25η Μαρτίου, Διπλή Εορτή!!

 

Διπλή Γιορτή, θρησκευτική και Εθνική η 25η Μαρτίου!Ο απανταχού ελληνισμός τιμά σήμερα τους προγόνους του και γιορτάζει την έναρξη της επανάστασης του 1821 ενάντια στον τουρκικό ζυγό. Παράλληλα, τιμά την ορθόδοξη πίστη, εορτάζοντας την επέτειο αναγγελίας της γέννησης του Ιησού.Τιμάμε εκείνους που έδωσαν το αίμα τους για να καθόμαστε σήμερα στον καναπέ ''αδιάφοροι'' και να βλέπουμε survivor ή ότι άλλο. Το τι είμαστε εμείς, αν έχουμε θέση στον εορτασμό, αν είμαστε αντάξιοι αυτών, ευκαιρία έστω και μια φορά το χρόνο να το σκεφτούμε.

Αυτό το ''δε γιορτάζω'' που ακούγεται ή γράφεται, με αιτιολογικό την παρούσα κατάσταση της Κοινωνίας μας, είναι άτοπο απόλυτα. Έχουμε υποχρέωση έστω και μια φορά το χρόνο να θυμόμαστε και να τιμούμε εκείνους, να νιώθουμε υπερηφάνια γι' αυτούς... και ντροπή για ότι εμείς δεν ήμασταν άξιοι να διατηρήσουμε ή να εξελίξουμε. Άρα ''γιορτάζω εκείνους τους τολμηρούς και γενναίους'' ενώ παράλληλα ντρέπομαι για μένα, για το σήμερα. Αυτό γι ' αυτούς που λένε πως δεν γιορτάζουν!

Έχουμε χάσει την έννοια των λέξεων, των γεγονότων, των πάντων δυστυχώς.

«Στις 25 Μαρτίου 1838, δεκαεπτά χρόνια μετά το ξέσπασμα της Επανάστασης,  πραγματοποιήθηκε ο πρώτος εορτασμός που καθιερώνεται με Βασιλικό Διάταγμα του Όθωνα. Ένα Διάταγμα που δεν δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, όπως συνηθιζόταν τότε, αλλά στον Τύπο της εποχής. Ο διττός, εθνικός και θρησκευτικός χαρακτήρας του εορτασμού αποτυπώνεται στο επίσημο κείμενο που υπέγραψε ο βασιλιάς: «Θεωρήσαντες ότι η ημέρα της 25 Μαρτίου, λαμπρά καθ’ εαυτήν εις πάντα Έλληνα διά την εν αυτή τελουμένην εορτήν του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου, είναι προσέτι λαμπρά και χαρμόσυνος δια την κατ’ αυτήν την ημέραν έναρξιν του υπέρ της ανεξαρτησίας αγώνος του Ελληνικού Εθνους, καθιερούμεν την ημέραν ταύτην εις το διηνεκές ως ημέραν ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΟΡΤΗΣ».

Ακολούθησε η έκδοση ακριβέστατου προγράμματος και την παραμονή, 24 Μαρτίου 1838, όταν έδυε ο ήλιος προαναγγελλόταν ο εορτασμός με είκοσι έναν κανονιοβολισμούς.»

Αποτελεί παράδοση κάθε 25η Μαρτίου να υπάρχει στο τραπέζι μπακαλιάρος σκορδαλιά. Η παράδοση αυτή κρατάει από τον 4ο αιώνα μ.Χ. περίπου. Μάλιστα, η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι η παλαιότερη και πιο αυστηρή χρονική περίοδος νηστείας για την ορθόδοξη εκκλησία.

Ο μπακαλιάρος έφτασε στο ελληνικό τραπέζι περί τον 15ο αιώνα και καθιερώθηκε άμεσα ως το εθνικό φαγητό της 25ης Μαρτίου, καθώς με εξαίρεση τα νησιά μας, το φρέσκο ψάρι αποτελούσε πολυτέλεια για τους φτωχούς κατοίκους της ηπειρωτικής Ελλάδας.

Έτσι, ο παστός μπακαλιάρος, που δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη συντήρηση, αποτέλεσε την εύκολη και φθηνή συνάμα λύση, έθιμο που κρατά μέχρι τις μέρες μας.

Χρόνια πολλά !!

ΝΊΚΗ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ.