας έλεγε πως θα μας έκλειναν στο σπίτι (πανδημία). Αυτό για να καταλάβουμεε πόσο εύκολα μπορούμε να πούμε κάποιον ψεκασμένο, χωρίς να είναι, απλώς γιατί λέει κάτι που ξεπερνάει τη δική μας λογική, ή υποστηρίζει κάτι αδιανόητο για εμάς. Πιθανόν λοιπόν οι ψεκασμένοι να είμαστε εμείς. Ειδικά στην τριετία της πανδημίας η μισή Ελλάδα έλεγε ψεκασμένη την άλλη μισή. Τελικά ας ψαχτούμε μόνοι μας, τώρα που αποστασιοποιηθήκαμε από το θέμα, και με ειλικρίνεια να βγάλουμε τα δικά μας συμπεράσματα, για τα όσα μας έλεγαν, τα όσα μας επέβαλαν, προβλέψεις διάφορες που δεν πραγματοποιήθηκαν κλπ. Αλήθεια τα 25 εκατομ εμβόλια που είχαμε αγοράσει τι απέγιναν; Έληξαν; κι αν έληξαν πού και πώς καταστράφηκαν; Και αυτό το ερώτημα δεν αφορά μόνον εμάς αλλά ολόκληρη την Ευρώπη που γέμισε αποθήκες με εμβόλια. Τώρα πια δε μας μιλούν για εμβόλιο ντε και καλά, αλλά να τρέξουμε στο γιατρό να μας δώσει θεραπεία αν νοσήσουμε! Άλλωστε έχουμε τόσες άλλες μορφές εμβολίων να προωθήσουμε.

Η αντιπολίτευση διαλύθηκε, χαράς Ευαγγέλια για την Κυβέρνηση.Η αποχώρηση της αποχώτησης ώ αποχώρηση! Κάτι τέτοιο δεν ξανάγινε! Κι έτσι οι Κυβερνώντες παίζουν μόνοι τους μπάλα!

Για όποιο πρόβλημα της Κοινωνίας κι αν ερωτηθούν, καταλήγουν στο ότι έχει γίνει το καλύτερο δυνατόν. Για τις συντάξεις , χαμηλούς μισθούς και ακρίβεια, η δικαιολογία συνήθως είναι, ότι δε γίνεται μετά από τόσες μειώσεις να γίνουν θαύματα. Οι αυξήσεις είναι σταγόνα στον ωκεανό. Όσο για τα ταξίματα στο πού θα φθάσει ο κατώτατος και ο μέσος μισθός το 2027, είναι για να έχουμε να λέμε. Όσο δεν υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις που να υποχρεώνουν τον κάθε εργοδότη να τις τηρεί, είτε πρόκειται για κατώτατο μισθό ή μισθός ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας, θα υπάρχουν παρεκκλίσεις, όσοι νόμοι κι αν ψηφιστούν. Κι όσο το σύστημα αδυνατεί να εντοπίσει περιπτώσεις παρέκκλισης τόσο θα συνεχίζουν κάποιοι να εκμεταλλεύονται την ανάγκη του άλλου για δουλειά. Ομοίως και το ''μαύρο χρήμα'' όλο το πατάσουν κι όλο κυκλοφορεί! Δυστυχώς σ' αυτό τον τόπο, όποιο μέτρο κι αν εφαρμοστεί κινείται πάνω σε εισπρακτικά κίνητρα κι όχι σε ρύθμιση ή πάταξη ατασθαλιών.

Ήρθε και η ώρα της κρίσης για τη Γερμανία, ρόδα είναι και γυρίζει. Αρκετά μας κούνησαν το δάχτυλο δικαίως και αδίκως, ήρθε η σειρά τους τώρα! Απογειώνονται στα δύσκολα, κρίση και στα οικονομικά τους και στην πολιτική. Ωστόσο κατάφεραν και φτωχοποίησαν αρκετή μερίδα Ελλήνων πολιτών, ανεπανόρθωτα και τις Χώρες της ΕΕ έχουν φέρει σε δύσκολη θέση με τις αποφάσεις τους σχετικά με στήριξη πολέμων, χρηματοδοτήσεις, αποκλεισμούς κλπ.

Εδώ θα πω κάτι που το έχω αναφέρει και στο παρελθόν. Όλα τα Κράτη χρωστάνε, γιατί η Ελλάδα τους κάθισε τόσο στο μάτι; Μήπως για το πλούσιο υπέδαφος, που ''αποκαλύφθηκε'' αφού είχαμε υποστεί τα 2 Μνημόνια και μειώσεις, φόρους κλπ.; Ερώτημα που δεν περιμένω να απαντηθεί, ει μη μόνο από την αντίληψη του καθενός.

Και η ζωή συνεχίζεται με ένα βήμα μπρος και δέκα πίσω, τα μόνιμα υποζύγια πληρώνουν, κάποιοι άλλοι δηλώνουν φτωχοί αλλά έχουν γεμάτες τσέπες και κάποιο άλλοι είναι όντως φτωχοί. Η μεσαία τάξη καταπλακώθηκε. Και ... είμαστε ακόμα ζωντανοί!

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

               Ψυχανεμίσματα... Πέμπτη 21/11/24.

ΧΑΘΗΚΑΜΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΡΑΞΙΑ.

 

Πρώτη φορά μετά το 1800 επανεξελέγη Πρόεδρος στις ΗΠΑ, μετά από 1 εκλογική ήττα. Κι όχι απλώς εξελέγη αλλά και με συντριπτική υπεροχή έναντι της αντιπάλου του. Οι δημοσκοπήσεις έπεσαν έξω, καθόλου πρωτόγνωρο, κάτι που συμβαίνει παντού πλέον σε όλα τα Κράτη, πιθανόν εξυπηρετούν σκοπιμότητες κι όχι πραγματικό συμπέρασμα. Δεν εξηγείται διαφορετικά πλέον, ή το δείγμα που καλούν να απαντήσει στις ερωτήσεις τους, τους δουλεύει. Τελικά γεγονός είναι ότι για μια 2^η φορά ο Τραμπ εξελέγη Πλανητάρχης. Η Ρωσία προσβλέπει μετά την εκλογή του, σε μια καλή λύση για το Ουκρανικό και όπως είπε ο Πεσκόφ στους δημοσιογράφους «εάν η νέα κυβέρνηση επιδιώξει την ειρήνη και όχι τη συνέχιση του πολέμου, θα είναι καλύτερη σε σύγκριση με την προηγούμενη».. Ο δε Πούτιν έκανε ένα γενικότερο σχόλιο για όσα συμβαίνουν στον πλανήτη: «Μια εντελώς νέα παγκόσμια τάξη διαμορφώνεται μπροστά στα μάτια μας. Έρχεται η στιγμή της αλήθειας, η παλιά τάξη πραγμάτων έχει χαθεί, διεξάγεται ένας ασυμβίβαστος πόλεμος για τη διαμόρφωση μιας νέας. Τα επόμενα 20 χρόνια θα είναι πιο δύσκολα. Η Ρωσία δεν βλέπει τον δυτικό πολιτισμό ως εχθρό», ανέφερε χαρακτηριστικά. Η δε κ. Φον ντερ Λάϊεν δήλωσε : «Προσβλέπω σε ενίσχυση των σχέσεων ΕΕ-ΗΠΑ και σε συνεργασία για την αντιμετώπιση γεωπολιτικών προκλήσεων» «Μαζί, μπορούμε να προάγουμε την ευημερία και τη σταθερότητα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού».

Είναι τραγικό πάντως, ο μισός Πλανήτης να βλέπει τον άλλον μισό να φλέγεται, να πνίγεται, να πεθαίνει, ή να πεινάει και να μην κάνει κάτι να το σταματήσει, αντιθέτως χρηματοδοτούν και πυροδοτούν το θάνατο! Εθιστήκαμε σε εικόνες πολέμου και καταστροφών δυστυχώς και νομίζω πως αποτέλεσμα του εθισμού είναι το γεγονός ότι σε όποιο φοβερό συμβάν, τροχαίο, ξύλο ή ότι άλλο, παραμένουν παρατηρητές με τα κινητά υψωμένα να απαθανατίζουν τις σκηνές. Δε σοκάρει πλέον το όποιο γεγονός, απλώς δίνει τροφή για βιντεοσκόπηση. Το αίμα στην άσφαλτο άλλη μεγάλη πληγή. Πάνω από 600 άτομα άφησαν την τελευταία τους πνοή στην άσφαλτο το 2023. Κι από αυτά οι 100 πεζοί. Είναι κρίμα να χάνονται σε δευτερόλεπτα άνθρωποι. Αυτό δείχνει την ανευθυνότητα που μας διακατέχει σε όλα. Γιατί ναι υπάρχει και η ‘’κακιά στιγμή’’ όπως λέει ο λαός, όμως όχι για 600 νεκρούς. Φταίει η απροσεξία, το ότι πολλοί μιλούν στο κινητό, ακόμα και μηνύματα στέλνουν μόλις πιάσουν φανάρι, ο θυμός που κουβαλάμε μέσα μας και γενικά επικρατεί μια ένταση εμφανής, αρκετοί είναι έτοιμοι να σε σπάσουν στο ξύλο έτσι και πεις κάτι πως έκαναν λάθος οδηγώντας. Τρέχουν και προσπερνούν, όχι μόνο τα Ι.Χ. αλλά και τα μηχανάκια, αυτά κι αν είναι. Χώνονται ανάμεσα στα αυτοκίνητα και κάποιες φορές πετάγονται απότομα μπροστά σου ή δίπλα σου και τρέχουν φυσικά. Τώρα έχουμε και τα πατίνια, χωρίς καμιά προστασία, σε κεντρικούς δρόμους, άκρως επικίνδυνο! Πριν χρόνια που δεν υπήρχαν τα ηλεκτρικά πατίνια, υπήρχαν τα απλά, κι όμως θυμάμαι πως απαγορεύτηκαν κάποια στιγμή, επειδή είχαν προκαλέσει δυστυχήματα. Πρόσφατα έχουν επανέλθει ως ηλεκτρικά κυρίως, και το βρίσκουν ως φθηνό κι εύκολο μέσο μεταφοράς, ειδικά οι νέοι. Ούτε πλαίσιο προστασίας υπάρχει, ούτε δρόμους για να κινούνται έχουμε (όπως και για ποδήλατα), ούτε νομικό πλαίσιο κάλυψης ή κανόνων. Όλα λειψά γίνονται δυστυχώς.

Αυτοκίνητα καθ’ οδό παίρνουν φωτιά, συχνά πυκνά, κάτι πολύ σπάνιο στα προηγούμενα χρόνια. Φταίει η κακή συντήρηση λόγω έλλειψης χρημάτων, τι φταίει άραγε; Η ουσία είναι ότι κάθε τρις και λίγο διαβάζουμε πως έγινε ανάφλεξη σε αυτοκίνητο στο δρόμο. Φυσικά παίζει η ατομική ευθύνη σε όλα αυτά, διότι αν δεν έχεις συναίσθηση του τι μπορείς να πάθεις πχ. σε παραμέληση συντήρησης του αυτοκινήτου, είσαι άξιος της μοίρας σου, αλλά τι θα σου φταίει και κάποιος που θα βρεθεί στο δρόμο σου εκείνη τη στιγμή και πέσεις πάνω του; Το ίδιο ισχύει και με την προσπέραση, ή την ταχύτητα. Δεν έχεις συναίσθηση του τι μπορεί να συμβεί κάποια στιγμή.

Ανεξέλεγκτα και τα παιχνίδια και οι εφαρμογές στο διαδίκτυο και τις διάφορες σελίδες του. Στη Γαλλία 2 κορίτσια αυτοκτόνησαν επηρεασμένες από μια εφαρμογή του τικ-τοκ. Οι γονείς έχουν κάνει ήδη μηνύσεις. Ποιος ελέγχει τελικά; Η λογοκρισία φτάνει μόνο ως εκεί που ενοχλούνται οι Κυβερνήσεις για ότι τις αφορά; Τα λόγια και οι κριτικές είναι το τραγικό της ζωής μας ή όλα αυτά που φτιάχνουν αρρωστημένα Κοινωνικά ρεύματα; Χαθήκαμε στη μόδα, ακόμα και τα σχισμένα παντελόνια που ούτε στην οικοδομή με το πηλοφόρι στο χέρι δεν θα το φορούσε κάποιος, τα ακριβοπληρώνουν και τα φορούν γιατί είναι μόδα. Η καλαισθησία μας τέλειωσε κι αυτή.

Είθε να πάρουν άλλη τροπή τα πολεμικά θέματα και τα οικονομικά του Πλανήτη, και ας αρχίσουμε να αλλάζουμε κι εμείς κακές συνήθειες, αν θέλουμε να αλλάξει και ο κόσμος, γιατί ο κόσμος είμαστε όλοι εμείς!

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. '' Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' 

               Ψυχανεμίσματα... 14/11/24

XAIΡΕ ΒΑΘΟΣ!...

 

Αλλάξαμε την ώρα, η μέρα μίκρυνε, νυχτώνει νωρίς, ο καιρός το πρωί δροσιά ως κρύο και το μεσημέρι ζέστη, μια κατάσταση ανισόρροπη! Οι φυσικές καταστροφές χτυπούν αλύπητα τον Πλανήτη και τα τελευταία χρόνια, αλύπητα και την Ευρώπη. Βιβλικές εικόνες από την Ισπανία, δεν το χωράει νους ανθρώπου, στον 21ο αιώνα που νομίζουμε πως κατακτήσαμε το σύμπαν, να συμβαίνουν τέτοιες καταστροφές σε πόλεις και με ανθρώπινα θύματα. Για μια ακόμα φορά το σύμπαν μας στέλνει μήνυμα για τη δύναμη του, είμαστε ένα τίποτα μπροστά στα στοιχειά της φύσης! Παρά ταύτα μυαλό δε βάζουμε, είμαστε καβάλα στο καλάμι, της κατάκτησης όλων.

Πριν κάποια χρόνια συνέβαιναν καταστροφές σε μακρινά μέρη και τα βλέπαμε μη δίνοντας σημασία, λόγω απόστασης. Τώρα όμως η αρκούδα χορεύει στη γειτονιά μας, δε θέλει και πολύ αυτό που είδαμε σε πόλεις της Ευρώπης να μην το δούμε κι εδώ. Να μη μας το χρωστάει η φύση, να ρίξει το νερό που έριξε εκεί. Εδώ με τις μπόρες του χειμώνα και πλημμυρίζουν κάποιοι δρόμοι και γίνεται το αδιαχώρητο στην κυκλοφορία. Φαντάσου να πέσει καντάρια το νερό, ειδικά τώρα που έχει καεί το 1/3 τουλάχιστον του πράσινου της Αττικής. Ας ευχηθούμε να μη ζήσουμε κάτι τέτοιο, η Θεσσαλία ακόμα μετράει τις πληγές της. Και φυσικά είναι πολύ δύσκολο μετά από μια τέτοια καταστροφή, η αποκατάσταση της ζωής των πολιτών.

Και παρ’ όλη την τραγικότητα των καταστροφών από φυσικά φαινόμενα, ο άνθρωπος έφτιαξε εργαλεία (όπλα, βόμβες κλπ.) για να προκαλεί μόνος του παρόμοιες ή και χειρότερες καταστροφές σε εδάφη και Χώρες του Πλανήτη. Εκατοντάδες χάνονται στη Μέση Ανατολή, στην Ουκρανία, και όπου αλλού πέφτουν βόμβες πολέμου. Πάνω από 1 εκατομ. πληθυσμού έχει εκτοπιστεί από τις εστίες του, λόγω αυτής της κατάστασης. Χιλιάδες έχουν χάσει τη ζωή τους. Και οι μεγάλοι συνεχίζουν το παιχνίδι λες και παίζουν τα στρατιωτάκια/ επιτραπέζιο. Η ανθρώπινη ζωή δε μετράει πλέον, το έχουμε δει σε πολλές φάσεις και με πολλούς τρόπους. Από εκεί που νοιάστηκαν όλοι με την πανδημία να εμβολιάσουν τον κόσμο για να τον σώσουν από το θάνατο ‘’υποτίθεται’ και μάλιστα με επιβολή και στέρηση ελεύθερης βούλησης σε κάποιες περιπτώσεις, σκοτώνουν αβέρτα αθώο πληθυσμό, καταστρέφουν ζωές, εξυπηρετώντας δικά τους συμφέροντα και δεν συμβαίνει τίποτα. Ανταλλάσσουν χειραψίες όπου βρεθούν, καταδικάζουν κάποιες ενέργειες κι αυτό είναι όλο. Στην πράξη τίποτα δε σταμάτησε, κι ας  βγάζουν καταδικαστικά ψηφίσματα!

Αν πάμε τώρα στα εντός Χώρας, χαίρε βάθος! Φωτιές που δεν αναφέρονται σχεδόν καθόλου, π.χ το Παγγαίο καιγόταν για 2η φορά φέτος και για μέρες. Συνηθίσαμε τις καταστροφές; Συνηθίσαμε να βλέπουμε καμένα και πλημμύρες; Αν φτάσαμε στα όρια εθισμού, αλίμονο μας, γιατί όταν φθάσει σε μας το κακό, θα είναι πολύ αργά για δάκρυα. Τι κάνουμε ως πρόληψη και συντήρηση ιδιωτικών και δημόσιων χώρων; Περισσότερα ξοδεύουν για την καταστροφή μας, παρά για την σωτηρία μας. Πολύ φοβάμαι ότι η ανθρωπότητα θα καταστραφεί μόνη της σιγά – σιγά. Όσο για τα παραμύθια κι από αυτά δεν έχουμε παράπονο! Τι έγινε ξαφνικά κι από εκεί που είχαν αποκλείσει τη διεκδίκηση κατοχικού δανείου από τους Γερμανούς, κάτι που είχε απαντηθεί ακόμα κι από τη Μέρκελ αρνητικά, τι συνέβη λοιπόν και το θυμηθήκαμε βγάζοντας το και πάλι στην επιφάνεια; Ποιο Κοινωνικό αναβρασμό θέλει να ισορροπήσει, αν όχι να εξουδετερώσει; Ίδωμεν, πάντως το όλο θέμα,  δεν ξέρω γιατί, μου θυμίζει το σάλο στην ενημέρωση, που είχε γίνει τότε με τη Βεργίνα και το αποτέλεσμα μηδέν! Κι ένα τελευταίο για σήμερα : Ακούω δημοσιογράφους να αναρωτιούνται γιατί οι μισθοί στην Ελλάδα είναι τόσο χαμηλοί. Μα καλά ξέχασαν πως μειώθηκαν με την κρίση στο 40-50%, ενώ οι τιμές, οι φόροι και τα έξοδα διαβίωσης είναι 400% πάνω; Γυρίσαμε 30-40 χρόνια πίσω, αυτή είναι η αλήθεια, όσο κι αν θέλουν κάποιοι να χρυσώνουν το χάπι, εκφράζοντας απορίες, ή υποστηρίζοντας πρόοδο, αυξήσεις, ανάπτυξη και καλύτερη ζωή. Για το Κεφάλαιο ίσως, για τον πολίτη όμως όχι. Άλλωστε και ο ίδιος ο ΠΘ είχε πει πως δεν είναι δυνατόν να γυρίσουμε στα εισοδήματα του 2010, καθότι ήταν μια πλαστή πραγματικότητα. Που την έδωσε στον πολίτη ποιος κ. ΠΘ; Μόνος του την έφτιαξε; Πλήρωσε κανείς για την πλάνη αυτή του πολίτη;  Αντιθέτως οι πιθανοί ηθικοί αυτουργοί, ζουν και βασιλεύουν και αυξάνουν περιουσίες. Όπως υπάρχει κι ένα ποσοστό της Κοινωνίας πέρα από το Κεφάλαιο, που είναι βολεμένο με τον α ή β τρόπο, δηλώνουν εισοδήματα πιο κάτω κι από το εισόδημα ενός εργαζομένου, λειτουργώντας και ζώντας σε βάρος των υπολοίπων που ταλανίζονται από τα έξοδα και που ποτέ δεν κατάφερε το Σύστημα να τους πιάσει. Τα μόνιμα υποζύγια αυτής της κατάστασης, που πληρώνουν το μάρμαρο,  μισθωτοί και συνταξιούχοι οι  ‘’προύχοντες’’ των Δηλώσεων εισοδήματος!

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. '' Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

              Ψυχανεμίσματα...7 Νοεμβρίου, 2024.

Καλό Νοέμβρη!

 

Αν σκεφθείς ότι όλη η ''περιουσία'' σου είναι ότι μπορείς να βάλεις στις αποσκευές σου, σε μια βαλίτσα ή ένα σακ βουαγιάζ, σε περίπτωση ανάγκης φυγής, εκεί καταλαβαίνεις τη ματαιότητα που κρύβει το κυνήγι της ύλης! Σε υπνωτίζει, σε αιχμαλωτίζει και κυνηγάς πράγματα που στην ουσία δεν προλαβαίνεις να χαρείς, ή που δεν σημαίνουν και κάτι ιδιαίτερο για σένα. Πολλές φορές ειδικά προ οικονομικής κρίσης, τρέχαμε να προλάβουμε, τι; Αρκετοί αυτοί που αποκτούσαν πράγματα κινητά και ακίνητα, μόνο και μόνο από διάθεση επίδειξης στον περίγυρο και στην Κοινωνία. Το πόσο και αν ήταν ευτυχισμένοι με αυτά ή μέσα σε αυτά, Κύριος οίδε. Σημασία έχει ο άνθρωπος να έχει τόσα όσα μπορεί να χαρεί και θέλει, να ζει ανθρώπινα κι όχι μια ζωή να μαζεύει πλούτο σε σεντούκια και Τράπεζες που θα μπορούσαν να κάνουν κι άλλους ανθρώπους ευτυχισμένους, αν μοιράζονταν.

Το όλο πρόβλημα είναι ότι το χρήμα είναι σε λίγα χέρια, και οι έχοντες κυνηγούν κι άλλο, δε χορταίνουν. Γι αυτό και η φτώχεια αυξάνει στον Πλανήτη, ακόμα και σε Χώρες που δεν θα το έβαζε ο νους. Τελικά ήρθε η Οικονομική κρίση που έδωσε μια κι έστειλε στον πάτο τη μεσαία τάξη, αυτή που πάλεψε δεκαετίες φασούλι το φασούλι να φτιάξει και να βελτιώσει το βιοτικό της επίπεδο. Οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι! Πόσο μάταιος ο αγώνας για το χρήμα. Mέχρι ενός σημείου ναι χρειάζεται, μέχρι εκεί που χρειάζεται για να περνάει κανείς καλά, προπαντός να ζει την κάθε μέρα του! Εκείνο που μετράει από τα χρόνια που περνούν, είναι οι αναμνήσεις που άφησαν και σου θυμίζουν ότι έζησες! Αν οι αναμνήσεις σου είναι τρέξιμο και δουλειά ολημερίς για απόκτηση αγαθών που δεν έχεις χρόνο να απολαύσεις, τι θα σου μείνει; Αν και τώρα μετά από τα 12 χρόνια ραπίσματος που υποστήκαμε, δεν καταφέραμε να δούμε κάποιες αλήθειες από τη ζωή που διανύσαμε, ε τότε δεν υπάρχει σωτηρία! Και μη χαλιέστε για μικροαναποδιές της καθημερινότητας, όσο μοιρολογάμε έρχονται κι άλλες! Η ζωή είναι ένα ταξίδι…ένα πέρασμα, μια διαδρομή! Πες πως πήγες σ’ ένα μέρος που ξέρεις ότι δε θα ξαναπάς…τι θα κάνεις; Θα θελήσεις με λαχτάρα να το χαρείς, να το γνωρίσεις, να το ζήσεις! Αραγε το κάνουμε αυτό στη ζωή μας;

Μας τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια και περιμένουμε την φιλευσπλαχνία τους για κάποιο επίδομα ή για αύξηση της πεντάρας. Μιλούν συνέχεια για ρυθμίσεις, μια ρύθμιση εξυπηρετεί συνήθως κάποιον που περνάει μία παροδική οικονομική δυσκολία με προοπτική να ανακάμψει, εδώ μιλάμε για μόνιμη κατάσταση οικονομικής δυσκολίας με τάση προς το χειρότερο ... τι ρυθμίσεις και κουραφέξαλα συζητάμε ολημερίς;

Τώρα κρίση και στην κτηνοτροφία με τις ασθένειες που εμφανίστηκαν και που δεν κατάφεραν να περιορίσουν αν όχι να σταματήσου την εξάπλωση σε όλη τη Χώρα. Κλαίνε οι κτηνοτρόφοι. Το ωραίο είναι ότι Κυβερνητικοί παράγοντες στις τηλεοράσεις τα παρουσιάζουν όλα τέλεια ότι έχουν γίνει, από τις πλημμύρες του Ιανού μέχρι και τώρα στις πανδημίες των ζώων και πως έχουν στηρίξει τους κτηνοτρόφους επαρκώς. Ενώ την ίδια στιγμή σε άλλο κανάλι, εκπρόσωπος κτηνοτρόφων από την πληγείσα Θεσσαλία, είπε πως έχουν λάβει μόνο μια προκαταβολή 6Ο Ε για κάθε πρόβατο, ενώ μια προβατίνα κοστίζει 350 Ε. Φανταστείτε λοιπόν πόσο εύκολη είναι η αποκατάσταση του ποιμνίου του καθενός. Πώς μετά από τόσες καταστροφές αυτοί τα βλέπουν όλα καλά, είναι άξιον απορίας. Όμως για να συνεχίζουν να λένε αυτά που λένε, σημαίνει πως υπάρχει κόσμος που πείθεται με αυτά που ακούει. Διαφορετικά θα είχαν αλλάξει τροπάριο. Το επίπεδο δε των αντιπαραθέσεων ακόμα και μέσα στο Κοινοβούλιο έχει πέσει πολύ χαμηλά. Κάποτε χαιρόσουν να παρακολουθείς Βουλή, τώρα αλλάζεις κανάλι.

Πέρασε και η 28η Οκτωβρίου, έστω τέτοιες μέρες ας θυμόμαστε λίγο ιστορία κι ας μιλάμε στα παιδιά μας, στους νεώτερους, παραθέτοντας και δικές μας αναμνήσεις και ιστορίες εορτασμού!! Πώς καταλήξαμε να γιορτάζουμε το Halloween ενώ παράλληλα κάποιοι αγνοούν τι γιορτάζουμε 28 Οκτώβρη, ή 25 Μάρτη; Είναι θλιβερό να συμβαίνει! Γιορτάσαμε λοιπόν το ΟΧΙ και συνεχίζουμε συνήθως με περισσότερα ΝΑΙ σε όλα. Το όχι δυσκολεύει πολλούς, κι όμως με το όχι γνωρίζεις καλύτερα και τους άλλους γύρω σου. Σε απαλάσσει από υποκριτικές σχέσεις. Συνήθως η αποφυγή του είναι από φόβο και ανασφάλεια μη χάσουμε φίλους, γνωστούς κλπ. Μεγάλο λάθος, αν κάποιος μένει δίπλα σου επειδή πάντα λες ναι, είναι το λάθος άτομο για σένα. Όσοι παρουσιάσουν δυσανεξία στο ''όχι'' σου, απλώς αποκαλύπτουν το πρόσωπο τους, κατά λάθος υπήρξαν στη ζωή σου και ας πάνε στο καλό, αν θελήσουν να απομακρυνθούν. Αντί για λύπη, χαρά πρέπει να νιώσεις.

Οι περισσότεροι άνθρωποι σε πλησιάζουν για τη χρησιμότητα σου, παρά για την αξία σου, γι αυτο κι εξαφανίζονται όταν παύεις να τους είσαι χρήσιμος, ή δεν τους κάνεις τα κέφια. Κι εμείς να ψαχτούμε μήπως φερόμαστε το ίδιο σε κάποιες περιπτώσεις, κι αν ναι να προσπαθήσουμε να το αποβάλλουμε.

Το συμφέρον ή η ανάγκη είναι οι λάθος σύμβουλοι για σύναψη όποιας μορφής σχέσης. Κανονικά ο άνθρωπος πρέπει να πλησιάζει τον άνθρωπο κατά πρώτον και τα λοιπά έπονται μέσα στη σχέση. Όταν είναι βασικός σκοπός το συμφέρον, η όποια σχέση έχει ημερομηνία λήξης. Τυχεροί όσοι καταφέρνουν να αφαιρούν βαρίδια από την πλάτη τους.

Έχουμε και το φόβο του πολέμου, άντε να δούμε η νέα χρονιά τι θα φέρει. Αισίως μπαίνουμε στο Νοέμβριο, ούτε που λαβαίνουμε πως περνούν οι μήνες βιαστικά. Θα έρθουν Χριστούγεννα και θα περάσουν κι αυτά το ίδιο γρήγορα. Το 2024 φθάνει στο τέλος του, το καταλάβαμε; Κυλούν οι μέρες σα νερό κι οι μήνες σαν διαβάτες που λένε! Καλό μας μήνα, χωρίς δυσάρεστα και απρόοπτα!

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ΄'Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'΄΄

             Ψυχανείσματα...  Πέμπτη 28/10/24

Χρήστος Κάλλοου / Αδυνατώ Να Δεχτώ Την Μιζέρια Σας- ΝΕΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

''Ανατροφή'' μια λέξη που την έννοια της έχουμε ξεχάσει!

 

Δε μετράει τόσο το πόσα έχεις, μετράει μόνο το τι εκτιμάς και χαίρεσαι από αυτά που έχεις ... τα υπόλοιπα είναι σα να μην τα έχεις! Δυστυχώς ότι αποκτά κανείς άκοπα, είτε πλούτη, είτε δόξα, είναι δύσκολο να το διαχειριστεί και το σπουδαιότερο δύσκολο να το εκτιμήσει ανάλογα! Αν δεν κοπιάσεις για να πετύχεις κάτι, για να φθάσεις κάπου, χάνεις αυτή την αληθινή ανακούφιση, ικανοποίηση και χαρά! Ό άνθρωπος πρέπει να έχει ορίζοντα δημιουργίας, διαφορετικά βαλτώνει και δεν καταφέρνει να φτιάξει τίποτα στη ζωή του, ακόμα και κληρονομιές τις σπαταλάει. Φυσικά όχι όλοι, ευτυχώς!

Ένα λάθος που κάνουμε οι γονείς είναι το να προσφέρουμε τα πάντα στα παιδιά, θεωρώντας ότι τα μεγαλώνουμε σωστά, ενώ στην ουσία τους στερούμε το όνειρο της δημιουργίας, της προόδου και παράλληλα τα βγάζουμε ανέτοιμα στην Κοινωνία. Μια Κοινωνία που έχει χίλιους κινδύνους, που δε συγχωρεί ούτε παρέχει τα πάντα, όπως εμείς συνηθίζουμε. Μεγαλώνουμε παιδιά ανεκπαίδευτα για πολίτες μιας Κοινωνίας, ανεκπαίδευτα για τα σοκάκια της ζωής. Κι αν τύχει και σπάσουν τα μούτρα τους, ή φερθούν παραβατικά, αντί να σταθούμε δίπλα τους και να τα βοηθήσουμε να δουν τα πράγματα σωστά, βγαίνουμε υποστηρικτές της όποιας πράξης τους και τα βάζουμε με τρίτους. Μέγα λάθος κι αυτό! Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχουν σχολές γονέων, ή έστω ειδικά σεμινάρια που να παρακολουθούν όλοι οι νέοι πριν γίνουν γονείς. Έχει ξεφτίσει το θέμα ‘’ανατροφή’’ που έλεγαν οι μεγαλύτεροι. Χάθηκε κάπου στην υποτιθέμενη καταπίεση των δικών μας παιδικών χρόνων που τάχα αποτάξαμε και κρατήσαμε μακριά από τα παιδιά μας, κάπου στην κακώς εννοούμενη ελευθερία που άγγιξε τα όρια της ασυδοσίας, κάπου στο ‘’ε και τι έγινε, μόδα είναι’’, κάπου στο τρέξιμο για επιβίωση που δεν αφήνει διάθεση για συζήτηση με τα παιδιά και νουθεσία, καθώς επίσης και ο τρόπος ζωής μας που επηρεάζει τα παιδιά ως μιμητικά όντα που είναι , είτε θετικά, είτε αρνητικά. Τάχα μου πάψαμε να υποκρινόμαστε και είμαστε σε όλα χύμα, αδιαφορώντας ή αγνοώντας τι αντίκτυπο έχει αυτό στα παιδιά. Δεν είναι υποκρισία να προσέχεις την εικόνα που δίνεις στο παιδί σου. Όταν καταργήθηκε η ποδιά, το είδαν με ανακούφιση ως τέρμα της καταπίεσης. Κι όμως κοντά 40 χρόνια μετά φθάσαμε να συζητούν κάποιοι γονείς, κάποια σχολεία την επαναφορά της ποδιάς. Η κατάργηση της ήταν η αρχή της Υπερκαταναλωτικής Κοινωνίας και η κατάντια του σήμερα που βλέπεις μαθήτριες στο σχολείο λες και πηγαίνουν σε κλαμπ ενδεδυμένες. Χάθηκε το μέτρο, η στιλιστική παιδεία, τι φοράς πού και τι όχι. Και δεν πρόκειται για καταπίεση, απλώς μαθαίνεις να ντύνεσαι σωστά. Κάποτε λέγαμε για τα κέντρα και το ντύσιμο της πίστας ως προκλητικό ενίοτε και τώρα έχουμε φτάσει στο να είναι πιο σεμνό το ντύσιμο της πίστας από τους θαμώνες! Δεν είναι υποκρισία το να κρατάς μακριά τα παιδιά από κάποιες συζητήσεις μεγάλων, ακόμα κι από κάποιες συνήθειες μεγάλων, που μόνο κακό θα τους κάνουν. Δεν ήταν λάθος που κάποια πράγματα τα συναντούσαμε ηλικιακά στην ώρα τους κι όχι απότομα και σε ηλικία που δεν μπορείς να δεις καθαρά ορισμένα πράγματα. Μάθετε τα παιδιά σας να συνδιαλέγονται, να μη βρίζουν, να είναι ειλικρινή και δίκαια και να μην δέρνουν. Αρκετά με το ξύλο που πέφτει καθημερινά στο δρόμο ακόμα και σε αυλές σχολείων. Το δίκιο του το βρίσκει κανείς και χωρίς χειροδικία, αρκεί να έχει λόγο τεκμηριωμένο και σαφή. Είναι αυτό που λέμε ‘’σφάζεις με το γάντι’’, προς τι το ξύλο ή το μαχαίρωμα; Και προπαντός μάθετε τα παιδιά σας να σέβονται τον απέναντι και φυσικά τον εαυτό τους και να μην τον υποβιβάζουν φερόμενα άπρεπα.

Αλλά πέρα από το όποιο δικό μας φταίξιμο, αυτά που βλέπουν, ακούν και διαβάζουν σήμερα τα παιδιά και μάλιστα σε τρυφερές ηλικίες μέσω διαδικτύου, ραδιοφώνου, τηλεόρασης, μάλλον παραμορφώνουν, παρά βοηθούν στη διαμόρφωση χαρακτήρων και απόψεων. Τώρα μάλιστα και με την τεχνητή νοημοσύνη, ακόμα περισσότερο θα μπερδευτούν τα πράγματα. Χρειάζεται σωστή και σθεναρή επιτήρηση από τους γονείς. Κάτι που λίγοι το κάνουν. Κάποιοι άνθρωποι αν άνοιγαν το μυαλό τους με την ίδια ευκολία που ανοίγουν το στόμα τους, καλά θα ήταν!...

Ζούμε σε εποχή απόλυτης παράνοιας, ασέβειας, αμορφωσιάς, κακογουστιάς, χυδαιότητας, βλακείας και παραλυσίας δυστυχώς. Χρειάζονται κότσια να διατηρήσεις τις αξίες σου και να μείνεις έξω από το κοπάδι. Απόλυτα ίσως δε γίνεται, όμως είναι δική μας η επιλογή και εμείς κοστολογούμε το τι μας κάνει να νιώθουμε καλά. Και κλείνω με μια προτροπή : Να προτιμάτε και να τιμάτε ανθρώπους που θέλουν εσάς κι όχι κάτι από εσάς , τεράστια η διαφορά.

+++

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'''

           ΨΥΧΑΝΕΜΙΣΜΑΤΑ.... ΠΕΜΠΤΗ 24/10/24

ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΗΜΑ!

 

Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ και τον πόλεμο μεταξύ τους. Αυτόν που έχει επεκταθεί και σε Λίβανο, Συρία, Ιράν. Γεννοκτονία που όμως δε συγκίνησε ιδιαίτερα, αναγνωρίζουμε επιλλεκτικά τον Πατριωτισμό του Ισραήλ και της Ουκρανίας, ενώ για τις άλλες Χώρες καταδικάζουμε τις ενέργειιες, είτε πρόκειται για επίθεση, είτε για άμυνα, είτε για αντίποινα. Βομβαρδίζουν αβέρτα οι Ισραηλινοί, στέλνουν άμαχο πληθυσμό αβέρτα, επεσκίασαν τον πόλεμο Ουκρανία/Ρωσία για λίγο και όλοι γύρω θεατές του ''θείου'' δράματος του Ισραήλ, οι λοιποί καλά να πάθουν ή καλώς τα παθαίνουν; Αντί να καταδικάσουν γενικά το θέμα πόλεμος για όλους και να μεσολαβήσουν για κατάπαυση του πυρός. Αλλά, τόσα όπλα πρέπει να τα σπρώξουν, πρέπει να καταναλωθούν, τι θα γίνουν οι βιομηχανίες; Όλα για το χρήμα γίνονται, η ανθρώπινη ύπαρξη ποσώς τους ενδιαφέρει, τώρα μάλιστα που ετοιμάζουν και τα ρομπότ, σιγά μη νοιαστούν για τους λαούς. Δυστυχώς τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Ένας Πλανήτης στο κόκκινο, μια λάθος κίνηση, ένα κουμπί να πατηθεί έστω και κατά λάθος, πάμε!

Αντί για ανθρωπιστική βοήθεια στα πληττόμενα μέτωπα, στέλνουμε όπλα, ενώ παράλληλα υποκριτικά μιλάμε για στήριξη παύσης εχθροπραξιών. Η Ευρώπη τι το ήθελε να μπλεχτεί σε ένα πόλεμο έξω από τα χωράφια της; Έχουμε μπει σε 2 μέτωπα πολέμου και είμαστε στο στόχαστρο. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να συμβεί κάτι. Εμείς δε ως Χώρα, πρωτοπαλήκαρα της Ευρώπης και των αποφάσεων στήριξης Ουκρανίας και Ισραήλ σε ότι επιχειρούν και με λόγια και με έργα! Είθε να πρυτανεύσει η λογική και να τα βρουν οι μεγάλοι και να σταματήσει αυτή η εξόντωση των λαών, ειδικά του άμαχου πληθυσμού! Δεν πάει άλλο αυτός ο χαμός και το κακό είναι ότι συνήθισε το μάτι μας να βλέπει καταστροφές, σα να βλέπει κινηματογραφική ταινία. Δεν συνειδητοποιούμε το μέγεθος του προβλήματος, και πού μπορεί να οδηγήσει βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μια τέτοια κατάσταση.

Πέραν των πολέμων, έχουμε και τις φυσικές καταστροφές, απίστευτες εικόνες βλέπουμε στο διαδίκτυο από μέρη που επλήγησαν και πλήττονται. Βλέπουμε πόσο ανίσχυρος είναι ο άνθρωπος απέναντι στο θυμό της φύσης, κι ας νομίζει πως έγινε θεός και κυβερνά όχι μόνο τον Πλανήτη αλλά και το διάστημα πιστεύει ότι μπορεί να το κάνει ότι θέλει. Χιλιάδες κόσμος χάνεται και χιλιάδες μένουν χωρίς στέγη μετά από κάθε φυσική καταστροφή.

Η ζωή θα ήταν καλύτερη αν ο άνθρωπος συνειδητοποιούσε πως είναι εφήμερος και ενοικιαστής όλων των παροχών που απολαμβάνει επί γης. Αν τα χρήματα τα χρησιμοποιούσε για την ευημερία όλων κι όχι να τα κλειδώνει σε σεντούκια, καταθέσεις ή θυρίδες να κοιμούνται. Χρήματα υπάρχουν για να ζήσουν όλοι, απλώς είναι σε λίγα χέρια κλειδωμένα. Αν παραμέριζε τα συμφέροντα και συμφιλιωμένα όλα τα Κράτη να πορεύονται με σκοπό το καλό των λαών τους κι όχι του όποιου συμφέροντος εις βάρος άλλων. Αν εγκαταλείπαμε τις υποκριτικές συμπεριφορές και κριτικές και βλέπαμε τα πράγματα όπως είναι και λέγαμε τα πράγματα με το όνομα τους! Όνειρο απατηλό όλα αυτά για να συμβούν, δυστυχώς.

Ας έρθουμε και στα δικά μας. Η Αντιπολίτευση το χαβά της, άντε να δούμε μετά το πέρας των εσωτερικών εκλογών τους, τι θα κάνουν στη συνέχεια. Ωστόσο η Κυβέρνηση παίζει μπάλα μόνη της, στο επικοινωνιακό κομμάτι παίρνει βραβείο, το έχουμε ξαναπεί. Το βιοτικό επίπεδο ειδικά της μεσαίας τάξης, ας μη γελιόμαστε, έχει υποβαθμιστεί τουλάχιστον κατά το ήμισυ του πρότερου βίου. Και φυσικά κάποιοι είχαν ανοίγματα και βρέθηκαν αιωρούμενοι με τη μείωση του εισοδήματος και κάποιοι άλλοι και χωρίς ανοίγματα, λόγω αναδουλειάς ή έχοντας ξενοίκιαστα μαγαζιά και διαμερίσματα, βρέθηκαν στην ίδια και χειρότερη θέση με εκείνους που είχαν λάβει δάνεια. Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στα νυκοκυριά, δεν είναι αναστρέψιμη με 2% και 5% ακόμα αύξηση στις συντάξεις ή τους μισθούς. Αυτά είναι απλώς για να έχουμε να λέμε και να γεμίζουμε τα δελτία στα κανάλια. Αληθινή ανάσα θα ήταν η επιστροφή συντάξεων στις συντάξεις του 2012, ή η επαναφορά 13ης και 14ης σύνταξης. Μόνο οι δικαστικοί πέτυχαν την επιστροφή της σύνταξης τους στα επίπεδα του 2012. Δηλαδή μόνο εκείνοι είχαν δίκιο; Ο άλλες κατηγορίες πολιτών είχαν άδικο και καλώς τους τα πήραν; Είναι κι αυτό από τα διάφορα περίεργα που συμβαίνουν στον τόπο μας.

Οι τιμές των ενοικίων έχουν πάρει φόρα προς τα πάνω, πλησιάζουν τη φούσκα της προ οικονομικής κρίσης περιόδου. Και φυσικά πολίτες είναι οι ιδιοκτήτες, που όμως σκέφτονται μόνο τη δική τους τσέπη και πώς να την γεμίσουν. Αλλά και η Κυβέρνηση δεν παρεμβαίνει σε τίποτα, τα αφήνει να συμβαίνουν.

Η παραβατικότητα στα ύψη, η αγριότητα, συμπεριφορές ανάρμοστες καθημερινά στα δελτία και στο διαδίκτυο. Γεγονός είναι πάντως ότι υπάρχει θυμός πιεσμένος, πνιγμένος, σε ανθρώπους όλων των ηλικιών, που ξεσπά ανώμαλα κάποια στιγμή και σε λάθος κατεύθυνση. Φταίξανε πολλά, κι εμείς φυσικά στο ποσοστό που αναλογεί στον καθένα, καθοριστική δε για θυμό και οργή η τελευταία 10ετία που έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή μας, στον τρόπο ζωής μας, με κορύφωση τα ''στρατεύσιμα'' χρόνια της πανδημίας, που μας στέρησαν ελευθερία κινήσεων και σκέψης και μας υποχρέωναν επί 24ώρου βάσεως να ''μιλάμε'' με το θάνατο και να σκεφτόμαστε θάνατο. Ας όψονται ... Κάποιοι επιμένουν να το βλέπουν επιφανειακά αυτό που συμβαίνει γύρω,. ειδικά τα μαχαιρώματα. Άκουσα χθες Υπουργό να λέει πως '' ο φόνος στην Κυψέλη δεν αφορά εγκληματικότητα, αλλά συγγενικές διαφορές'' ... τα βαθύτερα αίτια δεν τα αγγίζει κανείς τους σχεδόν, πιθανόν και ολίγοι εξ' ημών! Η ανατροφή των παιδιών είναι ελλιπής χρόνια τώρα, οι αξίες έχουν εκπέσει, ήθη, έθιμα, παράδοση, ηθική όλα! Τώρα δρέπουμε τους καρπούς της για έτη αδιαφορίας μας, ανοχής μας και σιωπής μας.

Η αφέλεια έθρεψε τη λαμογιά και η ανοχή την κοροϊδία και την παραβατικότητα.

Νίκη  Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

               Ψυχανεμίσματα.... Πέμπτη 17/10/24