Ο ΑΝΕΜΟΣ ΚΟΝΤΡΑ!

Στου μυαλού την αρένα
Θυμωμένες οι σκέψεις
Βομβαρδίζουν τη σιωπή
Και τη σπάνε!
Νυσταγμένη η Ελπίδα…
Ένας ήλιος που σβήνει
Ένα φεγγάρι που χάνεται,
Μια συννεφιά μόνιμη!
Παντού Δύση!...
Και μετά σκοτάδι βαθύ!
Ανατολή αμφίβολη,
Άχρωμο ξημέρωμα,
Μια νύχτα δίχως όνειρα,
Αβέβαιο ξύπνημα!
Κι εσύ λαθρεπιβάτης στο σήμερα
Προσπαθείς να ξεφύγεις.
Ο ορίζοντας κλείνει,
Τα φτερά τσακίζουν
Κι ο άνεμος κόντρα!
Βουητό από σκέψεις
Σαν τρομαγμένο μελίσσι…
Η ψυχή κουρασμένη,
Το σώμα βαρύ…
Σέρνεις το βήμα
Καρτερώντας ένα ξημέρωμα
Μα μόνο του δε θα’ ρθει!
===========================
Νίκη - ΄Αννα Π.