Ξεχνάμε....

 

Όλα μένουν πίσω κινητά και ακίνητα,  μίσος, κακία, πάθη, όλα! Οι περιουσίες περνούν σε άλλα χέρια και ενίοτε όσα χρόνια έκανες για να τις φτιάξεις, τόσες μέρες θέλουν οι κληρονόμοι για να τις φάνε!... Οι μνήμες έχουν ακόλουθο τη λήθη ,… ένας αέρας είμαστε που περνά και χάνεται! Τα πάντα δανεικά, είτε λίγα είτε πολλά! Μέσα σε λίγα λεπτά χάνονται περιουσίες μιας ζωής, τόσα βλέπουμε ή ζούμε κι ακόμα δεν καταλάβαμε πως δεν μας ανήκει τίποτα πάνω σ’ αυτό τον Πλανήτη, πως είμαστε περαστικοί, ζώντας με την ψευδαίσθηση της ‘’ιδιοκτησίας’’ και της ‘’αιωνιότητας’’. Καταστρέφεται ο Πλανήτης κι εμείς απλώς θεατές, συνεχίζουμε μέχρι την επόμενη καταστροφή και πάει λέγοντας. Μέτρα διόρθωσης ή αποκατάστασης των όποιων λαθών μας ελάχιστα.

Στις προσωπικές μας και γενικά ανθρώπινες σχέσεις όλο και πιο αποστασιοποιούμαστε.  Η απομόνωση στους 4 τοίχους ή πάνω από ένα πληκτρολόγιο ή κινητό, σε πρώτη γραμμή. Φτιάξαμε σπίτια φυλακές, ζούμε σαν ξένοι στο ίδιο σπίτι, βγαίνουμε ‘’να τα πούμε’’ αλλά ο καθένας παίζει με το κινητό του, ή πάμε σε μέρη που η δυνατή μουσική μόνο να τα πούμε δεν αφήνει, παραμερίσαμε την προσωπική επαφή κι αυτό είναι το λάθος. Η ισορροπία είναι στη συνύπαρξη και των δύο!   Ακόμα κι έξω στο δρόμο, κυκλοφορούμε οι περισσότεροι με τα ακουστικά στο αφτί, ακούγοντας μουσική και μη έχοντας επαφή με το περιβάλλον. Όλο και βουλιάζουμε σε ένα ψηφιακό πηγάδι που όσο κι αν εντυπωσιάζει  με αυτά που προσφέρει (υποτίθεται), άλλο τόσο μπορεί να βλάψει την καθημερινότητα μας και κατ’ επέκταση την Κοινωνία. Σα σφουγγάρι ρουφάμε την κάθε νέα ανακάλυψη, εφαρμογή της Τεχνολογίας πιστεύοντας στα υπέρ, ουδείς ασχολείται με τα κατά. Ουδείς ψάχνει για το τι μπορεί να προκύψει παρακάτω, από μια νέα εφαρμογή της Τεχνολογίας. Και ο άνθρωπος υποδουλώθηκε και ακολουθεί πιστά χωρίς σκέψη.

Και έξω δύσκολα και μέσα το ίδιο. Όταν είναι είδηση το πότε πληρώνονται οι συντάξεις και μάλιστα από τις 2-3 του μηνός, καταλαβαίνεις πόσο ‘’γεμάτο’’ είναι το πορτοφόλι των περισσοτέρων συνταξιούχων. ‘Εδωσαν νωρίτερα τις συντάξεις το Δεκέμβριο για την ψευδαίσθηση ότι έχεις για τις γιορτές, αφού λείπει το Δώρο, και οι περισσότεροι από τις 10 Γενάρη δεν είχαν ούτε για ψωμί. Παρεμπιπτόντως, Tα Επικουρικά Ταμεία ενώθηκαν για να γίνουν πιο δυνατά ή για να υπάρχει ενιαία εύκολη πρόσβαση αποδυνάμωσής τους; Οι επικουρικές μειώθηκαν μέχρι και 50% και σημειωτέον πως τα επικουρικά ταμεία γέμιζαν με εισφορές από εργοδότη και εργαζόμενο και καθόλου από το Κράτος. Κανονική αρπαγή κι έχουν μούτρα και μιλάνε για αυξήσεις που έδωσαν. Ξεχάστηκαν όλα, περικοπές, φόροι, πετάνε ένα ‘’ μα χρεοκοπήσαμε’’  και  επιμένουν να αποδεχθείς την ‘’αρπαγή΄΄ του εισοδήματός σου και να συνεχίσεις τη ζωή σου με ψίχουλα. Από δω και μπρος με ψευδαισθήσεις και παραισθήσεις ζούμε. Όπως και το ‘’νομίζουμε πως είμαστε φτωχοί ενώ δεν είμαστε’’’ με ξεπερνάει και μου θύμισε κάτι που ακούστηκε από τα χείλη του ιδίου, κάποια χρόνια πριν, τότε με τις περικοπές : ‘’ όποιος δεν μπορεί να προσαρμοστεί, ας πεθάνει!’’  Λες και η φτώχεια είναι θέμα προσαρμογής! Θα πεις ‘’δεν είμαι φτωχός και αυτομάτως θα εξοφληθούν οι λογαριασμοί, το νοίκι ή  η δόση του δανείου, τα έξοδα των παιδιών κλπ . κλπ. Επίσης όλο και δυσκολεύει η πρόσβαση στην περίθαλψη και τα θέματα υγείας. Εν κατακλείδι αν δεν έχεις χρήμα, πεθαίνεις. Η οικονομική εξάρτηση (όπως και κάθε εξάρτηση) είναι μία μόνιμη σκλαβιά ακόμα και εν καιρώ ειρήνης ...Σκεφθείτε λοιπόν πώς τα κόμματα με τα εκατομμύρια που χρωστούν στις Τράπεζες, έχουν τη δυνατότητα να πατήσουν πόδι και να βάλουν όρους για τις συναλλαγές των Τραπεζών με τους πολίτες.  Επικοινωνιακά μόνο οι ‘’αυστηρές επισημάνσεις και τα τοιαύτα. Το ''τα εν οίκω μη εν Δήμω'' , τα προσωπικά δεδομένα και το ιατρικό απόρρητο μας τελείωσαν ... ωστόσο παραμένει το απόρρητο του θρησκεύματος για να μην έχουμε παράπονο! Όλα στο φως, ξεγυμνώνουν τον πολίτη, ενώ δεν κατάφεραν να ξεγυμνώσουν καμιά ατασθαλία ή περίεργο πλουτισμό, υψηλά ισταμένων. Σε λίγο θα είμαστε ένα αριθμός επίσημα και βάσει αυτού του αριθμού πιθανόν θα παίρνουν και αποφάσεις για τη ζωή μας. Δεν θα μετράει η βιολογική κατάσταση του καθενός, θα μετράει η ηλικία, ήδη το βιώσαμε με την πανδημία, οι 60 και άνω έγιναν στόχος ηλικιακά κι όχι βάσει ιστορικού υγείας. Τώρα αλλάζει και το ΑΜΚΑ γίνεται ένας ενιαίος αριθμός για όλα, σε λίγο δεν θα κάνουμε χρήση επιθέτου, θα λέμε τον αριθμό και θα είμαστε οκ. Κι όλα μας λένε πως είναι για το καλό μας, για την εξυπηρέτησή μας τάχα κι εμείς το τρώμε το παραμύθι.  Την άλλη όψη του νομίσματος δεν την βλέπουμε ποτέ. Όταν σκοντάψουμε μόνο, αρχίζουμε το ψάξιμο ή το θυμό. Απορώ πώς μπορούν να ανταποκριθούν σε όλο αυτό το ψηφιακό κάλεσμα, άνθρωποι τρίτης και τέταρτης ηλικίας και μη μου πείτε για παιδιά, δεν έχουν όλοι παιδιά ούτε γνώσεις ηλεκτρονικές, ούτε διαθέτουν για λογιστή να τους κάνει τα πάντα.

Η τεχνητή νοημοσύνη επίσης και τα ρομπότ εξαπλώνονται παγκοσμίως και ουδείς γνωρίζει πού θα καταλήξει όλο αυτό. Κάποιοι επιστήμονες ανησυχούν. Τουλάχιστον 100 ειδικοί σε θέματα ρομποτικής παρότρυναν με επιστολή που απέστειλαν το 2017 στον ΟΗΕ, να αναληφθεί άμεση δράση για την αποτροπή ανάπτυξης "ρομπότ δολοφόνων. Πολύ φοβάμαι πως έμεινε ,θα μείνει; Απλώς ως μια επιστολή σε κάποιο συρτάρι.

Και κλείνω με κάτι που διάβασα στο διαδίκτυο, και δεν θεωρώ πως αφορά μόνο την εδώ κατάσταση, αφορά την εν γένει κατάσταση της εποχής παγκοσμίως : Σε κοροϊδεύουν. Τους ψηφίζεις Σε βρίζουν. Τους ψηφίζεις Σε κλέβουν. Τους ψηφίζεις Σε εξοντώνουν. Τους ψηφίζεις Σε χτυπάνε. Τους ψηφίζεις Σε καίνε. Τους ψηφίζεις Σε πνίγουν. Τους ψηφίζεις Σε αφήνουν στην τύχη σου. Τους ψηφίζεις Σε σκότωσαν & δεν το ξέρεις ήδη...

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

 Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'

               Ψυχανεμίσματα... 24/1/25.

 

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ...

 

Κανείς δε γεννιέται δυνατός να ξέρετε... είναι δημιούργημα των ''καταιγίδων'' που πέρασαν από πάνω του και αγωνίστηκε να επιβιώσει! «Δεν έρχονται όλες οι καταιγίδες να σου καταστρέψουν τη ζωή. Κάποιες έρχονται για να καθαρίσουν το δρόμο σου.»  Μεγάλη  υπόθεση, αν καταφέρεις στη ζωή σου να έχεις πολλούς γνωστούς, ολίγους κολλητούς και κανέναν ανάγκη! Μην επενδύετε το χρόνο σας σε κάποιον που δεν του αξίζει, σε κάποιον που δεν έκανε τίποτα για να σταθεί στο πλευρό σας όταν το είχατε ανάγκη, ή δεν πολέμησε μαζί σας για τους στόχους και τα όνειρά σας. Αλλάξτε δρόμο και δώστε τους το χώρο να πορευθούν πλέον μόνοι τους όπως επέλεξαν και θέλησαν. Κάντε το επειδή δεν αξίζει να βρίσκεστε εκεί που δεν σας θέλουν και επειδή με κάθε πόρτα που κλείνει, ανοίγει μια άλλη με νέες ευκαιρίες.».. Το νόημα της ζωής είναι αυτό που εσύ της δίνεις...!!! Οι πιο επικίνδυνοι εχθροί είναι οι φίλοι ή συγγενείς που ζηλεύουν. Λίγοι άνθρωποι μπορούν να χαίρονται χωρίς φθόνο για την ευτυχία, επιτυχία και τα προσόντα των φίλων τους. Να γυρνάς την πλάτη σε όσους σε ξέχασαν και να ασχολείσαι μόνο με αυτούς που σε θυμούνται. Και ας μην ξεχνάμε πως όταν γυρίσει την πλάτη και φύγει ένας υπομονετικός άνθρωπος και πει τέλος, το εννοεί!

Για τον ξεχωριστό η πορεία συνήθως είναι μοναχική, πολλοί τον θαυμάζουν, πολλοί τον φθονούν και ελάχιστοι του αναγνωρίζουν αυτό το ξεχωριστό που έχει  και συμπορεύονται μαζί του. Το κάθε τι σε αυτή τη ζωή έχει κι ένα τίμημα και ειδικά όταν πρόκειται για αξίες το τίμημα είναι πιο βαρύ. Κάποιοι άνθρωποι μένουν στην καρδιά μας αλλά όχι στη ζωή μας, ενώ κάποιοι άλλοι είναι στη ζωή μας αλλά όχι στην καρδιά μας. Όλα μέσα στο παιχνίδι της ζωής. Δεν το παίζουμε όμως καλά και αυτοκαταστρεφόμαστε! 

Ζούμε στην εποχή των καταστροφών πάσης φύσεως, αποτελέσματα της αβλεψίας, ασέβειας και κακοποίησης του Πλανήτη από τον Άνθρωπο. Η φύση εκδικείται και δεν ξεχωρίζει πλούσιο ή φτωχό. Είδαμε τι συνέβη στην Καλιφόρνια. Τραγική η κατάσταση με την ανεξέλεγκτη φωτιά που χιλιάδες κάτοικοι εγκατέλειψαν τις εστίες τους, χιλιάδες σπίτια, επιχειρήσεις και εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα έγιναν στάχτη. Βιβλική καταστροφή, ατμοσφαιρική ρύπανση κ.ά πολλά. Στην καταστροφή, την αρρώστια και το θάνατο είναι όλοι ίσοι πλούσιοι και φτωχοί. Από τη μια στιγμή στην άλλη χάνονται περιουσίες και άνθρωποι μένουν στο δρόμο. Σίγουρα θα κληθούν οι Ασφαλιστικές να καλύψουν μεγάλο μέρος της καταστροφής αυτής και να δούμε αν θα το αντέξουν και τι περαιτέρω επιπτώσεις θα έχει αυτό στα μελλοντικά ασφάλιστρα.  Επίσης μετά από παρόμοιες τεράστιες καταστροφές  επιβαρύνονται και οι οικονομίες Κρατών. ¨Ηδη ο Πλανήτης είναι σε οικονομική κρίση, άντε να δούμε πού θα φτάσουμε! Και συνεχώς προκαλούν απώλειες μέσω πολέμων που επιβαρύνεται ακόμα πιο πολύ η ύπαρξη κλιματικής κρίσης, οικονομικής κρίσης των Κρατών του Πλανήτη. Δυστυχώς το μέλλον δεν διαγράφεται ρόδινο!

 Η Τεχνητή Νοημοσύνη μπήκε για τα καλά στη ζωή μας, πολύ φοβάμαι πως πέρα από αυτό που προβάλλεται και ενθουσιάζει πολλούς, θα υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις στον άνθρωπο, στις Κοινωνίες και στην εν γένει ζωή μας. Διάβασα την περασμένη εβδομάδα : «Με το 2025 η τεχνητή νοημοσύνη φέρνει ψηφιακούς συντρόφους... κατά παραγγελία ως «όπλο» κατά της μοναξιάς. Εικονικοί σύντροφοι που δημιουργούνται βάσει των επιθυμιών του κάθε χρήστη με πολλαπλές επιλογές να του δώσει τα χαρακτηριστικά που επιθυμεί και να επικοινωνήσει μαζί του σαν είναι «αληθινός» σύντροφος. Νέα τάση που κάνει «πάταγο» στο εξωτερικό. Μιλώντας στον Alpha ο ψυχίατρος, dr. A. Ντακανάλης αναφέρει για τη νέα ψηφιακή τάση: «Πολλές φορές ξεκινά ως παιχνίδι που μπορεί να εξελιχθεί σε εξάρτηση και να χαθεί εύκολα ο έλεγχος. Σε άλλες περιπτώσεις ξεκινά ως απογοήτευση από τις ανθρώπινες σχέσεις ή από την έντονη μοναξιά. Πρόκειται για μία καθιερωμένη τάση στο εξωτερικό που γρήγορα θα έρθει και στην Ελλάδα. Οι συνέπειες μπορεί να είναι καταστροφικές για την ανθρώπινη ψυχολογία.» Αυτό μόνο θλίψη γεννά σε ένα καθαρό μυαλό και δείχνει το τι μοναξιά υπάρχει γύρω, και πόσο υγιές διαγράφεται το μέλλον. Όπως επίσης θλιβερό το  με πόση ευκολία οι άνθρωποι ακολουθούν τάσεις χωρίς καν να σκεφθούν τα υπέρ και τα κατά, χωρίς καν να σκεφθούν αν τους ταιριάζουν. Οι περισσότεροι ακολουθούν το ρεύμα των διαφημίσεων για οτιδήποτε νέο προκύπτει, είτε είναι δοκιμασμένο, είτε όχι. Υπάρχει δε μια ‘’νάρκη’’ διαρκής, ώστε το κάθε τι που ακούν στην τηλεόραση ή στο ράδιο, ότι νέο προτείνεται, είναι για το καλό τους, για δική τους εξυπηρέτηση και φροντίδα. Κι έχουν καταλήξει υπόδουλοι των ΜΜΕ , της τεχνολογκαι τάσεων πάσης μορφής, ενώ πιστεύουν και θεωρούν ότι είναι ελεύθεροι  και απελευθερωμένοι από όρια, ταμπού κλπ.. Και η ζωή συνεχίζεται με πυκνή ομίχλη και πλαστές εικόνες!

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. '' Η ΦΩΝΉ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' 

              Ψυχανεμίσματα... Πέμπτη 16/01/2025

Kάποια δειλινά - Νίκη Παπουλάκου

Υπάρχουν κάποια δειλινά που σε βαραίνουν

Κάποια καράβια στ’ ανοιχτά που ξεμακραίνουν,

Γύρω απέραντη σιωπή και πώς να κλάψεις…

Κι αυτό το κλάμα σου ν’ ακούσεις, θα τρομάξεις!

Υπάρχουν βότσαλα τριγύρω μα και βράχια

Και κάτι αδέσποτα σκυλιά μα και βατράχια,

Ζητούν να κλέψουν της σιωπής σου τη γαλήνη

Και να χορέψουν στης ψυχής σου την οδύνη!

Υπάρχουν άνθρωποι στο βάθος κι ανθρωπάκια

Σκιές στο ξέφωτο και δράκοι και κοράκια,

Μα συ κουρνιάζεις στης καρδιάς σου το περβόλι,

Και δεν αφήνεις να περάσει ούτε βόλι!

Μόνο χαλάζι και βροχή σ’ είχαν χτυπήσει…

Μα πάλι βλάστιζε του κόσμου σου η φύση,

Ήρθες με γνώσεις και ευθύνες είχες πάρει,

Να ισορροπήσεις την αυγή με το φεγγάρι!

Μα ίσως έπρεπε και γνώση ν’ αποκτήσεις,

Μέσα στο γήινο που ήρθες για να ζήσεις…

Και την ‘’επίγνωση’’ σαν άγγιξες θυμάμαι…

Όλα ανατράπηκαν και γάργαρα κυλάνε!

Ποίηση : Νίκη Παπουλάκου ,

Μουσική Internal Flights,

ΒΙΝΤΕΟ ΝΙΚΗ ΑΝΝΑ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ

Τα στραβοπατήματα (original song) - Σπύρος Σιμεγιάτος for the record

Στίχοι/Μουσική: Νίκη Άννα Παπουλάκου/Σπύρος Σιμεγιάτος Σ' αυτό το δύσκολο στρατί είναι οι χαρές ψιχάλες οι πίκρες πέφτουν σα βροχή μα εσύ κράτα τις στάλες Μην τη φοβάσαι τη βροχή θα έρθει, θα περάσει Θα λουλουδιάσει κι η ψυχή η μπόρα όταν κοπάσει Κι όταν σε κόψει το γυαλί δώσε του μια να σπάσει αν το αφήσεις στην πληγή μένεις στην ίδια στάση Είναι η ζωή μια δρασκελιά πέρα απ' τη θεωρία με την καρδιά σου συντροφιά γλέντα την εμπειρία Και τα στραβοπατήματα έχουν την ομορφιά τους είναι κι αυτά μαθήματα θα μπούνε στη σειρά τους

Και του χρόνου με υγεία!!

 

«Η παράδοση θέλει την Πρωτοχρονιά την οικογένεια να βάζει τα καλά της και να πηγαίνει στην Εκκλησία να παρακολουθήσει τη Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου και να υποδεχθεί το νέο έτος.

Ο νοικοκύρης παίρνει μαζί του στην Εκκλησία το ρόδι για να «ευλογηθεί» κι αυτό και όταν όλοι επιστρέφουν σπίτι, εκείνος πρέπει να χτυπήσει την πόρτα για να του ανοίξουν, ώστε να είναι ο πρώτος που θα μπει στο σπίτι τη νέα χρονιά.

Τη στιγμή εκείνη σπάει το ρόδι και εύχεται να πλημμυρίσει το σπίτι υγεία, ευτυχία και χαρά, όσες είναι οι είναι και οι ρώγες του ροδιού.» Αυτά κάποτε γιατί τώρα πια έχει καταλήξει μια γιορτή, ξενύχτι , γλέντι, ποτό, φαγητό, δώρα και την παραμονή και ανήμερα. Τα έθιμα και τις παραδόσεις, ειδικά στις μεγάλες πόλεις, τείνουν να ξεχαστούν τελείως.

Κάθε που τελειώνει μια χρονιά, είναι καλό να κλείνεις λογαριασμούς και τεφτέρια, άλλωστε η συγχώρεση λυτρώνει, ελευθερώνει αυτόν που τη δίνει, το φορτίο μεταβιβάζεται σ' αυτόν που τη λαμβάνει, αν δεν είναι σε θέση να την αξιοποιήσει!... Μ' αρέσει που κάνουμε αμάν να διώξουμε την κάθε χρονιά πανηγυρίζοντας, λες και δεν άφησε βάρος στην καμπούρα μας, λες και δε λιγοστεύει η ζωή μας. Περνάμε στον επόμενο κάθε φορά, κουβαλώντας τον κάθε προηγούμενο στην πλάτη! Η μόνη εξήγηση είναι ότι γλεντάμε  επειδή αντέξαμε , είμαστε ακόμα ζωντανοί αναμένοντας τα ‘’δώρα’’ της κάθε νέας Χρονιάς! Κάθε νέος χρόνος κι αν δεν σου φέρει τουλάχιστον να μη σου πάρει... έστω και μόνο γι ' αυτό αξίζει να του πεις ένα ευχαριστώ αποχαιρετώντας το χρόνο που φεύγει!

To 2024 πέρα από φυσικές καταστροφές, θύματα εξ αιτίας τους,  και θύματα πολέμου, έκλεισε με πολλούς νεκρούς τις τελευταίες ημέρες, σε άσφαλτο, αεροπορικά δυστυχήματα, ως την τελευταία στιγμή έπαιρνε! Γέμισε με απώλειες όλους τους χώρους, πολλά ονόματα που πρόσφεραν στην Κοινωνία με τον α ή β τρόπο, έφυγαν μέσα στο ‘’24.  Αιωνία τους η μνήμη αυτών και όποιων δικών μας. Το 2025 μας βρήκε με πολλά συντρίμμια, καταστροφές, απώλειες και ανοιχτά μέτωπα πολέμου. Για να δούμε τι κουβαλάει μαζί του. Είθε να σταματήσει ο πόλεμος, ο ξεριζωμός ανθρώπων από τις εστίες τους και η φτώχεια. Είθε να βρεθεί θεραπεία για ασθένειες που ταλανίζουν πολλούς. Είθε να επικρατήσει αγάπη, ειρήνη. Αλληλεγγύη ανάμεσα στους ανθρώπους και τους λαούς.7 Γενάρη κλείνει κάθε χρόνο ο εορταστικός κύκλος και ‘’κάθε κατεργάρης στον πάγκο του’’! Επιστρέφουμε στην καθημερινότητα. Όσοι κατάφεραν να ξεφύγουν για λίγο από τα καθημερινά και να ανατρέξουν σε μνήμες, να ζήσουν ευχάριστες στιγμές, να ονειρευτούν σαν παιδιά κάτω απ’ το δέντρο και τα λαμπάκια είναι ευτυχείς. Είναι λύτρωση η απογραφή και η απαλλαγή από ότι μας βαραίνει. Επιστρέφουμε στην καθημερινότητα ανάλαφροι για να αντιμετωπίσουμε ότι μας φέρει!

Είθε σ' αυτή τη Νέα Χρονιά, να καταφέρουμε να αλλάξουμε πρώτα εμείς για να μπορέσουμε να αλλάξουμε και όλα τα άλλα , να βρούμε τις χαμένες μας αξίες και καλύτερες  μέρες να έρθουν για όλους!! Η ζωή είναι αγώνας και κέρδος δεν είναι το αποτέλεσμα...η νίκη, κέρδος είναι ο αγώνας βήμα - βήμα...και η προσωπική σου εξέλιξη μέσα απ' αυτόν!''

Στον απολογισμό του 2024, επίσης γυναικοκτονίες, χιλιάδες συλλήψεις για ενδοοικογενειακή βία, χιλιάδες συλλήψεις ανηλίκων. Τραγικός απολογισμός αλλά δυστυχώς χωρίς τη συμμετοχή μας δε θα έφταναν τα πράγματα εκεί. Ας είμαστε ειλικρινείς και στην παραδοχή αλλά και στη συμβολή μας για να αναστραφεί  η κατάσταση.  Θα πρέπει να δούμε εξ’ αρχής το θέμα ‘’ανατροφής’’ των παιδιών, να βρούμε τι λάθη κάναμε και να τα διορθώσουμε ή να τα αποφύγουμε οι νεώτεροι στο μέλλον. Αγγίζουν τα άκρα εκεί που έχουν φτάσει τα πράγματα, πατέρας σκοτώνει γιο ή αντίστροφα, μαχαιρώματα ή πυροβολισμοί μέσα σε κίνηση και ημέρα, παιδιά καταλήγουν στο νοσοκομείο από υπερβολική δόση αλκοόλ και πόσα άλλα! Κάτι πρέπει να κάνουμε, ο καθείς μόνος του και όλοι μαζί. Δεν ωφελεί να περιμένουμε να κάνει κάτι κάποιος άλλος! Στην Κοινωνία συμμετέχουμε όλοι, όλοι εμείς είμαστε η Κοινωνία. Όταν λοιπόν νοσεί όλοι έχουμε ευθύνη στο ποσοστό που μας αναλογεί, είτε για την ασθένεια, είτε για τη θεραπεία της.

Στο χέρι μας είναι να προσπαθήσουμε να βρούμε την άκρη, ακόμα κι αν δεν την βρούμε θα ξέρουμε πως προσπαθήσαμε.

Και μην ξεχνάμε πως είναι μεγάλη υπόθεση να κρατάς ένα κομμάτι κατά δικό σου, τον παράδεισο σου και να κουρνιάζεις εκεί με τις σκέψεις σου κάθε φορά που θες να ξεφύγεις από το μελίσσι γύρω.. Παίρνεις δύναμη για να αντιμετωπίσεις τη ζωή, διατηρείς την παιδικότητα στην ψυχή σου και την ανθρωπιά σου. Δική μας η επιλογή, δική μας και η ευθύνη για όλα!

Κλείνω με 2025 ευχές για υγεία, ευημερία, αγάπη και ειρήνη σε όλο τον κόσμο και στη ζωή εκάστου εξ’ ημών!! Καλή χρονιά!

 Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

               Ψυχανεμίσματα... 09.01.2025

 

 

 

2025 Ευχές! Καλή Χρονιά!!

 

Πέρασε και η ‘’Έλενα’’, ακολούθησε η ‘’Avgi’’  μας άφησαν ζημιές, ταλαιπωρίες στους δρόμους, βαρβάτος  χειμώνας! Μετά από χρόνια τα Χριστούγεννα  βρήκαν την ‘’κανονικότητα’’ τους, με χιόνια, όπως και το σχολικό τραγούδι που λέγαμε ‘’χιόνια στο καμπαναριό’’. Γέμισαν τα χιονοδρομικά κέντρα, 100% πληρότητα. Κάποια παρατράγουδα με 15 χλμ. όπως π.χ. ουρά αυτοκινήτων για Περτούλι ,  διακοπή κυκλοφορίας προς Αράχωβα γιατί κόλλησαν αυτοκίνητα στο χιόνι και σύμφωνα με ανακοίνωση της ΕΛΑΣ, το πρόβλημα δημιουργήθηκε από ηλεκτρικά αυτοκίνητα που έμειναν λόγω ψύχους και δεν είχε σχέση με αλυσίδες, αλυσίδες είχαν! Τελικά τι ισχύει για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα; Αναφλέγονται, κολλάνε στο χιόνι... κατά τα λοιπά προτρέπουμε τον κόσμο να αγοράσει και ότι ήθελε προκύψει; Αλλά μήπως έτσι δεν κάνουμε με όλα, εν ονόματι της κατανάλωσης; Προκειμένου να κινηθεί το χρήμα γίνονται ‘’σημεία και τέρατα’’. Οι μακροπρόθεσμες συνέπειες δε μετρούν, παράδειγμα τα πλαστικά πόσες δεκαετίες κυριάρχησαν στη ζωή μας και ακόμα υπάρχουν. Κι αν μπήκε η απαγόρευση με τις σακούλες, αυτές και εξακολουθούν να υπάρχουν απλώς μπαίνει χρήμα στα Ταμεία από τη χρέωση τους. Ούτε αποσύρθηκαν από την αγορά, ούτε καταστράφηκαν. Αν θυμηθούμε δε τα 2-3 χρόνια της πανδημίας, τι πλαστικό πετάχτηκε σε σκουπίδια και δρόμους! Αυτή είναι δυστυχώς η κατάσταση, όλο καταστρέφουμε και καταστρεφόμαστε.

Αυτή λοιπόν είναι η μία όψη του νομίσματος, με τους έχοντες για χιονοδρομικά, ρεβεγιόν σε ακριβά μέρη κλπ. Η άλλη όψη είναι η μοναξιά αυτές τις μέρες και η φτώχεια κάποιων άλλων που δεν είχαν για ένα γιορτινό τραπέζι, όπως συνηθίζουμε να λέμε! Αυξήθηκε και η χρήση ουσιών τις ημέρες των εορτών διάβασα, σύμφωνα με ανάλυση των λυμάτων Περιφέρειας Αττικής. Φανταστείτε πόσοι είναι αυτοί που δεν μπορούν να διαχειριστούν τον πόνο και τη θλίψη αυτών των ημερών, που θυμίζουν και επαυξάνουν το όποιο πρόβλημα μοναξιάς, ανημποριάς ή φτώχειας.

 Αν και το μήνυμα των Χριστουγέννων δεν είναι το τραπέζι και πόσων ειδών εδέσματα θα έχει επάνω. Το ''καλά Χριστούγεννα'' που ευχόμαστε, δεν είναι για τα μελομακάρονα, κουραμπιέδες, γαλοπούλα ή γουρουνοπούλα κι ότι άλλο πάνω στο τραπέζι. Η ευχή θεωρώ πως αφορά το πώς θα είμαστε μέσα μας αυτή τη μέρα, ώστε να δεχθούμε το μήνυμα της γέννησης του Θεανθρώπου και να ξαναγεννηθούμε κι εμείς και οι δικοί μας που θα βρεθούν μαζί μας! Για να περάσουμε καλά πρέπει να είμαστε καλά μέσα μας και για να είμαστε καλά, χρειάζεται διεργασία, ειλικρίνεια και ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τον εαυτό μας. Δεν έγινε και κάτι σοβαρό αν φας μόνος σου μια τέτοια μέρα ή αν μαγειρέψεις κοτόπουλο αντί για οτιδήποτε άλλο πιο ακριβό. Όλα είναι στο μυαλό μας, άλλωστε ο Χριστός γεννήθηκε σε μια ταπεινή φάτνη, δε μας έδειξε την πολυτέλεια για να είμαστε ευτυχισμένοι και χαρούμενοι.  Οι εορτασμοί τα ακριβά ρεβεγιόν, τα δώρα και τα χιονοδρομικά εμείς οι άνθρωποι τα επινοήσαμε για κατανάλωση και να κινηθεί το χρήμα. Ωραίο είναι αν δύνασαι να τα έχεις και αυτά, όμως κι αν δεν μπορείς, δε χρειάζεται να σε θλίβει! Όλο και υπάρχουν πράγματα που μπορείς να κάνεις.

Προσωπικά αυτές τις γιορτινές μέρες με μαγεύουν και με συγκινούν ακόμα τα λαμπιόνια, κάθομαι και τα χαζεύω! Παρέα με θύμησες, ανθρώπους που πέρασαν κι έχουν φύγει, τέτοιες μέρες ξυπνούν αναμνήσεις... απολογισμός, απογραφές, διαγραφές, συγνώμες , ξεκαθάρισμα σκέψης και ψυχής και δυναμική επανεκκίνηση! Αδειάζοντας λοιπόν το μέσα μας από ότι αρνητικό μας βασάνισε τη χρονιά που πέρασε, αφήνουμε χώρο να φωλιάσει μέσα το καλό, το καινούργιο, το άγνωστο! Όσο δεν κάνουμε ‘’διαγραφή’’ από περιττά που κουβαλάμε και μας βαραίνουν, τόσο βαριά τα βήματα μας στη ζωή.

Καμπανάκι από την Κομισιόν για τους κοινωνικούς δείκτες στην Ελλάδα Η παιδική φτώχεια απειλεί 3 στα 10 παιδιά - Το κατά κεφαλήν εισόδημα των νοικοκυριών στην Ελλάδα είναι μόλις το 67% του μέσου όρου της ΕΕ, το δεύτερο χαμηλότερο μετά τη Βουλγαρία. Μια θέση ακόμα για την πρωτιά δηλαδή! Και να σκεφθεί κανείς πως εδώ και 30 χρόνια οι εκ Βουλγαρίας μετανάστες, ήρθαν στη Χώρα μας για να ζήσουν καλύτερα και όντως έκαναν προκοπή και φτιάχτηκαν. Κι εμείς τώρα πήγαμε στη δική τους θέση! Κατά τα λοιπά οι Κυβερνώντες επαίρονται για την ανάπτυξη της οικονομίας μας και τις αυξήσεις που έδωσαν. Μια πλαστή πραγματικότητα για ευημερία και καλυτέρευση βιοτικού επιπέδου. Δυστυχώς εμβόλιο για την πανδημία της βλακείας δεν έχει βρεθεί ακόμα και ούτε πρόκειται! Γιατί είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν αυτά που ακούν κι ας χρωστούν παντού, κι ας μην έχουν για γιατρό ή φάρμακα. Και μη μου πει κάποιος για την πληρότητα των χιονοδρομικών! Το έχω γράψει πολλάκις και θα το πω και πάλι! Ένα 30 % των πολιτών της Χώρας χρήμα έχει, συν τω ότι κυκλοφορεί και μαύρο χρήμα. Ένα 50% πάντως τα φέρνει πολύ δύσκολα βόλτα έως αφόρητα.  Δεν μπορεί να τους θεωρούμε αμελητέα ποσότητα!

Εύχομαι στη Νέα χρονιά να επικρατήσει ειρήνη στον Πλανήτη και νέες ιδέες, ανακαλύψεις και εφαρμογές πάνω σε θέματα βελτίωσης της ζωής του ανθρώπου, της ψυχικής, σωματικής και πνευματικής του υγείας. Χρόνια πολλά , καλή Χρονιά και πάνω απ’ όλα υγεία ψυχής, σώματος και πνεύματος!

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

            Ψυχανεμίσματα... Πέμπτη 2/1/2025

 

 

Καλά Χριστούγεννα - Χρόνια πολλά!

 

Θυμάμαι με πόση χαρά περιμέναμε τα Χριστούγεννα και τις γιορτές να έρθουν!  Μια μαγεία στην ατμόσφαιρα κι ας μην υπήρχαν όλες οι ανέσεις, και με λίγα και με πολλά, η μαγεία ήταν μαγεία! Περιμέναμε με χαρά να φορέσουμε τα καλά μας να πάμε στην Εκκλησία και μετά το τραπέζι με την οικογένεια γύρω, συγγενείς και φίλους. Υπήρχε ζεστασιά στις ψυχές, γέλια, χαρά, γλέντι, αίσθημα ασφάλειας. Όλοι μια αγκαλιά.

Τώρα καταλήξαμε στα εθιμοτυπικά μόνο και στο τραπέζι το γιορτινό και πόσο θα κοστίσει. Το πόσοι θα καθίσουν μόνοι τους στο τραπέζι δεν το σκέφτεται σχεδόν κανείς! Κι όμως είναι πιο σοβαρό από το αν θα έχει 10 ειδών εδέσματα το τραπέζι ή 5.  Γενικώς ζούμε στο περιτύλιγμα σε όλα τα θέματα και το περιεχόμενο το έχουμε πετάξει, δεν μας απασχολεί ... κρύα χέρια, παγωμένες ψυχές, απομόνωση και κατάθλιψη. Επικεντρωθήκαμε στην ύλη και τα υλικά αγαθά και ξεχάσαμε τον άνθρωπο μέσα μας! Ειδικά δε τα τελευταία 10-12 χρόνια, κάτι η οικονομική κρίση, κάτι τα χρόνια της πανδημίας, μας αποσυντόνισαν τελείως και λειτουργούμε σαν χαλασμένα ρολόγια.

Ευτυχώς που οι Δήμοι και οι Περιφέρειες, στολίζουν και δημιουργούν προϋποθέσεις και δρώμενα για να δώσουν χαρά στον κόσμο και τα παιδιά, ειδικά σε ανθρώπους που λόγω οικονομικής δυσχέρειας, δεν μπορούν να διασκεδάσουν διαφορετικά. Θυμάμαι πάλι τα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης, που τα είχαν περιορίσει, αν όχι μηδενίσει, ισχυριζόμενοι πως δεν υπάρχουν χρήματα και αναζητούσαν χορηγούς. Φαίνεται πως τα τελευταία χρόνια βρήκαν χορηγούς ή τα οικονομικά επανήλθαν και έτσι έχουμε αυτή την πανδαισία χρωμάτων και εορταστικών προγραμμάτων, στην πρωτεύουσα και σε άλλες πολλές πόλεις της Χώρας.

Εύχομαι σε κάθε σπίτι ζεστασιά και αγάπη κι ένα τραπέζι στρωμένο γιορτινά με ότι δύναται να έχει επάνω. Κι αν μας περισσεύει κάποιο πιάτο ας σκεφθούμε κάποιον, κάποιους που μπορεί να μην έχουν ένα πιάτο φαγητό και να το δώσουμε. Χριστούγεννα του 2024, πάνε πέρασαν, θα έρθουν πάλι αλλά δεν θα είναι τα Χριστούγεννα του 2024. Είναι ωραίο να έχεις κάτι ιδιαίτερο να θυμάσαι, όπως και για κάθε στιγμή της ζωής σου. Χρόνια πολλά λοιπόν με υγεία, αγάπη και χαρά. Είθε να γυρίσει ο τροχός και να βασιλέψει γαλήνη και ειρήνη στον κόσμο. Τα πράγματα πρέπει να τα παίρνεις όπως σου έρχονται, διαφορετικά τρελαίνεσαι... ο καθένας το παλεύει και το οφείλει στον εαυτό του αυτό, με όποιο τρόπο μπορεί!  Αντλείστε χαρά και δύναμη ακόμα κι από μικροπράγματα, τα μεγάλα έχουν απομακρυνθεί, αλλά όπως λέει κι ένα τραγούδι ‘’στα υπόγεια είναι η θέα’’’. Τα μεγάλα μπορεί να μην έρθουν ποτέ. Γιατί να μην εισπράττουμε τη χαρά από τα μικρά, περιμένοντας τα μεγάλα; Χάνουμε ζωή κι αυτό είναι λάθος και λάθος δικό μας. 'Μην στεναχωριέσαι για αυτούς που σε ξέχασαν...όταν σε θυμηθούν, θα τους έχεις ξεχάσεις εσύ..'

Ανθρώπους που δεν ζητούν τίποτα και είναι συνήθως αυτοί που αξίζουν τα πάντα, σα βρεθούν στο δρόμο σου, κράτησε τους, Είναι από τα σπάνια είδη και αξίζουν την προσοχή σου, εκτίμηση και σεβασμό.  Το χειρότερο πράγμα στη ζωή δεν είναι να καταλήξεις ολομόναχος. Το χειρότερο πράγμα στη ζωή είναι να καταλήγεις με ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις ολομόναχος. Δεν μας απογοητεύουν οι άνθρωποι, στην ουσία μας απογοητεύουν η επιλογή μας και η εμπιστοσύνη που τους δείξαμε και δεν την άξιζαν! Οι άνθρωποι, είναι σαν τις μετοχές. Ορισμένοι στο πέρασμα του χρόνου, ονομάζονται σταθερές αξίες και κάποιοι άλλοι, πεταμένα λεφτά. Κι όπως είπε και ο Οδ. Ελύτης : Αγαπάω εκείνους που αγαπούν τη ζωή. Που γνωρίζουν ότι δεν τα ξέρουν όλα, γιατί δεν μαθαίνονται όλα. Που στύβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ για τους εαυτούς τους και για όσους αγαπούν Και δεν κουράζονται να αναζητούν την ομορφιά σε μια πολύχρωμη μπουγάδα».

Ας θυμηθούμε και τον Ισοκράτη που είπε : "Εκ των φίλων σου, να θεωρείς ειλικρινείς όχι μόνον εκείνους που θλίβονται από τις συμφορές σου, αλλά πρωτίστως εκείνους που δεν σε φθονούν για την χαρά και επιτυχία σου."

Σημασία έχει λοιπόν,  να επιλέγουμε συνοδοιπόρους, βάσει κριτηρίων αξίας κι όχι βάσει των αναγκών μας της στιγμής. Όταν υπερτερεί η ανάγκη μας για κάτι, δε μπορούμε ούτε να δούμε, ούτε να σκεφθούμε καθαρά. Οι αποφάσεις και οι επιλογές πρέπει να γίνονται με νηφάλια σκέψη και απαλλαγμένες από πιέσεις καταστάσεων, συναισθηματικά κενά κλπ. Πάντα μπορεί να υπάρχουν στον καθένα, όμως να έχουν καταλαγιάζει και ταξινομηθεί πρώτα και μετά να προβαίνουμε σε χειραψία.

Αυτές ο Άγιες μέρες των Χριστουγέννων, δεν είναι μόνο τα λαμπιόνια, τα δώρα, τα γλέντια, το γιορτινό τραπέζι κ.ά. Είναι μέρες περισυλλογής, άσκηση αυτογνωσίας με ειλικρίνεια, συζήτηση με τον εσώτερο εαυτό μας και αλλαγή πλεύσης αν κάπου χρειάζεται, ή επιβράβευση για όσα τεκμηριώνουμε πως τα κάναμε σωστά. Χρόνια πολλά με υγεία, καθαρό μυαλό και ψυχή, εύχομαι σε όλους μας και ειρήνη στον κόσμο!

Νίκη Άννα Παπουλάκου

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

             ΨΥΧΑΝΕΜΙΣΜΑΤΑ... Πέμπτη 26/12/24.

 

Καλές Γιορτές - Merry Christmas.

 

Τις καλύτερες ευχές μου σε φίλους, γνωστούς και αγνώστους, επισκέπτες και αναγνώστες της σελίδας μου. Εύχομαι καλά Χριστούγεννα , καλές Γιορτές, χαρούμενες γεμάτες υγεία, χαρά, αγάπη και ότι άλλο καθένας ποθεί!!

Σας ευχαριστώ!!

Merry Christmas

Happy New Year to All of you

and your families.

Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει!

 

‘'Κυβερνάν εστί προβλέπειν'' Αλκιβιάδης... κάτι που λείπει από τους Κυβερνώντες συνήθως. Σχεδόν τίποτα δεν σχεδιάζεται με μακροπρόθεσμη οπτική! Κοντόφθαλμη πολιτική και πάντα βάσει ειδικών συμφερόντων της εκάστοτε περιόδου. Συνήθως τρέχουμε να μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα! Είμαστε κι εμείς φυσικά οι πολίτες, που μόνο με πρόστιμα, ή απαγορεύσεις εφαρμόζουμε τα αυτονόητα. Π.χ. συζητούν στην Κυβέρνηση για μάθημα στα σχολεία, σχετικά με το πώς να διαχειρίζονται τα παιδιά τον εαυτό τους στο διαδίκτυο. Σωστό και ίσως θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και καιρό.

Επίσης θα πρότεινα σεμινάρια για γονείς, σχετικά με το πώς πρέπει να μεγαλώνουν τα παιδιά τους, μπροστά στις τόσες τεχνολογικές και κοινωνικές προκλήσεις, ώστε να τα προφυλάσσουν από κακοτοπιές και να τους δημιουργούν άμυνες. Απεδείχθη πως οι γονείς δυστυχώς στο μεγαλύτερο ποσοστό, υστερούν στο θέμα σωστής διαπαιδαγώγησης και ορθής κρίσης και διαχείρισης των εξελίξεων που προκύπτουν γενικώς στην Κοινωνία και που επηρεάζουν την εξέλιξη των παιδιών περισσότερο αρνητικά, παρά θετικά! Παίζουν παιχνίδια και καταλήγουν στο νοσοκομείο. Είναι μονίμως με ένα κινητό στο χέρι, αλκοολίκι κανονικό. Περπατούν μικροί και μεγάλοι και μιλούν στο κινητό, οδηγούν και μιλούν ... δηλαδή κάποτε που δεν είχαμε κινητά πώς μας έβρισκαν οι φίλοι και τους βρίσκαμε; Αν δεν μιλήσουμε την ώρα που περπατάμε, ή οδηγούμε, ή είμαστε στο μπάνιο, τι θα γίνει; Θα χάσουμε την επαφή; Ποια, τη χαμένη ήδη;

Το άλλο πάλι; Κυκλοφορούν ‘’καλωδιωμένοι’’ ακούγοντας μουσική. Και βόμβα να σκάσει δίπλα τους χαμπάρι δε θα πάρουν. Απομονωμένοι από το περιβάλλον, χαμένοι στον κόσμο τους, δε βλέπουν και δεν παρατηρούν τίποτα. Άσε το ντύσιμο, η εμφάνιση... χάθηκε κάθε καλαισθησία και φοράμε αυτό που λέει η μόδα κι αυτό που φορούν οι πολλοί. Είναι μόδα σου λέει και κυκλοφορεί σα λέτσος! Η δε θηλυκότητα, ψάχνεις να τη βρεις ή την φαντάζεσαι, γιατί στο δρόμο δε συναντάς αυτή τη φινέτσα και το ωραίο ντύσιμο που θυμόμαστε εμείς από άνδρες και γυναίκες πριν κάποια χρόνια. Δεν υπάρχει πια καλαισθησία, δεν υπάρχει διάκριση ως προς το τι φοριέται πού. Όλα χύμα... όπως πας λαϊκή, πας και στην πρεμιέρα θεάτρου. Όπως πας στη θάλασσα ή εκδρομή, πηγαίνεις και σε μια γιορτή επίσημη. Το ρίξαμε τάχα στην απλότητα, αλλά και η απλότητα έχει κανόνες. Παρανοώντας την έννοια της απλότητας καταλήξαμε ατημέλητοι σε όλα...(εμφάνιση, ψυχή, συμπεριφορά).

Τώρα συζητούν και το άλλο: «Δεν φοράτε κράνος; Δεν βάζετε βενζίνη» –  κυβερνητικό σχέδιο για «φρένο» στα θανατηφόρα τροχαία. Δηλαδή χρειαζόμαστε ‘’μπαμπούλα’’ για να κάνουμε τα αυτονόητα; Γιατί αδιαφορούμε τόσο, ακόμα και για θέματα που μας αφορούν άμεσα για τη ζωή μας; Πώς έχουμε καταντήσει; Ακόμα και στις Γ.Σ. Πολυκατοικιών με θέματα σοβαρά που αφορούν όλους τους ενοίκους, προσέρχεται το 1/3 και αν, των διαμερισμάτων. Πώς περιμένουμε να διευθετηθούν τα όποια θέματα μας; Περιμένουμε τον από μηχανής Θεό να τα λύσει; Μα αυτός υπάρχει στην Αρχαία Τραγωδία μόνο. Δυστυχώς ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών απέχει από όλα και αποφεύγει να πάρει θέση για οτιδήποτε. Μόνο μέσω διαδικτύου και πλήκτρων βγάζει τα απωθημένα του, ξεθυμαίνει κι αυτό είναι όλο.  Είμαστε γενικώς ένα μάτσο χάλια. Πόσες σφαλιάρες πρέπει να φάμε ακόμη για να πάει το μυαλό στη θέση του;... είμαστε μια Κοινωνία σε πλήρη σύγχυση και πάμε με χαλασμένη πυξίδα.! Υπερτιμήθηκαν όλα εκτός από τη νοημοσύνη μας... αυτή υποτιμάται μονίμως!

