Χριστός Ανέστη-Αμην κι Εμείς!

 

Μήπως μάθαμε να ζούμε με τα παραμύθια; Γιατί τόση έκπληξη για το τι συμβαίνει γύρω μας; Πού ζούσαμε πριν; Σε άλλη χώρα;  Με την ανοχή όλων μας και της Πολιτείας ειδικότερα, φθάσαμε εδώ που φθάσαμε! ΄Ολοι κάπου βολευτήκαμε, βουλιάξαμε στις πολυθρόνες αγκαλιά με το χαζοκούτι, αδιαφορήσαμε για το τι συμβαίνει γύρω , στον διπλανό, στον απέναντι και όλα καλά για χρόνια , ως τη στιγμή που ακούστηκαν δημόσια κάποια πράγματα, χτύπησαν οι καμπάνες και μας έβαλαν τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι! Και το κακό είναι πως παρόλα όσα συνέβησαν σε βάρος του βιοτικού μας επιπέδου στα 12 χρόνια που πέρασαν και σε βάρος της ατομικής μας ελευθερίας και βούλησης (πανδημία), εμείς ακόμα αραχτοί σε καναπέδες και πολυθρόνες, με άποψη και θυμό, οργή εκφραζόμενη μέσω πλήκτρων στο διαδίκτυο και μετά βγαίνουμε για καφέ ή ότι άλλο. Κι όταν έρχεται η ώρα της κάλπης επιλέγουμε όποιον βλέπουμε στο γυαλί, όποιον έχει ακουστεί ακόμα και σε σκάνδαλα και τέλος τους ίδιους δοκιμασμένους ετών και προ και μετά οικονομικής κρίσης. Εν δυνάμει πρωταγωνιστές και κομπάρσοι σε ταινίες της ζωής μας και ταυτόχρονα θεατές, και τώρα παίζουμε στο θρίλερ της ζωής μας και από ότι φαίνεται θα έχει διάρκεια κι εμείς ακόμα θεατές!

 Οι ίδιοι που διαχειρίστηκαν τα οικονομικά του Κράτους 40 χρόνια και , οι ίδιοι μας πάτωσαν, υποβίβασαν το βιοτικό μας επίπεδο και οι ίδιοι συνεχίζουν το έργο ως Σωτήρες. Κι εμείς ψηφίζουμε τους ''ικανότερους'' λέμε! Ε κάτι δεν πάει καλά με μας, δε νομίζετε; Εκτός κι αν μας ικανοποιούν όλα όσα μας έχουν συμβεί, οπότε δικαίως τους αναγνωρίζουμε την ικανότητα και τη σταθερότητα στην καταστρατήγηση προσωπικών ελευθεριών, δικαιωμάτων σε Υγεία, Παιδεία και οικονομική κατάσταση! Ειλικρινά θα πρέπει να το κοιτάξουμε αυτό που μας συμβαίνει και προπαντός να ψαχτούμε και να βρούμε βάσει ποιων κριτηρίων επιλέγουμε πρόσωπα ή κόμματα και ψηφίζουμε!

Οποιος αφουγκράζεται δεν ξαφνιάζεται, τις διαστάσεις και το μέγεθος σε άνθρωπο ή γεγονός,  εμείς το δίνουμε , με την προσοχή και την ενασχόληση μας με αυτό. Οι περισσότεροι άνθρωποι δυστυχώς,  έχουν τόσο εθιστεί στη λήψη και αφομίωση του ψεύδους, ώστε βλέποντας την αλήθεια μπροστά τους, ακόμα κι αν ήδη τη βιώνουν, δεν την πιστεύουν, νομίζουν πως αφορά άλλον!

 Γιορτάσαμε και φέτος το Άγιο Πάσχα με τα μηνύματα του για αγάπη και ειρήνη στον κόσμο! Τι υποκριτικό όταν γύρω πέφτουν βόμβες και σκοτώνεται κόσμος! Για ποια αγάπη και ποια ειρήνη μιλάμε; Τι προσποίηση Θεέ μου... μας ενοχλούν οι βόμβες του Πούτιν, ενώ των άλλων είναι ''δίκαιες'' δεν ενοχλούν. Κι όποιος πάει να μιλήσει γι' αυτό και να υπερασπιστεί τον αθώο λαό που αποδεκατίζεται, τον εξοστρακίζουν! Όλοι και μέσα και έξω επικαλούνται τη Δημοκρατία, ενώ πολλάκις παρεκλίνουν από αυτήν!

 Όσο λειτουργούμε ως Κοινωνίες και ως άτομα με δυο μέτρα και δύο σταθμά και υποκρινόμαστε μονίμως, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει στον Πλανήτη προς το καλύτερο. Άλλωστε όπου υπερισχύει το συμφέρον, χάνονται αρχές, αξίες, πιστεύω, ακόμα και συγγένειες και φιλίες. Τα συμφέροντα των Κρατών αδιαφορούν για τον πληθυσμό που θα χαθεί, σκοτώνουν αβέρτα. Έλεος! Δε συγκινείται κανείς από το λαό που χάνεται κάθε μέρα στην Παλαιστίνη; Μόνο η Ουκρανία είχε ψυχή να την κλάψουμε και να της συμπαρασταθούμε; Ντροπή μας γενικώς για το πώς αντιμετωπίζουμε τα γεγονότα που συμβαίνουν στον Πλανήτη. Γεγονότα που συμβαίνουν στη Χώρα μας, γεγονότα που αφορούν τη Χώρα μας και τόσα άλλα Κοινωνικά και ανθρώπινα θέματα! Εκφράζουμε ανθρώπινα συναισθήματα μόνο πίσω από την κάλυψη των πλήκτρων και στη ζωή μπορεί να μην ξέρουμε καν τι περνάει ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας ή ένας δικός μας άνθρωπος. Και δε μας απασχολεί να μάθουμε. Κι όταν συμβεί κάποιο κακό, τότε όλοι από τη γειτονιά, κάτι έχουν να πουν είτε καλό είτε κακό! Τώρα βέβαια για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, μέσα στα αίτια αυτής της αδιαφορίας για τον πλησίον, όπως ατομισμός, προβλήματα προσωπικά-οικονομικά κ. ά. Φταίει και ο τρόπος που λειτουργεί το σύστημα, κι ο καθένας σκέφτεται το πού πάει να μπλέξει με το να ασχοληθεί με το πρόβλημα του διπλανού.

 Είναι ένας τραγέλαφος η κατάσταση. Είναι στιγμές όντως που δεν ξέρει κανείς πώς να φερθεί.  Είναι τόσο περίπλοκα όλα, δικαιοδοσίες Υπηρεσιών, υπεύθυνοι, αρμόδιοι κλπ., η αποτελεσματικότητα περιορισμένη γιατί μπλοκάρεται λόγω σύγχυσης αρμοδιοτήτων. Το δε αποτέλεσμα όλης αυτής της εμπλοκής αρμοδιοτήτων είναι φυσικά η μη επίρριψη ευθυνών και τιμωρία! Κι αν δεν το καταλάβαμε, πρέπει να αντιληφθούμε πως το Κράτος πλέον όπως μετέφερε το δημόσιο χρέος στην ιδιωτική περιουσία να το εγγυηθεί και να το ξεχρεώσει, συνεχίζουν μεταφέροντας τις ευθύνες για οτιδήποτε, στον πολίτη! Ατομική ευθύνη για όλα, ακόμα και για το αν συμβεί κάποια πλημμύρα ή φωτιά. Γι αυτό και το 112 π.χ. στέλνεται αφειδώς συντρέχει δεν συντρέχει όντως υψηλός κίνδυνος ή λόγος, όχι από αφέλεια ή διάθεση τρομοκράτησης (ίσως), αλλά για το μήπως και τύχει να φταίει ο πολίτης που δεν άκουσε το 112. ΄Οπως και το περί ασφάλισης κατοικίας με δέλεαρ το 10% έκπτωση στον ΕΝΦΙΑ,  για τον ίδιο λόγο, για τζίρο ασφαλιστικών Εταιριών και για περιορισμό αποζημιώσεων σε περιπτώσεις μιας καταστροφής. Τα προκατ π.χ. Δεν ασφαλίζονται γιατί; Δεν είναι σπίτια, δεν θα μείνουν στο δρόμο οι ιδιοκτήτες αν το χάσουν; Κι αν δεν τα θεωρούν σπίτια γιατί δίνουν άδειες, γιατί εισπράττουν ΕΝΦΙΑ και γιατί προστίθενται στα περιουσιακά στοιχεία;  Δεν περιμένω φυσικά απαντήσεις, είναι τόσα τα ερωτηματικά που εκκρεμούν σ΄ αυτή τη Χώρα και περιμένουν απαντήσεις!

Η ζωή πολλών όλο και δυσκολεύει και δεν υπάρχει φως στο τούνελ! Ευαγγελίζονται ανάπτυξη και σταθερότητα για τα βαρβάτα πορτοφόλια, οι λοιποί όσο αντέξουν, δεν τους ενδιαφέρει κι αυτό φάνηκε από τότε που ψήφισαν τα Μνημόνια χωρίς καν προοπτική επαναφοράς των μειώσεων.  Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα.

Χριστός Ανέστη!!

 Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ'

            Ψυχανεμίσματα ... 16 Μαϊου, 2024.

 

 

Χρόνια καλά και πολλά!

 

Ο κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του μεγάλο απόθεμα αντοχής και δύναμης, που τις περισσότερες φορές δεν το γνωρίζει και το ανακαλύπτει κάτω από ορισμένες δύσκολες συνθήκες που περνάει! ΄Αλλοι πάλι δεν το μαθαίνουν ποτέ, όχι γιατί η ζωή του τα έφερε όλα βολικά, αλλά  γιατί δεν μπήκαν στη διαδικασία να αντέξουν, να αγωνιστούν και να νικήσουν! Είναι αυτοί που με το παραμικρό, με την πρώτη δυσκολία ή αναποδιά, σηκώνουν τα χέρια ψηλά, ζητούν πάντα βοήθεια από τους άλλους και κλαίνε τη μοίρα τους!

Ο καλύτερος γιατρός του εαυτού μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι! Το κάθε πρόβλημα χρήζει προσωπικής αντιμετώπισης και διαχείρισης, όσο κι αν βοηθούν οι γύρω αν εμείς έχουμε παραιτηθεί, ή τα βλέπουμε όλα αρνητικά, δεν γίνεται τίποτα. Ο βαθμός δυσκολίας του κάθε προβλήματος έχει να κάνει με το πως το αντιμετωπίζουμε! Ακόμα και ο πόνος είναι διαχειρίσιμος αρκεί να θέλουμε να τον βάλουμε κάτω κι όχι να μας βάλει!

Τη ζωή πρέπει να την παίρνει κανείς όπως του έρχεται ... να την αντιμετωπίζει και να την απολαμβάνει! Αν πάντα κοιτάμε στο πώς θα θέλαμε να είναι τα πράγματα στη ζωή μας και δεν είναι, τότε χάνουμε το οξυγόνο, χάνουμε τη ζωή! Δεν στα δίνει όλα η ζωή. Όποιος ισχυρισθεί ότι τα έχει όλα στη ζωή, υπερβάλλει! Πάντα κάτι λείπει, κάτι υπολειτουργεί ή πάει στραβά κάποιες φορές! Το θέμα είναι να είσαι ευχαριστημένος με αυτά που έχεις, με αυτά που σου δίνει! Το όλα είναι σχετικό έχει να κάνει με το μέσα μας και το πώς βλέπουμε τα πράγματα και τις καταστάσεις! Κι αν κάποια στιγμή σου δώσει κάτι παραπάνω, φρόντισε να επιστρέψεις κάτι να επιστρέψεις από το περίσσευμα,  διαφορετικά πιο κάτω μπορεί να χάσεις κάτι. Συνήθως κάτι σου δίνει, κάτι σου παίρνει η ζωή. Γιατί να μην προλάβεις να της δώσεις κάτι που επέλεξες εσύ; Άλλωστε το δούναι και λαβείν ισχύει για όλα. Άσχετα αν αλλού δίνεις και από αλλού το παίρνεις πίσω. Αν κι αυτό το είχαμε καταλάβει, θα είχαμε λιγότερα παράπονα από τη ζωή και τους ανθρώπους.

Το πόσο γεμάτη θα ζήσεις τη ζωή σου, δεν έχει καμιά σχέση με το πόσο χρήμα θα αποκτήσεις…

οπότε αν θεωρείς ‘’κακοτυχία’’ το ότι δεν έκανες περιουσία, θα ήταν καλύτερα να δεις τι δεν

μπορούσες να κάνεις ή να είσαι, απ’ αυτό που ήταν ή έκαναν οι άλλοι που την απέκτησαν! Από τις απαντήσεις που θα πάρεις από τον ίδιο σου τον εαυτό, ίσως πάψεις πλέον να τον θεωρείς  ‘’κακότυχο’’!

Η ζωή είναι ένα ταξίδι αγνώστου διάρκειας, με πολλά απρόβλεπτα στη διαδρομή, είτε ευχάριστα, είτε δυσάρεστα! Πέρα από τον προορισμό, απόλαυσε και τη διαδρομή για να φτάσεις ως εκεί. Κανείς δεν μπορεί να κάνει πίσω. Ο δρόμος είναι μπροστά, ή περπατάς ή μένεις στάσιμος και χάνεις τη συνέχεια! Και ο δρόμος δεν είναι πάντα στρωμένος με ρόδα, έχει και αγκάθια, βρες τον τρόπο να τα ξεριζώσεις ή να τα προσπεράσεις και να τα αφήσεις πίσω. Αν αγαπάς τον εαυτό σου και τη ζωή θα βρεις τον τρόπο να είσαι πάντα καλά, όπως κι αν στα φέρει, ακόμα και μέσα στην ατυχία σου. Στο τέλος σε βαριέται η αναποδιά και σε  αφήνει ήσυχο!! Και μην ξεχνάμε ακόμα και στην ατυχία ή δυσκολία, αν δούμε καθαρά, θα αναγνωρίσουμε και καλά σημεία. Ουδέν κακό αμιγές καλού! Τίποτα δεν γίνεται τυχαία στη ζωή μας, τίποτα δεν έρχεται τυχαία και δεν φεύγει τυχαία. Όλα για κάποιο λόγο συμβαίνουν, μάθε να παρατηρείς το κάθε τι που σου συμβαίνει και να δεις τι κρύβει.

Είμαι καλά βρε ζωή κι ας δακρύζω,  είμαι καλά βρε ζωή κι ας πονώ,  στίχος από ένα τραγούδι, μα πόσο αληθινός! Αν της το λες και το εννοείς, τις στιγμές που σου φέρνει τα δύσκολα, σίγουρα θα σε βοηθήσει να τα ξεπεράσεις! Αν την βρίζεις και πιο κάτω πάλι δύσκολα θα βρεις.

Τα δώρα της ζωής ακόμα και τα αυτονόητα, γάμος, οικογένεια, παιδιά, δεν είναι ίδια για όλους! Σημασία έχει να αποδεχθείς αυτά που σου προσφέρει και να πεις ευχαριστώ. Όταν νιώθεις ευγνωμοσύνη ένα κύμα γαλήνης και ευφορίας σε διαπερνάει, κάτι που άλλος δεν μπορεί να το νιώσει ή να το καταλάβει, αν δεν λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός, διαφορετικός και διαγράφει την δική του προσωπική πορεία, αρκεί να το καταλάβει, να το ασπασθεί, να εστιάσει στη προσωπική διαφορά και να μην παρασυρθεί από τη μάζα και τις επίπλαστες ανάγκες. 

Βρες λοιπόν τη διαφορά και ζήσε καλύτερα με σένα για σένα! Κοινοί βίοι δεν υπάρχουν, κοινά γεγονότα, προβλήματα και περιστάσεις μόνο, που όμως ο καθένας βιώνει διαφορετικά και αντιμετωπίζει διαφορετικά.  Η επιλογή δική μας για το πώς θα ζήσουμε και αν θα απολαύσουμε τη διαδρομή!! Χριστός Ανέστη! Χρόνια καλά και πολλά!

Νίκη Παπουλάκου.

Πηγή : Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

                     Ψυχανεμίσματα... 09 Μαϊου, 2024.

Καλή Ανά(σ)ταση!

 

Μεγάλη εβδομάδα των Παθών, ο δρόμος για το Γολγοθά, ακάνθινο στεφάνι, σταύρωση και μετά η Ανάσταση. Και στη ζωή του καθενός υπάρχει μια σταύρωση, που παρακαλάει για μια Ανάσταση. Για κάποιους άλλους πάλι η σταύρωση είναι καθημερινή. Η οδός του μαρτυρίου του Ιησού, μια εβδομάδα περισυλλογής, αυτοκριτικής, απολογισμού και μετάνοιας. Μια βουτιά μέσα μας με ειλικρίνεια, να βρούμε τα αγκάθια που μας πονούν και να τα βγάλουμε δίνοντας συγνώμες ή ζητώντας συγχώρεση ανάλογα. Ένα ξεκαθάρισμα για να φτάσουμε στη λύτρωση της Ανάστασης. Κάτι που θα έπρεπε καθημερινά να κάνουμε, αλλά έστω και δυο φορές το χρόνο, Χριστούγεννα και Πάσχα, είναι καλό. Να φεύγεις από ανθρώπους που θα θελήσουν να σε πάρουν μαζί τους στην παράνοια που ζούνε. Να φεύγεις από εκεί που δε σε αγάπησαν ποτέ! Από τη στιγμή που θα νιώσεις πως περισσεύεις, πρέπει να ανοίγεις την πόρτα και να φεύγεις... άφησε τους στην ''πληρότητα'' τους! Να ξοδεύεις μέχρι εκεί που δεν ξοδεύεσαι για να υπάρχει ισορροπία.

Η όποια θρησκεία/πίστη, αν δεν λειτουργεί ως τρόπος και στάση ζωής , καταλήγει μια εθιμοτυπική υπόθεση και μόνο... Αρνάκι στη σούβλα, λαμπάδα για Χριστός Ανέστη (εθιμοτυπικά) και τρέξιμο σπίτι για τη μαγειρίτσα, κουλουράκια, το Τραπέζι της Λαμπρής και τα τοιαύτα. Κι όμως το νόημα των ημερών είναι άλλο. Κατάνυξη, περισυλλογή, αυτογνωσία και  απαραίτητο το ξεκαθάρισμα μέσα μας για να συνεχίσουμε λυτρωμένοι, καθαροί, συνειδητοποιημένοι και ανοιχτοί στις προκλήσεις του αύριο! Από τότε που εθιμοτυπικά γιορτάζουμε τα πάντα, χάσαμε το βαθύτερο νόημα και την ουσία. Χρειάζεται η αναβάθμιση του τρόπου σκέψης, συμπεριφοράς, οπτικής των πραγμάτων, αναθεώρηση στόχων και ονείρων ξεκαθάρισμα και ξεσκαρτάρισμα μέσα μας και στη ζωή μας. Οχι στις παραπλανήσεις, ναι στις περιπλανήσεις του νου, ναι στην αναβάθμιση της μνήμης! Αποφεύγουμε το μπλοκάρισμά της πάση θυσία! Δεν θα μπορέσεις να φύγεις ποτέ μπροστά αν δεν απαλλαγείς απ' τα βαρίδια της αρνητικής νοοτροπίας σου!... "Η συνείδηση είναι το βάθος του ανθρώπου. Η αγάπη είναι το πλάτος του." Νικηφόρος Βρεττάκος-Και συνείδηση είναι η νοητική δυνατότητα η οποία επιτρέπει στο άτομο, σε προέκταση των αισθήσεών του, να γνωρίζει και να κατανοεί τον εαυτό του, το περιβάλλον του, τα συμβαίνοντα γύρω του και μέσα του. Κάποιοι άνθρωποι προτιμούν , επιμένουν θα έλεγα να αποφασίζουν για τους άλλους επειδή ''νομίζουν'' αυτό ή εκείνο ... δεν καταλαβαίνουν πως έτσι φορτώνονται ένα βάρος που θα αφορούσε αποκλειστικά τον άλλο, και επί πλέον πιστεύουν πως κάνουν το σωστό! Αυτοί σίγουρα έχουν παντελή έλλειψη αυτογνωσίας και δεν κάθισαν ποτέ να τα βρουν και να μιλήσουν με τον εαυτό τους, με το μέσα τους. Ο απέναντι συνήθως είναι η κατάλληλη λεία για να βγάλουμε τα δικά μας απωθημένα κάποιες φορές... Αυτά που μας ενοχλούν πάνω μας, στη ζωή μας, αυτά που φοβόμαστε να σχολιάσουμε σε μας, τα εκσφενδονίζουμε θριαμβευτικά για τον άλλο και ανακουφιζόμαστε!

