Αφύπνιση τώρα!

 

Σ' αυτό τον τόπο δυστυχώς ποτέ δεν καταφέραμε να κάνουμε δίκαιη απόδοση ευθυνών, καθώς και σωστό επιμερισμό δικαιοδοσιών και εξουσιών. Αυτό ευθύνεται και  για την αναποτελεσματικότητα σε πολλά θέματα. Συγκρούονται οι εξουσίες μεταξύ τους και όπως σοφά λέει ο λαός ‘’όπου λαλούν πολλά κοκόρια αργεί να ξημερώσει!’’

Ως λαός πάλι εμφανίζουμε επιλεκτική ευαισθησία, ευθιξία, επικριτική διάθεση και μειωμένη αντίληψη της όλης κατάστασης που επικρατεί. Κάτι που εκμεταλλεύονται και κατευθύνουν αυτοί που κινούν τα νήματα και τα ΜΜΕ. Και δε με θλίβουν τόσο αυτά που συμβαίνουν γύρω, όσο το ότι κάποιοι, (αρκετοί θα έλεγα), αρνούνται να δουν πως συμβαίνουν!  Κλείνουν μάτια και αφτιά και χειροκροτούν το ακαταλόγιστο και παράλογο! Ο βιασμός της ζωής μας και της καθημερινότητας μας αυτά τα τελευταία 12 χρόνια, βαφτίστηκε σωτηρία και το χειρότερο; Αρκετοί το βλέπουν έτσι ,το έχουν αποδεχθεί και το χειροκροτούν! Έχουν αφεθεί στην αναμονή των επιδομάτων και βοηθημάτων κι έχουν ξεχάσει αυτά που τους έχουν πάρει, χωρίς καμιά επιπλέον διάθεση διεκδίκησης να τα πάρουν πίσω, αν όχι όλα, κάποια.

Γιορτάστηκε και η 17 Νοέμβρη και ως συνήθως δεν έλειψαν τα χημικά και οι μολότοφ στο τέλος, βανδαλισμοί και τα συνήθη! Και ποτέ δε βρέθηκαν αυτά τα εξωκείμενα στοιχεία που εμφανίζονται κάθε φορά σε κάθε εκδήλωση/διαδήλωση και τα κάνουν γυαλιά καρφιά. Είναι οι συνήθεις γνωστοί άγνωστοι που αμαυρώνουν κάθε συγκέντρωση διαμαρτυρίας ή εορτασμού. Παράλληλα με τους πανηγυρισμούς για την ημέρα, καλό θα ήταν λοιπόν, να προβληματιστούμε πώς μετά από 49 χρόνια το ‘’Ψωμί, παιδεία, Ελευθερία’’ είναι σύνθημα επίκαιρο όσο ποτέ και γιατί, τι έφταιξε; Πώς καταντήσαμε να ζητάμε και πάλι ένα ξημέρωμα.  Μια ματιά και  στη Δημοκρατία που έχουμε, κατά πόσον η Δημοκρατική όψη είναι εμφανής σε όλα τα θέματα που αφορούν την Κοινωνία και τον πολίτη, ή επιλεκτική κατά περίπτωση;

Ζούμε καταστάσεις απείρου κάλλους, κάθε μέρα βγαίνουν στην επιφάνεια διάφορα, εγκλήματα, βία, κακοποιήσεις, απάτες κ.ά. πολλά. Μέρες εβδομάδες, μήνες ασχολούνται τα ΜΜΕ και οι εφημερίδες με φρικαλέες περιγραφές ενίοτε και με μακροσκελείς συζητήσεις, αναλύσεις περιστατικών και γεγονότων. Λεπτομέρειες που δε βοηθούν σε τίποτα ουσιαστικά, απλώς εθίζουν το θεατή σε αυτά που περιγράφουν και αναλύουν. Το κακό μπορεί να συμβαίνει στη διπλανή πόρτα και δεν παίρνουμε χαμπάρι, γιατί συνήθως κάνουμε πως δεν βλέπουμε και αποφεύγουμε να ασχοληθούμε, μόνο για κουτσομπολιό είμαστε πρώτοι, αλλά μέχρι εκεί. Είναι και κάποιοι που συνηθίζουν να λένε, ‘’δεν θέλω να ακούω τίποτα, δεν θέλω να ξέρω τι γίνεται’’. Τάχα δε βλέπουν τηλεόραση κι έλυσαν όλα τα προβλήματα. Κι όμως το να είναι κανείς γνώστης της πραγματικότητας και των καταστάσεων που επικρατούν γύρω,  δεν του στερεί το δικαίωμα στην ελπίδα, αντιθέτως τον αναγκάζει να αναζητήσει λύσεις, να προετοιμασθεί, να αντισταθεί, να αμυνθεί και να ελπίζει! Το να κλείνεις μάτια και αφτιά σε ότι συμβαίνει κάποια στιγμή θα ξυπνήσεις απότομα και είναι ότι χειρότερο μπορείς να πάθεις.  Όπως και τη δεκαετία πριν το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, που είχαμε αφεθεί στη φούσκα της καλοπέρασης και της κατανάλωσης και μας έπεσε ξαφνικά στο κεφάλι η κρίση, με τη μείωση των εισοδημάτων, με χρέη παλιά και νέα, με πτώση βιοτικού επιπέδου κλπ.

Κάποτε την ακρίβεια την αντιμετωπίζαμε με αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Τώρα που μισθοί και συντάξεις είναι στο μισό του κάποτε, την αντιμετωπίζουμε με βοηθήματα/επιδόματα κοινώς ελεημοσύνες, που προσωπικά το θεωρώ κατάντια και μόνο λύπη νιώθω γι’ αυτό που συμβαίνει Το πρόβλημα στη ζωή μας, δεν είναι τόσο η ακρίβεια, η ενέργεια, ο πόλεμος, όσο  τα κατακρεουργημένα  εισοδήματα μας αυτά τα χρόνια, οι επί πλέον φόροι… και όσο αυτό δεν γίνεται αποδεκτό από τους κρατούντες, και όσο εμείς παραμένουμε απαθείς με απλωμένο χέρι για βοηθήματα, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα , δεν πρόκειται να βελτιωθεί η ζωή μας στο ελάχιστο. Μας έχουν φλομώσει στα νούμερα, στην ανάπτυξη, στις επενδύσεις, στις εξορύξεις και τόσα άλλα, επικοινωνιακά όλα, που σε κάνουν να μπερδεύεσαι και να πέφτεις στη φάση εικονικής ευημερίας. Όλα αυτά λοιπόν καλά είναι εάν και εφ’ όσον αληθεύουν, όμως τον πολίτη ενδιαφέρει περισσότερο το τι θα καταλάβει στην τσέπη του από όλα αυτά. Διαφορετικά όλα αυτά αφορούν το Κεφάλαιο και τους πέριξ αυτού. ¨Όπως και μια Εταιρεία όταν γράφει υπερκέρδη αφορούν την ίδια και σπανίως φθάνει κάτι στους εργαζόμενους. Εν τη παλάμη βοήσωμεν λοιπόν κι ας μην χειροκροτούμε αφελώς και χαρίζουμε τα ‘’μπράβο’’ μας, επαναπαυόμενοι ανεξέλεγκτα στα όσα ακούμε. Μυαλό έχουμε (;) ας το βάζουμε να σκεφθεί κάθε φορά που μας λένε κάτι, τι μπορεί να κρύβει πίσω! Τώρα π.χ. θα πηγαίνεις μόνος στο Φ/Κ και θα κάνεις το εμβόλιο της γρίπης, γλιτώνοντας τάχα την επίσκεψη στο γιατρό, θα δίνεις όμως 12 Ε στο φαρμακοποιό (αυτό ζητούν οι φαρμακοποιοί) και φυσικά η επιλογή για να εμβολιαστείς θα είναι καθαρά ευθύνη δική σου και κανενός άλλου. Αυτό μόνο με ενεργοποίηση σκέψης μπορείς να το δεις, διαφορετικά μένεις μόνο σ’ αυτό που σου είπαν: ‘’γλιτώνεις την επίσκεψη στο γιατρό  για συνταγογράφηση’’.

Πρέπει να βρούμε τον τρόπο να ξεφύγουμε από αυτή τη μέθοδο υποταγής και αφαίρεσης σκέψης,  που εφαρμόζεται με χίλιους τρόπους τα τελευταία χρόνια και κερδίζει έδαφος πάνω μας.

Καλή Νηστεία, καλό Σαρανταλείτουργο, ως τα Χριστούγεννα.

+++

Νίκη  Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' 

                          ΨΥΧΑΝΕΜΙΣΜΑΤΑ... 24/11/22

 

HeliosRadio talk shows ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ Ν. ΠΑΠΟΥΛΆΚΟΥ 24/11/22

''ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ'' και πάλι.

 

Η ΕΚΠΟΜΠΉ ΤΗς 17/11/22 

https://www.facebook.com/alex.toul1/videos/930197424673090

Yπερβολικός ο τρόπος προσέγγισης σε όλα!

 

Oι υποψίες και οι ενδείξεις, ολοκληρώνονται με την επιβεβαίωση ή την διάψευση, βάσει αποδείξεων, αρκεί να ψάξεις για τις αποδείξεις, αρκεί να φτάσεις στις αποδείξεις  και να αποκατασταθεί η αλήθεια,  διαφορετικά μένεις με μια μόνιμη σκιά στη σκέψη. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές στα διάφορα σκάνδαλα που εμφανίζονται, μένουμε στο σάλο των εικασιών και ενδείξεων, στον όλο θόρυβο για άτομα και γεγονότα, και σχεδόν ποτέ δεν έρχεται το αποτέλεσμα με τον ίδιο πάταγο, ώστε να αποκαταστήσει την όποια αλήθεια. Άσε που ο χρόνος που έρχεται το αποτέλεσμα είναι σε βάθος χρόνου και αρκετοί έχουν ξεχάσει περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Ωστόσο ο ‘’κατηγορούμενος’’ έχει εισπράξει τη βοή, την κατακραυγή, τον εξευτελισμό, κι αν τελικά είναι αθώος ποιος τον αποζημιώνει για ότι πέρασε; Ποιος αποκαθιστά την ηθική βλάβη; Συνήθως κανείς, ξεχνάμε ακόμα και συγνώμη να ζητήσουμε δημόσια για τα όσα είχαμε καταλογίσει! Πρόσφατο παράδειγμα η αθώωση από το Δικαστήριο του πατέρα και των δυο παιδιών του που προ τριετίας είχαν διασυρθεί για αδικήματα που τελικά απεδείχθη κατά την Εισαγγελέα ότι δεν διέπραξαν, κατά την απόφαση του Δικαστηρίου λόγω αμφιβολιών η αθώωση. Δεν ξέρω αν αυτό το ‘’λόγω αμφιβολιών’’ παίζει ρόλο στην οποιαδήποτε νομική διεκδίκηση των θιγμένων και αποκλείει την όποια απαίτηση αποζημίωσης. Η ουσία είναι πως μια υπόθεση που είχε απασχολήσει μέρες τα ΜΜΕ και είχαν ακουστεί τα μύρια όσα, έληξε δικαιώνοντας τους φερόμενους ως δράστες. Ποιος θυμάται; Ποιος νοιάζεται για το πόσο πίσω πήγε η ζωή τους αυτά τα τρία χρόνια και πόσο πίσω θα τραβήξει ακόμα;  Γι ‘ αυτό λοιπόν σε ότι συμβαίνει θα έπρεπε να είμαστε πιο συγκρατημένοι στην έκταση, στην προβολή και στο μέγεθος που δίνουμε. Έχουμε περάσει στην υπερβολή σε όλα τα θέματα. Ο τρόπος προσέγγισης είναι υπερβολικός, οι λεπτομέρειες και οι περιγραφές ανατριχιαστικές ορισμένες φορές και δεν καταλαβαίνω σε τι εξυπηρετούν την υπόθεση. Το μόνο που ‘’προσφέρουν’’ ένα κακό παράδειγμα με περιγραφές που μπορεί να οδηγήσουν κάποιους και σε μιμητισμό! Οι λεπτομέρειες και οι αναλύσεις, αναφορές σε βαθμό κουτσομπολιού να παίζουν από το πρωϊ ως το βράδυ σε διάφορες εκπομπές, είναι κάτι απαράδεκτο για ένα υγιή και σοβαρό νου. Επί πλέον ο θεσμός της Δικαιοσύνης θίγεται με το να κυκλοφορούν καταθέσεις και τα τοιαύτα, που κάποτε θεωρούσαμε απόρρητα μέχρι να φθάσουν στο ακροατήριο. Τώρα πια όλα χύμα, φόρα παρτίδα και δεν το σταματάει κανείς!

Ας περάσουμε και στα του οίκου μας. Νέα έρευνα του ΙΝΕ ΓΣΕΕ (του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ) επισημαίνει ότι : «η δρεπανηφόρα περίοδος για τα εισοδήματα των πολιτών ξεκίνησε πολύ πριν την καταδικαστέα εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και συγκεκριμένα από τον Αύγουστο του 2021! Υπό το δεδομένο αυτό, το μέτρο με το καλάθι του νοικοκυριού κρίνεται σαν ένα εκ των προτέρων φιάσκο. Έχασαν το 1/5 της αγοραστικής δύναμης τους οι Έλληνες! Το πρόβλημα στη χώρα μας εντοπίζεται στον συνδυασμό της πολύ υψηλής αρχικής τιμής της ενέργειας και στα χαμηλά εισοδήματα των νοικοκυριών, τα οποία βλέπουν την αγοραστική τους δύναμη και το βιοτικό τους επίπεδο να συρρικνώνονται διαρκώς. Ταυτόχρονα, οι επιχειρήσεις και ο παραγωγικός τομέας της χώρας έχει πολύ υψηλό ενεργειακό κόστος, το οποίο μετακυλίεται  στις τιμές και στους καταναλωτές, επηρεάζοντας οριζόντια την πληθωριστική έξαρση στην οικονομία και βέβαια την ανταγωνιστικότητά της και την κοινωνική συνοχή». Παρά τη σοβαρότητα της κατάστασης των νοικοκυριών, εστιάσαμε την προσοχή μας στο ‘’καλάθι’’  που δε διαφέρει σε τίποτα με τις μέχρι τώρα προσφορές στα ράφια, απλώς τώρα έλαβε τίτλο και είναι υπό την αιγίδα του Υπουργείου, το οποίο μάλιστα διεκδικεί εύσημα για την προσφορά και καθιέρωση του καλαθιού. Μια χαρά είμαστε, μια χαρά πάμε!

Ζούμε σε μια Χώρα ευλογημένη, μια Χώρα με κρυμμένους θησαυρούς που μέχρι πρότινος, όλοι αυτοί που νοιάζονται για το καλό μας, αρνιόντουσαν επίσημα και δημόσια την ύπαρξη τους και όσοι υποστήριζαν ότι υπάρχει φυσικός πλούτος δέχθηκαν μπούλιγκ, κρίθηκαν γραφικοί κ.ά.πολλά! Και δεν καταλαβαίνω γιατί έπρεπε πρώτα να χρεοκοπήσουμε τους πολίτες της Χώρας, να μπλέξουμε με ΔΝΤ και Μνημόνια, και αμέσως μετά να ανακοινώσουμε ύπαρξη φυσικού πλούτου, διεξαγωγές ερευνών, και ελπίδες … θα έλεγα φρούδες για το λαό. Σε άλλα χέρια έχει περάσει αυτός ο πλούτος, οι απολαβές του σε κάποιο ποσοστό όταν έρθουν, αν έρθουν, αμφιβάλλω αν θα φθάσουν στους πολίτες, έτσι όπως τους έχουμε καταντήσει.

Κι έχεις και τις διαφημίσεις που οι περισσότερες από αυτές είναι σα να απευθύνονται σε καθυστερημένους νοητικά, άλλες πάλι που ‘’διαφημίζουν’’ ασθένειες διάφορες, κι άλλες που μας κάνουν μαθήματα οικονομίας στο ρεύμα και σε άλλα.  Εντάξει το έχουμε τερματίσει γενικώς, είναι άθλος να μπορείς να διατηρείς καθαρή και ελεύθερη τη σκέψη σου αυτή την εποχή! Αν ναι, εύγε!

+++

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'' Ψυχανεμίσματα... 17.11.22

ΤΟ ΔΟΥΛΕΜΑ ΠΑΕΙ ΣΥΝΝΕΦΟ!

 

Με την έλευση του Νοέμβρη, εγκαινιάστηκε το πολυσυζητημένο ‘’καλάθι του καταναλωτή’’. Ένα μεγάλο ποσοστό καταναλωτών εδώ και χρόνια με την οικονομική δυσχέρεια, ψώνιζαν τα απαραίτητα, χωρίς σπατάλες ή υπερβολές και αφού έψαχναν τα ράφια των σούπερ-μάρκετ να βρουν την πιο συμφέρουσα τιμή.  Δεν περίμεναν λοιπόν το ‘’καλάθι’’ για να τους μάθει τα φθηνά μακαρόνια marata που ήδη τα ήξερε και τα αγόραζε. Τελικά μόνο επικοινωνιακό είναι το θέμα, στην ουσία όπως έκαναν προσφορές σε διάφορα είδη μέχρι τώρα τα καταστήματα, το ίδιο θα κάνουν και τώρα. Γνωστό σούπερ μάρκετ ενώ ο κόσμος έψαχνε για το ‘’καλάθι’’ συνιστούσε μια βόλτα στα ράφια όλου του καταστήματος και ότι βρουν με συμφέρουσα τιμή να το αγοράσουν . Μια ζάλη για τους ηλικιωμένους που έψαχναν με αγωνία να βρουν προσφορές στο καλάθι που πίστευαν πως θα ήταν καλύτερες από τις συνήθεις προσφορές. Είναι τραγικό να τους βλέπεις να ψάχνουν αγωνιωδώς, μου θύμισαν αυτούς που έψαχναν στα σκουπίδια. Άσε που συστήνουν την σύγκριση τιμών μέσω διαδικτύου και μετά να πηγαίνεις όπου συμφέρει. Δηλαδή ο παππούς και η γιαγιά θα συμβουλεύονται μέσω ιντερνετ για το πού είναι κάτι πιο φθηνό και μετά θα πηγαίνουν για ψώνια. Τι λέτε ορέ; Πόσο πιο δύσκολη και τραγική θέλετε να κάνετε τη ζωή αυτών των ηλικιών, αλλά και νεωτέρων; Πόσο δούλεμα ακόμα; Ποιες τιμές να σταματήσουν; Αυτές που ήδη είναι μέχρι και 100% πάνω από πέρσι τέτοια εποχή; Το ίδιο λέτε και για την ενέργεια… να κρατηθούν οι τιμές στο 100% και πλέον της κιλοβατώρας από πέρσι; Τα ενοίκια τα υπολογίσατε για κόστος ζωής του κάθε πολίτη; Τις αυξημένες δόσεις στεγαστικών εξυπηρετούμενων δανείων, λόγω αύξησης επιτοκίων το μετράτε; Αν τα μετρούσατε όλα αυτά τα βασικά και άλλα αναγκαία για επιβίωση, θα ξέρατε πως δεν μπορεί ο μέσος πολίτης πλέον να τα βγάλει πέρα και δεν θα κάναμε σημαία τα 20 και 30 λεπτά μείον σε προϊόν του καλαθιού, ως μεγάλο επίτευγμα και ανακούφιση στα νοικοκυριά.

Το δούλεμα πάει σύννεφο. Κάποιος είπε πως με την ακρίβεια, ο Έλληνας θα αναγκασθεί να ξοδέψει τις οικονομίες που κρύβει στα στρώματα και τα συρτάρια. Και δεν έχετε αντιληφθεί πως σεβαστή μερίδα λαού δεν έχει άλλο λίπος, 12 χρόνια τώρα τσοντάρει από τις οικονομίες (όποιος είχε την τύχη να έχει) τώρα πια δεν υπάρχει ούτε σάλιο. Όσο για τους έχοντες ούτε 50 πακέτα μακαρόνια θα φάνε το μήνα, ούτε θα ξοδέψουν σ’ αυτά που θέλετε. Κι αυτό γινόταν πάντα. Η αγορά ευημερούσε από τη μεσαία τάξη,  την οποία εξαθλιώσατε και την σπρώξατε προς τη φτώχεια. Οι πλούσιοι πήγαιναν Παρίσι και Λονδίνο για ψώνια. Τι στο καλό νύχτα πήρατε τα διπλώματα; Ζείτε αλλού; Σε άλλη Χώρα;  Ορισμένα πράγματα είναι κουκιά μετρημένα. Κι ένας κοινός νους τα αντιλαμβάνεται. Και ας πάψει πια αυτή η καραμέλα πως η κρίση αφορά όλη την ΕΕ. Η ΕΕ όμως δεν έχει προϊστορία 12ετούς πτώχευσης των πολιτών της. Είναι σαν να κόβεις και το δεύτερο πόδι από κάποιον που έχει χάσει ήδη το ένα. Πόσο ευτυχείς μπορείτε να είστε όταν ξέρετε ότι κάποιοι ψηφοφόροι σας αν όχι όλοι, λιμοκτονούν; Και επί πλέον να έχετε και την έπαρση πως όλα έχουν γίνει σωστά!

Η πανδημία της φτώχειας χτυπάει την πόρτα πλέον καθώς επίσης και η πανδημία της εγκληματικότητας και παραβατικότητας.  Τετραπλασιάστηκαν οι ληστείες ανηλίκων – Σοκάρουν τα επίσημα στοιχεία για τις συμμορίες … Φυσικά όταν γίνεται μία καταγγελία και κάνει 4 και 5 χρόνια να εξετασθεί ... (δηλαδή αν κάποιος κινδυνεύει μπορεί και να έχει φύγει εν τω μεταξύ, ή μπορεί να κινδυνέψουν κι άλλοι ανάλογα με το θέμα), μην έχουμε απορίες γιατί έχει εξαπλωθεί η διαφθορά. Αλλά αυτή η καθυστέρηση δεν είναι κάτι που προέκυψε το 2022, μην πέφτουμε πάλι από τα σύννεφα ... είναι ένα από τα πλην του συστήματος που ασθενεί χρόνια! Πόσες φορές μετά από έγκλημα έχουμε ακούσει πως είχε προϋπάρξει αναφορά στις Αρχές για κίνδυνο ... δυστυχώς αυτή η παθογένεια της ''ατιμωρησίας'' ή της μακροχρόνιας εξέτασης μέχρι παραγραφής αδικημάτων, ενθαρρύνει στο κακό. Και δεν φταίνε μόνο τα χρόνια ποινής που λέμε συνέχεια. Κάθε θέμα αν δεν το δεις σφαιρικά και δε  βρεις τη ρίζα και τη βάση, ότι και να κάνεις δε θα διορθωθεί και δεν θα αλλάξει.  Όλα μισά τα κάνουμε δυστυχώς!

Ασφαλώς δε φταίει μόνο αυτό για την αύξηση της εγκληματικότητας, αλλά είναι το πιο βασικό στην πάταξη της, ο φόβος της τιμωρίας κι όταν αυτή αργεί να έρθει ή δεν έρχεται ποτέ, ενθαρρύνει και άλλους να κάνουν διάφορα.

Μέσα σε όλα αυτά λοιπόν που μας συμβαίνουν, εσείς συνεχίστε να μας δείχνετε το γάλα με 1,25 και το πακέτο τα μακαρόνια ως λύση του προβλήματος των νοικοκυριών,   ενώ καταποντίζεται ο πολίτης στο βάραθρο της ανέχειας και της ανασφάλειας,  με μαθηματική ακρίβεια. Ναι ξέρω, μη μου πείτε… ο Σύριζα κι ο Πούτιν φταίνε για όλα.

+++

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. '' Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

                             ΨΥΧΑΝΕΜΊΣΜΑΤΑ... 10/11/2022

 

Μήπως να γίνουμε ενεργοί πολίτες;

 

Φέτος  μετά από αρκετά χρόνια γιορτάστηκε η 28^η Οκτωβρίου, χωρίς περιορισμούς, απαγορεύσεις, κάγκελα και προπαντός χωρίς συζητήσεις και διαφωνίες στρογγυλής τράπεζας και παραθύρων. Ξανά κόσμος στην παρέλαση όπως παλιά. Ο κόσμος έχει ανάγκη να ανέβει, και συνήθως αυτά που μας ανεβάζουν ψυχικά και ηθικά είναι η πίστη στην πατρίδα και τη θρησκεία, και η οικογένεια που μας στηρίζει! Το ''Έπος του ''40'’ ημέρα μνήμης κάθε 28 Οκτώβρη, ημέρα  Εθνικής περηφάνιας για τους προγόνους που έγραψαν ιστορία! Είθε κι εμείς να γράψουμε ανάλογη ιστορία αν ποτέ μας ζητηθεί. Και οι δυο Εθνικές Επέτειοι αναφέρονται στην αρχή ενός πολέμου και μιας Επανάστασης εκάστη, κι όχι στη λήξη ή στη νίκη! Πιθανόν γιατί οι στιγμές που υπήρξε ομοψυχία και ενότητα, ήταν στην αρχή ,  μετά τη λήξη τα κάνουμε μαντάρα!.... Είθε η ομοψυχία να επανέλθει και τώρα στην Κοινωνία μας, που τα τελευταία χρόνια τα συμφέροντα, η οικονομική κρίση και η πανδημία την έχουν κλονίσει και μας έχουν διχάσει.!

Δεν ξέρω αν το προσέξατε, οι Γερμανοί ηγέτες μας επισκέπτονται ή παραμονή ή ανήμερα της Επετείου τη Χώρα μας, θέλουν κάτι να πουν ή να μαλακώσουν την εικόνα που άφησε ο πόλεμος; Ας είναι.

Ο Νοέμβριος μας βρήκε καλοκαιρινούς, σε πείσμα των καιρών με την ακρίβεια της ενέργειας, καλύτερα να αργήσουμε να χρειαστούμε θέρμανση. Η ώρα άλλαξε, μακάρι να μπορούσαμε να την πάμε τόσο πίσω στο σημείο που χάσαμε το δρόμο! Μήπως πρέπει να γίνουμε και πάλι ενεργοί πολίτες και όχι απλά ενεργοί υπηρέτες του ρου της κατανάλωσης, της απραξίας και της πολυθρόνας; Βολευτήκαμε ίσως και γι αυτό αποστασιοποιηθήκαμε από πολλά, που στη συνέχεια μας έπεσαν στο κεφάλι. Η αλήθεια είναι βέβαια πως ο άνθρωπος πρέπει να ‘’εκπαιδεύεται’’ από μικρός (και αυτό το ρόλο έχουν οι γονείς)  και για δυσκολίες και στερήσεις, γιατί μόνο έτσι ενεργοποιούνται εσωτερικές δυνάμεις, αντοχές και δυνατότητες που θα του χρησιμεύσουν στην μετέπειτα ζωή του ως μέλος μιας Κοινωνίας! Οι νεώτερες γενιές δεν έμαθαν να αγωνίζονται και να διεκδικούν.  Διαδηλώνουν για οτιδήποτε άλλο εκτός από θέματα που αφορούν την επιβίωση τους και τη βελτίωση της ζωής τους. Περάσαμε δύσκολα 12 χρόνια κι ακόμα δεν προβλέπεται σημαντική αλλαγή προς το καλύτερο. Οι ανάγκες δεν καλύπτονται κι ας εργάζεσαι. Το ίδιο ισχύει και  για μεγάλο ποσοστό  συνταξιούχων.  Κι έρχεται δύσκολος χειμώνας. Δεν μπορεί να βγει ζωή πέρα με βοηθήματα. Με απλωμένο το χέρι  στην επαιτεία. Δεν προσβλέπεις σε καλύτερες μέρες όσο εξακολουθεί η πολιτική των επιδομάτων και όχι της αμοιβής αξιοπρεπούς διαβίωσης εργαζομένων και συνταξιούχων. Μας έχουν ζαλίσει στις πλατφόρμες που ανοίγουν και κλείνουν μοιράζοντας βοηθήματα.  Τρέχουν οι ηλικιωμένοι που δεν κατέχουν τα ηλεκτρονικά/ψηφιακά και δεν έχουν παιδιά ή εγγόνια διαθέσιμα, να πληρώνουν Λογιστές για να τους τα φτιάχνουν. Ε πώς, να κινείται το χρήμα το έχεις δεν το έχεις. Οι συνταξιούχοι ένα χρόνο τώρα ακούν για αυξήσεις, άντε να έρθει η ώρα να δουν τα πολλά που θα πάρουν! Η οργή που δεν ξεσπάει, είναι πιο επικίνδυνη από αυτήν που εκτονώνεται, το αυτό και ο θυμός που πνίγεται ... δεν ξέρεις πότε  , πού και πώς θα κάνει το μπαμ.  Για την ώρα βέβαια μόνο στην υγεία και στην εγκληματικότητα βγαίνει κι όχι εκεί που πρέπει.  Η φτώχεια φέρνει γκρίνια και η γκρίνια ποτέ δεν καταλήγει κάπου καλά.

Κάθε μέρα και τι δε διαβάζουμε, μαχαιρώματα, αυτοκτονίες, αίμα στην άσφαλτο, βία στο δρόμο, βιασμοί ενδοοικογενειακοί και μη. Μια κατάσταση που αναρωτιέσαι αυτό το βαρέλι της πτώσης δεν έχει πάτο; Ο δε τρόπος προσέγγισης των περιστατικών αυτών από τα ΜΜΕ δεν είναι ο πρέπων έχει ξεφύγει των ορίων της ενημέρωσης. Και είναι ανεπίτρεπτο να διαρρέουν καταθέσεις μαρτύρων ή κατηγορουμένων, πριν καν γίνει η δίκη. Άσε πια αυτή η επανάληψη πληροφορίας της Ληξιαρχικής χρονολογίας ατόμων (12χρονη, 53χρονος κλπ)... είναι μία αδόκιμη, γελοία, εκνευριστική και άνευ ουσίας δημοσιογραφική έκφραση που έχει επικρατήσει εδώ και χρόνια και δεν τιμά ούτε την πηγή ενημέρωσης, ούτε το κοινό που ενημερώνεται! Και μην ξεχνάμε … η συμπεριφορά κάθε ανθρώπου είναι το πτυχίο που μετράει περισσότερο από όλα τα άλλα!

Καλό μας μήνα!

Νίκη Παπουλάκου

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

                           Ψυχανεμίσματα... 3.11.22