 Το πολιτικό σκηνικό συνεχίζει σχεδόν χωρίς αντιπολίτευση. Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει! Τα αντιπολιτευτικά κόμματα πασχίζουν ποιος θα κρατήσει την ‘’πρωτιά’’, το πουλόβερ του Σύριζα εξακολουθεί να ξηλώνεται και μετά την εκλογή Αρχηγού. Και φθάσαμε πλέον στο εξής αδιανόητο : Οι πολίτες ενώ δηλώνουν δυσαρεστημένοι από όλα, μισθούς, συντάξεις , ακρίβεια στα τρόφιμα, ενοίκια κλπ., μόλις ερωτηθούν τι θα ψήφιζαν, απαντούν ΝΔ. Κάποιος ειδικός μόνο ίσως δύναται να το εξηγήσει! Και όπως είπε και ο Αισχύλος : Όλοι βρισκόμαστε στο θέατρο της ζωής!!! Αν μείνουμε θεατές θα πληρώσουμε,  αν πάρουμε μέρος στη παράσταση θα πληρωθούμε!

Και τα έξω ακόμα πιο χάλια! Αντί για επιδίωξη ειρήνης τα Κράτη εξοπλίζονται και προετοιμάζονται για πόλεμο. Το ΝΑΤΟ προειδοποιεί, τα γεγονότα το ίδιο, αλλά κάποιοι το αντιμετωπίζουν τελείως χαλαρά. Συνηθίσαμε και τους σκοτωμούς, τις εκτελέσεις, τις βόμβες, τα μαχαιρώματα, όλα έγιναν εικόνες της καθημερινότητας. Η αγριότητα πολύ έντονη στα παιδιά και τα παιδιά ας μην ξεχνάμε είναι η αυριανή Κοινωνία. Αλίμονο αν στηριχτεί σε σαθρές και βάρβαρες βάσεις. Η ψυχραιμία είναι σωτήρια σε πολλές περιπτώσεις αν όχι σε όλες, η απάθεια όμως σε βαθμό αναισθησίας για όλα, είναι καταστροφική για το μέλλον μας!

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. 'Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

                    ΨΥΧΑΝΕΜΙΣΜΑΤΑ... Πέμπτη 19/12/24.

" Ο γέρος στη γωνία " Θανάσης Παπαβασιλείου

ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!

The Book of Love, Peter Gabriel

Όλο μπαλώματα είμαστε!

 

Και βαδίζουμε στο μήνα με τις πολλές γιορτές με κορύφωση Χριστούγεννα  και  πρωτοχρονιά! Η έκπληξη της γιορτής είναι ότι σε θυμούνται άνθρωποι που δεν το περίμενες και σε ξεχνούν κάποιοι άλλοι που το είχες σίγουρο πως θα σε θυμηθούν.  Μια κάποια απογοήτευση κάνει την εμφάνιση της. Από τη στιγμή όμως που θα εστιάσεις τη σκέψη σε αυτούς που σε θυμήθηκαν κι όχι σε αυτούς που σε ξέχασαν, λυτρώνεσαι. Ρόδα είναι και γυρίζει σε όλα τα θέματα. Μη στενοχωριέσαι για όσους σε ξέχασαν, όταν σε θυμηθούν μπορεί να τους έχεις ξεχάσει εσύ.

Ρόδα είναι και γυρίζει, Γερμανία και Γαλλία σε άθλια οικονομική και πολιτική κατάσταση. Οι δύο μεγάλες δυνάμεις της Ευρωζώνης παραπαίουν.  Και τη μεν Ελλάδα την έστησαν στον τοίχο τότε και την πυροβολούσαν και στους Έλληνες κουνούσαν το δάχτυλο επιθετικά, τώρα όμως που τους έτσουξε, προσπαθούν να βρουν επιεικείς και ευνοϊκές  λύσεις για την κατάσταση τους. Τον Έλληνα πολίτη τον έριξαν στον Καιάδα, κατεβάζοντας του το βιοτικό επίπεδο στο ήμισυ, υποβιβάζοντας το θέμα της ασφάλειας και υγείας των πολιτών με μειώσεις προσωπικού και επιβάλλοντας νέους φόρους. Ε τώρα ήρθε η σειρά τους, όλα εδώ πληρώνονται. Έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, και αυτοί που μας περιγελούσαν, βρίσκονται στην ίδια θέση. Όποιο καλό ή κακό κάνει κάποιος θα το βρει στο δρόμο του, με την ίδια ή άλλη μορφή, αποφεύγοντας την παρατήρηση και το συσχετισμό γεγονότων της ζωής μας παραμένουμε στον ίδιο κύκλο ζωής! Είμαι πάντως πολύ περίεργη αν θα πτωχεύσουν τους δικούς τους πολίτες, όπως έκαναν στη Χώρα μας. Θα δείξει! Κοιτώντας τα πράγματα από κάποια απόσταση αντιλαμβάνεται κανείς καλύτερα τις πραγματικές τους διαστάσεις! Και τώρα μετά από τόσα χρόνια μπορούμε ψύχραιμα να δούμε τι μας έκαναν και πώς το αποδεχθήκαμε. Το πώς φθάσαμε ως εδώ, να ζητιανεύουμε επιδόματα που απλώς κλείνουν τρύπες, δεν αποκαθιστούν την απώλεια που είχαμε στο εισόδημα μας.

Πέρασαν και τα Νικολοβάρβαρα, είμαστε στην καρδιά του χειμώνα, καταιγίδες πλημμύρες, καταστροφές, το 112 στις δόξες του! Κι ακόμα είμαστε στην αρχή του χειμώνα και μετράμε ήδη πληγές. Από τη μια τα ακραία φαινόμενα, από την άλλη τα καμένα κι επιπλέον έργα καθαρισμών και αντιπλημμυρικά που δεν έγιναν εδώ και χρόνια, είμαστε στο έλεος των φαινομένων. Επίσης το γεγονός ότι έκλεισαν όλα τα ρέματα, τα μπάζωσαν και έχτισαν σε πολλές περιοχές, και τώρα συζητούν να γκρεμίσουν σπίτια. Αυτό δείχνει ότι ποτέ δε λειτουργήσαμε με σχέδιο και μάλιστα μακροπρόθεσμο σε ισχύ και συνέπειες. Όλα στο ποδάρι που λέμε. Όλα μπαλώματα για τη στιγμή που συμβαίνει κάτι και στη συνέχεια πέφτουμε ξανά σε νάρκη. Και δεν υπάρχει μόνο ασθενής μνήμη σε μας τους πολίτες, δυστυχώς υπάρχει και έλλειψη αντίληψης και κρίσης. Ο κοινός νους πνέει τα λοίσθια.

Και πάνω που ησύχασε το κεφάλι μας από το βραχνά της πανδημίας και του φόβου του θανάτου που ‘’έφερνε’’, να και σκάνε μύτη άλλα. Ένα ανησυχητικά μεγάλο ποσοστό των τραυματιών στην εμπόλεμη Ουκρανία προσβάλλεται από ανθεκτικά μικρόβια, ανάμεσά τους ένα διαβόητο βακτήριο που δεν αντιμετωπίζεται με κανένα αντιβιοτικό, προειδοποιεί νέα μελέτη! Πόσο ακριβά ακόμη θα πληρώσουμε την Ουκρανία;

Η Ιταλία πάλι ανάστατη με αυστηρούς ελέγχους στα αεροδρόμια, λόγω νέου ιού θανατηφόρου που εμφανίστηκε στη Νιγηρία και σε άλλες Χώρες και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με φάρμακα. Από τη Σκύλα στη Χάρυβδη το πάμε. Τον Κορονοϊό τώρα τον συνηθίσαμε, μπήκε μόνιμα στη ζωή μας, οι περισσότεροι έχουν αρρωστήσει 2-3-4 φορές κι άλλοι πιθανόν δεν το παίρνουν και είδηση. Θα πέσουμε σε νέα αγωνία τώρα;

Ο πόλεμος καλά κρατεί μια από δω και μια από κει. Καραβάνια χιλιάδων από Συρία κατευθύνονται προς Τουρκία. - «Η επέλαση των τρομοκρατών στη Συρία αποτελεί έναν σοβαρό κίνδυνο για το Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία», λένε οι ΥΠΕΞ των τριών χωρών. Ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος των ΗΠΑ, λέει πως η Αμερική δεν πρέπει να εμπλακεί στον πόλεμο στη Συρία. Πολλά τα μέτωπα, με τα δόντια κρατιέται ο Γ΄ Παγκόσμιος, ποιος ξέρει τι μας περιμένει. Νηστεία, προσευχή και πίστη ίσως βοηθήσουν στην  καλύτερη έκβαση των θεμάτων. Τι λέω τώρα, ε; Προχωράμε λοιπόν, και ευχόμαστε να έρθουν καλύτερες μέρες για την Ανθρωπότητα.

Νίκη Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'

              Ψυχανεμίσματα... Πέμπτη 12/12/2024.

Kαλό Δεκέμβρη!!

 

Αφήσαμε πίσω μας και το Νοέμβριο, βαδίζουμε ολοταχώς για Χριστούγεννα, το εορτολόγιο πλούσιο, αρχής γενομένης από Νοέμβρη μήνα. Είμαστε στα Νικολοβάρβαρα που λέει ο λαός. Και για όσους δεν γνωρίζουν ή δε θυμούνται : Τα Νικολοβάρβαρα είναι οι πρώτες δέκα μέρες του Δεκεμβρίου, που θεωρούνται και ως οι περισσότερο βροχερές του χρόνου. Το πρώτο αυτό δεκαήμερο του Δεκέμβριο λέγεται έτσι επειδή στο διάστημα αυτό είναι οι γιορτές του αγίου Νικολάου (6 Δεκέμβρη) και της αγίας Βαρβάρας (4 Δεκεμβρίου). Και η παροιμία : Ἡ  αγιά Βαρβάρα βαρβαρώνει/ τζ' ἃης Σάββας σαβανώνει/τζ' ἃη Νικόλας παραχώνει. (Της αγίας Βαρβάρας αρχίζει βαρυχειμωνιά, του αγίου Σάββα όλα σκεπάζονται με χιόνι όπως το σάβανο και του αγίου Νικολάου ακόμη πιο βαριά χιονόπτωση παραχώνει - καλύπτει - τα πράγματα στη γη).

 Κάπως ταραγμένες οι μέρες, η ΕΕ ετοιμάζει καταφύγια, συζητά και για να στείλει στρατό στην Ουκρανία, μέχρι που η Γερμανία παρότρυνε τον κόσμο να φτιάξει καταφύγια στο σπίτι του. Εδώ θα ταίριαζε η έκφραση ‘’πλάκα μας κάνουν’’. Τόσο εύκολο είναι να δημιουργηθούν στα σπίτια καταφύγια; Ο κατάλογος των καταφυγίων θα περιλαμβάνει σταθμούς του υπόγειου τρένου και χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων, καθώς και κρατικά κτίρια και ιδιωτικές περιουσίες, δήλωσε εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εσωτερικών. Τα έχουν κάνει μαντάρα γενικώς και βρίσκουν να λένε. Αντί να αγωνιστούν για το τέλος του πολέμου, ετοιμάζονται για τα χειρότερα για να μην πω τα ‘’προκαλούν’’ κιόλας. Και όπως είχε πει ο A. Einstein,  Ο άνθρωπος έφτιαξε την ατομική βόμβα... κανένας ποντικός δεν θα έφτιαχνε ποτέ μια ποντικοπαγίδα! Δυστυχώς αντί να χρησιμοποιούμε για ωφέλεια την τεχνολογία,  την χρησιμοποιούμε για καταστροφές και την εφαρμόζουμε χωρίς να έχουμε εκ των προτέρων προβλέψει επιπτώσεις, συνέπειες, αντιμετώπιση τους, αντίδοτα κλπ.  Ακόμα και στο θέμα υγεία, αντί η πρόοδος να εξαφανίσει κάποιες ασθένειες, έχουν έρθει παλιές στην επιφάνεια, έχουν προκύψει νέες χειρότερες και θανατηφόρες κάποιες, όπως και πριν λίγες μέρες διάβασα για ιό που παρουσιάστηκε στην Ουκρανία και που δεν τον πιάνει κανένα φάρμακο. Αντί να βελτιώνεται η ζωή του ανθρώπου πάνω στη Γη, έχει γίνει πολύ δύσκολη και απρόβλεπτη σε επερχόμενα κακά! Και δεν υπάρχει μόνο ασθενής μνήμη, υπάρχει και ασθενής έως ανύπαρκτη κρίση και αντίληψη! Ο κόσμος ''κοπάδια ΄΄ που ακολουθούν πιστά τη μόδα σε είδη, απόψεις, συνήθειες, τρόπο ζωής, κλπ. Θέματα που θα έπρεπε να μας καίνε, να τα συζητάμε, να τα ψάχνουμε και να τα αναλύουμε τα προσπερνάμε σφυρίζοντας .... ενώ στα ‘’ελαφρά’’ θέματα είμαστε πρώτοι σε σχολιασμό (κουτσομπολιό), με φανατική εκφορά λόγου, ύβρεων, κρίσεων κλπ. Μια ματιά στα  Κοινωνικά δίκτυα στο διαδίκτυο , θα σας πείσει για το πρόβλημα.

Ξεχνάμε... για πότε ξεχάστηκε η πανδημία και οι συνέπειες της! Για πότε ξεχάστηκαν λόγια και λόγια που είχαν ειπωθεί από ‘’σπουδαία’’ χείλη, λόγια που δεν βγήκαν αληθινά, λόγια που πρόσβαλαν, έθιξαν και ‘’κακοποίησαν’’ το πνεύμα και την ψυχή κάποιων  πολιτών! Λόγια πομπώδη που όποιος τα θυμάται, το λιγότερο που μπορεί να νιώσει είναι αηδία για το επίπεδο αυτών που τα έλεγαν και λύπη για το επίπεδο των ανθρώπων που πίστευαν πως απευθύνονται. Τώρα περιοριστήκαμε σε μια ‘’διαφήμιση’’ παραίνεσης προς τον πολίτη, με τα πρώτα συμπτώματα να επικοινωνεί με το γιατρό για να πάρει αγωγή.

 Άλλο τώρα, οι τόνοι νεκρών ψαριών στο Βόλο, ‘’κάθε θαύμα τρις και το μεγάλο τέσσερις’’ που λέει και μια παροιμία. Ξεχάστηκε το θέμα, πλην όμως, νεκρά ψάρια ξεβράστηκαν και στο Νότο, που σημαίνει ότι κάτι πρέπει να φταίει. Το ψάχνει άραγε κανείς; Κι αν το ψάχνει, θα το μάθουμε ποτέ; Σταματώ εδώ γιατί, η αναμόχλευση της μνήμης είναι προσωπική προσπάθεια του καθενός και θέληση. Σας δίνω δουλειά για το σπίτι δηλαδή.

Κάποτε την ακρίβεια την αντιμετωπίζαμε με αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Τώρα που μισθοί και συντάξεις είναι στο μισό του κάποτε, την αντιμετωπίζουμε με βοηθήματα/επιδόματα κοινώς ελεημοσύνες... και το χειρότερο; ... το συνηθίσαμε κιόλας! Προσωπικά το θεωρώ κατάντια! Επίσης άνευ ποταμών είναι πλέον τα δελτία καιρού, που μόνο τρομοκρατούν με τίτλους για να τραβούν την προσοχή και στην ουσία το περιεχόμενο είναι επαναλαμβανόμενο και καμία σχέση δεν έχει με τον τίτλο.

Έχουμε και νέο κόμμα, να το χαιρόμαστε κι αυτό, όπως και όλα τα υπόλοιπα. Όσο κατακερματίζεται το θέμα, τόσο δεν πρόκειται να χαράξει για  καμιά νέα γραμμή και εξουσία. Όλοι παλεύουν για μια καρέκλα σε μια επιχείρηση με χρόνιο πρόβλημα. Κι αντί να ενώσουν δυνάμεις, διαμοιράζονται από δω κι από εκεί. Οι δε δημοσκοπήσεις, σε δουλειά να βρισκόμαστε! Τέλος, η εκεχειρία δεν πρόλαβε να ισχύσει και παραβιάστηκε από το Ισραήλ. Θυμάμαι πρωτοπόρος το Ισραήλ στον εμβολιασμό, να σωθεί τάχα ο κόσμος από τον ιό και τώρα σκοτώνει αβέρτα! Τι υποκρισία επικρατεί Θεέ μου σ’ αυτό τον Πλανήτη!

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

             Ψυχανεμίσματα... 5/12/2024.