Το θείο δράμα μας δείχνει τον αγώνα της ζωής, το άδικο που υπάρχει στην Κοινωνία, και τη θυσία του Θεανθρώπου για να μας χαρίσει την Ανάσταση. Από το ‘’ιδού ο Μεσσίας έρχεται’’ ως το ‘’άρον άρον σταύρωσε Αυτόν’’ δέκα μέτρα δρόμος! Πολλά διδάγματα μέσα σε μια εβδομάδα, η κορύφωση της περπατησιάς του πάνω στη Γη. Αδικία, υποκρισία, αχαριστία, προδοσία, κακία και η αγάπη που υπερτερεί ακόμα και μπροστά σε όλα αυτά και συγχωρεί! Άραγε πόσοι στέκονται στην ουσία του θείου Δράματος; Ακόμα και η νηστεία τίνει να εξαφανιστεί στις μέρες μας. Κι όμως είναι κι αυτός ένας τρόπος αποτοξίνωσης του σώματος για να συνυπάρξει με την αποτοξίνωση νου και συναισθημάτων! Κάποτε μας δίδασκαν οι γονείς μας, οι δάσκαλοι, τα κατηχητικά, μας έδειχναν τρόπο και στάση ζωής. Σήμερα τα παιδιά στερούνται διδαχής και παραδειγμάτων. Οι διδαχές τους έλκονται από τα ΜΜΕ, το διαδίκτυο και παρέες που δεν ελέγχονται όπως παλιά από τους γονείς. Έχουμε φτάσει σχεδόν στο σημείο μηδέν. Κάθε μέρα κι ένα περιστατικό βίας σε εφήβους και ενήλικες, μαχαιρώματα και πυροβολισμοί και πρόσφατα προστέθηκε και γρονθοκόπημα και μάλιστα και σε Χώρους που δε θα φανταζόταν κανείς. Δυστυχώς η Κοινωνία μας εξελίσσεται σε όχλο. Και ο όχλος αλλάζει γνώμη από τη μια στιγμή στην άλλη, φτάνει ένα σύνθημα, μια λέξη ή μια εικόνα για να γίνει από υποστηρικτής πολέμιος ή και το αντίθετο! Ειδικά στις μέρες μας έχουμε ξεφύγει από την κοινή λογική,  έχει ναρκωθεί  η ορθή αντίληψη των πραγμάτων και καταστάσεων, έχουμε γίνει όχλος που άγεται και φέρεται! Δε βάζουμε το μυαλό μας να δουλέψει, δεν κρατάμε μνήμες και σα σφουγγάρια ρουφάμε ότι μας λένε και ότι μας δείχνουν, αναπτύσσοντας ανάλογα συναισθήματα, χωρίς σκέψη και σπουδή! «Ο θυμός που υπερβαίνει το όριο, προξενεί τρόμο η δε υπερβολική καλοσύνη, εξαφανίζει το σεβασμό!» Ευριπίδης.

Βαλλόμαστε από παντού και με κάθε μέσο πλέον, (πανδημίες, αρρώστιες, νέφος, Αφρικανική σκόνη, πόλεμοι), ας προσπαθήσουμε να βρούμε την εσωτερική μας γαλήνη και να εστιάσουμε σε ότι ευφραίνει την ψυχή μας κι όχι σε όλες αυτές τις ‘’τεχνητές ανάγκες’’ που μας έχουν φορτώσει και που λειτουργούν σε βάρος της ψυχικής μας υγείας και των ανθρωπίνων σχέσεων. Σας εύχομαι επιτυχημένη ενδοσκόπηση, καλή Ανάσταση, ανάταση νου, ψυχής και λύτρωση από ότι μας βάραινε. Μοιράστε συγνώμες και ζητήστε όπου το νιώθετε και μετά απολαύστε την ηρεμία σας. Καλή Ανάσταση, Καλή Λαμπρή,χρόνια καλά και πάνω απ’ όλα υγεία και αγάπη!!

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Πηγή Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''

Ψυχανεμίσματα... 2 Μαϊου, 2024.