Πέρασε και η 28η Οκτωβρίου, έφυγε και ο Οκτώβρης, αλλάξαμε την ώρα και νυχτώνει από τις 6. Άραγε πόσα χρόνια πίσω πρέπει να γυρίσει το ρολόϊ για να ξεκινήσουμε από εκεί που χάσαμε το δρόμο; Μακάρι να ξέραμε! Η ανθρωπότητα αυτοκαταστρέφεται. Την εξέλιξη και την τεχνολογία την χρησιμοποιεί περισσότερο για κακό, παρά για καλό. Μονίμως υπάρχουν μέτωπα πολέμων, απλώς κρατούν με τα δόντια τη γενίκευση ενός Γ΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αν και αυτή τη στιγμή, εδώ που έχουν φθάσει τα πράγματα, άγνωστο αν θα τα καταφέρουν. ΄Η το επιδιώκουν, μπορεί και αυτό! Γενίκευση της σύρραξης θέλει ο Μακρόν: Ζητά εμπλοκή της Δύσης στον «πόλεμο κατά της Χαμάς». Θέλει να πουλήσει όπλα ίσως;...
Είναι τραγικές οι εικόνες που έρχονται από τη Μέση Ανατολή. Και να σκεφθεί κανείς τα χρήματα που ξοδεύουν όλα τα χρόνια σε εχθροπραξίες και καταστροφές, θα μπορούσαν να δοθούν για άλλες ανάγκες του Πλανήτη και των κατοίκων του. Αλλά είπαμε όλα για το χρήμα και τα συμφέροντα, η ανθρώπινη αξία εκμηδενίζεται μπροστά τους. Ακούμε αριθμούς πλέον, 2 χιλ. Νεκροί, 7 χιλιάδες νεκροί κλπ. Το συνηθίσαμε κι αυτό; Έχουμε δυστυχώς εθιστεί εδώ και χρόνια σε εικόνες βίας, καταστροφής και πολέμου. Από τότε με τη Σερβία που καθημερινά βλέπαμε τις βόμβες να πέφτουν σα να βλέπαμε ταινία. Ήταν η αρχή του εθισμού μας στην καταστροφή. Υπάρχουν και εκείνοι που έχουν κουραστεί και αντιδρούν λέγοντας, δε βλέπω τηλεόραση, δε θέλω να ξέρω. Μια μορφή παραίτησης και στρουθοκαμηλισμού θα έλεγα. Το να μη βλέπεις κάτι ή να μη μαθαίνεις δεν εξαφανίζει το πρόβλημα. Το πρόβλημα υφίσταται απλώς εσύ κλείνεις τα μάτια, ίσως γιατί δεν δύνασαι να το διαχειριστείς! Το να βλέπεις π.χ. ουρές νέων για ένα πιάτο μακαρόνια δωρεάν που έχει διαφημίσει ένα κατάστημα και να μη βλέπεις ουρά για τα εργασιακά τους δικαιώματα, λέει πολλά. Το να χρωστάς παντού, το να μην έχεις τα απαραίτητα και να ασχολείσαι με το life style και την ιδιαιτερότητα /διαφορετικότητα του ενός και του άλλου, δεν έχει λογική εξήγηση. Εδώ ο κόσμος καίγεται στο παρά πέντε παγκόσμιας σύρραξης και κάποιο χτενίζονται! Γενικώς ότι συμβαίνει πλέον λειτουργεί στα πλαίσια του παραλογισμού. Η λογική, ο μέσος κοινός νους που λέγαμε έχει πέσει σε νάρκη.
Το κακό είναι πως ότι συμβαίνει εδώ και 13 χρόνια στον τόπο μας, αφορά όλους σε ποσοστό αναλογίας για τον καθένα. Π. χ. Όσοι κατέκριναν στην αρχή της οικονομικής κρίσης αυτούς που είχαν πάρει κάποιο στεγαστικό δάνειο, στη συνέχεια χρωστούν οι περισσότεροι, στο Δημόσιο ή στη ΔΕΗ. Και τώρα επέστρεψε η φούσκα των ενοικίων, όπου υπάρχει ζήτηση έχουμε αύξηση τιμών. Ήρθε η μόδα των airbnb, ήρθαν οι ΜΚΟ που νοίκιαζαν σπίτια προκαταβάλοντας το ποσό ετήσιο για μετανάστες, καλόμαθαν οι ιδιοκτήτες και τώρα ζητάνε όσα τους λείπουν! Πού θα βρει ο Έλληνας να μείνει και πώς περιμένουμε οι νέοι να κάνουν οικογένεια και παιδιά, αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Εκτός κι αν απλά το λέμε για να το λέμε και βασιζόμαστε στην πολυτεκνία των μεταναστών. Επιδόματα, περίθαλψη προσβάσιμη σε όλους και φυσικά απόλυτα ανθρώπινο. Αλλά ουδόλως ανθρώπινο ο Έλληνας πολίτης που δούλεψε 30 και 40 χρόνια να έχει ελλιπή περίθαλψη και να περιμένει μήνες για μια εξέταση ή για μια εγχείρηση. Αυτό το Κράτος δυστυχώς δεν κατάφερε ποτέ να περιορίσει τις ανισότητες. Προέβη σε πολλές οριζόντιες ενέργειες, τάχα για πάταξη ή διόρθωση κακώς κειμένων και το μόνο αποτέλεσμα ήταν η εξαθλίωση μερίδας της Κοινωνίας που δεν έφταιξε σε τίποτα και που δούλεψε τίμια μια ζωή.140 δισ. ευρώ έχουν σε offshore Έλληνες, με πάρτι φοροδιαφυγής! Αυτούς δεν πρόκειται να τους πιάσει η τσιμπίδα της Εφορίας ποτέ, άλλωστε οι ίδιοι οι νόμοι δίνουν το δικαίωμα στο Κεφάλαιο να φοροδιαφεύγει. Και ακολουθεί και μερίδια διαφόρων επαγγελματικών κλάδων κατά συνείδηση να φοροδιαφεύγουν. Μόνιμα υποζύγια μισθωτοί και συνταξιούχοι!
Κατάφεραν πάντως να μας φέρουν στο σημείο μηδέν. Να περιμένουμε και να παρακαλούμε για επιδόματα, αντί να διεκδικούμε να πάρουμε πίσω αν όχι όλα, κάτι από αυτά που μας άρπαξαν! Ξεχάσαμε τα κεκτημένα δικαιώματα μας και παρακολουθούμε το γκρέμισμα τους ατάραχοι και καταπίνοντας το εκάστοτε αφήγημα που έχουν ετοιμάσει για να περάσουν την αποδόμηση των δικαιωμάτων μας.
Ήρθε και η Λαγκάρντ για να μας πλέξει το εγκώμιο που αντέξαμε όλα αυτά και να παραδεχθεί πως ήταν επώδυνα. Και δεν είναι η πρώτη φορά που αναγνωρίζεται αυτό, ε και; Το να αναγνωρίζεις ένα λάθος και να το αφήνεις να μένει, δε λέει κάτι.
Είναι σαν τον εργοδότη που λέει στον υπάλληλο ''είσαι δικός μου άνθρωπος'' που όμως αυτό δεν έχει σχέση με αμοιβή, έχει σχέση με το να του δημιουργήσει την ψευδαίσθηση του δικού του ανθρώπου και να δουλεύει παραπάνω, ξεφεύγοντας από τα όρια του υπαλλήλου, προς όφελος της εργοδοσίας φυσικά! Αυτό λοιπόν κάνουν και όλοι αυτοί... μας καταλαβαίνουν... είναι δίπλα στους πληγέντες από φυσικά φαινόμενα, από πολέμους, από σεισμούς. Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι δηλώνουν δίπλα στον πολίτη. Αρκεί που το λένε, δε χάνουν και τίποτα που το λένε!
Σε ''κόκκινο'' συναγερμό όλη η ΕΕ για τρομοκρατικές ενέργειες και επιθέσεις. Πώς την καταντήσαμε τη ζωή μας; Πήγε και ο ΠΘ μας στο Ισραήλ και δήλωσε πως θα συνεχίσουμε να τους στηρίζουμε. Μετά τον πόλεμο με τη Ρωσία που δηλώσαμε, τώρα και δεύτερο με την Παλαιστίνη! Η αυλή μας που διψάει για νερό, πότε θα την ποτίσουμε;
Και κλείνω με μια φράση του Ν. Καζαντζάκη «Φτάσε όπου δεν μπορείς παιδί μου. Μη ντραπείς αν έπαιξες καλά και έχασες. Να ντραπείς αν έπαιξες κακά και κέρδισες.» ... Και είναι πολλοί στις μέρες μας που παίζουν κακά και κερδίζουν!
Νίκη Άννα Παπουλάκου.
Πηγή: Εφημ. ''Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ''
Ψυχανεμίσματα ... 2 Νοεμβρίου, 2023.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου