Ο κάθε άνθρωπος θέλει το χώρο του και το χρόνο του,
ασχέτως αν λίγοι το αντιλαμβάνονται! Η έλλειψη αυτής της ελευθερίας, σωρεύει
πίεση, καταπίεση και καταλήγει σε ασφυξία
μοιραία κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα!
Aπό τη στιγμή που ο
άνθρωπος σέβεται τον εαυτό του, τις επιθυμίες του, τα ελαττώματα και
προτερήματα του, τις αδυναμίες του κλπ.,
αυτόματα σέβεται και τα του άλλου ανθρώπου! Δύσκολο μεν αλλά ιδανικό
όταν συμβαίνει! Η ελευθερία ανάμεσα στην όποιας μορφής σχέση, βοηθά στο να
παραμείνει και να διατηρηθεί υγιής και ζωντανή! Διαφορετικά κουράζει αν όχι και
τους δυο, τον έναν εκ των δύο σίγουρα και κάποια στιγμή θα γίνει η έκρηξη!
H αποδοχή πάλι, είναι το
α και το ω για μια ισορροπημένη ζωή ... όταν έχεις φτάσει στην αποδοχή δεν
διψάς για επιβεβαίωση, δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν και φυσικά
ουδεμία σχέση με συμβιβασμό έχει ! Ο
συμβιβασμός περικλείει και καταναγκασμό ενίοτε ή και συμφέρον, ενώ η αποδοχή
πηγάζει από μέσα μας, έχεις σκεφθεί, έχεις καταλήξει σε συμπεράσματα, ξέρεις
γιατί δέχεσαι κάτι, τρόπον τινά το επιλέγεις με τη θέληση σου για να περνάς εσύ
καλύτερα κι όχι κατ’ επιταγή διαφόρων καταστάσεων.
Μεγάλη υπόθεση και
η αποδοχή στη σχέση! Συνήθως θεωρούμε ότι μπορούμε τον άλλον να τον αλλάξουμε
και να τον φέρουμε στα δικά μας μέτρα. Ο άνθρωπος δεν αλλάζει, άλλωστε αν
έχουμε βρει και μάθει τον εαυτό μας, σίγουρα το ξέρουμε καλά αυτό!
Προσαρμόζεται ναι, συμβιβάζεται ή αποδέχεται ίσως, όμως στο βάθος είναι αυτός
που είναι! Δεν είναι καλύτερο λοιπόν να τον μάθουμε και να τον αποδεχθούμε όπως
είναι ή να το απορρίψουμε, από το να πιστεύουμε σε μια λάθος εικόνα η οποία
μπορεί κάποια στιγμή να μας πληγώσει; Και φυσικά δεν θα φταίει τότε ο άλλος … η ευθύνη δική μας! ‘’Κάνε το σταυρό
σου και προχώρησε, η παράφορη αγάπη μας χώρισε’’ όπως λέει κι ένα τραγούδι …
αγάπη χωρίς αποδοχή και αυτονομία καταλήγει σε αποτυχία αν όχι σε χωρισμό!
Συστατικό της επιτυχίας και η αυτονομία! Σε απαλλάσσει από της όποιας μορφής
εξάρτηση! Λειτουργεί ατόφιο το συναίσθημα, η επιθυμία ακόμα και η λογική, χωρίς
να είναι δέσμιο της ανάγκης που οδηγεί σε εξάρτηση! Η εξάρτηση είναι ένας τύπος
υποδούλωσης και μάλιστα ηθελημένης, όμως τις περισσότερες φορές μη
συνειδητοποιημένης, που ενίοτε καταλήγει να θεωρεί εαυτόν ‘’θύμα’’!
Σημασία δεν έχει τόσο το να σε κάνει κάποιος να ασπασθείς τη γνώμη του, όσο
το να καταφέρει να σου ανοίξει δρόμο σκέψης, ώστε να ψαχτείς και να αποκτήσεις τη δική σου γνώμη! Να σε
προβληματίσει με την άποψη του, ή με την αναφορά του σε κάποιο γεγονός και να
σου δώσει το ερέθισμα να το σκεφθείς και να βγάλεις τα δικά σου συμπεράσματα, τη δική σου άποψη! Παρθενογένεση σε απόψεις,
αποφθέγματα και σοφά λόγια δεν υπάρχει, από κάπου ξεκινάς το ψάξιμο με τη σκέψη
κι αν καταφέρεις το πας λίγο πιο πέρα, προσθέτεις και το δικό σου
λιθαράκι! Άλλωστε και η συζήτηση έχει
λόγο και αντίλογο, συμφωνία / διαφωνία,
(αρκεί να διεξάγεται κόσμια) διαφορετικά είναι μονόλογος! Όπως και η
δεύτερη σκέψη είναι τις περισσότερες φορές, αν όχι πάντα, καλύτερη από την πρώτη! Γιατί απλούστατα,
είναι πιο ήρεμη, ελεύθερη επιρροών και βγάζει καλύτερα συμπεράσματα! Αυτός που
σκέφτεται πολύ, μιλάει λιγότερο και τα λόγια του συνήθως είναι μετρημένα και
χωρίς πολλές σάλτσες! Άλλωστε περιτύλιγμα και κορδέλες χρειάζεται οτιδήποτε μη
αληθινό που στερείται βάσης και πρέπει με κάποιο τρόπο να πείσει και να γίνει αποδεκτό!
Λίγα λόγια και σταράτα που λέμε, αυτά αξίζουν! Τα λίγα λόγια και σταράτα
όμως, ολίγοι αγάπησαν! Οι πολλοί αρέσκονται συνήθως στα
πολλά και παχιά λόγια με τις ανάλογες φιοριτούρες και σάλτσες .... το τραβάει ο
οργανισμός τους το παραμύθι, είναι εύληπτο και επιθυμητό! Χαϊδεύουν τα αφτιά
τους με αυτά που ακούν! Και κάποια στιγμή πιο κάτω κλαψουρίζουν αν τύχει και το
ανακαλύψουν!
Οι ξεκάθαρες σκέψεις και απόψεις δεν χρειάζονται πολλά λόγια για να
ειπωθούν, οι μπερδεμένες συνοδεύονται με πολυλογία και βαρύγδουπες λέξεις ή
φράσεις ενίοτε, για να μπορέσουν να εντυπωσιάσουν και να σταθούν! Η ξεκάθαρη σκέψη και άποψη δεν έχει ανάγκη να
εντυπωσιάσει ούτε να μπερδέψει για να βρει χώρο να σταθεί! Είναι ελεύθερο
πουλί, περνάει, κελαηδάει και φεύγει! Αν προλάβεις και την πιάσεις στον αέρα
έχει καλώς, διαφορετικά έχασες!
Και μην ξεχνάμε ‘’ότι λάμπει δεν είναι
χρυσός’’ και ο τενεκές ειδικά ο άδειος κάνει θόρυβο και κρότο!
Νίκη Άννα Παπουλάκου.
Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα... 18/10/18
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου