Η σκέψη διορθώνεται, η πράξη όχι!

 

Ορκίστηκε ο 47^ος Πρόεδρος των ΗΠΑ και σκόρπισε ένα κύμα ‘’ψύχους’’ σε αρκετές Χώρες του Πλανήτη και στην ΕΕ. Όλοι εν αναμονή της εφαρμογής των εξαγγελιών του, κάποιοι θίγονται άμεσα, άλλοι έμμεσα κι άλλοι χειροκροτούν προκαταβολικά στα όσα έχει πει! 2^η θητεία, 77 εκατομμύρια τον ψήφισαν, οι περισσότεροι κι ας μην το δείχνουν με κομμένη την ανάσα περιμένουν να δουν τις εξελίξεις. Για να δούμε λοιπόν τι θα κάνει και πώς θα επηρεάσει τις εξελίξεις στον υπόλοιπο Πλανήτη και ειδικά στα 2 σοβαρά μέτωπα πολέμου. Αυτή είναι η ουσία του πράγματος κι όχι οι ‘’αναλύσεις’’ και τα κουτσομπολιά περί καπέλου, χαιρετισμού κλπ. Αυτά είναι για ανάλωση και κατανάλωση, κι όχι επί της ουσίας των γεγονότων. Αλλά δυστυχώς έχουμε ‘’εκπαιδευτεί’’ στο σχολιασμό επιπέδου ρούγας. Το 1/4 του ονομαστικού πλούτου τους έχασαν οι Έλληνες σε 15 χρόνια. Κανείς  δε μιλάει γι αυτό, μόνο για ανάπτυξη και αυξήσεις μιλούν... το κουκί και το ρεβίθι. Οι μεταρρυθμίσεις που γίνονται για να νοικοκυρέψουν ξεκινούν από χρόνο ενεστώτα και περνούν στον μέλλοντα! ΄Οταν γίνονται με αναδρομική ισχύ, (κι έγιναν πολλές στα προηγούμενα χρόνια), τότε δεν νοικοκυρεύουν, δημιουργούν χάος, πρόβλημα και ρημαγμένες ζωές, όπως και δημιούργησαν!

 Η σκέψη διορθώνεται ή αλλάζει όταν και όπου χρειάζεται, η πράξη όμως όχι.  Γι αυτό πρέπει να σκεφτόμαστε καλά πριν πράξουμε οτιδήποτε και πολύ περισσότερο οι ιθύνοντες, των οποίων οι πράξεις έχουν αντίκτυπο και επιπτώσεις στη ζωή χιλιάδων έως εκατομμυρίων ανθρώπων!

 Δυστυχώς οι δικοί μας, μας έδωσαν χωρίς δισταγμό, με οριζόντιες κρατήσεις, φόρους, πρόστιμα κλπ. κι όποιος ζήσει, έζησε! ‘Όταν θεωρούν πως με εισοδήματα από 400 -1200 Ε επιβιώνεις, τι να πεις; Δοκίμασαν ποτέ να περάσουν με αυτά; Όταν επαίρονται για την περίθαλψη και την παιδεία, που και τα δύο είναι στο ‘’κόκκινο’’, τι να τους πεις;

 Οι άνθρωποι γοητεύονται από τα παραμύθια, αλλά σιχαίνονται τους παραμυθάδες λένε, όμως απ’ ότι φαίνεται το δεύτερο είναι υπό εξαφάνιση. Γοητευόμαστε και από τον παραμυθά και από το παραμύθι του! Πιστέψαμε σε αξίες κάλπικες, θεοποιήσαμε την ύλη και κακοποιήσαμε την ανθρωπιά μας! Τα φέρανε από δω, τα φέρανε από κει ... ο θυμός και η οργή ξεσπούν στο διπλανό, χάνοντας έτσι  το στόχο του αιτίου, με το να ξεθυμαίνουν στην κατσίκα του γείτονα! Είμαστε για γέλια και για κλάματα έτσι όπως καταντήσαμε/μας κατάντησαν; Μπορεί και τα 2 μαζί! Το Κακό επικρατεί όχι γιατί επιβάλλονται λίγοι κακοί άνθρωποι, αλλά γιατί τόσοι πολλοί καλοί άνθρωποι, το ανεχόμαστε και κάνουμε τα στραβά μάτια. 

Η κατάσταση σε ότι αφορά την εγκληματικότητα ανηλίκων επιδεινώνεται καθημερινά. Ήδη το γεγονός ότι η έννομη τάξη έχει καταρρεύσει αποτελεί μείζον πρόβλημα για τη χώρα. Στην περίπτωση των ανήλικων όμως φαίνεται πως έχει χαθεί κάθε έννοια της λογικής. "Μορφώνω δεν θα πει μόνο οπλίζω το νέο άνθρωπο για τον αγώνα της ζωής, αλλά (προπάντων) εξευγενίζω την ψυχή του, βαθαίνω την αντίληψή του για τον κόσμο...τον κάνω πιο ανθρώπινο." – είχε πει ο Ευάγγελος Παπανούτσος. Και όλοι εμείς, γονείς, δάσκαλοι και Πολιτεία τι κάνουμε γι αυτό; Ελάχιστα θα πω. Δώσαμε προβάδισμα στις υλικές ανάγκες ή απαιτήσεις των παιδιών, στις δραστηριότητες για να καμαρώνουμε και το κεφάλαιο συζήτηση, κουβέντα, παράδειγμα τα αφήσαμε στην άκρη, ειδικά το παράδειγμα, οτιδήποτε στραβό και ανάποδο του δίνουμε, μέσω τηλεόρασης, μέσω διαδικτύου, ακόμα και μέσω της δικής μας ζωής.

Μες σ' αυτή την κοινωνία... οι φελλοί έχουν πρωτεία,  μα κι εσύ κι εγώ φελλός,  που ότι σου σερβίρουν τρως!!... Και φυσικά το παιδί ρουφά σα σφουγγάρι, αυτά που βλέπει και ακούει και που δυστυχώς μόνο την αντίληψη και την ευγένεια δεν προάγουν. Όπως και τα παιχνίδια, πολλά από αυτά προάγουν οργή, πάθος, ένταση, άγρια συναισθήματα. “Σταματάς να αναπνέεις μέχρι να λιποθυμήσεις” – Μαθητές εξηγούν με αυτά τα λόγια το TikTok challenge που έστειλε την ανήλικη στο νοσοκομείο. Φρίξον ήλιε! Ποιος ελέγχει τι ανεβαίνει στα μέσα διαδικτύου και γιατί να μην απαγορεύεται η πρόσβαση σε ηλικίες κάτω των 15 τουλάχιστον ετών; Αφού απεδείχθη ανέφικτο οι γονείς να έχουν πλήρη γνώση  στο τι βλέπει και παίρνει μέρος το παιδί τους; Η ανοχή γίνεται έγκλημα, όταν εφαρμόζεται και κυκλοφορεί ελεύθερα το κακό.

Δυστυχώς προάγουμε τον κατώτερο εαυτό μας, μάθαμε να ζούμε με αυτόν, ξε-χάσαμε  τον ανώτερο, ίσως κάποιοι αγνοούν κιόλας ότι διαθέτουν ανώτερο εαυτό! Με τη ανοχή μας επίσης, είμαστε συνένοχοι στα πάντα. Τα ωραία είναι για να τα απολαμβάνουμε και τα δύσκολα για να τα αντιμετωπίζουμε, να τα πολεμάμε. 

Και τελικά στα δύσκολα ή χάνεσαι ή ξαναγεννιέσαι, η επιλογή δική σου.  Κι αν αξιολογηθεί ως επιλογή ο καναπές, μάλλον στο χαμό μας οδήγησε, αν όχι όλους, κάποιους.

Τέλος, πολλές απώλειες καθημερινά γνωστών και αγνώστων! Όλοι οι Χώροι μένουν φτωχότεροι, μετά από κάθε νέα αναχώρηση για το ταξίδι χωρίς γυρισμό! Καλό τους ταξίδι. Το χρήμα έρχεται και παρέρχεται, κάποιες φορές χρεοκοπείς ακόμα και χωρίς προσωπική ευθύνη, το μόνο που δε χρεοκοπεί χωρίς την υπογραφή και συγκατάθεσή μας είναι το συναίσθημα, οι σκέψεις και οι πράξεις μας. Και είναι αυτά που χαρακτηρίζουν το αποτύπωμα μας φεύγοντας από εδώ, αλλά και αυτό παίρνουμε μαζί μας. Τα πεπραγμένα μας κι όχι την περιουσία μας!

Και κλείνω με ένα απόφθεγμα του Αριστοτέλη: «Όταν δεν μπορείς να αλλάξεις τον άνεμο, ρυθμίζεις τα πανιά».

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

               Ψυχανεμίσματα... 31/1/2025.