Οι άνθρωποι συνήθως αποκαλύπτονται , δεν αλλάζουν, μάλλον η οπτική μας αλλάζει που τους πίστευε, τους έβλεπε αλλιώς! Η δε απογοήτευση μας κάθε φορά που μας συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν είναι για τον άλλον, αλλά για τον ίδιο μας τον εαυτό που του έδωσε χώρο που δεν άξιζε.! Πόσες ευκαιρίες, πόση ζωή αφήνουμε να περνά και να χάνεται, περιμένοντας πως οι λάθος άνθρωποι θα αλλάξουν, όπως και περιμένοντας τα πράγματα να αλλάξουν; Κάποια πράγματα και κάποιοι άνθρωποι δεν αλλάζουν ποτέ. Χάσιμο χρόνου μόνο! Παίρνεις ανάσα από τη στιγμή που παύεις να ανέχεσαι να σε στενεύουν ρούχα, παπούτσια ή άνθρωποι. Φοράτε άνετα ρούχα και παπούτσια και μακριά από ανθρώπους που όταν είστε μαζί τους δεν περνάτε καλά, αρνητικά, τοξικά άτομα που δημιουργούν ένα τεταμένο κλίμα στην παρέα. Και είναι αρκετοί αυτοί που τα δικά τους απωθημένα, κι ότι τους ενοχλεί στον ίδιο τους τον εαυτό, τα φορούν στους άλλους! Όπως και γονείς που σπρώχνουν τα παιδιά τους να γίνουν αυτό που εκείνοι ονειρεύτηκαν και δεν έγιναν! Μέχρι ενός σημείου κακό δεν είναι, αλλά όταν ένα παιδί έχει άλλη κλίση και το πιέζεις να πάει στο δρόμο που εσύ θέλεις εκεί είναι το λάθος. Εμείς ετοιμάζουμε το μέλλον της Κοινωνίας, παραδίδοντας τα παιδιά μας σε αυτήν. Κάπου έχουμε λοξοδρομήσει, το θέμα ‘’καλή ανατροφή’’ που έλεγαν κάποτε, έχει ατονήσει για να μην πω έχει εκλείψει! Τα παιδιά μεγαλώνουν ως επί το πλείστον μόνα τους, ή αλλάζοντας πολλά χέρια, οπότε ποια διαπαιδαγώγηση να ισχύσει και ποιον να υπολογίζει ένα παιδί. Συγχέονται τα κουμάντα και τα παιδιά αναπτύσσουν το χαρακτήρα τους χωρίς ουσιαστική καθοδήγηση και κάποια καταλήγουν στις συμπεριφορές που ακούμε καθημερινά γύρω. Είναι δύσκολοι καιροί βέβαια, οι γονείς δεν έχουν χρόνο να ασχοληθούν με τα παιδιά, αγωνίζονται ολημερίς για να καλύψουν τα προς το ζην ή ακόμα και κάποιες ανάγκες υλικές των παιδιών, με αποτέλεσμα την έλλειψη επαφής και ποιοτικής σχέσης με το παιδί.
Ειδικά τα
παιδιά που γεννήθηκαν από το 2000 κι εδώ, δεν πρόλαβαν να ζήσουν τίποτα από το
πριν, έπεσαν κατευθείαν στην οικονομική στενότητα των γονέων, στις δυσκολίες
και στη λιτότητα. Η φτώχεια φέρνει και γκρίνια. Και η ανάγκη των γονέων να
τρέχουν όλη μέρα για να καλύψουν τα έξοδα, τους στέρησε οικογενειακές χαρές και
πολλά άλλα που συντελούν στην πνευματική και ψυχική ανάπτυξη και εξέλιξη ενός
παιδιού. Τα πρότυπα που δείχνουν τα κανάλια είναι ότι χειρότερο θα μπορούσε να
τους συμβεί. Το ίδιο και τα παιχνίδια που παίζουν από μικρά. Εδώ ακόμα κι εμείς
οι μεγάλοι ‘’συνηθίσαμε’’ τον πόλεμο. Χρόνια βλέπουμε ερείπια και νεκρούς από
βόμβες, σα να βλέπουμε ταινία. Και οι Μεγάλοι να συναντιούνται κάθε τόσο,
ανταλλάσσοντας χειραψίες, μιλούν για παύση πολέμου, την ίδια ώρα που τα
χτυπήματα συνεχίζουν. Σκέτη κοροϊδία δηλαδή. Και αν καταλήξουν κάπου με
ηττημένη την Ουκρανία, στην ήττα της μέσα και η ΕΕ. Έχασε χρόνια, βυθίστηκε σε οικονομική κρίση,
κι όλα αυτά γιατί; Ευνοημένοι αυτοί που θα κάνουν μπίζνες
πάνω
στα χαλάσματα.
Ας έρθουμε
και λίγο στα δικά μας. Πιάσαμε την Ιθακιάδα τώρα, λες και τα έχουμε λύσει όλα
τα άλλα προβλήματα μας! Το δε επίπεδο του Κοινοβουλίου, γλείφει πάτωμα πλέον!
Οι διάλογοι τις περισσότερες φορές θυμίζουν καυγάδες λαχαναγοράς. Μετά λέμε για
ασέβεια των νέων και άκομψη γλώσσα και συμπεριφορά. Με τέτοια πρότυπα γενικώς,
κι αν είναι και ελλιπής η οικογενειακή επιρροή, κλάψε Χαράλαμπε!
Και δε μας
έφταναν τόσα κακώς κείμενα και προβλήματα, ήρθαν και οι καταστροφές, οι
πλημμύρες και παράλληλα η ανακοίνωση για λειψυδρία περιοχών, μέσα και η Αττική
και μάλιστα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Τόσο νερό που πέφτει πού πάει; Παλιά τα σπίτια στα χωριά είχαν ειδικά
ντεπόζιτα που μάζευαν το βρόχινο νερό για πότισμα, πλύσιμο κλπ. Και τώρα
ολόκληρος Κρατικός μηχανισμός δεν μπορεί να βρει τρόπο να αποθηκεύει νερό; Είχαμε
το πρόβλημα της ενέργειας και της ακρίβειας, αποκτήσαμε άλλο ένα του νερού, που
πολύ φοβάμαι πως το πάνε να περάσει σε ιδιωτικά χέρια και φυσικά με χοντρό
κοστολόγιο για τον καταναλωτή. Η νέα έκθεση της Eurostat φέρνει την Ελλάδα ανάμεσα στις δύο
χώρες (η άλλη είναι η Ιταλία) στις οποίες μειώθηκε το πραγματικό κατά κεφαλήν
εισόδημα των νοικοκυριών. Μία ακόμα
αρνητική πρωτιά κατέκτησε η Ελλάδα. Το Ταμείο Ανάκαμψης θα μας εγκαταλείψει στο
τέλος του 2026. Άραγε έγιναν οι κατάλληλοι χειρισμοί απορρόφησης κονδυλίων με
αποτελέσματα; Εν όψει των εορτών και των Χριστουγέννων που κάνουμε την αναδρομή
μας, ας θυμηθούμε και αυτό : το 2012 μας έκοψαν τα Δώρα, μείωσαν συντάξεις,
αργότερα έκοψαν και το ΕΚΑΣ και τώρα παραπλανούν τον κόσμο που εξαθλίωσαν, με
τα επιδόματα που δε σώζουν καμιά κατάσταση. Αν δεν επανέλθουν τουλάχιστον τα
Δώρα, δεν πρόκειται να δει κανείς άσπρη μέρα, ειδικά οι συνταξιούχοι!
Περάσαμε
πια στο Δεκέμβρη, το μήνα με τις πολλές γιορτές με κορύφωση τη Γέννηση! Καλό
μήνα λοιπόν και χρόνια πολλά στους εορτάζοντες.
Νίκη Παπουλάκου.
Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''
Ψυχανεμίσματα... Πέμπτη 4 Δεκ. 2025.
